Waarom worden alle soorten van mensen Jehovah’s getuigen?

NAARMATE misdaad, geweld en spanningen thans overal op aarde toenemen, voelen veel mensen behoefte aan iets wat hun een vaste hoop voor de toekomst geeft. Anderen zijn van mening dat het maar het beste is ’alles uit het leven te halen wat er nu uit te halen valt’. Zij trachten door het gebruik van alcohol of drugs aan de wrede werkelijkheid te ontkomen. Sommigen hebben weliswaar geprobeerd het antwoord in religie te vinden, doch maar al te vaak werden zij door de daden en leerstellingen van de kerken der christenheid teleurgesteld. Er zijn ook mensen geweest die vurig naar iets beters hebben verlangd en het gevonden hebben. Hoe? Laat enkelen van deze personen zelf maar eens vertellen hoe dit is gebeurd.

EEN REDEN OM TE LEVEN

Beschouwt u het geval eens van een vrouw die in Chicago (V.S.) woont. Zij had kinderen en had al twintig jaar lang met een man geleefd met wie zij niet was getrouwd. Zij vond haar lot in het leven hopeloos. Haar situatie beschrijvend, zegt zij:

„Ik dacht alleen maar aan doodgaan. Ik kon geen enkele vreugde zien in het leven dat ik leidde. Ik riep de hulp in van een spiritistische ’kaartlegger en adviseur’ die naar ik meende in staat was mij te helpen. In plaats daarvan werd ik alleen maar meer ontmoedigd, want de drie bezoeken aan hem kostten mij 100 dollar terwijl hij mij er ook nog toe probeerde te brengen immoraliteit te bedrijven. Ik was op van de zenuwen. Ik begon buitensporig te drinken in een poging de vrede te vinden waaraan ik zo wanhopig behoefte had. Maar dat hielp niet. Ten slotte besloot ik dat de dood de enige manier zou zijn om aan het schijnbaar waardeloze en ijdele leven dat ik leidde te ontkomen.

Ik veronderstel echter dat ik nog altijd het verlangen had te leven. En in een wanhopige poging een reden te vinden om te leven, wendde ik mij tot God. Ik bad tot hem om hulp.

Enkele dagen later klopten Jehovah’s getuigen bij mij aan de deur. Ik zei hun onmiddellijk weg te gaan. Maar ik besloot hen terug te roepen. Er werd een studie afgesproken en al gauw ging ik met mijn zoons de vergaderingen van Jehovah’s getuigen bezoeken.”

Wat kwam deze vrouw in twee jaar tijds door haar studie van de bijbel te weten waardoor haar hele kijk op het leven veranderde? Zij ging begrijpen dat Jehovah God een schitterend voornemen met de mensheid heeft, namelijk om in dit geslacht alle goddeloosheid van de aarde te verwijderen en door middel van zijn koninkrijk onder Jezus Christus de aangelegenheden van de aarde rechtvaardig te besturen. Zij ging ook de noodzaak beseffen om aan de vereisten te voldoen die God voor degenen die zijn goedkeuring en zegen willen ontvangen, heeft uiteengezet. Zij trouwde dus met de man met wie zij meer dan twintig jaar had geleefd en bracht haar leven ook in andere opzichten in overeenstemming met Gods Woord. Sprekend over wat er is gebeurd, verklaart deze vrouw: „Ik ben blij te zeggen dat ik mij heb opgedragen en ben gedoopt. Nu dienen mijn zoons en ik samen Jehovah.”

GODS WOORD VOLLEDIG AANVAARDEN

Hebt u mensen horen zeggen dat zij ontgoocheld zijn over het feit dat hun kerk zich niet aan de bijbel houdt? Dit heeft er in sommige gevallen toe bijgedragen dat zij in een levenswijze belandden die volkomen in strijd is met Gods wil. Zijn eigen ervaring vertellend, verklaart een man uit Texas (V.S.):

„Na ongeveer twee jaar getrouwd te zijn, besloten mijn vrouw en ik dat wij eigenlijk een kerk moesten zoeken en naar de diensten daarvan moesten gaan. Ik wist dat de kerk waar ik vóór mijn huwelijk naar toe ging niets voor mij was. Wij probeerden dus de kerk waartoe mijn vrouw had behoord — één keer — toen hadden wij er genoeg van. Wij gingen dus maar nergens heen.

Wij leefden in een sleur. We hadden geen intieme vrienden en gingen alleen maar met onze familie om. Dit zou niet zo erg zijn geweest, als het er maar niet bijna altijd op uitliep dat we dronken werden.

Ik voelde behoefte aan God en de bijbel. Maar tegelijkertijd meende ik dat ik door alle slechte dingen die ik had gedaan niet het recht had te bidden. Me herinnerend wat een man tegen mij had gezegd (’Als je gewoon bidt om kennis, zal God je helpen’), besloot ik het te proberen. Het was zaterdagavond. Mijn vrouw en kind sliepen. Ik bad: ’Lieve God, als er een God bestaat, help me de juiste religie te vinden.’

De volgende ochtend stond ik op en liep naar de voordeur. Toen ik door de ruit in de deur keek, zag ik een stuk papier over de veranda waaien. Ik snapte niet waar het vandaan was gekomen, want we hadden de vorige dag het gras gemaaid en de tuin gedaan. Hoe dan ook, ik ging naar buiten en pakte het op. Het was een uitnodiging van de een of andere kerk, dacht ik.

Ik raakte opgewonden, omdat ik geloofde dat God mijn gebed had verhoord. Ik zei tegen mijn vrouw dat ik om vier uur naar die kerk ging. Zij wilde niet mee, maar ik wist dat als ik zei dat ik hoe dan ook toch zou gaan, of zij nu meeging of niet, zij van gedachten zou veranderen, en dat deed zij ook.

Om half vier reden we de parkeerplaats op. Op het bord stond: ’Koninkrijkszaal van Jehovah’s getuigen.’ Ik had nog nooit van Jehovah’s getuigen gehoord. Toen wij naar de zaal liepen, zag ik er toch maar van af om naar binnen te gaan. Ik dacht: ’Misschien zijn het wel die mensen die de „heilige geest” krijgen, zoals zij het noemen, en dan op de grond liggen te rollen.’ Daar wilde ik niets mee te maken hebben. We liepen dus naar de auto terug. Toen zeiden we: ’Maar als dit nu eens de juiste religie is? Als wij nu weggaan, komen we misschien nooit meer terug.’ Wij gingen dus naar binnen.”

Wat zagen zij in de Koninkrijkszaal? Wat trof hen in Jehovah’s getuigen?

Hij vervolgt: „We vonden een eenvoudige en bescheiden ingerichte zaal. Toen we een plaats hadden gevonden, begonnen we rond te kijken. Iedereen was aan het praten en zij schenen werkelijk om elkaar te geven. Het duurde niet lang of zij kwamen naar ons toe en stelden zich voor. Na ongeveer een kwartier vragen beantwoord te hebben gekregen, was ik ervan overtuigd dat deze mensen de waarheid over de bijbel hadden. Dingen zoals geen betaalde predikers, geen collecteschalen, dat zij warempel van deur tot deur gaan om mensen over God te vertellen en de werkelijke belangstelling die zij voor ons toonden, maakten indruk op mij.

Eén man kwam naar ons toe en vroeg of wij thuis een bijbelstudie zouden willen hebben. Natuurlijk gingen wij hierop in.”

AFGESCHEIDEN ZIJN VAN DE WERELD

Uit eigen ervaring weet u dat het normaal is dat leden van de kerken der christenheid in de politiek zijn betrokken. Wat valt er echter te zeggen over de vermaning van de bijbel ’zich onbevlekt van de wereld te bewaren’? (Jak. 1:27) Jehovah’s getuigen beseffen dat zij in de eerste plaats loyaal moeten zijn aan Gods koninkrijk door Christus, met het gevolg dat zij zich niet mengen in de politiek van de wereld. Dit heeft een diepe indruk gemaakt op waarheidzoekers die dit inzien.

Toen een van Jehovah’s getuigen in de staat New York mensen van huis tot huis bezocht, ontmoette hij een vriendelijke man die zei: „Ik heb u twee vragen te stellen en het zal van uw antwoord afhangen of wij ons gesprek voortzetten of dat u weggaat. De eerste vraag is: ’Gelooft u in nog iets anders dan in de bijbel als de waarheid?’” De Getuige verzekerde hem dat Jehovah’s getuigen alleen in de bijbel als de geïnspireerde waarheid en niet in door mensen gemaakte overleveringen en geloofsbelijdenissen geloven. „U hebt mij op de eerste vraag het juiste antwoord gegeven”, zei de man, „maar de volgende zult u waarschijnlijk niet juist beantwoorden. Ik zoek naar een religie die volstrekt niets met politiek heeft te maken. Hebt u iets met politiek te maken?” Toen hem werd verteld dat Jehovah’s getuigen zich afgescheiden houden van alle politiek en zelfs niet eens stemmen, was de man werkelijk verbaasd. Het gevolg was dat er uiteindelijk een bijbelstudie met hem en zijn vrouw werd begonnen. Nu zijn beiden gedoopte getuigen van Jehovah.

VERWARD OVER GEBRUIKEN EN LEERSTELLINGEN VAN DE KERK

Weer anderen die nu getuigen van Jehovah zijn, waren vertwijfeld over de onbegrijpelijke leerstellingen en gebruiken van hun vroegere kerk. Ofschoon zij oprecht waren, konden zij geen bevredigend antwoord op hun vragen vinden. Een vrouw uit Chili vertelt:

„Vanaf mijn negende jaar wilde ik God al dienen, en aangezien ik rooms-katholiek was, bewonderde ik priesters en nonnen. Toen ik tweeëntwintig jaar was ging ik in het klooster om tot non te worden opgeleid. De leerstelling van de Drieëenheid was voor mij onbegrijpelijk en de verklaring dat het een mysterie was, was niet bevredigend. Ik legde echter mijn eerste geloften van zwijgen, armoede, lijden en zuiverheid af. Toen begon de ontgoocheling pas goed. Ik dacht dat het een voortdurende bron van vreugde en geluk was God als non te dienen. Wat vergiste ik mij! De bijbel werd als een magisch boek beschouwd dat niet mocht worden aangeraakt; de gelofte van zwijgen, betekende dat wij niet mochten spreken, alleen bidden; we kregen voedsel dat ongeschikt voor mensen was; van ieder van ons werd verlangd dat we naar onze cel gingen, ons uitkleedden en onszelf met behulp van een zweep sloegen. Sommigen vielen flauw terwijl zij zichzelf kastijdden. Ik vroeg mij maar af of God dit alles nu werkelijk verlangde. Daarna besloot ik weg te gaan. Toen de moeder-overste weg was, ging ik naar huis.

Op zekere dag kwam ik het Tweede Gebod te weten, dat tegen de aanbidding van beelden was. Dit verbaasde me, aangezien beeldenaanbidding deel uitmaakte van ons dagelijks leven in het klooster. Dit riep een sterk verlangen in mij wakker de bijbel te leren kennen. Ik bad vurig tot God of ik op de een of andere manier een bijbel mocht krijgen en of er iemand mocht komen om mij te onderwijzen. (In die tijd had ik uit vrees besloten naar het klooster terug te gaan.)

Kort daarna kwam er een man aan onze deur die zei: ’Goede morgen, wij bieden de mensen een gratis bijbelstudie aan.’ Ik was sprakeloos. Mijn gebed was verhoord!

Er werd een bijbelstudie begonnen. Wat een schitterende dingen leerde ik! Een tijdlang vertelde ik de Getuige niet dat ik voor non had geleerd, uit vrees dat hij de studie dan niet zou voortzetten. Toen ik hem dit feit echter onthulde, was zijn vreugde net zo groot als de mijne, blij als hij was mij te kunnen helpen uit zo’n grote gevangenschap los te komen.

Nu ben ik te weten gekomen dat het dienen van Jehovah is wat ik altijd had gedacht dat het zou zijn, een ware vreugde en een waar genot.”

Enkelen hebben wegens hun vroegere godsdienstige opvoeding een vooroordeel tegen Jehovah’s getuigen gehad. Maar teleurstelling in hun eigen kerk heeft ertoe bijgedragen dat zij dit vooroordeel opzij zetten en luisterden. Van een vrouw uit Finland komt de volgende ervaring:

„Ik was streng godsdienstig opgevoed. Toen ik jong was, bad mijn vader altijd of geen van zijn kinderen ooit een communist of een getuige van Jehovah mocht worden. Toen de tijd kwam om een loopbaan te kiezen, besloot ik de kerk te gaan dienen en dus liet ik mij op de christelijke volkshogeschool inschrijven. Daar werden wij studenten herhaaldelijk voor Jehovah’s getuigen gewaarschuwd. Naar verluidt waren zij ketters die zelfs het loskoopoffer loochenden.

Toen er uit ons midden diaconessen werden gezocht, was ik bereid erop in te gaan. Dit vereiste een verdere opleiding. Ik was er natuurlijk op gebrand zoveel mogelijk te leren en dus bleef ik over vele dingen vragen stellen. Mijn onderwijzers hielden daar niet van. Zij probeerden echter wel mij met zachtheid aan te pakken en zeiden: ’Het is goed dat je naar deze dingen vraagt, maar onvolmaakte mensen kunnen de bijbel nooit volkomen begrijpen. Je hebt ongetwijfeld opgemerkt dat de schrijvers ervan, zoals de apostel Paulus bijvoorbeeld, net zo onvolmaakt waren als wij zijn. De bijbel is niet helemaal Gods Woord; er staan ook menselijke gedachten in.’

God kwam steeds verder van mij af te staan en werd onbekender voor mij, maar ondanks alles ontving ik na zes jaar studie de zegen van de bisschop als begin van mijn loopbaan als diacones. Ik was echter niet gelukkig. In dit werk werd mijn persoonlijkheid verscheurd en ik kwam geestelijk op een dood spoor. Ik kan wel zeggen dat de bijbel voor mijn ogen en in mijn oren feitelijk uit elkaar werd gerukt. Enige tijd later trouwde ik en dit was gedeeltelijk mijn redding. Mijn man was onbevooroordeeld en dus nodigde hij op zekere keer twee getuigen van Jehovah binnen. Op verzoek van mijn man werd er een bijbelstudie in ons huis begonnen. Door mijn vroegere opvoeding bekeek ik Jehovah’s getuigen als onreine Samaritanen, maar tot mijn verrassing ontdekte ik al gauw dat zij de gehele bijbel als Gods Woord beschouwden. Het duurde niet lang of ik deed ijverig aan de bijbelstudie mee. Weldra aanvaardde het hele gezin de waarheid en nu verheugen wij ons in Jehovah’s reine aanbidding.”

ZIJ ZAGEN HET BEWIJS VAN OPRECHTE LIEFDE

Behalve dat velen hebben opgemerkt dat Jehovah’s getuigen leren wat de bijbel zegt, zijn zij onder de indruk gekomen door de manier waarop zij met elkaar omgaan. Een vrouw uit de Amerikaanse staat Florida geeft haar indruk weer:

„Ik hoorde over Jehovah’s getuigen — hoe liefdevol en vriendelijk zij zijn. Ik besloot daarom naar de Koninkrijkszaal te gaan. Ik had er geen idee van wat Jehovah’s getuigen deden, wat zij predikten of hoe zij baden.

Toen ik de eerste keer in de zaal kwam, was ik erg zenuwachtig. Ik wilde net op een van de mannen afstappen om iets tegen hem te zeggen, toen ik mij omkeerde en een vrouw zag die ik in de zaak waar ik werkte, had bediend. Ik voelde me meteen opgelucht omdat er eindelijk iemand was met wie ik meer over deze religie kon spreken.

Na de vergadering verwachtte ik dat iedereen zou opstaan en weggaan. Maar iedereen kwam naar mij toe en vroeg hoe ik heette en hoe ik de vergadering had gevonden. Ik kon zien dat er ten slotte mensen waren die er werkelijk belang in stelden hoe ik over iets dacht. Het deed mij goed te zien hoe vriendelijk zij waren. Zij wisten niets van mij af — wat voor iemand ik was. Toch waren zij aardig tegen me.”

Bent u thans een van de velen die uitzien naar mensen die in overeenstemming met de bijbel trachten te leven? Waarom zou u dan niet, zodra u hiertoe in de gelegenheid bent, naar een Koninkrijkszaal van Jehovah’s getuigen gaan? Wat u daar waarneemt en leert kan u een hernieuwde hoop in God en zijn voorzieningen voor menselijk geluk geven.