Ho An’ny Romanina
14 Raiso tsara izay malemy finoana,+ ary aza tsaratsaraina izy raha tsy mitovy hevitra aminao.* 2 Ny anankiray manana finoana matanjaka dia mihinana ny zava-drehetra, fa ilay malemy kosa tsy mihinana afa-tsy legioma. 3 Tsy tokony hanambanimbany an’izay tsy mihinana ny olona mihinana, ary tsy tokony hitsaratsara an’izay mihinana ny olona tsy mihinana.+ Efa noraisin’Andriamanitra tsara mantsy izy. 4 Fa iza moa ianao no hitsaratsara ny mpiasan’olon-kafa?+ Ny mpampiasa azy ihany no afaka mitsara raha mety na tsy mety ny ataony.*+ Hahazo sitraka* amin’i Jehovah* izy, satria ampiany.
5 Ny iray mihevitra hoe miavaka amin’ny andro hafa ny andro anankiray,+ fa ny iray kosa mihevitra hoe mitovy daholo ny andro rehetra.+ Aleo ny tsirairay samy ho resy lahatra amin’izay fanapahan-keviny. 6 Izay mitandrina andro anankiray dia mitandrina an’izany ho voninahitr’i Jehovah.* Ary izay mihinana dia mihinana ho voninahitr’i Jehovah,* satria misaotra an’Andriamanitra izy.+ Ary izay tsy mihinana dia ho voninahitr’i Jehovah* koa no tsy hihinanany, nefa misaotra an’Andriamanitra ihany izy.+ 7 Tsy misy amintsika hoe velona ho an’ny tenany fotsiny,+ ary tsy misy hoe maty ho an’ny tenany fotsiny koa. 8 Fa raha velona isika, dia velona ho an’i Jehovah,*+ ary raha maty isika, dia maty ho an’i Jehovah.* Koa na velona isika na maty, dia an’i Jehovah.*+ 9 Fa maty i Kristy dia avy eo velona indray mba ho Tompon’ny maty sy ny velona.+
10 Fa maninona ianao no mitsaratsara ny rahalahinao?+ Ary maninona koa ianao no manambanimbany ny rahalahinao? Mbola samy hotsaraina eo anatrehan’Andriamanitra* mantsy isika rehetra.+ 11 Fa voasoratra hoe: “‘Raha mbola velona koa aho’,+ hoy i Jehovah,* ‘dia tsy maintsy handohalika eo anatrehako ny olona* rehetra, ary* hanaiky ahy ho Andriamanitra eo imason’ny olona.’”+ 12 Koa samy hataon’Andriamanitra ampamoaka* isika tsirairay.+
13 Tsy tokony hifampitsaratsara intsony àry isika,+ fa tokony ho tapa-kevitra hoe tsy hametraka vato mahatafintohina na zavatra hafa manakantsakana eo alohan’ny rahalahy.+ 14 Noho izaho mpanara-dia an’i Jesosy Tompo, dia mahafantatra sady resy lahatra hoe tsy misy zavatra lasa maloto ho azy amin’izao izany.+ Rehefa heverin’ny olona hoe maloto ihany ny zavatra iray, vao maloto aminy ilay izy. 15 Fa raha ny sakafo haninao no mampahatezitra ny rahalahinao, dia tsy misy fitiavana intsony ny zavatra ataonao.+ Aza ny sakafo haninao no animbanao ny finoany,* fa efa maty hamonjy azy i Kristy.+ 16 Aza avela hisy hanaratsy ny tsara ataonareo àry. 17 Fa ny Fanjakan’Andriamanitra dia tsy midika hoe fihinanana na fisotroana,+ fa midika kosa hoe fahamarinana sy fihavanana ary fifaliana amin’ny alalan’ny fanahy masina. 18 Fa izay manompo an’i Kristy sady manana an’ireo toetra ireo no ankasitrahan’Andriamanitra sady ankasitrahan’ny olona.
19 Andao àry isika hiezaka hampisy fihavanana+ sy hifampahery.+ 20 Aza ravana amin’izay sakafo intsony ny asan’Andriamanitra.+ Marina fa madio ny zava-drehetra, nefa tsy mety* ny ataon’ny olona iray raha mihinana izy nefa manafintohina ny hafa izany.+ 21 Aleo tsy mihinan-kena na misotro divay na manao zavatra hafa mety hanafintohina ny rahalahinao.+ 22 Izay zavatra inoanao, dia aleo ho anao sy Andriamanitra ihany. Sambatra izay olona tsy manamelo-tena amin’izay ataony. 23 Fa raha misalasala izy nefa mihinana, dia efa voaheloka sahady, satria tsy amin’ny finoana no anaovany an’izany. Fahotana mantsy izay zavatra rehetra tsy atao amin’ny finoana.