നമ്മുടെ പൂർവി​കർക്ക്‌ ഒരു നവജീ​വി​തം

മരണത്തിൽ സകലരും തുടർന്നുള്ള ജീവി​ത​ത്തി​നാ​യി ആത്മമണ്ഡ​ല​ത്തി​ലേക്കു കടന്നു​പോ​വുക സ്വാഭാ​വി​ക​മാ​ണെന്നു ദൈവ​വ​ച​ന​മായ ബൈബിൾ പഠിപ്പി​ക്കു​ന്നു​ണ്ടോ? ഇല്ല, അതു പഠിപ്പി​ക്കു​ന്നില്ല. ബൈബിൾ മരണാ​നന്തര ജീവിതം സംബന്ധിച്ച്‌ ഒരു മഹനീയ പ്രത്യാശ പകരു​ന്നുണ്ട്‌, എന്നാൽ അനേക​രും ധരിച്ചി​രി​ക്കുന്ന വിധത്തി​ലല്ല.

നമ്മുടെ ആദ്യ പൂർവി​ക​നായ ആദാമി​നെ​ക്കു​റി​ച്ചു ബൈബിൾ പറയു​ന്ന​തെ​ന്താ​ണെന്നു പരിചി​ന്തി​ക്കുക. യഹോവ അവനെ ‘നിലത്തെ പൊടി​കൊ​ണ്ടു നിർമി​ച്ചു.’ (ഉല്‌പത്തി 2:7) ഭൂമി​യിൽ സന്തുഷ്ടി​യിൽ എന്നേക്കും ജീവി​ക്കു​ന്ന​തി​നുള്ള അവസരം ആദാമി​നു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. (ഉല്‌പത്തി 2:16, 17) എന്നാൽ, അവൻ തന്റെ സ്‌നേ​ഹ​വാ​നായ സ്രഷ്ടാ​വി​നെ​തി​രെ മത്സരിച്ചു, മരണമാ​യി​രു​ന്നു ഫലം.

മരണത്തിൽ ആദാം എങ്ങോട്ടു പോയി? ദൈവം അവനോട്‌ ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞു: “നീ നില​ത്തേക്കു തിരികെ [പോകും], എന്തെന്നാൽ അതിൽനി​ന്നാ​ണു നീ എടുക്ക​പ്പെ​ട്ടത്‌. എന്തെന്നാൽ നീ പൊടി​യാ​കു​ന്നു, നീ പൊടി​യി​ലേക്കു തിരികെ പോകും.”—ഉൽപ്പത്തി 3:19, NW.

ആദാമി​നെ യഹോവ പൊടി​യിൽനി​ന്നു സൃഷ്ടി​ച്ച​തി​നു​മുമ്പ്‌ അവൻ എവി​ടെ​യാ​യി​രു​ന്നു? എങ്ങുമി​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു. അവൻ അസ്‌തി​ത്വ​ത്തി​ലി​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു. തൻമൂലം, ആദാം “നില​ത്തേക്കു തിരികെ പോകും” എന്നു യഹോവ പറഞ്ഞ​പ്പോൾ ആദാം വീണ്ടും പൊടി​പോ​ലെ​തന്നെ ജീവനി​ല്ലാ​ത്തത്‌ ആയിത്തീ​രു​മെന്നേ അർഥമാ​ക്കാൻ കഴിയു​മാ​യി​രു​ന്നു​ള്ളൂ. പൂർവിക ആത്മാക്ക​ളു​ടെ ലോക​ത്തി​ന്റെ പ്രതി​ഷ്‌ഠാ​പ​ക​നാ​യി​ത്തീ​രാൻ ആദാം ‘കടന്നു​പോ​വുക’യുണ്ടാ​യില്ല. അവൻ ഒരു പരമാനന്ദ സ്വർഗീയ ജീവനി​ലേ​ക്കോ ഒരു ദണ്ഡനസ്ഥ​ലത്തെ നിത്യ ക്ലേശത്തി​ലേ​ക്കോ കടന്നില്ല. അവന്‌ ആകെ സംഭവി​ച്ചതു ജീവനുള്ള അവസ്ഥയിൽനി​ന്നു ജീവനി​ല്ലാത്ത അവസ്ഥയി​ലേക്ക്‌, അസ്‌തി​ത്വ​മുള്ള അവസ്ഥയിൽനിന്ന്‌ അസ്‌തി​ത്വ​മി​ല്ലാത്ത അവസ്ഥയി​ലേക്ക്‌ ഉള്ള മാറ്റം മാത്ര​മാ​യി​രു​ന്നു.

ശേഷിച്ച മനുഷ്യ​വർഗത്തെ സംബന്ധി​ച്ചെന്ത്‌? ആദാമി​ന്റെ പിൻഗാ​മി​ക​ളു​ടെ അസ്‌തി​ത്വ​വും മരണത്തിൽ അവസാ​നി​ക്കു​ന്നു​വോ? ബൈബിൾ ഉത്തരം നൽകുന്നു: “എല്ലാം [മനുഷ്യ​രും മൃഗങ്ങ​ളും] ഒരു സ്ഥലത്തേക്കു തന്നേ പോകു​ന്നു; എല്ലാം പൊടി​യിൽനി​ന്നു​ണ്ടാ​യി, എല്ലാം വീണ്ടും പൊടി​യാ​യ്‌തീ​രു​ന്നു.”—സഭാ​പ്ര​സം​ഗി 3:19, 20.

മരിച്ച​വ​രു​ടെ അവസ്ഥ

അതേ, മരിച്ചവർ നിർജീ​വ​രാണ്‌, കേൾക്കാ​നോ കാണാ​നോ സംസാ​രി​ക്കാ​നോ ചിന്തി​ക്കാ​നോ കഴിയാത്തവരാണ്‌. ഉദാഹ​ര​ണ​ത്തിന്‌, ബൈബിൾ ഇങ്ങനെ പറയുന്നു: “ജീവി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നവർ തങ്ങൾ മരിക്കും എന്നറി​യു​ന്നു; മരിച്ച​വ​രോ ഒന്നും അറിയു​ന്നില്ല; . . . അവരുടെ സ്‌നേ​ഹ​വും ദ്വേഷ​വും അസൂയ​യും നശിച്ചു​പോ​യി.” ബൈബിൾ ഇങ്ങനെ​യും പറയുന്നു: “നീ ചെല്ലുന്ന പാതാ​ള​ത്തിൽ [ശവക്കു​ഴി​യിൽ] പ്രവൃ​ത്തി​യോ സൂത്ര​മോ, അറിവോ, ജ്ഞാനമോ ഒന്നും ഇല്ല.”—സഭാ​പ്ര​സം​ഗി 9:5, 6, 10.

അതു​കൊണ്ട്‌, ദൈവ​വ​ചനം പറയു​ന്ന​പ്ര​കാ​രം ആളുകൾ ജീവി​ച്ചി​രി​ക്കു​മ്പോൾ മരണ​ത്തെ​പ്പറ്റി ബോധ​വാൻമാ​രാണ്‌. എന്നാൽ, മരിക്കു​മ്പോൾ അവർ ഒന്നി​നെ​ക്കു​റി​ച്ചും ബോധ​വാൻമാ​രല്ല. അവർ തങ്ങളുടെ തന്നെ ശവത്തിന്റെ സമീപം അതി​നോട്‌ ചെയ്യു​ന്നത്‌ എന്താ​ണെന്നു നിരീ​ക്ഷി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടു നിൽക്കു​ന്നില്ല. അസ്‌തി​ത്വ​മി​ല്ലാ​യ്‌മ​യിൽ ആനന്ദവു​മില്ല വേദന​യു​മില്ല, സന്തോ​ഷ​വു​മില്ല ദുഃഖ​വു​മില്ല. മരിച്ചവർ കാലം കടന്നു​പോ​കു​ന്നത്‌ അറിയു​ന്നില്ല. ഏതൊരു നിദ്ര​യെ​ക്ക​ഴി​ഞ്ഞും ആഴമായ ബോധ​ര​ഹിത അവസ്ഥയാണ്‌ അവരു​ടേത്‌.

മരണാ​ന​ന്ത​രം ആളുകൾ തുടർന്നു ജീവി​ക്കു​ന്നില്ല എന്നു പുരാതന നാളിൽ ദൈവ​ത്തി​ന്റെ ഒരു ദാസനാ​യി​രുന്ന ഇയ്യോ​ബിന്‌ അറിയാ​മാ​യി​രു​ന്നു. ദൈവ​ത്തി​ന്റെ ഇടപെടൽ കൂടാതെ വീണ്ടും ജീവനി​ലേക്കു വരാൻ യാതൊ​രു പ്രത്യാ​ശ​യു​മി​ല്ലെ​ന്നും അവൻ അറിഞ്ഞി​രു​ന്നു. “പുരു​ഷ​നോ മരിച്ചാൽ ദ്രവി​ച്ചു​പോ​കു​ന്നു; മനുഷ്യൻ പ്രാണനെ വിട്ടാൽ പിന്നെ അവൻ എവിടെ? മനുഷ്യൻ കിടന്നി​ട്ടു എഴു​ന്നേ​ല്‌ക്കു​ന്നില്ല” എന്ന്‌ ഇയ്യോബ്‌ പറഞ്ഞു. (ഇയ്യോബ്‌ 14:10, 12) മരിക്കു​മ്പോൾ താൻ ആത്മാക്ക​ളു​ടെ ഒരു ലോക​ത്തിൽ തന്റെ പൂർവി​ക​രോ​ടു ചേരു​മെന്ന്‌ ഇയ്യോബ്‌ തീർച്ച​യാ​യും പ്രതീ​ക്ഷി​ച്ചി​രു​ന്നില്ല.

പുനരു​ത്ഥന പ്രത്യാശ

ജീവി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നവർ മരണത്തിൽ അസ്‌തി​ത്വ​ര​ഹി​ത​രാ​കു​ന്ന​തി​നാൽ “മനുഷ്യൻ മരിച്ചാൽ വീണ്ടും ജീവി​ക്കു​മോ?” എന്ന്‌ ഇയ്യോബ്‌ ഉന്നയിച്ച ചോദ്യ​മാണ്‌ നിർണാ​യ​ക​മായ ചോദ്യം. ഇയ്യോബ്‌ സ്വയം അതിന്‌ ഇങ്ങനെ ഉത്തരം നൽകി: “എനിക്കു മാറ്റം വരു​വോ​ളം എന്റെ യുദ്ധകാ​ല​മൊ​ക്കെ​യും [ശവക്കു​ഴി​യി​ലെ സമയം] കാത്തി​രി​ക്കാ​മാ​യി​രു​ന്നു. നീ [യഹോവ] വിളി​ക്കും; ഞാൻ നിന്നോ​ടു ഉത്തരം പറയും; നിന്റെ കൈ​വേ​ല​യോ​ടു നിനക്കു താല്‌പ​ര്യ​മു​ണ്ടാ​കും.”—ഇയ്യോബ്‌ 14:14, 15.

മറ്റു വാക്കു​ക​ളിൽ പറഞ്ഞാൽ, ഇയ്യോബ്‌ അസ്‌തി​ത്വ​മി​ല്ലാ​യ്‌മ​യി​ലേക്കു പ്രവേ​ശി​ച്ചാ​ലും ദൈവം അവനെ മറക്കു​ക​യി​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു. യഹോ​വ​യാം ദൈവം ഒരു പുനരു​ത്ഥാ​ന​ത്തി​ലൂ​ടെ അവനെ “വിളിക്കു”ന്ന സമയം വരു​മെന്ന്‌ ഇയ്യോ​ബി​നു വിശ്വാ​സ​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു.

പുനരു​ത്ഥാ​ന​ത്തി​ലുള്ള ഇയ്യോ​ബി​ന്റെ പ്രത്യാശ യഥാർഥ​മാ​ണെന്ന്‌ ദൈവ​പു​ത്ര​നായ യേശു​ക്രി​സ്‌തു കാണി​ച്ചു​തന്നു. മരിച്ച​വരെ ഉയിർപ്പി​ക്കാ​മെന്ന്‌ യേശു തെളി​യി​ച്ചു. എങ്ങനെ? അവൻതന്നെ അതു ചെയ്യു​ന്ന​തി​ലൂ​ടെ! ഇയ്യോ​ബി​നെ ഉയിർപ്പി​ക്കാൻ അവൻ അവിടെ ഇല്ലായി​രു​ന്നു, എന്നാൽ യേശു ഭൂമി​യി​ലാ​യി​രു​ന്ന​പ്പോൾ നയീൻ പട്ടണത്തി​ലെ ഒരു വിധവ​യു​ടെ പുത്രനെ അവൻ ഉയിർപ്പി​ക്കു​ക​തന്നെ ചെയ്‌തു. യായീ​റോസ്‌ എന്നു പേരുള്ള ഒരുവന്റെ 12 വയസ്സുള്ള പുത്രി​യെ​യും യേശു ജീവനി​ലേക്ക്‌ ഉയിർപ്പി​ച്ചു. കൂടാതെ, തന്റെ സുഹൃ​ത്തായ, മരിച്ചി​ട്ടു നാലു നാളായ, ലാസറി​നെ​യും അവൻ ഉയിർപ്പി​ച്ചു.—ലൂക്കൊസ്‌ 7:11-15; 8:41, 42, 49-56; യോഹ​ന്നാൻ 11:38-44.

ഈ അത്ഭുതങ്ങൾ പ്രവർത്തി​ച്ച​തി​നു പുറമേ ഒരു വലിയ ഭാവി പുനരു​ത്ഥാ​ന​ത്തെ​പ്പ​റ്റി​യും യേശു പറഞ്ഞു. “സ്‌മാ​ര​ക​ക്ക​ല്ല​റ​ക​ളി​ലുള്ള എല്ലാവ​രും അവന്റെ ശബ്ദം കേൾക്കു​ക​യും പുറത്തു​വ​രി​ക​യും ചെയ്യുന്ന നാഴിക വരുന്നു” എന്ന്‌ യേശു പറഞ്ഞു. (യോഹ​ന്നാൻ 5:28, 29) പിന്നീട്‌, ഒരു യുവവ്യ​ക്തി​യെ ഉയിർപ്പി​ക്കു​ന്ന​തിന്‌ യഹോവ ഉപയോ​ഗിച്ച അപ്പോ​സ്‌ത​ല​നായ പൗലോ​സും ഒരു ഭാവി പുനരു​ത്ഥാ​ന​ത്തിൽ വിശ്വാ​സം പ്രകടി​പ്പി​ച്ചു. “നീതി​മാൻമാ​രു​ടെ​യും നീതി​കെ​ട്ട​വ​രു​ടെ​യും പുനരു​ത്ഥാ​നം ഉണ്ടാകും എന്നു . . . ഞാനും ദൈവ​ത്തി​ങ്കൽ ആശവെ​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു” എന്ന്‌ അവൻ പറഞ്ഞു.—പ്രവൃ​ത്തി​കൾ 20:7-12; 24:15.

ഭാവി പുനരു​ത്ഥാ​ന​ത്തെ​പ്പ​റ്റി​യുള്ള ഈ തിരു​വെ​ഴു​ത്തു പരാമർശ​ങ്ങൾക്ക്‌ ആത്മമണ്ഡ​ല​ത്തിൽ തുടർന്നുള്ള ഒരു ജീവനു​മാ​യി ബന്ധമില്ല. മരിച്ച ദശലക്ഷങ്ങൾ ഭൗതിക ശരീര​ത്തിൽ ഈ ഭൂമി​യി​ലേക്കു തിരികെ വരുന്ന സമത്തേക്ക്‌ അവ വിരൽ ചൂണ്ടുന്നു. ഉയിർപ്പി​ക്ക​പ്പെ​ടുന്ന ഇവർ ഭൂമി​യി​ലെ തങ്ങളുടെ പഴയ ജീവ​നെ​പ്പറ്റി ഓർമ​യി​ല്ലാ​ത്ത​വ​രാ​യി​രി​ക്ക​യില്ല. അവർ ശിശു​ക്ക​ളാ​യി വീണ്ടും ജനിക്കു​ന്നില്ല. പകരം, മരിച്ച​പ്പോ​ഴു​ണ്ടാ​യി​രുന്ന അതേ ഓർമ​ക​ളും വ്യക്തി​ത്വ​വു​മുള്ള അതേ വ്യക്തി​ക​ളാ​യി​രി​ക്കും അവർ. അവർ തങ്ങൾക്കും മറ്റുള്ള​വർക്കും തിരി​ച്ച​റി​യാൻ കഴിയു​ന്ന​വ​രാ​യി​രി​ക്കും. ഈ വ്യക്തികൾ തങ്ങളുടെ സുഹൃ​ത്തു​ക്ക​ളും കുടും​ബ​വു​മാ​യി കൂടി​ച്ചേ​രു​ന്നത്‌ എത്ര ആനന്ദ​പ്ര​ദ​മാ​യി​രി​ക്കും! നമ്മുടെ പൂർവി​കരെ കണ്ടുമു​ട്ടുക എന്നു പറയു​ന്നത്‌ എത്ര ആവേശ​ക​ര​മാ​യി​രി​ക്കും!

സ്വർഗ​ത്തി​ലെ ജീവനി​ലേ​ക്കുള്ള പുനരു​ത്ഥാ​നം

ചിലർ സ്വർഗ​ത്തിൽ പോകു​മെന്നു യേശു പറഞ്ഞില്ലേ? ഉവ്വ്‌, അവൻ പറഞ്ഞു. അവൻ കൊല്ല​പ്പെ​ടു​ന്ന​തി​നു​മുമ്പ്‌ വൈകു​ന്നേരം അവൻ ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞു: “എന്റെ പിതാ​വി​ന്റെ ഭവനത്തിൽ അനേകം വാസസ്ഥ​ലങ്ങൾ ഉണ്ടു; ഞാൻ നിങ്ങൾക്കു സ്ഥലം ഒരുക്കു​വാൻ പോകു​ന്നു. ഞാൻ പോയി നിങ്ങൾക്കു സ്ഥലം ഒരുക്കി​യാൽ, ഞാൻ ഇരിക്കുന്ന ഇടത്തു നിങ്ങളും ഇരി​ക്കേ​ണ്ട​തി​ന്നു പിന്നെ​യും വന്നു നിങ്ങളെ എന്റെ അടുക്കൽ ചേർത്തു​കൊ​ള്ളും.” (യോഹ​ന്നാൻ 14:2, 3) യേശു തന്റെ വിശ്വസ്‌ത അപ്പോ​സ്‌ത​ലൻമാ​രോ​ടു സംസാ​രി​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു, എന്നാൽ എല്ലാ നല്ലയാ​ളു​ക​ളും സ്വർഗ​ത്തിൽ പോകു​മെന്ന്‌ അവന്റെ വാക്കുകൾ അർഥമാ​ക്കി​യില്ല.

സ്വർഗ​ത്തി​ലേക്ക്‌ ഉയിർപ്പി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടവർ ഒരു നല്ല ജീവിതം നയിക്കു​ന്ന​തി​നു പുറമേ മറ്റു ചില യോഗ്യ​ത​ക​ളിൽക്കൂ​ടി എത്തി​ച്ചേ​രേണ്ട ആവശ്യ​മു​ണ്ടെന്നു യേശു പ്രകട​മാ​ക്കി. യഹോ​വ​യെ​പ്പ​റ്റി​യും അവന്റെ ഉദ്ദേശ്യ​ങ്ങ​ളെ​പ്പ​റ്റി​യും സൂക്ഷ്‌മ​പ​രി​ജ്ഞാ​നം നേടുക എന്നതാണ്‌ ഒരു യോഗ്യത. (യോഹ​ന്നാൻ 17:3) യേശു​ക്രി​സ്‌തു​വി​ന്റെ മറുവില യാഗത്തിൽ വിശ്വാ​സം പ്രകട​മാ​ക്കു​ക​യും ദൈവത്തെ അനുസ​രി​ക്കു​ക​യും ചെയ്യുക എന്നതാണു മറ്റു യോഗ്യ​തകൾ. (യോഹ​ന്നാൻ 3:16; 1 യോഹ​ന്നാൻ 5:3) മറ്റൊരു യോഗ്യത ദൈവ​ത്തി​ന്റെ പരിശു​ദ്ധാ​ത്മാ​വി​നാൽ ജാതനായ സ്‌നാ​പ​ന​മേറ്റ ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​യെന്ന നിലയിൽ “വീണ്ടും ജനിക്കുക” എന്നതാണ്‌. (യോഹ​ന്നാൻ 1:12, 13; 3:3-6) സ്വർഗീയ ജീവനു​വേ​ണ്ടി​യുള്ള കൂടു​ത​ലാ​യുള്ള ഒരു നിബന്ധന യേശു ചെയ്‌ത​പോ​ലെ മരണത്തിൽപോ​ലും ദൈവ​ത്തോ​ടുള്ള വിശ്വ​സ്‌തത തെളി​യി​ച്ചു​കൊണ്ട്‌ സഹിച്ചു​നിൽക്കു​ക​യാണ്‌.—ലൂക്കൊസ്‌ 22:29; വെളി​പ്പാ​ടു 2:10.

അത്തരം ഉന്നത യോഗ്യ​ത​കൾക്ക്‌ ഒരു കാരണ​മുണ്ട്‌. സ്വർഗ​ത്തി​ലേക്ക്‌ ഉയിർപ്പി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്ന​വർക്ക്‌ ഒരു സുപ്ര​ധാന വേല ചെയ്യേ​ണ്ട​താ​യി​ട്ടുണ്ട്‌. ഭൂമി​യി​ലെ കാര്യാ​ദി​കൾ വിജയ​പ്ര​ദ​മാ​യി കൈകാ​ര്യം ചെയ്യാൻ മാനുഷ ഗവൺമെൻറു​കൾക്ക്‌ ഒരിക്ക​ലും കഴിയു​ക​യി​ല്ലെന്നു യഹോ​വക്ക്‌ അറിയാ​മാ​യി​രു​ന്നു. തൻമൂലം മനുഷ്യ​വർഗ​ത്തിൻമേൽ ഭരണം നടത്താൻ അവൻ ഒരു സ്വർഗീയ ഗവൺമെൻറ്‌ അഥവാ ഒരു രാജ്യം ക്രമീ​ക​രി​ച്ചു. (മത്തായി 6:9, 10) യേശു ആയിരി​ക്കും ആ രാജ്യ​ത്തി​ന്റെ രാജാവ്‌. (ദാനീ​യേൽ 7:13, 14) ഭൂമി​യിൽനി​ന്നു തിര​ഞ്ഞെ​ടു​ത്തു സ്വർഗ​ത്തി​ലേക്ക്‌ ഉയിർപ്പി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടവർ അവനോ​ടൊ​പ്പം ഭരിക്കും. ഉയിർപ്പി​ക്ക​പ്പെ​ടുന്ന ഇവരെ​പ്പറ്റി, “ഞങ്ങളുടെ ദൈവ​ത്തി​ന്നു അവരെ രാജ്യ​വും പുരോ​ഹി​തൻമാ​രും ആക്കി​വെച്ചു; അവർ ഭൂമി​യിൽ വാഴുന്നു” എന്നു ബൈബിൾ മുൻകൂ​ട്ടി​പ്പ​റഞ്ഞു.—വെളി​പ്പാ​ടു 5:10.

അസംഖ്യം ജനങ്ങൾ സ്വർഗീയ പുനരു​ത്ഥാ​ന​ത്തി​നുള്ള യോഗ്യ​ത​ക​ളിൽ എത്തി​ച്ചേ​രു​മോ? ഇല്ല. മരണത്തിൽ നിദ്ര​പ്രാ​പി​ക്കു​ന്ന​വ​രി​ല​നേ​ക​രും അവരുടെ തെറ്റു​കൊ​ണ്ട​ല്ലെ​ങ്കി​ലും അതിനു യോഗ്യത നേടു​ന്നില്ല. അനേകർക്കും യഹോ​വ​യെ​പ്പ​റ്റി​യും അവന്റെ ഉദ്ദേശ്യ​ങ്ങ​ളെ​പ്പ​റ്റി​യു​മുള്ള സത്യം അറിയു​ന്ന​തിന്‌ അവസര​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നില്ല. യേശു​ക്രി​സ്‌തു​വി​നെ​യോ ദൈവ​രാ​ജ്യ​ത്തെ​യോ സംബന്ധിച്ച യാതൊ​രു അറിവു​മി​ല്ലാ​തെ അവർ ജീവി​ക്കു​ക​യും മരിക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു.

സ്വർഗ​ത്തി​ലേ​ക്കു പോകു​ന്ന​വരെ യേശു ‘ചെറിയ ആട്ടിൻകൂ​ട്ടം’ എന്നു വിളിച്ചു. (ലൂക്കൊസ്‌ 12:32) ക്രിസ്‌തു​വി​നോ​ടൊ​പ്പം സ്വർഗ​ത്തിൽ ഭരിക്കാൻ “ഭൂമി​യിൽനി​ന്നു വിലെക്കു വാങ്ങിയ”വരുടെ സംഖ്യ 1,44,000 ആണെന്നു പിന്നീട്‌ വെളി​പ്പെ​ടു​ത്തു​ക​യു​ണ്ടാ​യി. (വെളി​പ്പാ​ടു 14:1-3; 20:6) 1,44,000 എന്ന സംഖ്യ യേശു പരാമർശിച്ച “അനേക വാസസ്ഥ​ലങ്ങൾ” നിറയ്‌ക്കു​ന്ന​തി​നു മതിയായ സംഖ്യ​യാ​ണെ​ന്നു​വ​രി​കി​ലും ആദാമിൽനി​ന്നു ജനിച്ച കോടി​ക്ക​ണ​ക്കിന്‌ ആളുക​ളു​മാ​യി താരത​മ്യം ചെയ്യു​മ്പോൾ അതു തുലോം ചെറു​താണ്‌.—യോഹ​ന്നാൻ 14:2.

ഭൗമിക പുനരു​ത്ഥാ​ന​ത്തി​നു മുമ്പുള്ള സംഭവങ്ങൾ

നാം ഇതുവരെ ചർച്ച​ചെ​യ്‌തതു നമു​ക്കൊ​ന്നു പുനര​വ​ലോ​കനം ചെയ്യാം. ബൈബിൾ പറയു​ന്ന​പ്ര​കാ​രം, മരിക്കു​ന്നവർ യഹോ​വ​യാൽ ഉയിർപ്പി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്ന​തു​വരെ മരണത്തിൽ നിർജീ​വ​രാണ്‌. ചിലർ സ്വർഗ​ത്തി​ലേക്ക്‌ ഉയിർപ്പി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്നു, അവിടെ അവർ യേശു​ക്രി​സ്‌തു​വി​നോ​ടൊ​പ്പം രാജ്യ ഗവൺമെൻറിൽ ഭരണം നടത്തും. മിക്ക മനുഷ്യ​രും ആ രാജ്യ​ത്തി​ന്റെ പ്രജക​ളാ​യി​ത്തീ​രാൻ ഭൂമി​യി​ലേക്ക്‌ ഉയിർപ്പി​ക്ക​പ്പെ​ടും.

ഭൗമിക പുനരു​ത്ഥാ​ന​ത്തി​ലൂ​ടെ ഭാഗി​ക​മാ​യി യഹോവ ഭൂമിയെ സംബന്ധിച്ച തന്റെ ഉദ്ദേശ്യം നിവർത്തി​ക്കും. യഹോവ അതു സൃഷ്ടി​ച്ചത്‌ “നിവസി​ക്ക​പ്പെ​ടാൻ വേണ്ടി”യാണ്‌. (യെശയ്യാ​വു 45:18) അതു മനുഷ്യ​വർഗ​ത്തി​ന്റെ ശാശ്വ​ത​ഭ​വ​ന​മാ​യി​രി​ക്ക​ണ​മാ​യി​രു​ന്നു. തൻമൂലം സങ്കീർത്ത​ന​ക്കാ​രൻ ഇങ്ങനെ പാടി: “സ്വർഗ്ഗം യഹോ​വ​യു​ടെ സ്വർഗ്ഗ​മാ​കു​ന്നു; ഭൂമിയെ അവൻ മനുഷ്യർക്കു കൊടു​ത്തി​രി​ക്കു​ന്നു.”—സങ്കീർത്തനം 115:16.

ഭൂമി​യി​ലേ​ക്കു​ള്ള പുനരു​ത്ഥാ​നം തുടങ്ങു​ന്ന​തി​നു​മുമ്പ്‌ വലിയ മാറ്റങ്ങൾ സംഭവി​ക്കേ​ണ്ട​തുണ്ട്‌. യുദ്ധം, മലിനീ​ക​രണം, കുറ്റകൃ​ത്യം, അക്രമം എന്നിവ​യാൽ ഭൂമി നിറയ​ണ​മെ​ന്നതു യഹോ​വ​യു​ടെ ഉദ്ദേശ്യ​മ​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു​വെന്നു നിങ്ങൾ ഒരുപക്ഷേ സമ്മതി​ച്ചേ​ക്കും. ഈ പ്രശ്‌ന​ങ്ങൾക്കു കാരണ​ക്കാർ ദൈവ​ത്തോ​ടും അവന്റെ നീതി​യുള്ള നിയമ​ങ്ങ​ളോ​ടും ആദരവി​ല്ലാത്ത ജനങ്ങളാണ്‌. അതു​കൊണ്ട്‌, ദൈവ​രാ​ജ്യം “ഭൂമിയെ നശിപ്പി​ക്കു​ന്ന​വരെ നശിപ്പി”ക്കും—അവന്റെ ഹിതം ഭൂമി​യിൽ നടപ്പാ​ക്കു​ന്ന​തി​നുള്ള ഒരു മുഖ്യ പടിയാ​യി​ത്തന്നെ. (വെളി​പ്പാ​ടു 11:18) ആ രാജ്യം സകല ദുഷ്ട മനുഷ്യ​രെ​യും നശിപ്പി​ക്കു​ക​യും ഭൂമി​യിൽ എന്നേക്കും ജീവി​ക്കു​ന്ന​തി​നു നീതി​മാൻമാ​രായ ആളുകളെ അവശേ​ഷി​പ്പി​ക്കു​ക​യും ചെയ്യും.—സങ്കീർത്തനം 37:9, 29.

ഭൂമി​യിൽ പറുദീസ

ശുദ്ധീ​ക​രി​ക്ക​പ്പെട്ട ഭൂമി​യി​ലേക്ക്‌ ഉയിർപ്പി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്നവർ സൗമ്യ​രും നൻമ ചെയ്യുന്ന കരുത​ലു​ള്ള​വ​രു​മാ​യി​രി​ക്കും. (താരത​മ്യം ചെയ്യുക: മത്തായി 5:5) ദൈവ​രാ​ജ്യ​ത്തി​ന്റെ സ്‌നേ​ഹ​പു​ര​സ്സ​ര​മായ മേൽവി​ചാ​ര​ണ​യിൽ അവർ സുരക്ഷി​ത​ത്വ​ത്തിൽ സന്തുഷ്ട ജീവിതം നയിക്കും. അപ്പോൾ നിലവി​ലു​ണ്ടാ​യി​രി​ക്കുന്ന അത്ഭുതാ​വ​ഹ​മായ അവസ്ഥക​ളെ​പ്പറ്റി ബൈബിൾ ഈ പൂർവ​വീ​ക്ഷണം നൽകുന്നു: “[ദൈവം] അവരുടെ കണ്ണിൽനി​ന്നു കണ്ണുനീർ എല്ലാം തുടെ​ച്ചു​ക​ള​യും. ഇനി മരണം ഉണ്ടാക​യില്ല; ദുഃഖ​വും മുറവി​ളി​യും കഷ്ടതയും ഇനി ഉണ്ടാക​യില്ല. ഒന്നാമ​ത്തേതു കഴിഞ്ഞു​പോ​യി.”—വെളി​പ്പാ​ടു 21:4.

അതേ, ഈ ഭൂമി ഒരു പറുദീ​സ​യാ​യി രൂപാ​ന്ത​ര​പ്പെ​ടും. (ലൂക്കൊസ്‌ 23:43) അതിന്റെ അർഥ​മെ​ന്തെന്നു ചിന്തിച്ചു നോക്കൂ! ആശുപ​ത്രി​ക​ളും നേഴ്‌സിങ്‌ ഹോമു​ക​ളും നിരർഥ​ക​മാ​യി​ത്തീ​രും. ഇപ്പോൾ വാർധ​ക്യം ബാധി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടവർ പറുദീ​സ​യിൽ വീണ്ടും ശക്തരും ആരോ​ഗ്യ​വാൻമാ​രും ആകും. (ഇയ്യോബ്‌ 33:25; യെശയ്യാ​വു 35:5, 6) ശവസം​സ്‌കാര ഭവനങ്ങ​ളോ സെമി​ത്തേ​രി​ക​ളോ ശവകു​ടീ​ര​ങ്ങ​ളോ ഉണ്ടായി​രി​ക്ക​യില്ല. തന്റെ രാജ്യം മുഖാ​ന്തരം യഹോവ “മരണത്തെ സദാകാ​ല​ത്തേ​ക്കും നീക്കി​ക്ക​ള​യും.” (യെശയ്യാ​വു 25:8) അത്തരം അനു​ഗ്ര​ഹങ്ങൾ നമുക്കും നമ്മുടെ പൂർവി​കർക്കും നവജീ​വി​തത്തെ അർഥമാ​ക്കു​മെ​ന്നതു തീർച്ച​യാണ്‌.

[7-ാം പേജിലെ ചിത്രം]

ഭൂമിയിലേക്ക്‌ ഉയിർപ്പി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്നവർ രാജ്യ​ത്തി​ന്റെ പ്രജക​ളാ​യി​രി​ക്കും