ഭയഗം​ഭീ​ര​മായ പ്രപഞ്ചം

‘എന്തോ വിട്ടു​പോ​യി​രി​ക്കു​ന്നു’—എന്താണ്‌?

ഒരു തെളിഞ്ഞ രാത്രി​യിൽ ആകാശ​ത്തിൽ കാണുന്ന നക്ഷത്ര​ങ്ങളെ കണ്ണുപ​റി​ക്കാ​തെ നോക്കി​യി​രു​ന്ന​ശേഷം തണുത്തു വിറച്ച്‌, കണ്ണുചി​മ്മി​ക്കൊ​ണ്ടു നാം വീടി​നു​ള്ളിൽ പ്രവേ​ശി​ക്കു​ന്നു. വിശാ​ല​മായ സൗന്ദര്യ​ത്തി​ന്റെ ഓർമ​ക​ളും ഒരു നൂറാ​യി​രം ചോദ്യ​ങ്ങ​ളും നമ്മുടെ മനസ്സു​ക​ളിൽ ഓടി​ക്ക​ളി​ക്കു​ന്നു. പ്രപഞ്ചം എന്തിനാ​ണു സ്ഥിതി​ചെ​യ്യു​ന്നത്‌? അത്‌ എവി​ടെ​നി​ന്നാ​ണു വന്നത്‌? അത്‌ എങ്ങോ​ട്ടാ​ണു പോകു​ന്നത്‌? പലരും ഉത്തരം നൽകാൻ ശ്രമി​ക്കുന്ന ചോദ്യ​ങ്ങ​ളാണ്‌ ഇവ.

തന്നെ ഗോള​മെ​മ്പാ​ടു​മുള്ള ശാസ്‌ത്ര സമ്മേള​ന​ങ്ങ​ളി​ലും ഗവേഷണ കേന്ദ്ര​ങ്ങ​ളി​ലും കൊ​ണ്ടെ​ത്തിച്ച, പ്രപഞ്ച ശാസ്‌ത്ര​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചുള്ള അഞ്ചു വർഷത്തെ ഗവേഷ​ണ​ത്തി​നു​ശേഷം ശാസ്‌ത്ര എഴുത്തു​കാ​ര​നായ ഡെനിസ്‌ ഓവർബൈ ലോക പ്രശസ്‌ത ഭൗതി​ക​ജ്ഞ​നായ സ്റ്റിവൻ ഹോക്കി​ങ്ങു​മാ​യുള്ള തന്റെ സംഭാ​ഷ​ണ​ത്തെ​ക്കു​റിച്ച്‌ ഇപ്രകാ​രം വർണിച്ചു: “അവസാനം ഹോക്കി​ങ്ങിൽനി​ന്നും ഞാൻ അറിയാൻ ആഗ്രഹി​ച്ചത്‌ ഹോക്കി​ങ്ങിൽനിന്ന്‌ അറിയാൻ ഞാൻ എപ്പോ​ഴും ആഗ്രഹിച്ച കാര്യ​മാ​യി​രു​ന്നു: മരിക്കു​മ്പോൾ നാം എങ്ങോട്ടു പോകു​ന്നു.”

വിരോ​ധാ​ഭാ​സം കലർന്ന​താ​ണെ​ങ്കി​ലും ഈ വാക്കുകൾ നമ്മുടെ യുഗ​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചു വളരെ​യ​ധി​കം വെളി​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്നു. നക്ഷത്ര​ങ്ങ​ളെ​ക്കു​റി​ച്ചും അവയെ​ക്കു​റി​ച്ചു പഠിക്കുന്ന പ്രപഞ്ച​ശാ​സ്‌ത്ര​ജ്ഞൻമാ​രു​ടെ സിദ്ധാ​ന്തങ്ങൾ, വൈരു​ദ്ധ്യ​മാർന്ന വീക്ഷണങ്ങൾ എന്നിവ​യെ​ക്കു​റി​ച്ചു​മൊ​ന്നു​മല്ല വളരെ​യ​ധി​കം ചോദ്യ​ങ്ങ​ളു​ള്ളത്‌. സഹസ്രാ​ബ്ദ​ങ്ങ​ളാ​യി മനുഷ്യ​വർഗത്തെ വിടാതെ പിടി​കൂ​ടി​യി​രി​ക്കുന്ന ആ അടിസ്ഥാന ചോദ്യ​ങ്ങ​ളു​ടെ ഉത്തരങ്ങൾക്കു​വേ​ണ്ടി​യാണ്‌ ആളുകൾ ഇന്നും കൊതി​ക്കു​ന്നത്‌: എന്തു​കൊ​ണ്ടാണ്‌ നാം ഇവി​ടെ​യാ​യി​രി​ക്കു​ന്നത്‌? ഒരു ദൈവ​മു​ണ്ടോ? മരിക്കു​മ്പോൾ നാം എവി​ടെ​പ്പോ​കു​ന്നു? ഈ ചോദ്യ​ങ്ങൾക്കുള്ള ഉത്തരങ്ങൾ എവി​ടെ​യാണ്‌? അവ നക്ഷത്ര​ങ്ങ​ളിൽ കണ്ടെത്താ​നാ​വു​മോ?

ആളുകൾ മതം വിട്ടു​പോ​രു​ന്ന​തോ​ടെ പ്രപഞ്ച​ശാ​സ്‌ത്ര​ജ്ഞൻമാ​രെ​പ്പോ​ലെ​യുള്ള ശാസ്‌ത്ര​ജ്ഞൻമാർ “ഒരു മതേതര യുഗത്തി​ന്റെ ഏറ്റവും പറ്റിയ പുരോ​ഹി​ത​വർഗ”മായി​ത്തീർന്നി​രി​ക്കു​ന്നു. “അമൂല്യ​മായ പ്രപഞ്ച രഹസ്യ​ങ്ങ​ളെ​ല്ലാം ഇപ്പോൾ കുറേശ്ശെ കുറേ​ശ്ശെ​യാ​യി വെളി​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്നത്‌ അവരാണ്‌, അല്ലാതെ മതനേ​താ​ക്കൻമാ​രല്ല. അവർ അതു ചെയ്യു​ന്നത്‌ ആത്മീയ വെളി​പ്പാ​ടി​ന്റെ മുഖമൂ​ടി​ക്കു​ള്ളിൽനി​ന്നു​കൊ​ണ്ടല്ല, പിന്നെ​യോ ആ അഭിക്ഷി​ക്ത​രൊ​ഴിച്ച്‌ മറ്റെല്ലാ​വർക്കും ദുർഗ്ര​ഹ​മായ സമവാ​ക്യ​ങ്ങ​ളു​ടെ രൂപത്തി​ലാണ്‌,” മറ്റൊരു ശാസ്‌ത്ര എഴുത്തു​കാ​ര​നായ ജോൺ ബോസ്‌ലോ നിരീ​ക്ഷി​ച്ചു. എന്നാൽ അവർ പ്രപഞ്ച​ത്തി​ന്റെ എല്ലാ രഹസ്യ​ങ്ങ​ളെ​യും വെളി​പ്പെ​ടു​ത്തു​ക​യും മനുഷ്യ​വർഗത്തെ യുഗങ്ങ​ളാ​യി അലട്ടി​ക്കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കുന്ന എല്ലാ ചോദ്യ​ങ്ങൾക്കും ഉത്തരം നൽകു​ക​യും ചെയ്യു​മോ?

പ്രപഞ്ച​ശാ​സ്‌ത്ര​ജ്ഞൻമാർ ഇപ്പോൾ എന്താണു വെളി​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്നത്‌? വിശദാം​ശങ്ങൾ സംബന്ധിച്ച്‌ തുട​രെ​ത്തു​ടരെ ഒളിച്ചു​കളി നടത്തു​മ്പോൾപ്പോ​ലും മിക്കവ​രും നമ്മുടെ നാളിലെ ലൗകി​ക​മ​ത​മാ​യി​ത്തീർന്നി​രി​ക്കുന്ന മഹാസ്‌ഫോ​ടന “ദൈവ​ശാ​സ്‌ത്ര”ത്തിന്റെ ഏതെങ്കി​ലും ഭാഷ്യത്തെ പിന്തു​ണ​യ്‌ക്കു​ന്ന​വ​രാണ്‌. “എങ്കിലും, സൃഷ്ടി​യു​ടെ വർണന​യോട്‌ ഒത്തുവ​ര​ത്ത​ക്ക​വണ്ണം ഉണ്ടാക്കിയ അങ്ങേയറ്റം ലളിത​മായ ഒരു മാതൃ​ക​യാ​യി​ട്ടാണ്‌ പുതി​യ​തും വൈരു​ദ്ധ്യ​പൂർണ​വു​മായ നിരീ​ക്ഷ​ണ​ങ്ങ​ളു​ടെ പശ്ചാത്ത​ല​ത്തിൽ, മഹാസ്‌ഫോ​ടന സിദ്ധാന്തം അധിക​മ​ധി​കം പ്രകട​മാ​യി​വ​രു​ന്നത്‌. 1990-കളുടെ തുടക്ക​മാ​യ​തോ​ടെ മഹാസ്‌ഫോ​ടന മാതൃ​ക​യ്‌ക്ക്‌ . . . അടിസ്ഥാ​ന​പ​ര​മായ മിക്ക ചോദ്യ​ങ്ങൾക്കും ഉത്തരം നൽകാ​നുള്ള കഴിവു കുറയു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു,” ബോസ്‌ലോ അഭി​പ്രാ​യ​പ്പെട്ടു. “അത്‌ 1990-കളുടെ അവസാനം വരെ​പ്പോ​ലും പിടി​ച്ചു​നിൽക്കു​ക​യി​ല്ലെന്ന്‌ അഭി​പ്രാ​യ​പ്പെ​ട്ടി​ട്ടുള്ള സൈദ്ധാ​ന്തി​കർ ഏതാനും പേരൊ​ന്നു​മല്ല” എന്ന്‌ അദ്ദേഹം കൂട്ടി​ച്ചേർത്തു.

പ്രപഞ്ചത്തെ സംബന്ധിച്ച ഇന്നത്തെ ചില ഊഹാ​പോ​ഹങ്ങൾ ഒരുപക്ഷേ ശരി​യെന്നു തെളി​ഞ്ഞേ​ക്കാം, ഒരുപക്ഷേ തെറ്റെ​ന്നും—ഓറി​യോൺ നക്ഷത്ര​പ​ട​ല​ത്തി​ലെ വർണരാ​ജി​യിൽ യഥാർഥ​ത്തിൽ പല ഘടകങ്ങൾ സംയോ​ജിച്ച്‌ ഗ്രഹങ്ങൾ ഉണ്ടാകു​ന്നു​ണ്ടാ​യി​രി​ക്കാം, ചില​പ്പോൾ ഇല്ലായി​രി​ക്കാം. അതു​പോ​ലെ​ത​ന്നെ​യാണ്‌ ഈ ഊഹാ​പോ​ഹ​ങ്ങ​ളും. ഈ ഭൂമി​യി​ലുള്ള ആർക്കും കൃത്യ​മാ​യി അറിയില്ല എന്നതാണ്‌ അനി​ഷേ​ധ്യ​മായ സത്യം. സിദ്ധാ​ന്തങ്ങൾ പെരു​കു​ന്നു. എന്നാൽ സത്യസ​ന്ധ​രായ നിരീ​ക്ഷകർ മാർഗ​രറ്റ്‌ ഗെല്ലറു​ടെ സൂക്ഷ്‌മ​ബു​ദ്ധി​യോ​ടെ​യുള്ള നിരീ​ക്ഷണം തന്നെ ആവർത്തി​ക്കു​ന്നു. ഇത്രയു​മൊ​ക്കെ സരസമാ​യി സംസാ​രി​ച്ചി​ട്ടും പ്രപഞ്ചത്തെ സംബന്ധിച്ച ശാസ്‌ത്ര​ത്തി​ന്റെ ഇന്നത്തെ ഗ്രാഹ്യ​ത്തിൽ എന്തോ അടിസ്ഥാന കാര്യം വിട്ടു​പോ​യി​രി​ക്കു​ന്ന​താ​യി തോന്നു​ന്നു എന്നാണ്‌ അവരുടെ നിരീ​ക്ഷണം.

വിട്ടു​പോ​യി​രി​ക്കു​ന്നു—രുചി​ക്കാത്ത വസ്‌തു​ത​കളെ നേരി​ടാ​നുള്ള മനസ്സൊ​രു​ക്കം

മിക്ക ശാസ്‌ത്ര​ജ്ഞൻമാ​രും—ഇതിൽ മിക്ക പ്രപഞ്ച​ശാ​സ്‌ത്ര​ജ്ഞൻമാ​രും ഉൾപ്പെ​ടു​ന്നു—പരിണാമ സിദ്ധാ​ന്തത്തെ അനുകൂ​ലി​ക്കു​ന്നു. ബുദ്ധി​വൈ​ഭ​വ​ത്തി​നും ഉദ്ദേശ്യ​ത്തി​നും സൃഷ്ടി​യിൽ പങ്കു​ണ്ടെ​ന്നുള്ള വസ്‌തുത അവർക്കു പിടി​ക്കു​ന്നില്ല. ദൈവത്തെ സ്രഷ്ടാ​വാ​യി കേവലം പരാമർശി​ക്കു​മ്പോൾ തന്നെ അവർ കിടു​കി​ടാ വിറയ്‌ക്കു​ന്നു. പൊതു വിശ്വാ​സ​ത്തി​നു വിരു​ദ്ധ​മായ അത്തര​മൊ​രു കാര്യ​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചു പരിചി​ന്തി​ക്കു​ന്നതു പോലും അവർക്കു വെറു​പ്പാണ്‌. ‘യാതൊ​രു അന്വേ​ഷ​ണ​വും നടത്താത്ത’ അഹങ്കാ​രി​യായ വ്യക്തി​യെ​ക്കു​റി​ച്ചു സങ്കീർത്തനം 10:4 ഇങ്ങനെ നിന്ദാ​പൂർവം സംസാ​രി​ക്കു​ന്നു; “ദൈവം ഇല്ല എന്നാകു​ന്നു അവന്റെ നിരൂ​പണം ഒക്കെയും.” അവന്റെ സൃഷ്ടി​ദേവൻ യാദൃ​ച്ഛി​ക​ത​യാണ്‌. എന്നാൽ പരിജ്ഞാ​നം വർധി​ക്കു​ക​യും യാദൃ​ച്ഛി​ക​ത​യും ആകസ്‌മി​ക​ത​യും തെളി​വു​ക​ളു​ടെ വർധി​ച്ചു​വ​രുന്ന ഭാരത്തി​ന​ടി​യിൽപ്പെട്ടു തകരു​ക​യും ചെയ്യു​മ്പോൾ, ശാസ്‌ത്രജ്ഞൻ ഒരിക്കൽ താൻ അംഗീ​ക​രി​ക്കാ​തി​രുന്ന ബുദ്ധി​വൈ​ഭ​വ​ത്തി​ലേ​ക്കും രൂപകൽപ്പ​ന​യി​ലേ​ക്കും കൂടു​ത​ലാ​യി തിരി​യു​ന്നു. തുടർന്നു​വ​രുന്ന ഉദാഹ​ര​ണങ്ങൾ പരിചി​ന്തി​ക്കുക:

“തെളി​വ​നു​സ​രിച്ച്‌ പ്രപഞ്ച​ശാ​സ്‌ത്ര പഠനങ്ങ​ളിൽനിന്ന്‌ ഒരു ഘടകം വിട്ടു​പോ​യി​ട്ടുണ്ട്‌. റൂബിക്‌ ക്യൂബിൽ നിറങ്ങൾ ക്രമീ​ക​രി​ക്കാൻ ബുദ്ധി ആവശ്യ​മാ​യ​തു​പോ​ലെ​തന്നെ പ്രപഞ്ച​ത്തി​ന്റെ ഉത്ഭവത്തി​നും ബുദ്ധി​യു​ടെ ആവശ്യ​മുണ്ട്‌” എന്നു ജ്യോ​തി​ഭൗ​തി​ക​ശാ​സ്‌ത്ര​ജ്ഞ​നായ ഫ്രെഡ്‌ ഹോയ്‌ൽ ബുദ്ധി​ശ​ക്തി​യുള്ള പ്രപഞ്ചം (ഇംഗ്ലീഷ്‌) എന്ന തന്റെ പുസ്‌ത​ക​ത്തി​ന്റെ 189-ാം പേജിൽ എഴുതി.

“ഞാൻ പ്രപഞ്ച​ത്തെ​ക്കു​റിച്ച്‌ എത്രയ​ധി​കം പരി​ശോ​ധി​ക്കു​ക​യും അതിന്റെ ശില്‌പ​വി​ദ്യ​യു​ടെ വിശദാം​ശ​ങ്ങ​ളെ​ക്കു​റിച്ച്‌ എത്രയ​ധി​കം പഠിക്കു​ക​യും ചെയ്യു​ന്നു​വോ, മനുഷ്യൻ അസ്‌തി​ത്വ​ത്തിൽ വരാൻ പോകു​ന്നു എന്നതി​നെ​ക്കു​റിച്ച്‌ ഏതോ വിധത്തിൽ പ്രപഞ്ചം അറിഞ്ഞി​രി​ക്ക​ണ​മെ​ന്ന​തി​നുള്ള കൂടു​ത​ലായ തെളി​വു​കൾ ഞാൻ കണ്ടെത്തു​ന്നു.”—ഫ്രീമാൻ ഡൈസൻ എഴുതിയ പ്രപഞ്ചത്തെ അലോ​സ​ര​പ്പെ​ടു​ത്തൽ (ഇംഗ്ലീഷ്‌) എന്ന ഗ്രന്ഥത്തി​ന്റെ 250-ാം പേജ്‌.

“നമ്മെ​പ്പോ​ലുള്ള സൃഷ്ടി​ക​ളു​ടെ ആവിർഭാ​വ​ത്തി​നു നിർണാ​യ​ക​മാ​യി​രുന്ന പ്രപഞ്ച സവി​ശേ​ഷ​തകൾ ഏതെല്ലാ​മാ​യി​രു​ന്നു? നമ്മുടെ പ്രപഞ്ച​ത്തിന്‌ ഈ സവി​ശേ​ഷ​തകൾ ഉള്ളതു യാദൃ​ച്ഛി​ക​മാ​യാ​ണോ, അതോ ഏതെങ്കി​ലും ദുർജ്ഞേയ കാരണ​മു​ണ്ടോ അതിനു പിന്നിൽ? . . . പ്രപഞ്ചം മനുഷ്യ​വർഗ​ത്തി​നു തികച്ചും അനു​യോ​ജ്യ​മായ വിധത്തിൽ നിർമി​ക്ക​പ്പെ​ട്ട​താ​ണെന്ന്‌ ഉറപ്പു​നൽകുന്ന ദുർജ്ഞേ​യ​മായ ഏതെങ്കി​ലും രൂപ​രേ​ഖ​യു​ണ്ടോ?”—ജോൺ ഗ്രിബി​നും മാർട്ടിൻ റീസും എഴുതിയ പ്രപഞ്ച ആകസ്‌മി​ക​തകൾ (ഇംഗ്ലീഷ്‌) എന്ന ഗ്രന്ഥത്തി​ന്റെ xiv-ഉം 4-ഉം പേജുകൾ.

ഈ സവി​ശേ​ഷ​ത​ക​ളെ​ക്കു​റിച്ച, മുകളിൽ പരാമർശിച്ച തന്റെ പുസ്‌ത​ക​ത്തി​ലെ 220-ാം പേജിൽ ഫ്രെഡ്‌ ഹോയ്‌ലും അഭി​പ്രാ​യ​പ്പെ​ടു​ന്നു: “അത്തരം സവി​ശേ​ഷ​തകൾ ആനന്ദക​ര​മായ യാദൃ​ച്ഛി​ക​ത​ക​ളു​ടെ ഒരു ഇഴപോ​ലെ സ്വാഭാ​വിക ലോക​മെന്ന ഉടയാ​ട​യിൽ നെയ്‌തു​ചേർക്ക​പ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കു​ന്ന​തു​പോ​ലെ തോന്നു​ന്നു. എന്നാൽ ജീവന്‌ അനിവാ​ര്യ​മായ ഈ വിചി​ത്ര​മായ യാദൃ​ച്ഛി​ക​തകൾ വളരെ​യ​ധി​ക​മു​ള്ള​തു​കൊണ്ട്‌ അവയ്‌ക്കു നിദാ​ന​മായ ഒരു വിശദീ​ക​രണം ആവശ്യ​മു​ള്ള​താ​യി തോന്നു​ന്നു.”

“മനുഷ്യൻ പ്രപഞ്ച​ത്തിന്‌ അനു​യോ​ജ്യ​നാ​ണെന്നു മാത്രമല്ല, പ്രപഞ്ച​വും മനുഷ്യന്‌ അനു​യോ​ജ്യ​മാണ്‌. ഭൗതി​ക​ശാ​സ്‌ത്ര​ത്തി​ലെ ഏതെങ്കി​ലും അടിസ്ഥാ​ന​പ​ര​മായ മാനര​ഹിത സ്ഥിരാ​ങ്ക​ത്തിന്‌ ഏതെങ്കി​ലും വിധത്തിൽ ഏതാനും ശതമാ​ന​ത്തി​ന്റെ വ്യത്യാ​സം വന്ന ഒരു പ്രപഞ്ച​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചു സങ്കൽപ്പി​ക്കാ​മോ? അത്തര​മൊ​രു പ്രപഞ്ച​ത്തിൽ മനുഷ്യൻ ഒരിക്ക​ലും അസ്‌തി​ത്വ​ത്തി​ലേക്കു വരിക​യി​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു. അതാണ്‌ നരവംശ തത്ത്വത്തി​ന്റെ (anthropic principle) കേന്ദ്രാ​ശയം. ആ തത്ത്വം അനുസ​രിച്ച്‌, ലോക​ത്തി​ലെ മുഴു യന്ത്രങ്ങ​ളു​ടെ​യും രൂപകൽപ്പ​ന​യു​ടെ​യും നടുവിൽ ഒരു ജീവദാ​യക ഘടകമുണ്ട്‌.”—ജോൺ ബാരോ​യും ഫ്രാങ്ക്‌ റ്റിപ്‌ള​റും എഴുതിയ ദ ആന്ത്രോ​പിക്‌ കോസ്‌മോ​ള​ജി​ക്കൽ പ്രിൻസി​പ്പിൾ എന്ന പ്രസി​ദ്ധീ​ക​ര​ണ​ത്തി​ന്റെ vii-ാം പേജ്‌.

ദൈവം, രൂപകൽപ്പന, ഭൗതി​ക​ശാ​സ്‌ത്ര​ത്തി​ലെ സ്ഥിരാ​ങ്ക​ങ്ങൾ

പ്രപഞ്ച​ത്തി​ലെ ജീവന്റെ നിലനിൽപ്പിന്‌ അനിവാ​ര്യ​മായ, ഭൗതി​ക​ശാ​സ്‌ത്ര​ത്തി​ലെ ചില അടിസ്ഥാന സ്ഥിരാ​ങ്കങ്ങൾ ഏതെല്ലാ​മാണ്‌? 1995 ജനുവരി 8-ലെ ദ ഓറഞ്ച്‌ കൗണ്ടി രജിസ്റ്റ​റി​ലെ ഒരു റിപ്പോർട്ട്‌ ഈ സ്ഥിരസം​ഖ്യ​ക​ളിൽ ചിലതു പട്ടിക​പ്പെ​ടു​ത്തി. അത്‌ പിൻവ​രുന്ന പ്രകാരം പ്രസ്‌താ​വി​ച്ചു​കൊണ്ട്‌ ഈ സവി​ശേ​ഷ​തകൾ എത്രമാ​ത്രം യോജ്യ​മാ​യി​രി​ക്ക​ണ​മെന്ന്‌ ഊന്നി​പ്പ​റഞ്ഞു: “പ്രപഞ്ച പരിധി നിർണ​യി​ക്കുന്ന അനേകം അടിസ്ഥാന ഭൗതി​ക​ശാ​സ്‌ത്ര സ്ഥിരാ​ങ്ക​ങ്ങ​ളു​ടെ പാരി​മാ​ണിക മൂല്യങ്ങൾ—ഉദാഹ​ര​ണ​ത്തിന്‌, ഒരു ഇലക്‌​ട്രോ​ണി​ന്റെ ചാർജ്‌, പ്രകാ​ശ​ത്തി​ന്റെ നിശ്ചിത പ്രവേഗം, പ്രകൃ​തി​യി​ലെ അടിസ്ഥാന ബലങ്ങളു​ടെ ശക്തിക​ളു​ടെ അനുപാ​തം—അത്ഭുത​ക​ര​മാം വിധം കൃത്യ​മാണ്‌. ചിലതാ​ണെ​ങ്കിൽ ദശാം​ശ​ത്തി​നു​ശേഷം 120 സ്ഥാനങ്ങൾ വരെ കൃത്യ​മാണ്‌. ഒരു ജീവോ​ത്‌പാ​ദന പ്രപഞ്ച​ത്തി​ന്റെ വികാസം ഈ കൃത്യ​ത​ക​ളോട്‌ അങ്ങേയറ്റം സംവേ​ദ​ന​ക്ഷ​മ​ത​യു​ള്ള​താണ്‌. ഒരു നാനോ​സെ​ക്ക​ന്റോ (ഒരു സെക്കൻറി​ന്റെ ശതകോ​ടി​യി​ലൊന്ന്‌) ഒരു അങ്‌സ്‌​ട്രോ​മോ (ഒരു മീറ്ററി​ന്റെ ആയിരം​കോ​ടി​യി​ലൊ​ന്നി​നു തുല്യം) പോലുള്ള ഏതെങ്കി​ലും ഒരു നിസ്സാര വ്യത്യാ​സം അവി​ടെ​യോ ഇവി​ടെ​യോ സംഭവി​ച്ചി​രു​ന്നെ​ങ്കിൽ തീർച്ച​യാ​യും പ്രപഞ്ചം മൃതവും വന്ധ്യവും ആയിരി​ക്കു​മാ​യി​രു​ന്നു.”

എന്നിട്ട്‌ ഈ റിപ്പോർട്ടി​ന്റെ ലേഖകൻ സാധാരണ പരാമർശി​ക്കാത്ത ഒരു കാര്യം പരാമർശി​ച്ചു: “ഏതോ നിഗൂഢ പ്രവണത ആ പ്രക്രി​യ​യിൽ, ഒരുപക്ഷേ നമ്മുടെ വരവി​നു​വേണ്ടി പ്രപഞ്ചത്തെ സുസജ്ജ​മാ​ക്കിയ ബുദ്ധി​പൂർവ​വും ഉദ്ദേശ്യ​പൂർവ​ക​വു​മായ ഒരു ശക്തിയു​ടെ പ്രവർത്ത​ന​ത്തിൽ, ഒളിച്ചി​രി​പ്പു​ണ്ടെന്നു സങ്കൽപ്പി​ക്കുക കൂടുതൽ സയുക്തി​ക​മാ​യി തോന്നു​ന്നു.”

ജ്യോ​തി​ശ്ശാ​സ്‌ത്ര​ത്തി​ന്റെ​യും പ്രപഞ്ച​ശാ​സ്‌ത്ര​ത്തി​ന്റെ​യും പ്രൊ​ഫ​സ​റായ ജോർജ്‌ ഗ്രീൻസ്റ്റീൻ ദ സിംബ​യോ​ട്ടിക്‌ യൂണി​വേ​ഴ്‌സ്‌ എന്ന തന്റെ പുസ്‌ത​ക​ത്തിൽ ഈ ഭൗതി​ക​ശാ​സ്‌ത്ര സ്ഥിരാ​ങ്ക​ങ്ങ​ളു​ടെ ഒരു നീണ്ട പട്ടിക നൽകു​ക​യു​ണ്ടാ​യി. തീരെ ചെറിയ ഒരു ഡിഗ്രി​യു​ടെ വ്യത്യാ​സം ഉണ്ടായി​രു​ന്നെ​ങ്കിൽ ആറ്റങ്ങളോ നക്ഷത്ര​ങ്ങ​ളോ പ്രപഞ്ച​മോ ഒരിക്ക​ലും ഉണ്ടായി​രി​ക്കു​ക​യി​ല്ലാ​തി​രി​ക്ക​ത്ത​ക്ക​വണ്ണം അത്രമാ​ത്രം കൃത്യ​മായ സ്ഥിരാ​ങ്കങ്ങൾ ഈ ലിസ്റ്റിൽ ഉൾപ്പെ​ടു​ന്നു. ഈ ബന്ധങ്ങളു​ടെ വിശദാം​ശങ്ങൾ കൂടെ​ക്കൊ​ടു​ത്തി​രി​ക്കുന്ന ചതുര​ത്തിൽ പട്ടിക​പ്പെ​ടു​ത്തി​യി​ട്ടുണ്ട്‌. ഭൗതിക ജീവൻ സാധ്യ​മാ​യി​രി​ക്കു​ന്ന​തിന്‌ അവ ഉണ്ടായി​രു​ന്നേ പറ്റൂ. അതു സങ്കീർണ​മാണ്‌. എല്ലാ വായന​ക്കാർക്കും അതു മനസ്സി​ലാ​കു​ക​യി​ല്ലാ​യി​രി​ക്കാം. എന്നാൽ ഈ മേഖല​ക​ളിൽ പരിശീ​ലനം സിദ്ധി​ച്ചി​ട്ടുള്ള ജ്യോ​തി​ഭൗ​തി​ക​ശാ​സ്‌ത്ര​ജ്ഞൻമാ​രും മറ്റു പലരും അവയെ തിരി​ച്ച​റി​യു​ന്നു.

ഈ പട്ടിക നീണ്ടു​പോ​യ​തോ​ടെ ഗ്രീൻസ്റ്റീൻ അന്ധാളി​ച്ചു​പോ​യി. അദ്ദേഹം ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞു: “വളരെ​യ​ധി​കം ആകസ്‌മി​ക​തകൾ! ഞാൻ എത്രയ​ധി​കം വായി​ച്ചു​വോ ഇത്തരം ‘ആകസ്‌മി​ക​തകൾ’ യാദൃ​ച്ഛി​ക​മാ​യി സംഭവി​ച്ചി​രി​ക്കാൻ സാധ്യ​ത​യി​ല്ലെന്ന്‌ എനിക്ക്‌ അത്രയ​ധി​കം ബോധ്യ​മാ​യി. എന്നാൽ ഈ ബോധ്യം വളർന്ന​തോ​ടെ മറ്റൊരു സംഗതി​യും വളർന്നു​വന്നു. ഈ ‘മറ്റൊരു സംഗതി’യെ വാക്കു​ക​ളിൽ വർണി​ക്കുക ഇപ്പോ​ഴും ദുഷ്‌ക​ര​മാണ്‌. അത്‌ ഒരു ശക്തമായ വിരക്തി​യാ​യി​രു​ന്നു, ചില​പ്പോൾ അതു മിക്കവാ​റും ഭൗതി​ക​പ്ര​കൃ​തി​യു​ള്ള​താ​യി​രു​ന്നു. ഞാൻ അസ്വാ​സ്ഥ്യം​കൊ​ണ്ടു തീർച്ച​യാ​യും പുളഞ്ഞു​പോ​യി. ഒരു പരമോ​ന്ന​തന്റെ അസ്‌തി​ത്വ​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചുള്ള ശാസ്‌ത്രീയ തെളിവ്‌ പെട്ടെന്ന്‌, ഉദ്ദേശി​ക്കാ​തെ, യാദൃ​ച്ഛി​ക​മാ​യി കണ്ടെത്തി​യി​രി​ക്കാൻ സാധ്യ​ത​യു​ണ്ടോ? ഇടയ്‌ക്കു​ക​യ​റി​വന്നു നമ്മുടെ പ്രയോ​ജ​ന​ത്തി​നു​വേണ്ടി ഇത്ര ദീർഘ​വീ​ക്ഷ​ണ​ത്തോ​ടു​കൂ​ടി പ്രപഞ്ച​ത്തി​ന്റെ വിദഗ്‌ധ നിർമാ​ണം നടത്തി​യതു ദൈവ​മാ​യി​രി​ക്കു​മോ?”

ഈ ചിന്തയാൽ അസ്വസ്ഥ​ത​യും ഭീതി​യും തോന്നിയ ഗ്രീൻസ്റ്റീൻ തന്റെ ശാസ്‌ത്രീയ മത യാഥാ​സ്ഥി​തി​ക​ത്വം പെട്ടെന്നു പിൻവ​ലി​ക്കു​ക​യും തിരി​ച്ചെ​ടു​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌തിട്ട്‌ ഇങ്ങനെ പ്രഖ്യാ​പി​ച്ചു: “ദൈവ​മൊ​ന്നു​മല്ല അതിന്റെ കാരണ​ക്കാ​രൻ.” അങ്ങനെ പറയു​ന്ന​തിൽ കഴമ്പില്ല—ദൈവം സ്ഥിതി​ചെ​യ്യു​ന്നു​വെന്ന ചിന്ത ദഹിക്കാ​ത്ത​വി​ധം അദ്ദേഹ​ത്തിന്‌ അത്രമാ​ത്രം അരുചി​ക​ര​മാ​യി​രു​ന്നു!

ഒരു സ്വാഭാ​വിക മനുഷ്യാ​വ​ശ്യം

പ്രപഞ്ച​ശാ​സ്‌ത്ര​ജ്ഞൻമാ​രുൾപ്പെ​ടെ​യുള്ള ആത്മാർഥ​രായ ശാസ്‌ത്ര​ജ്ഞൻമാ​രു​ടെ കഠിന പ്രയത്‌നത്തെ അവമാ​നി​ക്കാൻ ഉദ്ദേശി​ച്ചു പറയു​ന്നതല്ല ഇതൊ​ന്നും. സത്യ​ദൈ​വ​മായ യഹോ​വ​യു​ടെ ശക്തിയും ജ്ഞാനവും സ്‌നേ​ഹ​വും വെളി​പ്പെ​ടു​ത്തുന്ന സൃഷ്ടിയെ സംബന്ധിച്ച അവരുടെ അനേകം കണ്ടുപി​ടി​ത്ത​ങ്ങളെ യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷികൾ പ്രത്യേ​കി​ച്ചും വിലമ​തി​ക്കു​ന്നു. റോമർ 1:20 ഇപ്രകാ​രം പ്രഖ്യാ​പി​ക്കു​ന്നു: “അവന്റെ നിത്യ​ശ​ക്തി​യും ദിവ്യ​ത്വ​വു​മാ​യി അവന്റെ അദൃശ്യ​ല​ക്ഷ​ണങ്ങൾ ലോക​സൃ​ഷ്ടി​മു​തൽ അവന്റെ പ്രവൃ​ത്തി​ക​ളാൽ ബുദ്ധിക്കു തെളി​വാ​യി വെളി​പ്പെ​ട്ടു​വ​രു​ന്നു; അവർക്കു പ്രതി​വാ​ദ​മി​ല്ലാ​തി​രി​ക്കേ​ണ്ട​തി​ന്നു തന്നേ.”

ശാസ്‌ത്ര​ജ്ഞൻമാ​രു​ടെ അന്വേ​ഷ​ണ​ങ്ങ​ളും കഠിന പ്രയത്‌ന​ങ്ങ​ളും, ആഹാരം, പാർപ്പി​ടം, വസ്‌ത്രം എന്നിവ​യ്‌ക്കു​വേ​ണ്ടി​യുള്ള ആവശ്യം​പോ​ലെ​തന്നെ മനുഷ്യ​വർഗ​ത്തിന്‌ അടിസ്ഥാ​ന​മാ​യി​രി​ക്കുന്ന ഒരു ആവശ്യ​ത്തോ​ടുള്ള മനുഷ്യ​ന്റെ സ്വാഭാ​വിക പ്രതി​ക​ര​ണ​മാണ്‌. അത്‌ ഭാവി​യെ​ക്കു​റി​ച്ചും ജീവി​ത​ത്തി​ന്റെ ഉദ്ദേശ്യ​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചു​മുള്ള ചില ചോദ്യ​ങ്ങ​ളു​ടെ ഉത്തരങ്ങൾ അറിയാ​നുള്ള ആവശ്യ​മാണ്‌. ദൈവം “മനുഷ്യ​രു​ടെ ഹൃദയ​ങ്ങ​ളിൽ നിത്യത വെച്ചിരി”ക്കുന്നു; “എങ്കിലും ദൈവം ആദി​യോ​ടന്തം ചെയ്‌തി​രി​ക്കു​ന്ന​തി​ന്റെ ആഴം ഗ്രഹി​ക്കാൻ അവർക്കു കഴിയില്ല.”—സഭാ​പ്ര​സം​ഗി 3:11, ദ ഹോളി ബൈബിൾ—ന്യൂ ഇന്റർനാ​ഷണൽ വേർഷൻ.

ഇതു മോശ​മായ ഒരു വാർത്തയല്ല. മനുഷ്യ​വർഗം ഒരിക്ക​ലും എല്ലാം അറിയാൻ പോകു​ന്നി​ല്ലെ​ന്നും പഠിക്കാ​നുള്ള പുതിയ കാര്യങ്ങൾ അവർക്കൊ​രി​ക്ക​ലും ഇല്ലാ​തെ​വ​രി​ല്ലെ​ന്നും അത്‌ അർഥമാ​ക്കു​ന്നു: “സൂര്യന്റെ കീഴിൽ നടക്കുന്ന പ്രവൃത്തി ആരാഞ്ഞ​റി​വാൻ മനുഷ്യ​ന്നു കഴിവില്ല എന്നിങ്ങനെ ഞാൻ ദൈവ​ത്തി​ന്റെ സകല പ്രവൃ​ത്തി​യെ​യും കണ്ടു; മനുഷ്യൻ എത്ര പ്രയാ​സ​പ്പെട്ടു അന്വേ​ഷി​ച്ചാ​ലും അതിനെ ഗ്രഹി​ക്ക​യില്ല; ഒരു ജ്ഞാനി തന്നേയും അതിനെ ഗ്രഹി​പ്പാൻ നിരൂ​പി​ച്ചാൽ അവന്നു സാധി​ക്ക​യില്ല.”—സഭാ​പ്ര​സം​ഗി 8:17.

ദൈവത്തെ പ്രശ്‌ന​ത്തി​നുള്ള “പരിഹാര”മാക്കു​ന്നതു കൂടു​ത​ലായ ഗവേഷ​ണ​ത്തി​നു​വേ​ണ്ടി​യുള്ള പ്രേര​ണയെ കെടു​ത്തി​ക്ക​ള​യു​മെന്നു പറഞ്ഞു​കൊണ്ട്‌ ചില ശാസ്‌ത്ര​ജ്ഞൻമാർ എതിർപ്പു പ്രകടി​പ്പി​ക്കു​ന്നു. എന്നിരു​ന്നാ​ലും, ദൈവത്തെ ആകാശ​ങ്ങ​ളു​ടെ​യും ഭൂമി​യു​ടെ​യും സ്രഷ്ടാ​വാ​യി തിരി​ച്ച​റി​യുന്ന ഒരാൾക്കു കണ്ടുപി​ടി​ക്കാൻ വശ്യത​യാർന്ന ധാരാളം വിശദാം​ശ​ങ്ങ​ളും ചുഴി​ഞ്ഞു​പ​രി​ശോ​ധി​ക്കാ​നാ​യി കൗതു​ക​മു​ണർത്തുന്ന രഹസ്യ​ങ്ങ​ളും ഉണ്ട്‌. കണ്ടുപി​ടി​ത്ത​ത്തി​ന്റെ​യും പഠനത്തി​ന്റെ​യും ആസ്വാ​ദ്യ​ക​ര​മായ ഒരു സാഹസിക സംരംഭം ഏറ്റെടു​ക്കു​ന്ന​തി​നുള്ള അനുമതി ഉള്ളതു​പോ​ലെ​യാണ്‌ അത്‌!

യെശയ്യാ​വു 40:26-ലെ ക്ഷണം തിരസ്‌ക​രി​ക്കാൻ ആർക്കാണു കഴിയുക? “നിങ്ങൾ കണ്ണു മേലോ​ട്ടു ഉയർത്തി നോക്കു​വിൻ.” നാം ഈ ഏതാനും പേജു​ക​ളി​ലൂ​ടെ നമ്മുടെ കണ്ണുകൾ മേലോട്ട്‌ ഉയർത്തി നോക്കി. എന്നിട്ടു നാം കണ്ടിരി​ക്കു​ന്ന​തോ, പ്രപഞ്ച​ശാ​സ്‌ത്ര​ജ്ഞൻമാർക്കു പിടി​കി​ട്ടാത്ത, ‘വിട്ടു​പോ​യി​രി​ക്കുന്ന എന്തോ ഒന്നു’ണ്ടെന്ന്‌. യുഗങ്ങ​ളാ​യി മനുഷ്യ​ന്റെ മനസ്സിനെ അലട്ടി​ക്കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കുന്ന ആ കൂടെ​ക്കൂ​ടെ ഉദിക്കുന്ന ചോദ്യ​ങ്ങൾക്കുള്ള അടിസ്ഥാന ഉത്തരങ്ങ​ളും നാം കണ്ടെത്തി​യി​രി​ക്കു​ന്നു.

ഒരു പുസ്‌ത​ക​ത്തിൽ ഉത്തരമുണ്ട്‌

ഉത്തരങ്ങൾ എല്ലായ്‌പോ​ഴും ഉണ്ടായി​രു​ന്നു. എന്നാൽ യേശു​വി​ന്റെ നാളിലെ മതവാ​ദി​ക​ളെ​പ്പോ​ലെ അനേക​മാ​ളു​ക​ളും തങ്ങളുടെ മാനു​ഷിക സിദ്ധാ​ന്ത​ങ്ങ​ളോ​ടും തങ്ങൾ തിര​ഞ്ഞെ​ടുത്ത ജീവിത ശൈലി​യോ​ടും യോജി​ക്കാത്ത ഉത്തരങ്ങ​ളു​ടെ നേർക്ക്‌ തങ്ങളുടെ കണ്ണുകളെ അന്ധമാ​ക്കു​ക​യും കർണങ്ങളെ കൊട്ടി​യ​ട​ക്കു​ക​യും ഹൃദയ​ങ്ങളെ കഠിന​മാ​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌തി​രി​ക്കു​ന്നു. (മത്തായി 13:14, 15) പ്രപഞ്ചം എവി​ടെ​നി​ന്നാ​ണു വന്നതെ​ന്നും ഭൂമി ഇവിടെ എങ്ങനെ വന്നു​വെ​ന്നും ആരതിൽ പാർക്കു​മെ​ന്നും യഹോവ നമ്മോടു പറഞ്ഞി​രി​ക്കു​ന്നു. ഭൂമി​യി​ലെ മനുഷ്യ നിവാ​സി​കൾ അതിൽ കൃഷി​ചെ​യ്യ​ണ​മെ​ന്നും തങ്ങളോ​ടൊ​പ്പം ഭൂമി പങ്കിടുന്ന സസ്യങ്ങ​ളെ​യും ജന്തുക്ക​ളെ​യും സ്‌നേ​ഹ​ത്തോ​ടെ പരിപാ​ലി​ക്ക​ണ​മെ​ന്നും അവൻ നമ്മോടു പറഞ്ഞി​രി​ക്കു​ന്നു. കൂടാതെ, ആളുകൾ മരിക്കു​മ്പോൾ എന്തു സംഭവി​ക്കു​ന്നു​വെ​ന്നും അവർക്കു ജീവനി​ലേക്കു തിരി​ച്ചു​വ​രാൻ കഴിയു​മെ​ന്നും ഭൂമി​യിൽ എന്നേക്കും ജീവി​ക്കു​ന്ന​തിന്‌ അവർ എന്തു ചെയ്യണ​മെ​ന്നും അവൻ നമ്മോടു പറഞ്ഞി​രി​ക്കു​ന്നു.

ദൈവ​ത്തി​ന്റെ നിശ്വസ്‌ത വചനമായ ബൈബി​ളി​ന്റെ ഭാഷയിൽ ഉത്തരങ്ങൾ ലഭിക്കാൻ നിങ്ങൾ താത്‌പ​ര്യ​പ്പെ​ടു​ന്നെ​ങ്കിൽ ദയവായി പിൻവ​രുന്ന വാക്യങ്ങൾ വായി​ക്കുക: ഉല്‌പത്തി 1:1, 26-28; 2:15; സദൃശ​വാ​ക്യ​ങ്ങൾ 12:10; മത്തായി 10:29; യെശയ്യാ​വു 11:6-9; 45:18; ഉല്‌പത്തി 3:19; സങ്കീർത്തനം 146:4; സഭാ​പ്ര​സം​ഗി 9:5; പ്രവൃ​ത്തി​കൾ 24:15; യോഹ​ന്നാൻ 5:28, 29; 17:3; സങ്കീർത്തനം 37:10, 11; വെളി​പ്പാ​ടു 21:3-5.

നിങ്ങളു​ടെ കുടും​ബ​ത്തോ​ടൊ​പ്പ​മോ ഒരു അയൽക്കാ​ര​നോ​ടൊ​പ്പ​മോ ഒരു കൂട്ടം സുഹൃ​ത്തു​ക്ക​ളോ​ടൊ​പ്പ​മോ നിങ്ങളു​ടെ വീട്ടിൽവെച്ച്‌ ഒരു ദിവസം വൈകു​ന്നേരം ഈ വാക്യങ്ങൾ വായി​ച്ചാ​ലെ​ന്താണ്‌? അതു വിജ്ഞാ​ന​പ്ര​ദ​വും സജീവ​വു​മായ ഒരു ചർച്ചയ്‌ക്ക്‌ ഇടയാ​ക്കും, തീർച്ച!

പ്രപഞ്ച രഹസ്യങ്ങൾ നിങ്ങളെ ജിജ്ഞാ​സു​വാ​ക്കു​ക​യും അതിന്റെ സൗന്ദര്യം നിങ്ങളെ ഹഠാദാ​കർഷി​ക്കു​ക​യും ചെയ്യു​ന്നു​വോ? അതിന്റെ സ്രഷ്ടാ​വി​നെ​ക്കു​റി​ച്ചു കൂടുതൽ അറിയാൻ ശ്രമി​ക്കാ​ത്ത​തെന്ത്‌? നമ്മുടെ ജിജ്ഞാ​സ​യി​ലും അത്ഭുതം​കൂ​റ​ലി​ലു​മൊ​ന്നും ഈ നിർജീവ ആകാശ​ങ്ങൾക്കു താത്‌പ​ര്യ​മില്ല. എന്നാൽ അവയുടെ സ്രഷ്ടാ​വായ യഹോ​വ​യാം ദൈവം നമ്മു​ടെ​യും സ്രഷ്ടാ​വാണ്‌. തന്നെക്കു​റി​ച്ചും തന്റെ സൃഷ്ടി​ക​ളെ​ക്കു​റി​ച്ചും പഠിക്കു​ന്ന​തിൽ തത്‌പ​ര​രായ സൗമ്യ​ശീ​ല​മു​ള്ള​വർക്കു​വേണ്ടി അവൻ കരുതു​ന്നു. ഭൂമി​യെ​മ്പാ​ടും ഇപ്പോൾ നൽക​പ്പെ​ടുന്ന ആഹ്വാ​ന​മി​താണ്‌: “വരിക . . . കേൾക്കു​ന്ന​വ​നും: വരിക എന്നു പറയട്ടെ; ദാഹി​ക്കു​ന്നവൻ വരട്ടെ; ഇച്ഛിക്കു​ന്നവൻ ജീവജലം സൌജ​ന്യ​മാ​യി വാങ്ങട്ടെ.”—വെളി​പ്പാ​ടു 22:17.

യഹോ​വ​യിൽനി​ന്നുള്ള എത്രമാ​ത്രം ഹൃദ​യോ​ഷ്‌മ​ള​മായ ആഹ്വാ​ന​മാ​ണിത്‌! മനസ്സോ ഉദ്ദേശ്യ​മോ ഇല്ലാത്ത ഒരു സ്‌ഫോ​ട​ന​ത്താ​ലു​ണ്ടാ​കു​ന്ന​തി​നു​പ​കരം, തുടക്കം മുതലേ നിങ്ങളെ മനസ്സിൽ വെച്ചു​കൊ​ണ്ടു പ്രവർത്തി​ക്കുന്ന, അപരി​മേ​യ​മായ ബുദ്ധി​വൈ​ഭ​വ​വും നിശ്ചിത ഉദ്ദേശ്യ​വു​മുള്ള ഒരു ദൈവം സൃഷ്ടി​ച്ച​താണ്‌ ഈ പ്രപഞ്ചം. അവന്റെ അസീമ​മായ ഊർജ​ത്തി​ന്റെ സംഭര​ണി​കൾ സശ്രദ്ധം നിയ​ന്ത്രി​ച്ചു​വെ​ക്ക​പ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കു​ന്നു. തന്റെ സേവക​രു​ടെ നിലനിൽപ്പിന്‌ അത്‌ എല്ലായ്‌പോ​ഴും ലഭ്യമാണ്‌. (യെശയ്യാ​വു 40:28-31) അവനെ അറിയാൻ ശ്രമി​ക്കു​ന്ന​തി​നുള്ള നിങ്ങളു​ടെ പ്രതി​ഫലം പ്രൗഢ​മാർന്ന പ്രപഞ്ച​ത്തെ​പ്പോ​ലെ​തന്നെ അനന്തമാ​യി​രി​ക്കും!

“ആകാശം ദൈവ​ത്തി​ന്റെ മഹത്വത്തെ വർണ്ണി​ക്കു​ന്നു; ആകാശ​വി​താ​നം അവന്റെ കൈ​വേ​ലയെ പ്രസി​ദ്ധ​മാ​ക്കു​ന്നു.”—സങ്കീർത്തനം 19:1.

[13-ാം പേജിലെ ചതുരം]

ജീവന്റെ നിലനിൽപ്പിന്‌ അനിവാ​ര്യ​മായ ചില ഭൗതി​ക​ശാ​സ്‌ത്ര സ്ഥിരാ​ങ്ക​ങ്ങ​ളു​ടെ ഒരു ലിസ്റ്റ്‌

ഇലക്‌​ട്രോ​ണി​ന്റെ​യും പ്രോ​ട്ടോ​ണി​ന്റെ​യും ചാർജു​കൾ തുല്യ​വും വിപരീ​ത​വു​മാ​യി​രി​ക്കണം; ന്യൂ​ട്രോ​ണി​ന്റെ ഭാരം ഇല​ക്ട്രോ​ണി​ന്റേ​തി​നെ​ക്കാ​ളും ഒരു ചെറിയ ശതമാനം കൂടു​ത​ലാ​യി​രി​ക്കണം; പ്രകാ​ശ​സം​ശ്ലേ​ഷണം നടക്കണ​മെ​ങ്കിൽ സൂര്യന്റെ ഊഷ്‌മാ​വും ഹരിത​ക​ത്തി​ന്റെ ആഗിരണ സവി​ശേ​ഷ​ത​ക​ളും തമ്മിൽ ഒരു പൊരു​ത്തം ഉണ്ടായി​രി​ക്കണം; ശക്തമായ ബലം അൽപ്പം കുറവാ​യി​രു​ന്നെ​ങ്കിൽ സൂര്യന്‌ ആണവ പ്രതി​പ്ര​വർത്തനം വഴി ഊർജം ഉത്‌പാ​ദി​പ്പി​ക്കാൻ കഴിയു​ക​യി​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു. എന്നാൽ അതിന്റെ ശക്തി അൽപ്പം കൂടു​ത​ലാ​യി​രു​ന്നെ​ങ്കിൽ ഊർജം ഉത്‌പാ​ദി​പ്പി​ക്കാൻ ആവശ്യ​മായ ഇന്ധനം വല്ലാതെ അസ്ഥിര​മാ​കു​മാ​യി​രു​ന്നു; ചുവന്ന ഭീമൻ നക്ഷത്ര​ങ്ങ​ളു​ടെ അകക്കാ​മ്പു​ക​ളി​ലുള്ള അണു​കേ​ന്ദ്രങ്ങൾ തമ്മിലുള്ള വ്യത്യ​സ്‌ത​വും അത്ഭുത​ക​ര​വു​മായ രണ്ടു തൻമാ​ത്രാ സ്ഥിരതാ പ്രതി​ഭാ​സങ്ങൾ ഇല്ലായി​രു​ന്നെ​ങ്കിൽ ഹീലി​യ​മ​ല്ലാ​തെ മറ്റൊരു മൂലക​വും രൂപം കൊള്ളു​ക​യി​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു. ബഹിരാ​കാ​ശ​ത്തിന്‌ മൂന്നു മാനങ്ങൾ ഇല്ലായി​രു​ന്നു​വെ​ങ്കിൽ രക്തപ്ര​വാ​ഹ​ത്തി​നും നാഡീ​വ്യ​വ​സ്ഥ​ക്കും ആവശ്യ​മായ പരസ്‌പ​ര​ബ​ന്ധങ്ങൾ അസാധ്യ​മാ​കു​മാ​യി​രു​ന്നു; ഇനിയും ബഹിരാ​കാ​ശ​ത്തിന്‌ മൂന്നു മാനങ്ങ​ളി​ല​ധി​കം ഉണ്ടായി​രു​ന്നെ​ങ്കിൽ ഗ്രഹങ്ങൾക്കു സൂര്യനെ സ്ഥിരമാ​യി ഭ്രമണം ചെയ്യാൻ കഴിയു​ക​യി​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു.—ദ സിംബ​യോ​ട്ടിക്‌ യൂണി​വേ​ഴ്‌സ്‌, 256-7 പേജുകൾ.

[14-ാം പേജിലെ ചതുരം]

ആരെങ്കിലും എന്റെ കാണാ​തായ പിണ്ഡത്തെ കണ്ടുവോ?

ചുഴി​യാ​കൃ​തി​യി​ലുള്ള എല്ലാ ആകാശ​ഗം​ഗ​ക​ളെ​യും പോലെ ആൻ​ഡ്രോ​മി​ഡാ ആകാശ​ഗം​ഗ​യും ഒരു ഭയങ്കര ചുഴലി​ക്കാ​റ്റു​പോ​ലെ ബഹിരാ​കാ​ശ​ത്തിൽകി​ടന്നു ഗംഭീ​ര​മാ​യി ഭ്രമണം ചെയ്യുന്നു. ജ്യോ​തി​ശ്ശാ​സ്‌ത്ര​ജ്ഞൻമാർക്കു പല ആകാശ​ഗം​ഗ​ക​ളു​ടെ​യും ഭ്രമണ നിരക്ക്‌ പ്രകാശ വർണരാ​ജി​ക​ളിൽനി​ന്നു കണക്കാ​ക്കാൻ കഴിയും. എന്നാൽ അതു കണക്കാ​ക്കു​മ്പോൾ അവർ കുഴപ്പി​ക്കുന്ന ഒരു സംഗതി കണ്ടെത്തു​ന്നു. ഭ്രമണ നിരക്കു​കൾ അസാധ്യ​മാ​യി തോന്നു​ന്നു! ചുഴി​യാ​കൃ​തി​യുള്ള എല്ലാ ആകാശ​ഗം​ഗ​ക​ളും വളരെ വേഗം ഭ്രമണം ചെയ്യു​ന്ന​താ​യി തോന്നു​ന്നു. ദൂരദർശി​നിക്ക്‌ അദൃശ്യ​മായ, ഇരുണ്ട പദാർഥ​ത്തി​ന്റെ വലിപ്പ​മേ​റിയ ഒരു പ്രഭാ​വ​ല​യ​ത്തിൽ ആകാശ​ഗം​ഗ​യി​ലെ ദൃശ്യ​മായ നക്ഷത്രങ്ങൾ പതിഞ്ഞി​രി​ക്കു​ന്ന​തു​പോ​ലെ​യാണ്‌ അവയുടെ പെരു​മാ​റ്റം. “ഇരുണ്ട പദാർഥ​ത്തി​ന്റെ രൂപങ്ങൾ നമുക്ക​റി​യില്ല,” ജ്യോ​തി​ശ്ശാ​സ്‌ത്ര​ജ്ഞ​നായ ജെയിംസ്‌ കേലെർ സമ്മതി​ക്കു​ന്നു. കാണാ​തായ പിണ്ഡത്തി​ന്റെ 90 ശതമാനം വിശദീ​ക​രി​ക്ക​പ്പെ​ടാ​ത്ത​താ​ണെന്നു പ്രപഞ്ച​ശാ​സ്‌ത്ര​ജ്ഞൻമാർ കണക്കാ​ക്കു​ന്നു. ഭാരിച്ച ന്യൂ​ട്രി​നോ​ക​ളു​ടെ രൂപത്തി​ലോ അജ്ഞാത​മെ​ങ്കി​ലും അതിസ​മൃ​ദ്ധ​മായ പദാർഥ രൂപത്തി​ലോ അവയെ കണ്ടെത്താൻ അവർ ആവേശം കൊള്ളു​ക​യാണ്‌.

കാണാ​തായ പിണ്ഡത്തെ നിങ്ങൾ കണ്ടെത്തു​ന്നെ​ങ്കിൽ നിങ്ങളു​ടെ പ്രദേ​ശ​ത്തുള്ള പ്രപഞ്ച​ശാ​സ്‌ത്ര​ജ്ഞനെ ഉടനടി അറിയി​ക്കാൻ മറക്കരു​തേ!