en gij zult werkelijk eten en verzadigd worden.” — Deut. 11:13-15.

Maar wat als de mensen niet reageerden? Wat als zij Gods wetten zouden verbreken? In dat geval golden de volgende woorden van God:

„Neemt u in acht dat uw hart zich niet laat verleiden en gij werkelijk afwijkt en andere goden aanbidt en u voor ze neerbuigt, en Jehovah’s toorn waarlijk tegen u ontbrandt en hij werkelijk de hemel sluit, zodat er geen regen zal komen en de bodem zijn opbrengst niet zal geven en gij weldra moet vergaan uit het goede land dat Jehovah u geeft.” — Deut. 11:16, 17.

Dat laatste is uiteindelijk gebeurd. Vandaar dat een groot deel van het land dat als Palestina bekend stond, al eeuwenlang dor en droog is.

In deze tijd is er geen enkele politieke natie die Gods wil doet zoals die staat opgetekend in zijn Woord de bijbel. Dus ervaren ze ook niet zijn zegen en leiding.

De bijbelprofetieën onthullen evenwel dat heel binnenkort God in de aangelegenheden van de mensheid zal ingrijpen en alle menselijke systemen zoals die thans bestaan, van hun macht zal ontdoen (Dan. 2:44). Onder de heerschappij van God die dan volgt, zal de Schepper zijn gehoorzame volk leren hoe zij de natuurlijke schepping op juiste wijze kunnen gebruiken zodat zij met gunstig weer gezegend zullen zijn. In de nieuwe ordening, zo belooft de bijbel, zullen zelfs „de wildernis en de waterloze streek” rijkelijk bloeien. — Jes. 35:1, 6, 7.

Terwijl dus de weerkundigen ons slechte dingen voor de toekomst voorspellen, vertelt Gods Woord ons dat er spoedig veranderingen ten goede zullen komen. Ondertussen echter zal het veranderende weerspatroon mede aan het licht brengen dat de mens zonder God niet in staat is de aangelegenheden op aarde succesvol te besturen.

Vilcabamba — Waar de tijd lijkt stil te staan

Door Ontwaakt!-correspondent in Ecuador

AL DE hele geschiedenis door heeft de mens een hardnekkige maar vergeefse strijd gestreden tegen de ouderdom. Desondanks bestaat er ook thans een nog even sterk verlangen als vroeger om iets te horen over het verlengen van onze levensduur. Behoort u ook tot de grote meerderheid der mensen die hier graag iets over verneemt? Dan zult u stellig belangstellend zijn naar de bewoners van Vilcabamba, een bergdorp in zuidelijk Ecuador.

Ecuador is het land waar ik woon en al enige tijd had ik berichten gehoord over mensen in Vilcabamba die leeftijden zouden hebben van 100,120 en zelfs 140 jaar. Zou dat waar zijn? Toen het nieuws over dit dal en zijn bewoners zich tot andere landen verbreidde, kwamen vooraanstaande mensen Vilcabamba bezoeken. Toen ook mijn nieuwsgierigheid voldoende was gewekt, besloot ik er eveneens een kijkje te gaan nemen.

Vilcabamba en zijn bewoners

Om van de plaats waar ik woon in Vilcabamba te komen, moet men een uur over het Andes Gebergte vliegen en dan nog verscheidene uren reizen. Naarmate ik mijn bestemming naderde, merkte ik een aanzienlijke verandering in temperatuur. Het koele bergklimaat werd steeds zachter naarmate we verder daalden. De temperatuur te Vilcabamba zweeft het hele jaar door tussen de 18 en 20 graden. Natuurlijk gedijt er in zo’n klimaat een overvloed aan vegetatie. Alle soorten van groen sieren dit dal; bomen bedekken de berghellingen, terwijl er maïs, suikerriet, bananen en groenten worden verbouwd.

Van Vilcabamba zelf zult u bij de eerste aanblik niet onder de indruk komen, vooral niet als u uit de grote stad komt. Een rechte zandweg