Psalmen

60 O God, gij hebt ons verstoten, gij hebt een bres in ons geslagen,+

Gij zijt vertoornd geworden. Moogt gij ons toch herstellen.+

 2 Gij hebt de aarde doen schudden, gij hebt haar opengespleten.+

Heel toch haar bressen, want ze heeft gewankeld.+

 3 Gij hebt uw volk moeilijkheden doen zien.+

Gij hebt ons wijn doen drinken die ons doet waggelen.+

 4 Gij hebt aan hen die u vrezen, een signaal gegeven+

Om zigzagsgewijs te vluchten* vanwege de boog. Sela.

 5 Opdat uw geliefden verlost mogen worden,+

O red toch met uw rechterhand en antwoord ons.*+

 6 God zelf heeft in zijn heiligheid gesproken:+

„Ik wil uitbundige vreugde hebben, ik wil Si̱chem toedelen;+

En de laagvlakte van Su̱kkoth zal ik uitmeten.+

 7 Gi̱lead behoort mij toe en Mana̱sse behoort mij toe,+

En E̱fraïm is de vesting van degene die mij tot hoofd is;

Ju̱da is mijn gebiedersstaf.+

 8 Mo̱ab is mijn waspot.+

Over E̱dom zal ik mijn sandaal werpen.+

Over Filiste̱a zal ik in triomf juichen.”*+

 9 Wie zal mij naar de belegerde stad brengen?+

Wie zal mij stellig tot aan E̱dom leiden?+

10 Zijt gij het niet, o God, die ons verstoten hebt+

En die niet met onze legers uittrekt als God?+

11 Verschaf ons toch hulp uit benauwdheid,+

Want redding door de aardse mens is waardeloos.+

12 Door God zullen wij vitale kracht verwerven,+

En hijzelf zal onze tegenstanders vertreden.+