FILEMON, DE BRIEF AAN

Een door de apostel Paulus eigenhandig geschreven brief, die voornamelijk aan Filemon was gericht (Flm 1, 2, 19). De brief moet enige tijd na het begin van Paulus’ eerste gevangenzetting te Rome (waarschijnlijk ca. 60/61 G.T.) geschreven zijn, want de apostel koesterde de hoop „in vrijheid gesteld” te worden. — Vs. 22; zie FILEMON; ONESIMUS.

De apostel schreef deze brief teneinde Filemon aan te moedigen diens weggelopen slaaf Onesimus vriendelijk terug te nemen. In plaats van zijn gezag als apostel te laten gelden door hem dit te gebieden, deed Paulus een beroep op hem op basis van liefde en persoonlijke vriendschap (Flm 8, 9, 17). Aangezien Paulus wist dat Filemon een gelovige en liefdevolle man was, vertrouwde hij erop dat Filemon zijn vroeger weliswaar onbruikbare, maar nu tot het christendom bekeerde slaaf zou terugontvangen op een wijze zoals hij de apostel zelf zou ontvangen (vs. 10, 11, 21). Dit is vooral opmerkelijk aangezien Filemon het wettelijke recht had om Onesimus streng te straffen.

De brief is niet alleen een werkelijk voorbeeld waardoor de schoonheid van christelijke goedheid, vergevensgezindheid en barmhartigheid wordt getoond, maar onthult ons ook iets over het leven van de eerste christenen. Zij kwamen in particuliere huizen bijeen, noemden elkaar „broeder” en „zuster” (Flm 1, 2, 20), baden voor elkaar (vs. 4, 22) en werden door het geloof en de liefde van medegelovigen aangemoedigd (vs. 4-7).

[Kader op blz. 684]

HOOFDPUNTEN UIT FILEMON

Een brief met de aanmoediging om liefde en barmhartigheid te betonen aan een weggelopen slaaf die een christen was geworden

Geschreven omstreeks 60/61 G.T., toen Paulus een gevangene in Rome was

Filemon wordt geprezen voor zijn liefde en geloof (vs. 1-7)

Paulus noemt Filemon een „geliefde” en een „medewerker”

Berichten over Filemons liefde en geloof bewegen Paulus ertoe God te danken en verschaffen de apostel veel vreugde en troost

Paulus zendt Onesimus terug als „meer dan een slaaf” (vs. 8-25)

De gevangene Paulus doet ten behoeve van de weggelopen slaaf Onesimus, die door zijn contact met Paulus een christen is geworden, een beroep op basis van liefde

Aangezien Paulus Onesimus goed kan gebruiken om dienst voor hem te verrichten, zou hij hem graag bij zich willen houden; de apostel zendt hem echter terug, omdat hij niets wil doen zonder toestemming van Filemon

Paulus dringt er bij Filemon op aan Onesimus als een broeder te ontvangen, alsof hij de apostel zelf was, en spreekt het vertrouwen uit dat Filemon zelfs meer zal doen dan gevraagd wordt