ഗീതം 135
യഹോവയുടെ സ്‌നേഹത്തോടെയുള്ള അപേക്ഷ: ‘മകനേ, നീ ജ്ഞാനിയായിരിക്ക’
1. നിൻ ഹൃദയം നൽക കുഞ്ഞേ
എനിക്കു നീ;
എന്നെ നിത്യം നിന്ദിപ്പോൻ
നിന്ദ്യനായിടാൻ.
എൻ സ്വന്തം നീയെന്നീ
ലോകം അറിയുവാൻ,
നിന്റെ സർവസ്വം നൽക
നീ ഇന്നെനിക്കായ്‌.
(കോറസ്‌)
എൻ മകനേ, എൻ മകളേ, നീ
പ്രമോദിപ്പിക്കുകെൻ ഉള്ളം.
മനസ്സോടെന്നെ നീ സ്‌തുതിക്ക;
അണയൂ നീ എൻ ചാരെയായ്‌.
2. ജ്ഞാനിയായ്‌ നടന്നിടൂ നീ
എൻ വഴിയേ;
വീണെന്നാലും താങ്ങും ഞാനെൻ
കരങ്ങളിൽ.
ഈ നാളിൽ നിന്നെ ആരെല്ലാം
കൈവിടിലും,
കാക്കും ഞാൻ നിന്നെ എന്നും എൻ
കൺമണിപോൽ.
(കോറസ്‌)
എൻ മകനേ, എൻ മകളേ, നീ
പ്രമോദിപ്പിക്കുകെൻ ഉള്ളം.
മനസ്സോടെന്നെ നീ സ്‌തുതിക്ക;
അണയൂ നീ എൻ ചാരെയായ്‌.
(ആവ. 6:5; സഭാ. 11:9; യശ. 41:13 കൂടെ കാണുക.)