പരി​ശോ​ധ​ന​കൾനേ​രി​ടു​മ്പോ​ഴും എളിമ​യു​ള്ള​വ​രാ​യി​രി​ക്കാൻ കഴിയു​മോ?

1-3. പേര്‌ പറഞ്ഞി​ട്ടി​ല്ലാത്ത യഹൂദ​യി​ലെ ആ പ്രവാ​ചകൻ എന്തു ചെയ്യാ​നാ​ണു പരാജ​യ​പ്പെ​ട്ടത്‌, എന്തായി​രു​ന്നു ഫലം? (ലേഖനാ​രം​ഭ​ത്തി​ലെ ചിത്രം കാണുക.)

യൊ​രോ​ബെ​യാം രാജാ​വി​ന്റെ ഭരണകാ​ലത്ത്‌ യഹോവ യഹൂദ​യിൽനി​ന്നുള്ള ഒരു പ്രവാ​ച​കനെ ഇസ്രാ​യേ​ലി​ലേക്ക്‌ അയച്ചു. വിശ്വാ​സ​ത്യാ​ഗി​യായ ആ രാജാ​വി​നോ​ടു ശക്തമായ ഒരു ന്യായ​വി​ധി​സ​ന്ദേശം അറിയി​ക്കാ​നാ​യി​രു​ന്നു അത്‌. താഴ്‌മ​യുള്ള ആ പ്രവാ​ചകൻ വിശ്വ​സ്‌ത​ത​യോ​ടെ ദൈവ​ത്തി​ന്റെ സന്ദേശം അറിയി​ച്ചു, യൊ​രോ​ബെ​യാം കോപാ​കു​ല​നാ​യി. എന്നാൽ, യഹോവ ആ പ്രവാ​ച​കനെ യൊ​രോ​ബെ​യാ​മി​ന്റെ കോപാ​ഗ്നി​യിൽനിന്ന്‌ സംരക്ഷി​ച്ചു.—1 രാജാ. 13:1-10.

² ആ ദൈവ​പു​രു​ഷൻ വീട്ടി​ലേക്കു തിരി​ച്ചു​പോ​കു​മ്പോൾ വൃദ്ധനായ ഒരു മനുഷ്യ​നെ യാദൃ​ശ്ചി​ക​മാ​യി വഴിയിൽവെച്ച്‌ കണ്ടുമു​ട്ടി. ആ വൃദ്ധൻ താൻ യഹോ​വ​യു​ടെ ഒരു പ്രവാ​ച​ക​നാ​ണെന്ന്‌ അവകാ​ശ​പ്പെട്ടു. ‘ഇസ്രാ​യേ​ലിൽവെച്ച്‌ അപ്പം തിന്നു​ക​യോ വെള്ളം കുടി​ക്കു​ക​യോ ചെയ്യരുത്‌; പോയ വഴിയേ തിരി​ച്ചു​വ​രാ​നും പാടില്ല’ എന്ന്‌ യഹോവ ദൈവ​പു​രു​ഷനു കർശന​മായ നിർദേശം കൊടു​ത്തി​രു​ന്നു. എന്നാൽ അദ്ദേഹം ആ നിർദേശം പാലി​ക്കാ​തെ വൃദ്ധന്റെ വാക്കു കേട്ട്‌ കൂടെ​പ്പോ​യി. യഹോ​വ​യ്‌ക്ക്‌ അതിൽ അനിഷ്ടം തോന്നി. മടക്കയാ​ത്ര​യിൽ വഴിയിൽവെച്ച്‌ ഒരു സിംഹം ദൈവ​പു​രു​ഷന്റെ നേരെ വന്ന്‌ അയാളെ കൊന്നു​ക​ളഞ്ഞു.—1 രാജാ. 13:11-24.

³ ആ എളിയ​പ്ര​വാ​ചകൻ എന്തു​കൊ​ണ്ടാ​ണു ചതിയ​നായ വൃദ്ധന്റെ വാക്കു കേട്ട്‌ ധിക്കാ​ര​ത്തോ​ടെ കൂടെ​പ്പോ​യത്‌? അതെക്കു​റിച്ച്‌ ബൈബിൾ ഒന്നും പറയു​ന്നില്ല. ഒരുപക്ഷേ, ‘ദൈവ​ത്തോ​ടൊ​പ്പം എളിമ​യോ​ടെ താൻ നടക്കേ​ണ്ട​താ​ണെന്ന’ കാര്യം ആ പ്രവാ​ചകൻ മറന്നു​പോ​യി​രി​ക്കാം. (മീഖ 6:8 വായി​ക്കുക.) യഹോ​വ​യോ​ടൊ​പ്പം നടക്കു​ക​യെന്നു പറയു​മ്പോൾ, യഹോ​വ​യിൽ ആശ്രയി​ക്കു​ക​യും യഹോ​വ​യു​ടെ പരമാ​ധി​കാ​രത്തെ പിന്തു​ണ​യ്‌ക്കു​ക​യും യഹോവ പറയു​ന്നത്‌ അനുസ​രി​ക്കു​ക​യും ചെയ്യുക എന്ന ആശയമാ​ണു ബൈബിൾ നൽകു​ന്നത്‌. സ്‌നേ​ഹ​മുള്ള സർവശ​ക്ത​നായ പിതാ​വു​മാ​യി നിരന്തരം ആശയവി​നി​മയം നടത്താൻ കഴിയു​മെ​ന്നും അങ്ങനെ ചെയ്യേ​ണ്ട​താ​ണെ​ന്നും എളിമ​യുള്ള ഒരു വ്യക്തി എപ്പോ​ഴും ഓർത്തി​രി​ക്കും. നിർദേ​ശ​ങ്ങ​ളിൽ എന്തെങ്കി​ലും മാറ്റം വരുത്തി​യോ എന്ന്‌ ആ പ്രവാ​ച​കനു വേണ​മെ​ങ്കിൽ യഹോ​വ​യോ​ടു ചോദി​ക്കാ​മാ​യി​രു​ന്നു. പക്ഷേ അദ്ദേഹം അങ്ങനെ ചെയ്‌ത​താ​യി തിരു​വെ​ഴു​ത്തു​കൾ പറയു​ന്നില്ല. നമുക്കും ചില​പ്പോ​ഴൊ​ക്കെ ബുദ്ധി​മു​ട്ടുള്ള തീരു​മാ​ന​ങ്ങ​ളെ​ടു​ക്കേ​ണ്ടി​വ​രാ​റുണ്ട്‌. ശരിയായ തീരു​മാ​നം ഏതാ​ണെന്ന്‌ അത്ര വ്യക്തവു​മാ​യി​രി​ക്കില്ല. ആ സമയത്ത്‌ എളിമ​യോ​ടെ യഹോ​വ​യു​ടെ വഴിന​ട​ത്തിപ്പ്‌ ആരായു​ന്നതു ഗുരു​ത​ര​മായ പിഴവു​കൾ വരുത്തു​ന്നത്‌ ഒഴിവാ​ക്കാൻ നമ്മളെ സഹായി​ക്കും.

 4. ഈ ലേഖന​ത്തിൽ നമ്മൾ എന്തു പഠിക്കും?

⁴ ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കൾക്ക്‌ എളിമ എന്ന ഗുണം പ്രധാ​ന​മാ​യി​രി​ക്കു​ന്നത്‌ എന്തു​കൊ​ണ്ടാ​ണെ​ന്നും അതു പ്രകടി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​തിൽ എന്താണ്‌ ഉൾപ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കു​ന്ന​തെ​ന്നും കഴിഞ്ഞ ലേഖന​ത്തിൽ നമ്മൾ പഠിച്ചു. നമ്മുടെ എളിമ പരി​ശോ​ധി​ക്ക​പ്പെ​ടുന്ന ചില സാഹച​ര്യ​ങ്ങൾ ഏതൊ​ക്കെ​യാണ്‌? അത്തരം സാഹച​ര്യ​ങ്ങ​ളിൽപ്പോ​ലും എളിമ നഷ്ടപ്പെ​ടാ​തി​രി​ക്ക​ത്ത​ക്ക​വി​ധം ഈ ഗുണം എങ്ങനെ വളർത്തി​യെ​ടു​ക്കാം? ഈ ചോദ്യ​ങ്ങൾക്ക്‌ ഉത്തരം കണ്ടെത്തു​ന്ന​തിന്‌, എളിമ പരി​ശോ​ധി​ക്ക​പ്പെ​ടുന്ന നമ്മുടെ ജീവി​ത​ത്തി​ലെ മൂന്നു സാധാ​ര​ണ​സാ​ഹ​ച​ര്യ​ങ്ങൾ നമ്മൾ ചിന്തി​ക്കും. ഓരോ സാഹച​ര്യ​ത്തി​ലും ജ്ഞാനപൂർവം പ്രവർത്തി​ക്കാൻ എങ്ങനെ കഴിയു​മെ​ന്നും നമ്മൾ പഠിക്കും.—സുഭാ. 11:2.

5, 6. ബർസി​ല്ലാ​യി എങ്ങനെ​യാണ്‌ എളിമ പ്രകടി​പ്പി​ച്ചത്‌?

⁵ നമ്മുടെ സാഹച​ര്യ​ങ്ങ​ളി​ലോ നിയമ​ന​ങ്ങ​ളി​ലോ ഉണ്ടാകുന്ന ഒരു മാറ്റം എളിമയെ പരി​ശോ​ധി​ച്ചേ​ക്കാം. 80 വയസ്സുള്ള ബർസി​ല്ലാ​യി​ക്കു രാജ​കൊ​ട്ടാ​ര​ത്തിൽ താമസി​ക്കാ​നുള്ള ക്ഷണം ദാവീദ്‌ കൊടു​ത്ത​പ്പോൾ അദ്ദേഹ​ത്തി​നു വളരെ​യ​ധി​കം അഭിമാ​നം തോന്നി​ക്കാ​ണും. ദാവീ​ദി​ന്റെ ക്ഷണം സ്വീക​രി​ച്ചി​രു​ന്നെ​ങ്കിൽ ബർസി​ല്ലാ​യി​ക്കു തുടർന്നും രാജാ​വി​ന്റെ കൂടെ​യാ​യി​രി​ക്കാ​മാ​യി​രു​ന്നു. പക്ഷേ ബർസി​ല്ലാ​യി അതു നിരസി​ച്ചു. എന്തു​കൊണ്ട്‌? തനിക്കു വയസ്സാ​യെ​ന്നും അതു​കൊണ്ട്‌ രാജാ​വിന്‌ ഒരു ഭാരമാ​കാൻ ആഗ്രഹി​ക്കു​ന്നി​ല്ലെ​ന്നും അദ്ദേഹം ദാവീ​ദി​നോ​ടു പറഞ്ഞു. അതു​കൊണ്ട്‌ ബർസി​ല്ലാ​യി കിംഹാ​മി​നെ തനിക്കു പകരം കൊണ്ടു​പൊ​യ്‌ക്കൊ​ള്ളാൻ രാജാ​വി​നോ​ടു പറഞ്ഞു. കിംഹാം ഒരുപക്ഷേ ബർസി​ല്ലാ​യി​യു​ടെ ഒരു മകനാ​യി​രി​ക്കാം.—2 ശമു. 19:31-37.

⁶ ന്യായ​ബോ​ധ​മുള്ള ഒരു തീരു​മാ​ന​മെ​ടു​ക്കാൻ എളിമ എന്ന ഗുണം ബർസി​ല്ലാ​യി​യെ സഹായി​ച്ചു. അദ്ദേഹം ദാവീ​ദി​ന്റെ ക്ഷണം നിരസി​ച്ചത്‌ ഉത്തരവാ​ദി​ത്വ​ങ്ങൾ ഏറ്റെടു​ക്കാ​നുള്ള കഴിവി​ല്ലെന്നു തോന്നി​യി​ട്ടല്ല, സ്വസ്ഥമായ ഒരു വിശ്ര​മ​ജീ​വി​തം നയിക്കാ​നുള്ള ആഗ്രഹം​കൊ​ണ്ടു​മല്ല. സാഹച​ര്യ​ങ്ങൾ മാറി​യെ​ന്നും തനിക്കു പരിമി​തി​ക​ളു​ണ്ടെ​ന്നും അദ്ദേഹം തിരി​ച്ച​റി​ഞ്ഞു, അത്‌ അംഗീ​ക​രി​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു. ചെയ്യാൻ കഴിയു​ന്ന​തിന്‌ അപ്പുറ​മുള്ള കാര്യങ്ങൾ ഏറ്റെടു​ക്കാൻ അദ്ദേഹം ആഗ്രഹി​ച്ചില്ല. (ഗലാത്യർ 6:4, 5 വായി​ക്കുക.) സ്ഥാനമാ​ന​ങ്ങ​ളും മറ്റുള്ള​വ​രു​ടെ അംഗീ​കാ​ര​വും ഒക്കെ നേടാ​നാ​ണു നമ്മൾ ശ്രമി​ക്കു​ന്ന​തെ​ങ്കിൽ അത്‌ അഹങ്കാ​ര​ത്തി​നും മത്സരത്തി​നും പിന്നീട്‌ നിരാ​ശ​യ്‌ക്കും മാത്രമേ വഴി​വെ​ക്കു​ക​യു​ള്ളൂ. (ഗലാ. 5:26) എന്നാൽ എളിമ​യു​ണ്ടെ​ങ്കിൽ യഹോ​വ​യ്‌ക്കു മഹത്ത്വം കരേറ്റാ​നും മറ്റുള്ള​വരെ സഹായി​ക്കാ​നും വേണ്ടി ഓരോ​രു​ത്ത​രും സ്വന്തം കഴിവു​കൾ ഉപയോ​ഗിച്ച്‌ കൂട്ടായി പ്രയത്‌നി​ക്കും.—1 കൊരി. 10:31.

7, 8. നമ്മിൽത്തന്നെ ആശ്രയി​ക്കു​ന്നത്‌ ഒഴിവാ​ക്കാൻ എളിമ നമ്മളെ എങ്ങനെ സഹായി​ക്കും?

⁷ കൂടുതൽ അധികാ​രം കിട്ടു​ന്ന​തോ​ടൊ​പ്പം കൂടുതൽ ഉത്തരവാ​ദി​ത്വ​ങ്ങ​ളും വന്നു​ചേ​രും. അതും നമ്മുടെ എളിമയെ പരി​ശോ​ധി​ച്ചേ​ക്കാം. യരുശ​ലേ​മി​ലെ ആളുക​ളു​ടെ അവസ്ഥ​യെ​ക്കു​റിച്ച്‌ നെഹമ്യ കേട്ട​പ്പോൾ അദ്ദേഹം യഹോ​വ​യോട്‌ ഉള്ളുരു​കി പ്രാർഥി​ച്ചു. (നെഹ. 1:4, 11) യഹോവ നെഹമ്യ​യു​ടെ പ്രാർഥ​ന​യ്‌ക്ക്‌ ഉത്തരം കൊടു​ത്തു; അർഥഹ്‌ശഷ്ട രാജാവ്‌ നെഹമ്യ​യെ ആ പ്രദേ​ശ​ത്തി​ന്റെ ഗവർണ​റാ​യി നിയമി​ച്ചു. ഒരു ഉന്നതസ്ഥാ​ന​വും സമ്പത്തും അധികാ​ര​വും ഒക്കെയു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നെ​ങ്കി​ലും നെഹമ്യ ഒരിക്ക​ലും സ്വന്തം അനുഭ​വ​പ​രി​ച​യ​ത്തി​ലോ പ്രാപ്‌തി​യി​ലോ ആശ്രയി​ച്ചില്ല. അദ്ദേഹം എപ്പോ​ഴും യഹോ​വ​യു​ടെ​കൂ​ടെ നടന്നു. ദൈവ​ത്തി​ന്റെ നിയമം പരി​ശോ​ധി​ച്ചു​കൊണ്ട്‌ നെഹമ്യ കൂടെ​ക്കൂ​ടെ യഹോ​വ​യു​ടെ വഴിന​ട​ത്തി​പ്പി​നാ​യി അന്വേ​ഷി​ച്ചു. (നെഹ. 8:1, 8, 9) നെഹമ്യ മറ്റുള്ള​വ​രു​ടെ മേൽ അധികാ​രം നടത്തി​യില്ല, പകരം സ്വന്തം ചെലവിൽ അവരെ സേവിച്ചു.—നെഹ. 5:14-19.

⁸ നിയമ​ന​ത്തിൽ മാറ്റം വരു​മ്പോ​ഴോ കൂടു​ത​ലായ ഉത്തരവാ​ദി​ത്വം ലഭിക്കു​മ്പോ​ഴോ നമ്മിൽത്തന്നെ ആശ്രയി​ക്കാ​തി​രി​ക്കാൻ എളിമ നമ്മളെ എങ്ങനെ സഹായി​ക്കു​മെന്നു നെഹമ്യ​യു​ടെ ദൃഷ്ടാന്തം കാണി​ക്കു​ന്നു. ഒരു മൂപ്പൻ സ്വന്തം അനുഭ​വ​പ​രി​ച​യ​ത്തിൽ ആശ്രയി​ച്ചു​കൊണ്ട്‌ ആദ്യം യഹോ​വ​യോ​ടു പ്രാർഥി​ക്കാ​തെ​തന്നെ സഭയിലെ ഉത്തരവാ​ദി​ത്വ​ങ്ങൾ കൈകാ​ര്യം ചെയ്യാൻ തുടങ്ങി​യേ​ക്കാം. മറ്റു ചിലർ ആദ്യം തീരു​മാ​ന​മെ​ടു​ക്കും, എന്നിട്ട്‌ ആ തീരു​മാ​നത്തെ അനു​ഗ്ര​ഹി​ക്ക​ണമേ എന്ന്‌ യഹോ​വ​യോ​ടു പ്രാർഥി​ക്കും. എന്നാൽ അത്‌ എളിമ​യാ​ണോ? എളിമ​യുള്ള ഒരു വ്യക്തി ദൈവ​മു​മ്പാ​കെ​യുള്ള തന്റെ സ്ഥാനവും ദൈവ​ത്തി​ന്റെ ക്രമീ​ക​ര​ണ​ത്തിൽ തന്റെ പങ്കും എന്താ​ണെന്ന്‌ എപ്പോ​ഴും ഓർമി​ക്കും. നമ്മുടെ കഴിവു​കൾക്കല്ല പ്രാധാ​ന്യം. ഇതിനു മുമ്പും ഇതു​പോ​ലുള്ള സാഹച​ര്യ​ങ്ങ​ളും പ്രശ്‌ന​ങ്ങ​ളും കൈകാ​ര്യം ചെയ്‌ത്‌ പരിച​യ​മു​ണ്ട​ല്ലോ എന്നു വിചാ​രിച്ച്‌ നമ്മിൽത്തന്നെ ആശ്രയി​ക്കാ​തി​രി​ക്കാൻ പ്രത്യേ​കം ശ്രദ്ധി​ക്കണം. (സുഭാ​ഷി​തങ്ങൾ 3:5, 6 വായി​ക്കുക.) ദൈവ​ത്തി​ന്റെ ഭവനത്തി​ലെ അംഗങ്ങ​ളായ നമ്മൾ, നമ്മുടെ കുടും​ബ​ത്തി​ലെ ഉത്തരവാ​ദി​ത്വ​ങ്ങ​ളും സഭയിലെ നിയമ​ന​ങ്ങ​ളും നന്നായി നിർവ​ഹി​ക്കു​ന്ന​തി​നെ​ക്കു​റി​ച്ചാ​ണു ചിന്തി​ക്കു​ന്നത്‌. അല്ലാതെ ലോക​ത്തി​ലെ ആളുക​ളെ​പ്പോ​ലെ സ്ഥാനമോ പദവി​യോ നേടി​യെ​ടു​ക്കു​ന്ന​തി​നെ​ക്കു​റി​ച്ചല്ല.—1 തിമൊ. 3:15.

9, 10. കടുത്ത വിമർശനം നേരി​ടു​മ്പോൾ എളിമ നമ്മളെ എങ്ങനെ സഹായി​ക്കും?

⁹ കടുത്ത വിമർശനം നേരി​ടു​മ്പോൾ നമ്മുടെ വികാ​ര​ങ്ങളെ നിയ​ന്ത്രി​ക്കു​ന്നതു ബുദ്ധി​മു​ട്ടാ​യി​രി​ക്കും. കുത്തു​വാ​ക്കു​കൾ പറഞ്ഞ്‌ പെനിന്ന നിരന്തരം വിഷമി​പ്പി​ച്ച​തു​കൊണ്ട്‌ ഹന്ന മിക്ക​പ്പോ​ഴും കരയു​മാ​യി​രു​ന്നു. ഹന്നയുടെ ഭർത്താവ്‌ ഹന്നയെ വളരെ​യ​ധി​കം സ്‌നേ​ഹി​ച്ചി​രു​ന്നു. എന്നാൽ ഹന്നയ്‌ക്കു മക്കളി​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു. ഒരിക്കൽ വിശു​ദ്ധ​കൂ​ടാ​ര​ത്തിൽ പ്രാർഥി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രു​ന്ന​പ്പോൾ ഹന്ന മദ്യപിച്ച്‌ മത്തുപി​ടി​ച്ചി​രി​ക്കു​ക​യാ​ണെന്നു പറഞ്ഞ്‌ മഹാപു​രോ​ഹി​ത​നായ ഏലി ഹന്നയെ കുറ്റ​പ്പെ​ടു​ത്തി. ഇതെല്ലാം ഒന്നു ഭാവന​യിൽ കണ്ടു​നോ​ക്കൂ! എന്നാൽ, ഇങ്ങനെ​യൊ​ക്കെ സംഭവി​ച്ചി​ട്ടും ഹന്നയ്‌ക്ക്‌ ആത്മനി​യ​ന്ത്രണം നഷ്ടപ്പെ​ട്ടില്ല, ആദര​വോ​ടെ ഏലിക്കു മറുപടി കൊടു​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു. ഹന്നയുടെ ഹൃദയ​സ്‌പർശി​യായ പ്രാർഥന ബൈബി​ളിൽ രേഖ​പ്പെ​ടു​ത്തി​യി​ട്ടുണ്ട്‌. വിശ്വാ​സ​ത്തി​ന്റെ​യും സ്‌തു​തി​യു​ടെ​യും വിലമ​തി​പ്പി​ന്റെ​യും വാക്കു​കൾകൊണ്ട്‌ നിറഞ്ഞ​താണ്‌ അത്‌.—1 ശമു. 1:5-7, 12-16; 2:1-10.

¹⁰ എളിമ​യു​ണ്ടെ​ങ്കിൽ ‘എപ്പോ​ഴും നന്മകൊണ്ട്‌ തിന്മയെ കീഴട​ക്കാ​നും’ നമുക്കു കഴിയും. (റോമ. 12:21) സാത്താന്റെ ലോക​ത്തിൽ ജീവി​ക്കു​മ്പോൾ മിക്ക​പ്പോ​ഴും നമുക്ക്‌ അനീതി നേരി​ടേ​ണ്ടി​വ​രും. അതു​കൊണ്ട്‌, ദുഷ്ടന്മാ​രു​ടെ പെരു​മാ​റ്റം നമ്മളെ പ്രകോ​പി​പ്പി​ക്കാ​തി​രി​ക്കാൻ നമ്മൾ ജാഗ്ര​ത​യു​ള്ള​വ​രാ​യി​രി​ക്കണം. (സങ്കീ. 37:1) എന്നാൽ, പ്രശ്‌നങ്ങൾ സഹോ​ദ​ര​ങ്ങ​ളു​മാ​യി​ട്ടാ​ണെ​ങ്കിൽ അത്‌ ഉളവാ​ക്കുന്ന വേദന കൂടുതൽ ആഴമു​ള്ള​താ​യി​രി​ക്കും. എളിമ​യുള്ള ഒരു വ്യക്തി അപ്പോ​ഴും യേശു​വി​നെ അനുക​രി​ക്കും. ‘അപമാ​നി​ക്ക​പ്പെ​ട്ട​പ്പോൾ തിരിച്ച്‌ അപമാ​നി​ക്കാ​തെ, നീതി​യോ​ടെ വിധി​ക്കുന്ന ദൈവ​ത്തി​ന്റെ കൈയിൽ ക്രിസ്‌തു തന്റെ കാര്യം ഭരമേൽപ്പി​ച്ചു’ എന്നു ബൈബിൾ പറയുന്നു. (1 പത്രോ. 2:23) പ്രതി​കാ​രം യഹോ​വ​യ്‌ക്കു​ള്ള​താ​ണെന്നു യേശു​വിന്‌ അറിയാ​മാ​യി​രു​ന്നു. (റോമ. 12:19) ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​ക​ളും അതു​പോ​ലെ താഴ്‌മ​യു​ള്ള​വ​രാ​യി​രി​ക്കാ​നും ‘ദ്രോ​ഹി​ക്കു​ന്ന​വരെ ദ്രോ​ഹി​ക്കാ​തി​രി​ക്കാ​നും’ ബൈബിൾ ആവശ്യ​പ്പെ​ടു​ന്നു.—1 പത്രോ. 3:8, 9.

11, 12. (എ) മുഖസ്‌തു​തി​യോ അമിത​മായ പ്രശം​സ​യോ ലഭിക്കു​മ്പോൾ സമനി​ല​യോ​ടെ പെരു​മാ​റാൻ എളിമ നമ്മളെ എങ്ങനെ​യാ​ണു സഹായി​ക്കു​ന്നത്‌? (ബി) വസ്‌ത്ര​ധാ​ര​ണ​ത്തി​ന്റെ​യും ചമയത്തി​ന്റെ​യും പെരു​മാ​റ്റ​ത്തി​ന്റെ​യും കാര്യ​ത്തിൽ എളിമ നമ്മളെ വഴിന​യി​ക്കേ​ണ്ടത്‌ എങ്ങനെ?

¹¹ മറ്റുള്ളവർ മുഖസ്‌തു​തി പറയു​ക​യോ അമിത​മാ​യി പ്രശം​സി​ക്കു​ക​യോ ചെയ്യു​മ്പോൾ അതു നമ്മുടെ എളിമ​യു​ടെ പരി​ശോ​ധ​ന​യാ​യേ​ക്കാം. അതിശ​യി​പ്പി​ക്കുന്ന വിധത്തിൽ കാര്യങ്ങൾ മാറി​മ​റി​ഞ്ഞ​പ്പോൾ അതി​നോട്‌ എസ്ഥേർ പ്രതി​ക​രിച്ച വിധം നമുക്കു നല്ല ഒരു മാതൃ​ക​യാണ്‌. എസ്ഥേർ അതിസു​ന്ദ​രി​യാ​യി​രു​ന്നു. ഒരു വർഷ​ത്തേക്കു പ്രത്യേക സൗന്ദര്യ​പ​രി​ച​രണം ലഭിക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു. രാജാ​വി​ന്റെ പ്രീതി​ക്കു​വേണ്ടി പേർഷ്യൻ സാമ്രാ​ജ്യ​ത്തി​ലെ​ങ്ങു​മുള്ള യുവതി​കൾ മത്സരി​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു. അവരോ​ടൊ​പ്പ​മാ​യി​രു​ന്നു എസ്ഥേർ എന്നും സഹവസി​ച്ചി​രു​ന്നത്‌. എങ്കിലും, എസ്ഥേർ എല്ലാവ​രോ​ടും ആദര​വോ​ടെ ഇടപെട്ടു, സമനില കാത്തു​സൂ​ക്ഷി​ച്ചു. രാജാവ്‌ തന്റെ രാജ്ഞി​യാ​യി എസ്ഥേറി​നെ തിര​ഞ്ഞെ​ടു​ത്തി​ട്ടും എസ്ഥേർ അഹങ്കരി​ക്കു​ക​യോ എളിമ​യി​ല്ലാ​തെ പെരു​മാ​റു​ക​യോ ചെയ്‌തില്ല.—എസ്ഥേ. 2:9, 12, 15, 17.

¹² എളിമ​യു​ണ്ടെ​ങ്കിൽ മാന്യ​വും ആദരണീ​യ​വും ആയ വിധത്തിൽ നമ്മൾ വസ്‌ത്രം ധരിക്കും, മറ്റുള്ള​വ​രോട്‌ അന്തസ്സോ​ടെ പെരു​മാ​റു​ക​യും ചെയ്യും. “ശാന്തത​യും സൗമ്യ​ത​യും ഉള്ള മനസ്സ്‌” പ്രകടി​പ്പി​ച്ചു​കൊണ്ട്‌ നമുക്ക്‌ ആളുക​ളു​ടെ ഹൃദയ​ങ്ങ​ളിൽ ഇടം നേടാൻ കഴിയും. അല്ലാതെ, വീമ്പി​ള​ക്കി​ക്കൊ​ണ്ടോ നമ്മി​ലേ​ക്കു​തന്നെ അനാവ​ശ്യ​ശ്രദ്ധ ക്ഷണിച്ചു​കൊ​ണ്ടോ അല്ല. (1 പത്രോസ്‌ 3:3, 4 വായി​ക്കുക; യിരെ. 9:23, 24) നമ്മുടെ ഹൃദയ​ത്തിൽ അഹങ്കാ​ര​മു​ണ്ടെ​ങ്കിൽ പതു​ക്കെ​പ്പ​തു​ക്കെ നമ്മുടെ പ്രവൃ​ത്തി​ക​ളിൽ അതു വെളി​പ്പെ​ട്ടു​വ​രും. ഉദാഹ​ര​ണ​ത്തിന്‌, നമുക്കു പ്രത്യേക ഉത്തരവാ​ദി​ത്വ​സ്ഥാ​ന​ങ്ങ​ളു​ണ്ടെ​ന്നോ മറ്റുള്ളവർ അറിയാൻ സാധ്യ​ത​യി​ല്ലാത്ത ചില കാര്യങ്ങൾ നമുക്ക്‌ അറിയാ​മെ​ന്നോ ഉത്തരവാ​ദി​ത്വ​സ്ഥാ​ന​ത്തുള്ള സഹോ​ദ​ര​ന്മാ​രു​മാ​യി നമുക്കു നല്ല അടുപ്പ​മു​ണ്ടെ​ന്നോ ഒക്കെ നമ്മൾ സൂചി​പ്പി​ച്ചേ​ക്കാം. കൂട്ടായ പ്രവർത്ത​ന​ത്തി​ലൂ​ടെ ലഭിച്ച ആശയങ്ങ​ളും നേട്ടങ്ങ​ളും നമ്മു​ടേതു മാത്ര​മാ​ണെന്ന രീതി​യിൽ നമ്മൾ സംസാ​രി​ച്ചേ​ക്കാം. അങ്ങനെ​യുള്ള സന്ദർഭ​ങ്ങ​ളി​ലും യേശു നല്ല ഒരു മാതൃക കാണിച്ചു. യേശു പറഞ്ഞ കാര്യ​ങ്ങ​ളിൽ നല്ലൊരു ഭാഗവും എബ്രായ തിരു​വെ​ഴു​ത്തു​ക​ളിൽനി​ന്നുള്ള ഉദ്ധരണി​ക​ളോ പരാമർശ​ങ്ങ​ളോ ആയിരു​ന്നു. ആ വിധത്തിൽ എളിമ​യോ​ടെ സംസാ​രി​ച്ച​തു​വഴി, യേശു പറഞ്ഞ​തെ​ല്ലാം യഹോ​വ​യിൽനിന്ന്‌ കേട്ട കാര്യ​ങ്ങ​ളാ​ണെ​ന്നും അല്ലാതെ യേശു​വി​ന്റെ ബുദ്ധി​യി​ലോ ജ്ഞാനത്തി​ലോ ഉദിച്ച കാര്യ​ങ്ങ​ള​ല്ലെ​ന്നും കേൾവി​ക്കാർ മനസ്സി​ലാ​ക്കു​മാ​യി​രു​ന്നു.—യോഹ. 8:28.

13, 14. മെച്ചമായ തീരു​മാ​ന​ങ്ങ​ളെ​ടു​ക്കാൻ എളിമ നമ്മളെ സഹായി​ക്കു​ന്നത്‌ എങ്ങനെ?

¹³ തീരു​മാ​ന​ങ്ങ​ളെ​ടു​ക്കേണ്ടി വരുന്ന അവസര​ങ്ങ​ളാ​ണു നമ്മുടെ എളിമ പരി​ശോ​ധി​ക്ക​പ്പെ​ടുന്ന മറ്റൊരു സാഹച​ര്യം. പൗലോസ്‌ അപ്പോ​സ്‌തലൻ യരുശ​ലേ​മി​ലേക്കു പോകു​ക​യാ​ണെ​ങ്കിൽ ശത്രുക്കൾ അദ്ദേഹത്തെ പിടി​കൂ​ടു​മെന്നു കൈസ​ര്യ​യി​ലാ​യി​രുന്ന സമയത്ത്‌ അഗബൊസ്‌ എന്ന പ്രവാ​ചകൻ പറഞ്ഞു. ഒരുപക്ഷേ കൊല്ല​പ്പെ​ട്ടേ​ക്കാ​മെ​ന്നും പറഞ്ഞു. അരുതാ​ത്ത​തൊ​ന്നും സംഭവി​ക്കാ​തി​രി​ക്കാൻ അങ്ങോട്ടു പോക​രു​തെന്നു സഹോ​ദ​രങ്ങൾ പൗലോ​സി​നോട്‌ അപേക്ഷി​ച്ചു. പക്ഷേ പൗലോസ്‌ പേടിച്ച്‌ പിന്തി​രി​ഞ്ഞില്ല, എന്നാൽ അത്‌ അദ്ദേഹ​ത്തി​ന്റെ അമിത​മായ ആത്മവി​ശ്വാ​സം​കൊണ്ട്‌ ആയിരു​ന്നില്ല. പകരം, അദ്ദേഹം യഹോ​വ​യിൽ പൂർണ​മാ​യി ആശ്രയി​ച്ചു. യഹോവ തന്നെ നയിക്കു​ന്നത്‌ എങ്ങോ​ട്ടാ​ണെ​ങ്കി​ലും അവി​ടേക്കു പോകാ​നും നിയമനം നിറ​വേ​റ്റാ​നും പൗലോസ്‌ ഒരുക്ക​മാ​യി​രു​ന്നു. ഇതു കേട്ട​പ്പോൾ, യരുശ​ലേ​മി​ലേക്കു പോകാ​നുള്ള പൗലോ​സി​ന്റെ തീരു​മാ​നത്തെ എതിർക്കു​ന്നതു സഹോ​ദ​ര​ന്മാർ നിറുത്തി. അവർ അങ്ങനെ എളിമ പ്രകട​മാ​ക്കി.—പ്രവൃ. 21:10-14.

¹⁴ കാര്യങ്ങൾ എന്തായി​ത്തീ​രു​മെന്നു നമുക്കു മുഴു​വ​നാ​യി അറിയി​ല്ലെ​ങ്കി​ലും, അവ നമ്മുടെ നിയ​ന്ത്ര​ണ​ത്തിന്‌ അപ്പുറ​മാ​ണെ​ങ്കി​ലും നല്ല തീരു​മാ​ന​ങ്ങ​ളെ​ടു​ക്കാൻ എളിമ നമ്മളെ സഹായി​ക്കും. ഉദാഹ​ര​ണ​ത്തിന്‌, നമ്മൾ മുഴു​സ​മ​യ​സേ​വ​ന​ത്തിൽ പ്രവേ​ശി​ക്കു​ന്ന​തി​നെ​ക്കു​റിച്ച്‌ ചിന്തി​ക്കു​ക​യാ​ണെ​ന്നി​രി​ക്കട്ടെ. ഇങ്ങനെ​യുള്ള ചില ചോദ്യ​ങ്ങൾ നമ്മളെ അലട്ടി​യേ​ക്കാം: ഒരു രോഗം വന്നാൽ എന്തു ചെയ്യും? പ്രായ​മാ​യി​ക്കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കുന്ന മാതാ​പി​താ​ക്കളെ ആരു നോക്കും? ഇനി, നമുക്കു പ്രായ​മാ​കു​മ്പോ​ഴോ? പ്രാർഥി​ച്ച​തു​കൊ​ണ്ടോ ഈ പ്രശ്‌ന​ങ്ങ​ളെ​ക്കു​റിച്ച്‌ ചിന്തി​ച്ച​തു​കൊ​ണ്ടോ ഇവയ്‌ക്കെ​ല്ലാ​മുള്ള തൃപ്‌തി​ക​ര​മായ ഉത്തരം ലഭി​ച്ചെ​ന്നു​വ​രില്ല. (സഭാ. 8:16, 17) യഹോ​വ​യി​ലുള്ള ആശ്രയം നമ്മുടെ പരിമി​തി​കൾ അറിയാൻ മാത്രമല്ല അവ അംഗീ​ക​രി​ക്കാ​നും നമ്മളെ സഹായി​ക്കു​ന്നു. ശരിയായ തീരു​മാ​ന​മെ​ടു​ക്കു​ന്ന​തി​നു ഗവേഷണം നടത്തു​ക​യും മറ്റുള്ള​വ​രോട്‌ ഉപദേശം ചോദി​ക്കു​ക​യും പ്രാർഥ​ന​യിൽ മാർഗ​നിർദേശം ആരായു​ക​യും വേണം. എന്നിട്ട്‌ ദൈവാ​ത്മാവ്‌ നയിക്കുന്ന വഴിയേ നമ്മൾ നീങ്ങണം. (സഭാ​പ്ര​സം​ഗകൻ 11:4-6 വായി​ക്കുക.) ഇവയെ​ല്ലാം യഹോ​വ​യ്‌ക്ക്‌ അനു​ഗ്ര​ഹി​ക്കാ​നുള്ള കളമൊ​രു​ക്കു​ന്ന​വ​യാണ്‌. ചില​പ്പോൾ, യഹോവ നമ്മുടെ ലക്ഷ്യങ്ങളെ വഴിതി​രി​ച്ചു​വി​ട്ടെ​ന്നും വരാം.—സുഭാ. 16:3, 9.

15. യഹോ​വ​യെ​ക്കു​റിച്ച്‌ ആഴത്തിൽ ചിന്തി​ക്കു​ന്നതു താഴ്‌മ​യു​ള്ള​വ​രാ​യി​രി​ക്കാൻ നമ്മളെ സഹായി​ക്കു​ന്നത്‌ എങ്ങനെ?

¹⁵ ഇത്ര​യേറെ പ്രയോ​ജ​ന​ങ്ങ​ളുള്ള സ്ഥിതിക്കു നമുക്ക്‌ എങ്ങനെ എളിമ എന്ന ഗുണം ഇനിയു​മേറെ വളർത്തി​യെ​ടു​ക്കാൻ കഴിയും? നാലു വിധങ്ങൾ നമുക്കു നോക്കാം. ഒന്ന്‌, യഹോ​വ​യു​ടെ ഉന്നതമായ ഗുണങ്ങ​ളെ​ക്കു​റി​ച്ചും സ്ഥാന​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചും വിലമ​തി​പ്പോ​ടെ​യും ആഴത്തി​ലും ചിന്തി​ച്ചു​കൊണ്ട്‌ നമുക്ക്‌ എളിമ​യും യഹോ​വ​യോ​ടു ഭയാദ​ര​വും വളർത്തി​യെ​ടു​ക്കാം. (യശ. 8:13) ഓർമി​ക്കുക, നമ്മൾ നടക്കു​ന്നതു സർവശ​ക്ത​നായ ദൈവ​ത്തോ​ടൊ​പ്പ​മാണ്‌, അല്ലാതെ ഒരു ദൂത​ന്റെ​യോ മനുഷ്യ​ന്റെ​യോ ഒപ്പമല്ല. ഈ തിരി​ച്ച​റിവ്‌ ‘ദൈവ​ത്തി​ന്റെ കരുത്തുറ്റ കൈയു​ടെ കീഴിൽ താഴ്‌മ​യോ​ടി​രി​ക്കാൻ’ നമ്മളെ പ്രേരി​പ്പി​ക്കും.—1 പത്രോ. 5:6.

16. ദൈവ​ത്തി​ന്റെ സ്‌നേ​ഹ​ത്തെ​ക്കു​റിച്ച്‌ ധ്യാനി​ക്കു​ന്നത്‌ എളിമ​യു​ള്ള​വ​രാ​യി​രി​ക്കാൻ നമ്മളെ പ്രേരി​പ്പി​ക്കു​ന്നത്‌ എങ്ങനെ?

¹⁶ രണ്ട്‌, യഹോ​വ​യു​ടെ സ്‌നേ​ഹ​ത്തെ​ക്കു​റിച്ച്‌ ധ്യാനി​ക്കു​ന്നത്‌ എളിമ നട്ടുവ​ളർത്താൻ നമ്മളെ സഹായി​ക്കും. മാനം കുറഞ്ഞ​തെന്നു കരുതുന്ന അവയവ​ങ്ങളെ യഹോവ “ഏറെ മാനം അണിയി​ക്കു​ന്നു” എന്നു പൗലോസ്‌ അപ്പോ​സ്‌തലൻ എഴുതി. (1 കൊരി. 12:23, 24) സമാന​മാ​യി, നമുക്കു പരിമി​തി​ക​ളു​ണ്ടെ​ങ്കി​ലും യഹോവ നമുക്ക്‌ ഓരോ​രു​ത്തർക്കും​വേണ്ടി കരുതു​ന്നു. യഹോവ നമ്മളെ മറ്റുള്ള​വ​രു​മാ​യി താരത​മ്യം ചെയ്യു​ന്നില്ല, നമ്മൾ പിഴവു​കൾ വരുത്തു​മ്പോൾ നമ്മളെ സ്‌നേ​ഹി​ക്കു​ന്നതു നിറു​ത്തി​ക്ക​ള​യു​ന്നു​മില്ല. നമ്മൾ സേവി​ക്കു​ന്നത്‌ എവി​ടെ​യാ​ണെ​ങ്കി​ലും യഹോ​വ​യ്‌ക്കു നമ്മളോ​ടു സ്‌നേ​ഹ​മു​ള്ള​തു​കൊണ്ട്‌ നമുക്കു സുരക്ഷി​ത​ത്വം അനുഭ​വ​പ്പെ​ടും.

17. മറ്റുള്ള​വ​രി​ലെ നല്ലതു കാണാൻ ശ്രമി​ക്കു​ന്ന​തു​കൊണ്ട്‌ നമുക്കുള്ള പ്രയോ​ജ​നങ്ങൾ എന്തെല്ലാം?

¹⁷ മൂന്ന്‌, ദൈവം കാണു​ന്ന​തു​പോ​ലെ മറ്റുള്ള​വ​രി​ലെ നല്ലതു കാണാൻ ശ്രമി​ക്കു​മ്പോൾ യഹോ​വ​യു​ടെ സേവന​ത്തിൽ നമുക്കുള്ള പങ്കു നമ്മൾ കൂടുതൽ വിലമ​തി​ക്കും, നമ്മൾ കൂടുതൽ എളിമ​യു​ള്ള​വ​രാ​കും. അങ്ങനെ​യാ​കു​മ്പോൾ മറ്റുള്ള​വ​രു​ടെ ശ്രദ്ധ പിടി​ച്ചു​പ​റ്റാൻ നോക്കു​ക​യോ എല്ലാ കാര്യ​ങ്ങ​ളും ഏറ്റെടുത്ത്‌ തന്നെത്താൻ ചെയ്യാൻ ശ്രമി​ക്കു​ക​യോ ഇല്ല. പകരം മറ്റുള്ള​വ​രോട്‌ എളിമ​യോ​ടെ ഉപദേശം ചോദി​ക്കു​ക​യും അവരുടെ അഭി​പ്രാ​യങ്ങൾ സ്വീക​രി​ക്കാൻ മനസ്സു കാണി​ക്കു​ക​യും ചെയ്യും. (സുഭാ. 13:10) അവർക്കു കൂടുതൽ ഉത്തരവാ​ദി​ത്വ​മുള്ള നിയമ​നങ്ങൾ കിട്ടു​മ്പോൾ നമ്മൾ അവരോ​ടൊ​പ്പം സന്തോ​ഷി​ക്കും. ‘ലോകം മുഴു​വ​നുള്ള നമ്മുടെ സഹോ​ദ​ര​സ​മൂ​ഹത്തെ’ യഹോവ അനു​ഗ്ര​ഹി​ക്കു​ന്നതു കാണു​മ്പോൾ നമ്മൾ യഹോ​വയെ സ്‌തു​തി​ക്കും.—1 പത്രോ. 5:9.

18. മനസ്സാ​ക്ഷി​യെ പരിശീ​ലി​പ്പി​ക്കു​ന്നതു കൂടുതൽ എളിമ​യു​ള്ള​വ​രാ​യി​രി​ക്കാൻ നമ്മളെ എങ്ങനെ സഹായി​ക്കും?

¹⁸ നാല്‌, ബൈബിൾത​ത്ത്വ​ങ്ങൾക്കു ചേർച്ച​യിൽ മനസ്സാ​ക്ഷി​യെ പരിശീ​ലി​പ്പി​ക്കു​മ്പോൾ മാന്യ​ത​യും അന്തസ്സും സംബന്ധിച്ച നമ്മുടെ വീക്ഷണം മെച്ച​പ്പെ​ടും. യഹോവ കാണു​ന്ന​തു​പോ​ലെ കാര്യങ്ങൾ കാണാൻ എളിമ​യോ​ടെ പഠിക്കു​മ്പോൾ ശരിയായ വിധത്തിൽ തീരു​മാ​ന​മെ​ടു​ക്കാ​നുള്ള നമ്മുടെ കഴിവ്‌ വളരും. മുടങ്ങാ​തെ ബൈബിൾ പഠിക്കു​ക​യും പ്രാർഥി​ക്കു​ക​യും പഠിച്ച കാര്യങ്ങൾ പ്രാവർത്തി​ക​മാ​ക്കു​ക​യും ചെയ്യുക. അങ്ങനെ നമുക്കു ക്രമേണ മനസ്സാ​ക്ഷി​യെ ശക്തി​പ്പെ​ടു​ത്താൻ കഴിയും. (1 തിമൊ. 1:5) മറ്റുള്ള​വർക്കു മുൻഗണന കൊടു​ക്കാൻ പഠിക്കുക. നമ്മൾ നമ്മുടെ ഭാഗം നിറ​വേ​റ്റു​ക​യാ​ണെ​ങ്കിൽ, എളിമ​യും മറ്റു ദൈവി​ക​ഗു​ണ​ങ്ങ​ളും വളർത്താൻ സഹായി​ച്ചു​കൊണ്ട്‌ യഹോവ നമ്മുടെ “പരിശീ​ലനം പൂർത്തീ​ക​രി​ക്കും” എന്നു വാഗ്‌ദാ​നം ചെയ്യുന്നു.—1 പത്രോ. 5:10.

19. എന്നു​മെ​ന്നും എളിമ​യോ​ടെ നില​കൊ​ള്ളാൻ നമ്മളെ എന്തു സഹായി​ക്കും?

¹⁹ ധിക്കാരം നിറഞ്ഞ ഒരൊറ്റ പ്രവൃ​ത്തിക്ക്‌ യഹൂദ​യിൽനി​ന്നുള്ള ആ പ്രവാ​ച​കനു വിലയാ​യി കൊടു​ക്കേ​ണ്ടി​വ​ന്നതു സ്വന്തം ജീവനും ദൈവ​വു​മാ​യുള്ള നല്ല ബന്ധവും ആയിരു​ന്നു. എന്നാൽ, പരി​ശോ​ധ​ന​ക​ളു​ണ്ടാ​യാ​ലും എളിമ​യു​ള്ള​വ​രാ​യി തുടരാൻ സാധി​ക്കു​മെന്നു നമുക്കു മുമ്പു​ണ്ടാ​യി​രുന്ന വിശ്വ​സ്‌ത​രായ വ്യക്തി​ക​ളും ഇക്കാലത്തെ എളിമ​യുള്ള ആളുക​ളും തെളി​യി​ച്ചി​ട്ടുണ്ട്‌. എത്ര കൂടുതൽ യഹോ​വ​യു​ടെ​കൂ​ടെ നടക്കു​ന്നു​വോ അത്ര കൂടുതൽ നമ്മൾ എളിമ​യു​ള്ള​വ​രാ​യി​ത്തീ​രും. (സുഭാ. 8:13) ഇപ്പോൾ നമുക്കുള്ള സ്ഥാനം എന്തായാ​ലും നമുക്ക്‌ യഹോ​വ​യോ​ടൊത്ത്‌ നടക്കാൻ കഴിയും. അത്‌ എത്ര അത്ഭുത​ക​ര​വും അതുല്യ​വും ആയ പദവി​യാണ്‌! ആ ബഹുമ​തി​യെ നമുക്കു മാറോ​ടു ചേർത്തു​പി​ടി​ക്കാം. യഹോ​വ​യു​ടെ മുമ്പാകെ എന്നു​മെ​ന്നും എളിമ​യോ​ടെ നടക്കാൻ നമ്മുടെ പരമാ​വധി ചെയ്യു​ന്ന​തിൽ തുടരാം!