Luistert God wanneer u bidt?
IEMAND die een leidinggevende functie heeft, beslist of hij een zaak zal delegeren of die persoonlijk zal behandelen. Zo heeft ook de Soevereine Heerser van het universum de keuzemogelijkheid de mate van zijn persoonlijke betrokkenheid bij een zaak te bepalen. De Schrift leert dat God heeft verkozen zich persoonlijk met onze gebeden bezig te houden en dat hij ons daarom instructies geeft om die gebeden tot hem te richten. — Psalm 66:19; 69:13.
Gods keuze in deze aangelegenheid onthult zijn persoonlijke belangstelling voor de gebeden van zijn menselijke dienstknechten. In plaats van zijn volk te ontmoedigen hem met al hun gedachten en zorgen te benaderen, spoort hij hen aan: „Bidt zonder ophouden”, „houdt aan in het gebed”, „werp uw last op Jehóvah”, ’werp al uw bezorgdheid op God’. — 1 Thessalonicenzen 5:17; Romeinen 12:12; Psalm 55:22; 1 Petrus 5:7.
Als God geen aandacht wilde schenken aan de gebeden van zijn dienstknechten, zou hij nooit voor zo’n toegang tot hem hebben gezorgd en tot een onbelemmerd gebruik daarvan hebben aangemoedigd. Dit, Gods keuze om zich in die mate voor zijn volk bereikbaar te maken, is dus één reden om te vertrouwen dat hij werkelijk luistert. Ja, hij schenkt aandacht aan elk gebed van zijn dienstknechten.
Wat niet over het hoofd gezien mag worden, is het feit dat de bijbel duidelijk verklaart dat God naar gebeden luistert. De apostel Johannes schrijft bijvoorbeeld: „Dit is het vertrouwen dat wij jegens hem hebben, dat, ongeacht wat wij vragen overeenkomstig zijn wil, hij ons hoort” (1 Johannes 5:14). Koning David sprak over Jehovah God als de „Hoorder van het gebed” en verklaarde vol vertrouwen: „Hij hoort mijn stem.” — Psalm 55:17; 65:2.
Terwijl het bidden op zich dus ongetwijfeld nut heeft, laat de Schrift zien dat er veel meer bij betrokken is wanneer een rechtvaardige bidt. Er is iemand die luistert. Die luisteraar is God. — Jakobus 5:16-18.
Gebeden die werden gehoord
De bijbel staat vol met verslagen over mensen wier gebeden werkelijk door God werden gehoord en verhoord. Hun ervaringen bevestigen duidelijk dat het nut van het gebed verder gaat dan het therapeutische effect van het ordenen en onder woorden brengen van iemands gedachten. Het gaat verder dan de persoonlijke inspanningen die iemand in overeenstemming met zijn gebeden doet.
Toen koning David bijvoorbeeld geconfronteerd werd met Absaloms samenzwering om zich het koningschap van Israël toe te eigenen, bad hij: „Verander de raad van Achitofel [Absaloms raadgever] alstublieft in dwaasheid, o Jehovah!” Geen gering verzoek, want „de raad van Achitofel . . . was net als wanneer een man naar het woord van de ware God vroeg. Zo was al de raad van Achitofel.” Absalom verwierp daarna het plan dat Achitofel voorstelde om koning David ten val te brengen. Hoe kwam dat? „Jehovah zelf had bevel gegeven om de raad van Achitofel, ofschoon die goed was, te verijdelen, opdat Jehovah rampspoed over Absalom zou brengen.” Davids gebed werd dus duidelijk verhoord. — 2 Samuël 15:31; 16:23; 17:14.
Zo ging het ook met Hizkia: hij herstelde nadat hij God om verlossing van zijn dodelijke ziekte had gesmeekt. Gebeurde dat alleen maar door het psychologische nut dat Hizkia van zijn gebed had? Nee, beslist niet! Jehovah’s boodschap aan Hizkia, zoals die door de profeet Jesaja werd overgebracht, luidde: „Ik heb uw gebed gehoord. Ik heb uw tranen gezien. Zie, ik genees u.” — 2 Koningen 20:1-6.
Daniël, wiens gebed later dan hij wellicht verwacht had werd verhoord, kreeg van Jehovah’s engel de verzekering: „Uw woorden [zijn] gehoord.” De gebeden van anderen, zoals die van Hanna, Jezus’ discipelen en de legeroverste Cornelius, werden op een manier verhoord die niet uitsluitend aan menselijke vermogens toegeschreven kan worden. De bijbel leert dus duidelijk dat gebeden die in overeenstemming zijn met de goddelijke wil, door God worden aanvaard, gehoord en verhoord. — Daniël 10:2-14; 1 Samuël 1:1-20; Handelingen 4:24-31; 10:1-7.
Maar hoe verhoort God de gebeden van zijn getrouwe dienstknechten in deze tijd?
Antwoorden op gebeden
De hiervóór genoemde gebeden werden op een indrukwekkende, wonderbaarlijke manier verhoord. Maar houd alstublieft in gedachte dat zelfs in bijbelse tijden de verhoring van gebeden meestal niet zo gemakkelijk te herkennen was. Dat kwam doordat de verhoring erin bestond dat Gods dienstknechten morele kracht en verlichting ontvingen en daardoor in staat werden gesteld aan een rechtvaardige handelwijze vast te houden. Vooral voor christenen bestond de verhoring van gebeden hoofdzakelijk in geestelijke hulp en niet in spectaculaire of machtige daden. — Kolossenzen 1:9.
Wees dus niet teleurgesteld als uw gebeden niet altijd worden verhoord op de manier die u verwacht of waaraan u de voorkeur geeft. God zou bijvoorbeeld, in plaats van een beproeving weg te nemen, kunnen verkiezen u „kracht [te geven] die datgene wat normaal is te boven gaat” om de beproeving te verduren (2 Korinthiërs 4:7; 2 Timotheüs 4:17). Wij mogen de waarde van die kracht nooit bagatelliseren en evenmin mogen wij concluderen dat Jehovah ons gebed eigenlijk helemaal niet heeft verhoord.
Beschouw eens het geval van niemand anders dan Gods Zoon, Jezus Christus. In zijn bezorgdheid om maar niet als een ogenschijnlijke godslasteraar te hoeven sterven, bad Jezus: „Vader, indien gij het wenst, neem deze beker dan van mij weg.” Werd dit gebed door God verhoord? Ja, zoals in Hebreeën 5:7 bevestigd wordt. Jehovah bevrijdde zijn Zoon niet van de noodzaak aan een martelpaal te sterven. In plaats daarvan „verscheen hem een engel uit de hemel, die hem sterkte”. — Lukas 22:42, 43.
Een spectaculaire, wonderbaarlijke verhoring? Voor ieder van ons persoonlijk zou dat zo zijn! Maar voor Jehovah God, de bron van die kracht, was dit niets buitengewoons. En Jezus was, door zijn vroegere leven in de hemel, bekend met voorbeelden uit het verleden waarbij engelen aan mensen waren verschenen. Bijgevolg zou het verschijnen van een engel niet de spectaculaire uitwerking op hem hebben die zoiets op ons zou hebben. Toch hielp deze engel, die Jezus klaarblijkelijk persoonlijk kende van Zijn voormenselijke bestaan, Hem kracht te verkrijgen voor de beproeving die vlak voor Hem lag.
Als verhoring van de gebeden van zijn getrouwe dienstknechten in deze tijd geeft Jehovah herhaaldelijk de benodigde kracht om te volharden. Deze steun kan de vorm aannemen van aanmoediging door medeaanbidders met wie wij persoonlijk bevriend zijn. Zou iemand van ons die aanmoediging willen afwijzen, misschien omdat wij concluderen dat onze mededienstknechten, aangezien zij niet net zo’n beproeving hebben ervaren als wij, niet in de positie verkeren ons te versterken? Jezus had precies zo kunnen denken over de engel die hem verscheen. In plaats daarvan aanvaardde hij de aanmoediging als Jehovah’s antwoord op zijn gebed en was daardoor in staat getrouw zijn Vaders wil te volbrengen. Ook wij zullen de kracht die God als antwoord op onze gebeden geeft, dankbaar willen aanvaarden. Bedenk ook dat zulke perioden van geduldige volharding vaak gevolgd worden door onnoemelijke zegeningen. — Prediker 11:6; Jakobus 5:11.
Heb het vertrouwen dat God luistert
Verlies nooit het vertrouwen in de doeltreffendheid van het gebed als uw gebed niet onmiddellijk verhoord wordt. Misschien moet men voor antwoorden op sommige gebeden, zoals gebeden om persoonlijke verlichting van zorgen of om meer verantwoordelijkheid in de dienst voor God, wachten op de tijd waarvan God weet dat het de juiste en beste tijd is (Lukas 18:7, 8; 1 Petrus 5:6). Indien u bidt in verband met een aangelegenheid van diepe persoonlijke bezorgdheid, laat God dan door uw vasthoudendheid zien dat uw verlangen intens is en uw beweegreden eerlijk en oprecht. Jakob legde deze geest aan de dag toen hij, na langdurig en intens met een engel te hebben geworsteld, zei: „Ik zal u niet laten gaan, tenzij gij mij eerst zegent” (Genesis 32:24-32). Wij moeten net zo’n vertrouwen hebben dat wij, als wij blijven vragen, te zijner tijd een zegen zullen ontvangen. — Lukas 11:9.
Tot besluit nog één gedachte. Een horend oor vinden bij de Soeverein van het universum is een kostbaar voorrecht. Luisteren wij met het oog hierop aandachtig wanneer Jehovah God door middel van zijn Woord over zijn vereisten tot ons spreekt? Daar wij door onze gebeden een hechtere band met onze Schepper krijgen, zullen wij serieuze aandacht willen schenken aan alles wat hij ons te zeggen heeft.
[Illustratie op blz. 6]
God luistert naar gebeden. Luisteren wij naar wat hij door middel van zijn Woord zegt?