Vragen van lezers

● In het verleden beschouwden wij „religie” als iets wat tegen Gods wil was. Thans gebruiken vele broeders de uitdrukkingen „ware religie” en „valse religie” om een onderscheid te maken. Is dit raadzaam? — D.D., Californië.

De broeders zijn juist wanneer zij de nader omschrijvende bijvoeglijke naamwoorden „ware” en „valse” ten aanzien van religie gebruiken, ten einde niet te worden misverstaan, hoofdzakelijk door degenen buiten de organisatie. In het verleden hebben wij, door op dit punt niet specifiek te zijn, veel onnodige uitleg moeten geven en ons zelf uit bemoeilijkende posities moeten bevrijden. De voetnoten van de Nieuwe-Wereld-Vertaling tonen aan dat Latijn-sprekende Christenen het woord religio vroeger gebruikten als het equivalent van het Griekse woord thres·keiʹa. Het betekent eenvoudig „vorm van aanbidding”, waarvan zowel een ware als een valse soort kan bestaan. Bestudeer nog eens de voetnoten in de Nieuwe-Wereld-Vertaling bij de teksten in Handelingen 26:5, Kolossenzen 2:18 en Jakobus 1:26, 27 en zie hoe de vertolking van de voetnoten het gebruik van het woord „religie” of „religieus” toestaan, ofschoon de teksten zelf de uitdrukkingen „vorm van aanbidding” of „vormelijke aanbidder” gebruiken. Daarom is het goed dat wij duidelijk maken op welke wijze wij het woord „religie” gebruiken, door het nader te omschrijven als „ware” of „valse”, indien het verband of de achtergrond dit niet voldoende doet.

● In onze groep van getuigen Jehova’s zijn er enigen die voor amusement naar bioscoopvoorstellingen, voetbalwedstrijden, enz., gaan, en er zijn anderen die niet gaan en hen die het wel doen, critiseren. Is het verkeerd op deze wijze ontspanning te zoeken? — R.H., Florida.

Een ieder moet zelf beslissen wat voor soort van amusement hij verkiest, en op een veilige wijze kan genieten. Indien hij met oordeel te werk gaat en onderwijs of afwisseling en ontspanning voor de geest zoekt, en niet het zich overgeven aan hartstochten, dan dient zijn oordeel door anderen te worden gerespecteerd, en zij dienen hem niet verkeerd te beoordelen of hem te veroordelen. Een ieder zal voor Jehova verantwoordelijk zijn met betrekking tot het amusement dat hij zich veroorlooft, en de resultaten van zijn wijsheid of onverstandigheid in het zoeken van amusement zullen tenslotte van zelf blijken. Laat een ieder zich dus in dit opzicht met zijn eigen persoonlijke aangelegenheden bemoeien en er mede ophouden overkritisch te zijn, en laten allen zich in de dienst van de prediking van het Koninkrijksevangelie verenigen voordat het einde komt.

● Toen ik bij een orthodoxe kerk was aangesloten, verbood de predikant naar filmvoorstellingen te gaan, en ik legde de gelofte af nooit naar één filmvoorstelling te gaan. Ben ik, daar ik thans in de waarheid ben gekomen, nog steeds gebonden deze gelofte te houden, en zou het verkeerd zijn zo nu en dan naar een filmvoorstelling te gaan? — H.M., Canada.

Betreffende de gelofte die gij in een confessioneel religieus stelsel hebt afgelegd: Indien gij thans onderscheidt dat gij door de invloed van geestelijken werd misleid en op grond van een verkeerd begrip handelde zonder aan God te zijn gewijd, dan kunt gij op grond van uw geweten die gelofte beschouwen als iets wat gij in de steek hebt gelaten toen gij u van de politieke, commerciële en vals religieuze wereld afkeerde en u aan de levende en waarachtige God wijdde. Geloften die evenwel werden afgelegd sinds de tijd dat men in de waarheid is gekomen en die in oprechtheid voor het aangezicht van God werden gedaan, dienen niet licht te worden opgevat. — Pred. 5:2, 4-6.

Wat de aangelegenheid van filmvoorstellingen betreft, het Genootschap stelt geen regels en bepalingen vast ten einde zijn bedienaren van het evangelie in verband met de aangelegenheid van het bijwonen van filmvoorstellingen, athletiekwedstrijden, enz., te besturen. Wij laten het aan een ieders eigen geweten over of zij dergelijke dingen willen bijwonen of niet, en indien zij ze bijwonen, laten wij het eveneens aan hen over met oordeel te werk te gaan. Een ieder moet voor zichzelf vaststellen waarom hij naar dergelijke dingen wenst toe te gaan en welke uitwerking ze geestelijk op hem zullen hebben of dat ze hem in een gevaarlijke positie brengen waar hij niet behoort te zijn, en dan moet hij persoonlijk de verantwoordelijkheid op zich nemen voor zijn handelwijze en voor hetgeen er uit voortvloeit. Doch het is niet onze taak een andermans handelwijze welke hij redelijk vindt en in het volgen waarvan hij onderscheidingsvermogen heeft toegepast en ten aanzien waarvan hij een zorgvuldige keuze heeft bepaald, te critiseren. Daarom moeten wij de aangelegenheid aan u overlaten, terwijl wij u niet aanmoedigen, noch afraden te gaan. Wat gij doet, wordt uw verantwoordelijkheid voor het aangezicht van God, en gij moet waakzaam zijn en zien welke resultaten het gevolg zijn van de handelwijze die gij hebt gevolgd, en of gij daarin zult blijven voortgaan of er mede zult ophouden.

● Zal er tussen het einde van Armageddon en het begin van de 1000-jarige regering van Christus een bepaalde periode liggen? — R.S., Pennsylvanië.

Er is geen enkele Schriftuurlijke basis op grond waarvan kan worden beweerd dat er tussen het einde van Armageddon en het begin van het Millennium een bepaalde periode zal zijn. De Schrift toont veeleer aan dat er geen bepaalde periode zal zijn. De Bijbel, waarin die strijd van God, de Almachtige, wordt beschreven, zegt betreffende het hoogtepunt en het einde van die strijd: „En ik zag een engel uit de hemel afkomen met de sleutel van de afgrond en een grote keten in zijn hand. En hij greep de draak, de oorspronkelijke slang, die de Duivel en Satan is, en bond hem voor duizend jaren. En hij wierp hem in de afgrond en sloot deze en verzegelde deze boven hem, opdat hij de natiën niet meer zou misleiden totdat de duizend jaren waren geëindigd. Hierna moet hij voor een kort tijdsbestek worden ontbonden.” Dan wordt er in het verslag gesproken over de medeërfgenamen met Christus, de kerk of bruidsklasse, en het zegt verder: „Zij zullen priesters van God en van de Christus zijn, en gedurende de duizend jaren met hem als koningen regeren. Zodra nu de duizend jaren zijn geëindigd, zal Satan uit zijn gevangenis worden ontbonden, en hij zal uitgaan om de natiën in de vier windstreken der aarde . . . te misleiden.” — Openb. 19:11 tot 20:8, NW.

Het in de afgrond werpen van Satan zal het einde van Armageddon betekenen, het einde van verzet tegen Christus’ koninkrijksregering. Dan zal de ongehinderde regering van Christus met zijn medeërfgenamen gedurende duizend jaren, beginnen. Let op de feiten die in de aangehaalde schriftuurplaatsen worden vermeld en waardoor de mogelijkheid dat er een bepaalde periode zou zijn welke het einde van Armageddon en het begin van het millennium scheidt, wordt uitgeschakeld. Satan wordt gedurende duizend jaren in de doodstoestand gebonden, en wordt dan voor een kleine tijd ontbonden. Christus en zijn kerk regeren gedurende duizend jaren, waarna de Duivel wordt ontbonden ten einde gedurende een zekere tijd de mensen te misleiden voordat hij volledig en definitief in Gehenna wordt vernietigd. Indien er een periode van enige jaren zou zijn die het einde van Armageddon, dat wordt gekenmerkt door het in de afgrond werpen van Satan, van het begin van de duizendjarige regering van Christus zou scheiden, zou Satan langer gebonden moeten blijven dan duizend jaren, wil zijn laatste verschijning na het einde van het millennium geschieden. Indien hij dus gedurende precies duizend jaren zal worden gebonden, en indien hij gedurende de duizend jaren van Christus’ regering zal worden gebonden, moeten deze twee perioden samenvallen, en tegelijk beginnen en eindigen.