Geestelijke behoeften erkennen
HOEWEL de Italiaan Biagio en de Kambodjaan Khem in vele opzichten verschillen, hebben zij iets heel belangrijks gemeen. Beiden beseften zij dat hun leven op de een of andere manier leeg was, geen voldoening schonk. Er werd wel in hun materiële behoeften voorzien, maar niet in hun geestelijke behoeften. Zij wilden antwoord hebben op vragen zoals: ’Waarom is er kwaad in de wereld?’ en: ’Wat voor doel heeft mijn leven?’
Jezus begon zijn beroemdste rede met de woorden: „Gelukkig zijn zij die zich bewust zijn van hun geestelijke nood, want hun behoort het koninkrijk der hemelen toe” (Matth. 5:3). De ervaringen van Khem en Biagio illustreren dit. Toen zij van Jehovah’s Getuigen het goede nieuws van Gods koninkrijk hoorden, reageerden zij er vreugdevol op, omdat zij ergens diep in hun binnenste wisten dat het aan hun geestelijke behoefte voldeed. Uit waardering voor dit „goede nieuws” delen zij het nu met anderen. Wat zou er per slot van rekening meer voldoening kunnen schenken dan andere mensen te helpen hun geestelijke behoefte te bevredigen en de hoop op eeuwig leven te krijgen? Waardering voor het „goede nieuws” gaf Biagio en Khem een doel in hun leven.
Jammer genoeg kan het gebeuren dat jonge mensen met christelijke ouders het „goede nieuws” kennen en er toch geen waardering voor hebben. „Er komt een tijd dat een jongere ’de waarheid’ tot een deel van zichzelf moet maken”, zei een tiener-Getuige. „Hij moet zich afvragen: Geloof ik het werkelijk?” Sommige jonge mensen hebben toegelaten dat zij door de nadruk die de wereld legt op het nastreven van rijkdom en genoegens, blind werden voor hun eigen geestelijke behoeften. Maar zal dit tot geluk leiden? „De wereld is beangstigend”, vervolgde de jonge Getuige. „Jongeren zijn in verwarring. Ze weten niet wat er met de wereld gaat gebeuren, en ze weten niet wat ze willen. Maar ik weet dat Jehovah de dingen niet uit de hand zal laten lopen. Ik bezit een zekerheid die anderen niet hebben.” Is die zekerheid en het besef een doel in het leven te hebben, niet meer waard dan alleen maar ’plezier te maken’? Voor Biagio beslist wel, en ook voor anderen die de waarheid over Gods koninkrijk te weten zijn gekomen.
Het heeft nog een voordeel wanneer je de waarheid serieus neemt. „Ik heb echte vrienden”, zegt deze jonge Getuige. „De jongeren op school niet, en ik heb medelijden met hen. Zelfs op hun feestjes vinden ze het niet echt fijn om met elkaar te praten, tenzij ze ’high’ of dronken worden.” Biagio had dat gevoel ook voordat hij een getuige van Jehovah werd. Hij vertelt over zichzelf en over anderen net als hij: „Ik denk dat wij alleen maar ’s avonds gelukkig waren, wanneer we naar de een of andere club of discotheek konden gaan. Daarbinnen creëerden de muziek en de lichten een onwerkelijke sfeer die de verveling en de eenzaamheid buiten hield — maar slechts voor even.”
In zijn profetie over de tijd waarin wij leven, waarschuwde Jezus voor het veronachtzamen van geestelijke behoeften, door te zeggen: „Schenkt . . . aandacht aan uzelf, dat uw hart nooit bezwaard wordt met overmatig eten en overmatig drinken en zorgen des levens, en die dag plotseling, in een ogenblik, over u komt als een strik. Want hij zal komen over allen die op de gehele aardbodem wonen. Blijft dan wakker, te allen tijde smekend dat gij erin moogt slagen te ontkomen aan al deze dingen die stellig gaan geschieden, en te staan voor het aangezicht van de Zoon des mensen.” — Luk. 21:34-36.
Zowel jonge als oude christenen dienen deze woorden ter harte te nemen. Zij dienen zich af te vragen: Ben ik mij werkelijk bewust van mijn geestelijke nood? Of heb ik me laten afleiden, is mijn hart „bezwaard” hetzij door de genoegens of door de problemen van dit samenstel van dingen? Is Gods koninkrijk een realiteit voor mij? Ben ik echt een geestelijk gezind persoon? Of ben ik halfslachtig, probeer ik ’twee meesters te dienen’? Het zou een verschrikkelijke, nodeloze tragedie zijn wanneer iemand het leven verliest doordat hij zijn geestelijke behoefte niet heeft erkend!
Volg jij Jezus’ raad op om geestelijk wakker te blijven, „te allen tijde smekend”? Jehovah heeft ongetwijfeld naar Khems oprechte gebed in de jungle geluisterd en er regelingen voor getroffen dat aan zijn geestelijke behoefte werd voldaan. God zal hetzelfde voor jou doen, maar je moet blijven vragen!
Zoals de bijbel uiteenzet ’gaat het vlees, wat zijn begeerte betreft, in tegen de geest, en de geest tegen het vlees’ (Gal. 5:17). Hoe meer je dus toegeeft aan je vleselijke verlangens, des te moeilijker zal het zijn om je geestelijke behoefte te erkennen. Maakt je ontspanning — de tijdschriften die je leest, de tv-programma’s en de films waarnaar je kijkt — het je moeilijk je geestelijke behoefte te erkennen? Waarom neem je je dan niet voor er elke dag tijd voor opzij te zetten om op zijn minst een klein gedeelte uit Gods Woord te lezen en erover te mediteren? Waarom gebruik je een deel van de tijd dat je naar de tv kijkt niet om in plaats daarvan gezonde christelijke lectuur te lezen? Het boek waardoor Biagio werd geholpen, De waarheid die tot eeuwig leven leidt, zou een studieproject zijn dat de moeite waard is.
Is een christen die in deze kritieke tijden geestelijke dingen veronachtzaamt, eigenlijk wel te verontschuldigen? Als een aan zijn lot overgelaten jongere zoals Biagio wist te erkennen dat hij de geestelijke behoefte bezat om een doel in het leven te hebben, wat kan er dan van een jonge christen worden gezegd die in gebreke blijft die behoefte te erkennen? Is zijn situatie niet een beetje als die welke door Jezus in Lukas hoofdstuk 12 wordt beschreven? Daar sprak Jezus in een gelijkenis over zijn wederkomst in onze tijd en zei: „Dan zal de slaaf die de wil van zijn meester heeft begrepen, maar zich niet heeft gereedgemaakt of niet volgens zijn wil heeft gehandeld, veel slagen ontvangen. . . . Ja, van een ieder aan wie veel werd gegeven, zal veel worden geëist” (Luk. 12:47, 48). Als jij kennis van bijbelse profetieën en de betekenis van Gods koninkrijk hebt ontvangen, dien je dan de bovenstaande woorden niet ter harte te nemen?
Jezus heeft niet tot christenen gezegd dat zij ’hun hoofd omhoog moesten heffen’ omdat dit aftakelende samenstel van dingen gered zou worden. Het is dwaas daarop te hopen. Hij beloofde veeleer dat zijn volgelingen bevrijd zouden worden. De bijbel verklaart duidelijk dat de wereld zoals wij die kennen, op weg is naar de vernietiging in zulk een „grote verdrukking . . . als er sedert het begin der wereld tot nu toe niet is voorgekomen, en ook niet meer zal voorkomen”. — Matth. 24:21.
Hoe denk jij over de huidige wereld? Zie je in dat ze volstrekt niet te hervormen is, en het waard is vernietigd te worden? Zo ja, waarom zorg je er dan niet voor tot degenen te behoren die ’bevrijd’ zullen worden? Je kunt net zo zijn als de mensen die de profeet Ezechiël in een visioen zag en die in het oude Jeruzalem, waardoor de hedendaagse christenheid werd afgebeeld, het kenteken van redding op hun voorhoofd ontvingen. Die mensen hadden ’gezucht en gekermd over al de verfoeilijkheden die in de ontrouwe stad werden gedaan’ (Ezech. 9:4). Ook in deze tijd zoekt Jehovah zulke mensen die „kermen” vanwege de goddeloosheid die zij zowel in de zogeheten christelijke als in de niet-christelijke maatschappij om hen heen zien. Deze mensen moeten gaan beseffen dat hun geestelijke behoefte alleen volkomen bevredigd kan worden in een wereld die door God wordt geregeerd, wanneer ’Zijn wil, gelijk in de hemel, ook op aarde wordt gedaan’ (Matth. 6:10). Zou jij graag in zo’n wereld leven? Biagio en Khem bezitten die hoop, en zij leven thans in overeenstemming met hun hoop. Ook jij kunt dat!
[Illustratie op blz. 13]
Er komt een tijd dat een jongere de bijbelse waarheid tot een deel van zichzelf moet maken. Hij moet zich afvragen: Geloof ik het werkelijk?