അനർഥ​ങ്ങ​ളെ​ക്കു​റി​ച്ചുള്ള ഉത്‌ക​ണ്‌ഠ

“അപായ​മണി മുഴങ്ങു​മ്പോൾ എന്റെ ഹൃദയ​മി​ടിപ്പ്‌ വർധി​ക്കും, ബോം​ബു​ക​ളിൽനിന്ന്‌ രക്ഷനേ​ടാ​നുള്ള അഭയസ്ഥാ​നം ലക്ഷ്യമാ​ക്കി ഞാൻ ഓടും” എന്ന്‌ അലോന പറയുന്നു. “പക്ഷെ, അവിടെ എത്തിയാ​ലും എന്റെ വേവലാ​തിക്ക്‌ ഒരു കുറവും ഉണ്ടാകാ​റില്ല. ഇനി, ഞാൻ തുറസ്സായ സ്ഥലത്തോ മറ്റോ ആണെങ്കിൽ പിന്നെ പറയു​ക​യും വേണ്ടാ. ഒരിക്കൽ ഞാൻ തെരു​വി​ലൂ​ടെ നടക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു, പെട്ടെന്ന്‌ അപായ​മണി മുഴങ്ങി. ഞാൻ കരയാൻ തുടങ്ങി, ശ്വാസം​പോ​ലും കിട്ടി​യില്ല. മണിക്കൂ​റു​കൾ എടുത്തു സമനില വീണ്ടെ​ടു​ക്കാൻ. അപ്പോ​ഴേ​ക്കും അടുത്ത അപായ​മണി മുഴങ്ങി.”

അനർഥ​ത്തിന്‌ ഇടയാ​കുന്ന പല കാരണ​ങ്ങ​ളിൽ ഒന്നു മാത്ര​മാണ്‌ യുദ്ധം. നിങ്ങൾക്കോ നിങ്ങളു​ടെ പ്രിയ​പ്പെ​ട്ട​വർക്കോ ജീവന്‌ ഭീഷണി​യാ​കുന്ന ഒരു രോഗം ബാധി​ക്കു​ന്നത്‌, ഒരു ബോംബ്‌ പൊട്ടി​ത്തെ​റി​ക്കു​ന്നത്‌ പോ​ലെ​യാണ്‌. എന്നാൽ, ചിലരു​ടെ ഉത്‌ക​ണ്‌ഠ​യ്‌ക്കു കാരണം ഭാവി​യെ​ക്കു​റി​ച്ചുള്ള ഭയമാണ്‌. ‘യുദ്ധം, കുറ്റകൃ​ത്യം, മലിനീ​ക​രണം, കാലാ​വ​സ്ഥാ​വ്യ​തി​യാ​നം, പകർച്ച​വ്യാ​ധി​കൾ എന്നിവ​യെ​ല്ലാം വർധി​ച്ചു​വ​രുന്ന ലോക​ത്തിൽ മക്കൾക്കും കൊച്ചു​മ​ക്കൾക്കും ജീവി​ക്കേണ്ടി വരുമ​ല്ലോ?’ ഇതാണ്‌ അവരെ വിഷമി​പ്പി​ക്കു​ന്നത്‌. ഇത്തരം ഉത്‌ക​ണ്‌ഠകൾ നമുക്ക്‌ എങ്ങനെ തരണം ചെയ്യാം?

മോശ​മാ​യ കാര്യങ്ങൾ സംഭവി​ക്കു​മെന്ന്‌ അറിയാ​വു​ന്ന​തു​കൊണ്ട്‌, “വിവേ​ക​മു​ള്ളവൻ അനർത്ഥം കണ്ടു ഒളി”ക്കുന്നു. (സദൃശ​വാ​ക്യ​ങ്ങൾ 27:12) നമ്മൾ നമ്മുടെ ശരീരം സംരക്ഷി​ക്കു​ന്ന​തു​പോ​ലെ, മാനസി​ക​വും വൈകാ​രി​ക​വും ആയ ആരോ​ഗ്യം കാത്തു​സൂ​ക്ഷി​ക്കാ​നും ആവശ്യ​മായ പടികൾ സ്വീക​രി​ക്കണം. അക്രമം നിറഞ്ഞ വിനോ​ദ​വും ഭീകര​രം​ഗങ്ങൾ ചിത്രീ​ക​രി​ക്കുന്ന വാർത്ത​ക​ളും നമ്മു​ടെ​യും കുട്ടി​ക​ളു​ടെ​യും ഉത്‌കണ്‌ഠ വർധി​പ്പി​ക്കു​ന്നു. ഇത്തരം കാര്യങ്ങൾ നമ്മൾ ഒഴിവാ​ക്കണം എന്ന്‌ പറയു​മ്പോൾ യാഥാർഥ്യ​ത്തി​നു നേരെ കണ്ണടയ്‌ക്കണം എന്നല്ല അത്‌ അർഥമാ​ക്കു​ന്നത്‌. മോശ​മായ കാര്യങ്ങൾ ചിന്തി​ക്കു​ന്ന​തി​നല്ല, “സത്യമാ​യ​തൊ​ക്കെ​യും . . . നീതി​യാ​യ​തൊ​ക്കെ​യും നിർമ​ല​മാ​യ​തൊ​ക്കെ​യും സ്‌നേ​ഹാർഹ​മാ​യ​തൊ​ക്കെ​യും” കൊണ്ട്‌ മനസ്സ്‌ നിറയ്‌ക്കു​ന്ന​തി​നു​വേ​ണ്ടി​യാണ്‌ ദൈവം നമ്മുടെ മനസ്സ്‌ രൂപക​ല്‌പന ചെയ്‌തി​രി​ക്കു​ന്നത്‌. അങ്ങനെ ചെയ്യു​മ്പോൾ “സമാധാ​ന​ത്തി​ന്റെ ദൈവം” നമ്മുടെ മനസ്സി​നും ഹൃദയ​ത്തി​നും സമാധാ​നം നൽകും.—ഫിലി​പ്പി​യർ 4:8, 9.

യഥാർഥ​വി​ശ്വാ​സം ഉത്‌കണ്‌ഠ തരണം ചെയ്യാൻ സഹായി​ക്കും. “പ്രാർഥ​നാ​നി​രത”രായി​രി​ക്കാൻ ബൈബിൾ നമ്മെ ഉദ്‌ബോ​ധി​പ്പി​ക്കു​ന്നു. (1 പത്രോസ്‌ 4:7) ‘എന്ത്‌ അപേക്ഷി​ച്ചാ​ലും ദൈവം കേൾക്കും’ എന്ന ഉറപ്പോ​ടെ, നമ്മുടെ സാഹച​ര്യ​ത്തെ ഏറ്റവും മെച്ചമാ​യി കൈകാ​ര്യം ചെയ്യാ​നുള്ള സഹായ​ത്തി​നും ജ്ഞാനത്തി​നും ധൈര്യ​ത്തി​നും ആയി നമുക്ക്‌ ദൈവ​ത്തോട്‌ അപേക്ഷി​ക്കാ​നാ​കും.—1 യോഹ​ന്നാൻ 5:15.

“ഈ ലോക​ത്തി​ന്റെ അധിപതി” ദൈവമല്ല, പകരം സാത്താ​നാ​ണെ​ന്നും “സർവ​ലോ​ക​വും ദുഷ്ടന്റെ (സാത്താന്റെ) അധീന​ത​യിൽ കിടക്കു​ന്നു”വെന്നും ബൈബിൾ പറയുന്നു. (യോഹ​ന്നാൻ 12:31; 1 യോഹ​ന്നാൻ 5:19) അതു​കൊണ്ട്‌ “ദുഷ്ടനിൽനി​ന്നു ഞങ്ങളെ വിടു​വി​ക്കേ​ണമേ” എന്ന്‌ പ്രാർഥി​ക്കാൻ പഠിപ്പി​ച്ച​പ്പോൾ കേവലം ഇല്ലാത്ത ഒരു വ്യക്തി​യെ​ക്കു​റിച്ച്‌ വെറുതെ ഒരു പ്രസ്‌താ​വന നടത്തു​ക​യാ​യി​രു​ന്നില്ല യേശു. (മത്തായി 6:13) അലോന പറയുന്നു: “അപായ​മണി മുഴങ്ങു​മ്പോ​ഴെ​ല്ലാം, എന്റെ ഉത്‌ക​ണ്‌ഠകൾ നിയ​ന്ത്രി​ക്കാ​നുള്ള സഹായ​ത്തി​നാ​യി ഞാൻ യഹോ​വ​യോട്‌ പ്രാർഥി​ക്കും. കൂടാതെ, ഭർത്താവ്‌ എന്നെ ഫോണിൽ വിളി​ക്കു​ക​യും എന്നോ​ടൊ​പ്പം പ്രാർഥി​ക്കു​ക​യും ചെയ്യും. പ്രാർഥന എന്നെ വളരെ​യ​ധി​കം സഹായി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു.” ബൈബിൾ പറയു​ന്ന​തും അതുത​ന്നെ​യാണ്‌: “യഹോവ, തന്നേ വിളി​ച്ച​പേ​ക്ഷി​ക്കുന്ന ഏവർക്കും, സത്യമാ​യി തന്നെ വിളി​ച്ച​പേ​ക്ഷി​ക്കുന്ന ഏവർക്കും സമീപ​സ്ഥ​നാ​കു​ന്നു.”—സങ്കീർത്തനം 145:18.

യേശു മലയിൽവെച്ച്‌ നടത്തിയ പ്രസം​ഗ​ത്തിൽ, “നിന്റെ രാജ്യം വരേണമേ” എന്ന്‌ പ്രാർഥി​ക്കാൻ തന്റെ ശിഷ്യ​ന്മാ​രെ പഠിപ്പി​ച്ചു. (മത്തായി 6:10) ആ ദൈവ​രാ​ജ്യം മനുഷ്യ​വർഗ​ത്തി​ന്റെ എല്ലാ ഉത്‌ക​ണ്‌ഠ​യും എന്നേക്കു​മാ​യി തുടച്ചു​നീ​ക്കും. “സമാധാ​ന​പ്രഭു” ആയ യേശു​വി​ലൂ​ടെ “ഭൂമി​യു​ടെ അറ്റംവ​രെ​യും യുദ്ധങ്ങളെ നിർത്തൽ” ചെയ്യും. (യെശയ്യാ​വു 9:6; സങ്കീർത്തനം 46:9) ‘അവൻ (ദൈവം) അനേക​ജാ​തി​ക​ളു​ടെ ഇടയിൽ ന്യായം​വി​ധി​ക്കും, ജാതി ജാതി​ക്കു​നേരെ വാൾ ഓങ്ങു​ക​യില്ല, അവർ ഇനി യുദ്ധം അഭ്യസി​ക്ക​യു​മില്ല, ആരും അവരെ ഭയപ്പെ​ടു​ത്തു​ക​യില്ല.’ (മീഖാ 4:3, 4) സന്തുഷ്ട​രായ കുടും​ബങ്ങൾ, “വീടു​കളെ പണിതു പാർക്കും; അവർ മുന്തി​രി​ത്തോ​ട്ട​ങ്ങളെ ഉണ്ടാക്കി അവയിലെ ഫലം അനുഭ​വി​ക്കും.” (യെശയ്യാ​വു 65:21) “എനിക്കു ദീനം എന്നു യാതൊ​രു നിവാ​സി​യും പറകയില്ല.”—യെശയ്യാ​വു 33:24.

ഇന്ന്‌, എന്തെല്ലാം മുൻക​രു​ത​ലു​കൾ എടുത്താ​ലും “കാലവും ഗതിയും” അതായത്‌ അപ്രതീ​ക്ഷി​ത​സം​ഭ​വങ്ങൾ എല്ലായ്‌പോ​ഴും തടയുക സാധ്യമല്ല. (സഭാ​പ്ര​സം​ഗി 9:11) നൂറ്റാ​ണ്ടു​ക​ളാ​യി യുദ്ധം, അക്രമം, രോഗം എന്നിവ നല്ലവരായ ആളുകളെ കൊ​ന്നൊ​ടു​ക്കി​ക്കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കു​ന്നു. അത്തരം നിഷ്‌ക​ള​ങ്ക​രായ ആളുകൾക്ക്‌ എന്തു പ്രതീ​ക്ഷ​യാ​ണു​ള്ളത്‌?

മരിച്ചു​പോ​യി​ട്ടുള്ള കോടി​ക്ക​ണ​ക്കിന്‌ ആളുകൾ (അവരുടെ എണ്ണം ദൈവ​ത്തി​നു മാത്രമേ അറിയൂ) ജീവനി​ലേക്ക്‌ തിരികെ വരും. “സ്‌മാ​ര​ക​ക്ക​ല്ല​റ​ക​ളി​ലുള്ള എല്ലാവ​രും . . . പുറത്തു​വ​രുന്ന” ആ സമയം​വരെ അവർ ദൈവ​ത്തി​ന്റെ പിഴവറ്റ ഓർമ​യിൽ സുരക്ഷി​ത​രാ​യി ഉറങ്ങു​ക​യാണ്‌. (യോഹ​ന്നാൻ 5:28, 29) “സുനി​ശ്ചി​ത​വും ഉറപ്പു​ള്ള​തു​മായ ഈ പ്രത്യാശ നമുക്ക്‌ ഒരു നങ്കൂരം​തന്നെ” എന്ന്‌ പുനരു​ത്ഥാ​ന​ത്തെ​ക്കു​റിച്ച്‌ ബൈബിൾ പറയുന്നു. (എബ്രായർ 6:19) “അവനെ (യേശു​വി​നെ) മരിച്ച​വ​രിൽനിന്ന്‌ ഉയിർപ്പി​ച്ചി​രി​ക്കു​ക​വഴി അവൻ (ദൈവം) സകലർക്കും അതിന്‌ ഉറപ്പു​നൽകു​ക​യും ചെയ്‌തി​രി​ക്കു​ന്നു.”—പ്രവൃ​ത്തി​കൾ 17:31.

എന്നാൽ ഇപ്പോൾ, ദൈവത്തെ പ്രസാ​ദി​പ്പി​ക്കാൻ ശ്രമി​ക്കുന്ന ഓരോ​രു​ത്തർക്കും ഉത്‌ക​ണ്‌ഠകൾ അഭിമു​ഖീ​ക​രി​ക്കേണ്ടി വന്നേക്കാം. പ്രാ​യോ​ഗി​ക​പ​ടി​കൾ സ്വീക​രി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടും പ്രാർഥ​ന​യിൽ ദൈവ​ത്തോട്‌ അടുത്തു​കൊ​ണ്ടും ഭാവി​യെ​ക്കു​റിച്ച്‌ ബൈബിൾ നൽകുന്ന പ്രത്യാ​ശ​യിൽ വിശ്വ​സി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടും പോളും ജാനറ്റും അലോ​ന​യും ഉത്‌ക​ണ്‌ഠയെ വിജയ​ക​ര​മാ​യി തരണം ചെയ്‌തി​രി​ക്കു​ന്നു. അവരുടെ കാര്യ​ത്തി​ലെ​ന്ന​പോ​ലെ, “പ്രത്യാശ നൽകുന്ന ദൈവം നിങ്ങളു​ടെ വിശ്വാ​സ​ത്താൽ നിങ്ങളെ സകല സന്തോ​ഷ​വും സമാധാ​ന​വും​കൊ​ണ്ടു നിറയ്‌ക്കു​മാ​റാ​കട്ടെ.”—റോമർ 15:13. ▪ (w15-E 07/01)