Waarom worden wij oud en sterven wij?
„MET uitzondering van de ontdekking dat er binnen afzonderlijke cellen leeftijdsveranderingen plaatsvinden,” geeft dr. Leonard Hayflick toe, „weten wij thans niet veel meer over de grondoorzaak van het ouder worden dan een eeuw geleden.” Hij zegt zelfs: „Wij kennen geen goede reden waarom het verouderingsproces zich zou moeten voordoen.”
Ongeveer dertig jaar geleden uitgevoerde laboratoriumproeven onthulden dat wanneer normale menselijke cellen afkomstig van een foetus onder de best mogelijke omstandigheden werden gekweekt, de dood volgde na ongeveer vijftig delingen. Van een hoogbejaarde afkomstige cellen daarentegen deelden zich slechts twee tot tien keer voordat ze te gronde gingen. In het boek Het menselijk lichaam — Een ongelooflijke machine, uitgegeven door de National Geographic Society, werd dan ook opgemerkt: „Experimenten lijken de opvatting te staven, dat de dood al bij onze geboorte geprogrammeerd is.”
Is het ophouden van de celdeling echter onvermijdelijk? Nee, dat niet. Twee deskundigen op het gebied van het ouder worden, de hoogleraren Robert M. Sapolsky en Caleb E. Finch, gaven als hun mening te kennen: „Het blijkt zelfs dat non-senescentie [niet oud worden] de oorspronkelijke toestand was van het leven op aarde.” De ironie wil dat zelfs sommige abnormale menselijke cellen thans niet ouder worden.
In het boek The Body Machine, onder redactie van dr. Christiaan Barnard, die de eerste transplantatie van een menselijk hart verrichtte, werd uitgelegd: „De ontdekking van ’onsterfelijke cellen’ stelde biologen die zich interesseerden voor senescentie voor een lastig probleem, totdat duidelijk werd dat zulke cellen abnormaal waren.” Ja, sommige soorten kankercellen kunnen voortdurend op kweek worden gehouden door schijnbaar eindeloze delingen! In The World Book Encyclopedia werd opgemerkt: „Indien wetenschappers kunnen vaststellen hoe zulke abnormale cellen in leven kunnen blijven, zullen zij misschien inzicht verwerven in het proces van de celveroudering.” Sommige kankercellen kunnen zich tegenwoordig dus blijkbaar onbepaald vermenigvuldigen in het laboratorium, maar normale celcultures worden oud en sterven.
Een falend mechanisme
Zijn het ouder worden en de dood van de mens het gevolg van, zoals The Body Machine het stelt, „het verlies aan proliferatievermogen in de [normale] celpopulatie”? Zo ja, dan is het volgens het boek „belangrijk het mechanisme dat deze eindige herhalingscapaciteit reguleert te lokaliseren en te begrijpen, met het doel het te manipuleren in een poging de menselijke levensduur te verlengen”.
Zoals u zich misschien uit het voorgaande artikel herinnert, sprak dr. Hayflick over „de wonderen die ons van conceptie naar geboorte voeren en dan naar seksuele rijping en volwassenheid”. Vervolgens sprak hij over ’een toch meer elementair mechanisme om die wonderen gewoon voor altijd te laten voortduren’.
Ondanks jarenlange eensgezinde inspanningen zijn wetenschappers er niet in geslaagd een mechanisme te ontdekken waardoor het leven eeuwig zou kunnen voortduren. „De precieze oorzaak [van het ouder worden] is nog altijd een raadsel”, geeft het boek Het menselijk lichaam — Een ongelooflijke machine toe.
In werkelijkheid echter is de oorzaak van het ouder worden en de dood geen geheim. Het antwoord is voorhanden.
Wat is het antwoord?
Hij die het antwoord heeft, is degene die verantwoordelijk is voor „de wonderen die ons van conceptie naar geboorte voeren”, onze alwijze Schepper, Jehovah God. „Bij u is de bron van het leven”, zegt de bijbel over hem. „Weet dat Jehovah God is. Hij is het die ons heeft gemaakt, en niet wijzelf.” — Psalm 36:9; 100:3.
Bedenk eens hoe schitterend Jehovah God uw ontwikkeling in de baarmoeder heeft geprogrammeerd, als het ware een instructieboek heeft geschreven om u tot een uniek mens te maken! „Gij zijt het die mijn nieren hebt voortgebracht; gij hebt mij afgeschermd gehouden in de buik van mijn moeder”, schreef een bijbelse psalmist. „Mijn beenderen waren voor u niet verborgen toen ik in het verborgene werd gemaakt . . . Uw ogen zagen zelfs het embryo van mij, en in uw boek waren alle delen ervan beschreven” (Psalm 139:13, 15, 16). Ons prachtig ontworpen menselijk organisme is duidelijk niet het produkt van louter toeval!
Maar als Jehovah God ons volmaakt heeft geschapen zodat wij eeuwig zouden kunnen leven, waarom worden wij dan oud en sterven wij? Het antwoord vinden wij in een verbod dat werd opgelegd aan de eerste mens, Adam, die van God een schitterende verblijfplaats op aarde kreeg. God gebood hem: „Van elke boom van de tuin moogt gij tot verzadiging eten. Maar wat de boom der kennis van goed en kwaad betreft, gij moogt daarvan niet eten, want op de dag dat gij daarvan eet, zult gij beslist sterven.” — Genesis 2:16, 17.
Wat gebeurde er? In plaats dat Adam zijn hemelse Vader gehoorzaamde, overtrad hij diens gebod en at hij in navolging van zijn vrouw, Eva, van de boom. Gedreven door zelfzucht gingen zij op een valse belofte van een opstandige engel in (Genesis 3:1-6; Openbaring 12:9). En dus stierven zij, zoals God gewaarschuwd had. Hoewel Adam en Eva ontworpen waren met het potentieel om eeuwig te leven, was dit afhankelijk van gehoorzaamheid aan God. Door ongehoorzaam te zijn, zondigden zij. Vervolgens gaven zij, als zondaars, het dodelijke gebrek in hun lichaam aan al hun nakomelingen door. ’Aldus heeft de dood zich tot alle mensen uitgebreid.’ — Romeinen 5:12; Job 14:4.
Dit wil echter niet zeggen dat er geen hoop is dat het verouderingsproces en de dood overwonnen zullen worden. Het zou niet moeilijk te geloven moeten zijn dat onze alwijze Schepper alle genetische onregelmatigheden kan verhelpen en energie kan verschaffen voor de eeuwige voortzetting van ons leven. Maar hoe zal hij dat doen? En wat moeten wij doen om ons in zijn beloften van eeuwig leven te verheugen?