HELED

(Hẹled) [levetid; tingenes ordning; el. muligens: blindmus].

En av de ’veldige mennene’ i Davids hær. Han var sønn av netofatitten Ba’anah. (1Kr 11: 26, 30) I den parallelle listen kalles han Heleb, og han er trolig identisk med Heldai. – 2Sa 23: 29; 1Kr 27: 15.