ਉਤਪਤ

42 ਜਦੋਂ ਯਾਕੂਬ ਨੂੰ ਪਤਾ ਲੱਗਾ ਕਿ ਮਿਸਰ ਵਿਚ ਅਨਾਜ ਸੀ,+ ਤਾਂ ਉਸ ਨੇ ਆਪਣੇ ਪੁੱਤਰਾਂ ਨੂੰ ਕਿਹਾ: “ਤੁਸੀਂ ਕੁਝ ਕਰਦੇ ਕਿਉਂ ਨਹੀਂ?” 2 ਉਸ ਨੇ ਅੱਗੇ ਕਿਹਾ: “ਮੈਂ ਸੁਣਿਆ ਹੈ ਕਿ ਮਿਸਰ ਵਿਚ ਅਨਾਜ ਹੈ। ਤੁਸੀਂ ਉੱਥੇ ਜਾ ਕੇ ਸਾਡੇ ਵਾਸਤੇ ਥੋੜ੍ਹਾ ਅਨਾਜ ਖ਼ਰੀਦ ਲਿਆਓ ਤਾਂਕਿ ਅਸੀਂ ਭੁੱਖੇ ਨਾ ਮਰ ਜਾਈਏ।”+ 3 ਇਸ ਲਈ ਯੂਸੁਫ਼ ਦੇ ਦਸ ਭਰਾ+ ਅਨਾਜ ਖ਼ਰੀਦਣ ਮਿਸਰ ਗਏ। 4 ਪਰ ਯਾਕੂਬ ਨੇ ਬਿਨਯਾਮੀਨ ਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਨਹੀਂ ਘੱਲਿਆ+ ਜੋ ਯੂਸੁਫ਼ ਦਾ ਸਕਾ ਭਰਾ ਸੀ। ਉਸ ਨੇ ਕਿਹਾ: “ਕਿਤੇ ਰਾਹ ਵਿਚ ਕਿਸੇ ਦੁਰਘਟਨਾ ਕਰਕੇ ਇਸ ਦੀ ਜਾਨ ਨਾ ਚਲੀ ਜਾਵੇ।”+

5 ਇਸ ਲਈ ਇਜ਼ਰਾਈਲ ਦੇ ਪੁੱਤਰ ਦੂਸਰੇ ਲੋਕਾਂ ਨਾਲ ਅਨਾਜ ਖ਼ਰੀਦਣ ਮਿਸਰ ਆਏ ਕਿਉਂਕਿ ਕਨਾਨ ਦੇਸ਼ ਵਿਚ ਵੀ ਕਾਲ਼ ਪੈ ਗਿਆ ਸੀ।+ 6 ਯੂਸੁਫ਼ ਮਿਸਰ ਦਾ ਹਾਕਮ ਸੀ+ ਅਤੇ ਉਹ ਧਰਤੀ ਦੇ ਸਾਰੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਅਨਾਜ ਵੇਚਦਾ ਸੀ।+ ਇਸ ਲਈ ਯੂਸੁਫ਼ ਦੇ ਭਰਾ ਉਸ ਕੋਲ ਆਏ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਜ਼ਮੀਨ ਉੱਤੇ ਗੋਡੇ ਟੇਕ ਕੇ ਉਸ ਨੂੰ ਨਮਸਕਾਰ ਕੀਤਾ।+ 7 ਜਦੋਂ ਯੂਸੁਫ਼ ਨੇ ਆਪਣੇ ਭਰਾਵਾਂ ਨੂੰ ਦੇਖਿਆ, ਤਾਂ ਉਸ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਝੱਟ ਪਛਾਣ ਲਿਆ, ਪਰ ਉਸ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਤੋਂ ਆਪਣੀ ਪਛਾਣ ਲੁਕਾਈ ਰੱਖੀ।+ ਉਸ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਸਖ਼ਤੀ ਨਾਲ ਗੱਲ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਕਿਹਾ: “ਤੁਸੀਂ ਕਿੱਥੋਂ ਆਏ ਹੋ?” ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ: “ਅਸੀਂ ਕਨਾਨ ਦੇਸ਼ ਤੋਂ ਅਨਾਜ ਖ਼ਰੀਦਣ ਆਏ ਹਾਂ।”+

8 ਯੂਸੁਫ਼ ਨੇ ਆਪਣੇ ਭਰਾਵਾਂ ਨੂੰ ਪਛਾਣ ਲਿਆ, ਪਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਪਛਾਣਿਆ। 9 ਯੂਸੁਫ਼ ਨੂੰ ਉਸੇ ਵੇਲੇ ਉਹ ਸੁਪਨੇ ਯਾਦ ਆਏ ਜੋ ਉਸ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਬਾਰੇ ਦੇਖੇ ਸਨ।+ ਉਸ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਕਿਹਾ: “ਤੁਸੀਂ ਜਾਸੂਸ ਹੋ! ਤੁਸੀਂ ਇਸ ਦੇਸ਼ ਦੀਆਂ ਕਮਜ਼ੋਰੀਆਂ* ਪਤਾ ਕਰਨ ਆਏ ਹੋ!” 10 ਇਹ ਸੁਣ ਕੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਕਿਹਾ: “ਨਹੀਂ ਹਜ਼ੂਰ, ਤੇਰੇ ਸੇਵਕ ਤਾਂ ਅਨਾਜ ਖ਼ਰੀਦਣ ਆਏ ਹਨ। 11 ਅਸੀਂ ਸਾਰੇ ਇੱਕੋ ਆਦਮੀ ਦੇ ਪੁੱਤਰ ਹਾਂ। ਅਸੀਂ ਈਮਾਨਦਾਰ ਇਨਸਾਨ ਹਾਂ। ਤੇਰੇ ਸੇਵਕ ਜਾਸੂਸ ਨਹੀਂ ਹਨ।” 12 ਪਰ ਉਸ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਕਿਹਾ: “ਨਹੀਂ-ਨਹੀਂ, ਸਗੋਂ ਤੁਸੀਂ ਇਸ ਦੇਸ਼ ਦੀਆਂ ਕਮਜ਼ੋਰੀਆਂ ਜਾਣਨ ਆਏ ਹੋ!” 13 ਇਹ ਸੁਣ ਕੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਕਿਹਾ: “ਅਸੀਂ 12 ਭਰਾ ਹਾਂ।+ ਅਸੀਂ ਸਾਰੇ ਇੱਕੋ ਆਦਮੀ ਦੇ ਪੁੱਤਰ ਹਾਂ।+ ਸਾਡਾ ਪਿਤਾ ਕਨਾਨ ਵਿਚ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਸਾਡਾ ਸਭ ਤੋਂ ਛੋਟਾ ਭਰਾ ਉਸ ਕੋਲ ਹੈ+ ਅਤੇ ਸਾਡੇ ਇਕ ਭਰਾ ਦੀ ਮੌਤ ਹੋ ਚੁੱਕੀ ਹੈ।”+

14 ਪਰ ਯੂਸੁਫ਼ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਕਿਹਾ: “ਜਿਵੇਂ ਮੈਂ ਪਹਿਲਾਂ ਕਹਿ ਚੁੱਕਾ ਹਾਂ, ‘ਤੁਸੀਂ ਜਾਸੂਸ ਹੋ!’ 15 ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਪਰਖ ਕੇ ਦੇਖਾਂਗਾ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਸੱਚ ਬੋਲ ਰਹੇ ਹੋ ਜਾਂ ਨਹੀਂ। ਫ਼ਿਰਊਨ ਦੀ ਸਹੁੰ, ਜਦ ਤਕ ਤੁਹਾਡਾ ਛੋਟਾ ਭਰਾ ਇੱਥੇ ਨਹੀਂ ਆਉਂਦਾ, ਤਦ ਤਕ ਤੁਸੀਂ ਇੱਥੋਂ ਜਾ ਨਹੀਂ ਸਕਦੇ।+ 16 ਉੱਨਾ ਚਿਰ ਤੁਸੀਂ ਕੈਦ ਵਿਚ ਰਹੋਗੇ। ਆਪਣੇ ਵਿੱਚੋਂ ਇਕ ਜਣੇ ਨੂੰ ਘੱਲੋ ਕਿ ਉਹ ਤੁਹਾਡੇ ਛੋਟੇ ਭਰਾ ਨੂੰ ਲੈ ਕੇ ਆਵੇ। ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਪਤਾ ਲੱਗ ਜਾਵੇਗਾ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਸੱਚ ਬੋਲ ਰਹੇ ਹੋ ਜਾਂ ਨਹੀਂ। ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਝੂਠੇ ਨਿਕਲੇ, ਤਾਂ ਫ਼ਿਰਊਨ ਦੀ ਸਹੁੰ, ਇਹ ਸਾਬਤ ਹੋ ਜਾਵੇਗਾ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਜਾਸੂਸ ਹੋ!” 17 ਇਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਉਸ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਤਿੰਨ ਦਿਨ ਕੈਦ ਵਿਚ ਰੱਖਿਆ।

18 ਤੀਸਰੇ ਦਿਨ ਯੂਸੁਫ਼ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਕਿਹਾ: “ਮੈਂ ਰੱਬ ਦਾ ਡਰ ਮੰਨਦਾ ਹਾਂ। ਇਸ ਲਈ ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਮੇਰੇ ਕਹੇ ਅਨੁਸਾਰ ਕਰੋਗੇ, ਤਾਂ ਤੁਸੀਂ ਜੀਉਂਦੇ ਰਹੋਗੇ। 19 ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਈਮਾਨਦਾਰ ਹੋ, ਤਾਂ ਤੁਹਾਡੇ ਵਿੱਚੋਂ ਇਕ ਜਣਾ ਇੱਥੇ ਕੈਦ ਵਿਚ ਰਹੇ। ਪਰ ਬਾਕੀ ਜਣੇ ਜਾ ਸਕਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਨਾਲ ਅਨਾਜ ਲਿਜਾ ਸਕਦੇ ਹਨ ਤਾਂਕਿ ਤੁਹਾਡੇ ਪਰਿਵਾਰਾਂ ਕੋਲ ਕਾਲ਼ ਦੌਰਾਨ ਖਾਣ ਲਈ ਕੁਝ ਹੋਵੇ।+ 20 ਫਿਰ ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੇ ਸਭ ਤੋਂ ਛੋਟੇ ਭਰਾ ਨੂੰ ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਲੈ ਕੇ ਆਓ ਤਾਂਕਿ ਮੈਨੂੰ ਤੁਹਾਡੀ ਗੱਲ ʼਤੇ ਯਕੀਨ ਹੋਵੇ ਅਤੇ ਤੁਹਾਨੂੰ ਆਪਣੀ ਜਾਨ ਤੋਂ ਹੱਥ ਨਾ ਧੋਣੇ ਪੈਣ।” ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਇਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਕੀਤਾ।

21 ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਇਕ-ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਕਿਹਾ: “ਅਸੀਂ ਆਪਣੇ ਭਰਾ ਨਾਲ ਜੋ ਕੀਤਾ, ਸਾਨੂੰ ਉਸੇ ਦੀ ਸਜ਼ਾ ਮਿਲ ਰਹੀ ਹੈ।+ ਉਸ ਨੇ ਸਾਡੇ ਅੱਗੇ ਰਹਿਮ ਲਈ ਬਹੁਤ ਤਰਲੇ-ਮਿੰਨਤਾਂ ਕੀਤੀਆਂ, ਪਰ ਅਸੀਂ ਉਸ ਦੀ ਇਕ ਨਾ ਸੁਣੀ। ਅਸੀਂ ਦੇਖਿਆ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਉਦੋਂ ਕਿੰਨਾ ਦੁਖੀ ਸੀ। ਇਸੇ ਕਰਕੇ ਸਾਡੇ ਉੱਤੇ ਇਹ ਮੁਸੀਬਤ ਆਈ ਹੈ।” 22 ਫਿਰ ਰਊਬੇਨ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਕਿਹਾ: “ਕੀ ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਨਹੀਂ ਕਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਮੁੰਡੇ ਨੂੰ ਜਾਨੋਂ ਨਾ ਮਾਰੋ?* ਪਰ ਤੁਸੀਂ ਮੇਰੀ ਗੱਲ ਨਹੀਂ ਸੁਣੀ।+ ਹੁਣ ਸਾਡੇ ਤੋਂ ਉਸ ਦੇ ਖ਼ੂਨ ਦਾ ਬਦਲਾ ਲਿਆ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ।”+ 23 ਪਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਸੀ ਕਿ ਯੂਸੁਫ਼ ਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਸਮਝ ਆ ਰਹੀਆਂ ਸਨ। ਉਹ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਇਕ ਅਨੁਵਾਦਕ ਦੇ ਜ਼ਰੀਏ ਗੱਲ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ। 24 ਇਸ ਲਈ ਉਹ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਸੁਣ ਕੇ ਕਿਤੇ ਹੋਰ ਜਾ ਕੇ ਰੋਣ ਲੱਗ ਪਿਆ।+ ਫਿਰ ਉਸ ਨੇ ਵਾਪਸ ਆ ਕੇ ਦੁਬਾਰਾ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਗੱਲ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਸ਼ਿਮਓਨ ਨੂੰ ਫੜ ਕੇ+ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਸਾਮ੍ਹਣੇ ਬੰਨ੍ਹ ਦਿੱਤਾ।+ 25 ਇਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਯੂਸੁਫ਼ ਨੇ ਹੁਕਮ ਦਿੱਤਾ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਬੋਰੇ ਅਨਾਜ ਨਾਲ ਭਰ ਦਿੱਤੇ ਜਾਣ ਅਤੇ ਹਰ ਆਦਮੀ ਦੇ ਪੈਸੇ ਉਸ ਦੇ ਬੋਰੇ ਵਿਚ ਰੱਖ ਦਿੱਤੇ ਜਾਣ। ਨਾਲੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਸਫ਼ਰ ਵਾਸਤੇ ਭੋਜਨ ਦਿੱਤਾ ਜਾਵੇ। ਉਸ ਦੇ ਹੁਕਮ ਅਨੁਸਾਰ ਇਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਕੀਤਾ ਗਿਆ।

26 ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਆਪਣਾ ਅਨਾਜ ਗਧਿਆਂ ʼਤੇ ਲੱਦ ਲਿਆ ਅਤੇ ਉੱਥੋਂ ਤੁਰ ਪਏ। 27 ਮੁਸਾਫ਼ਰਖ਼ਾਨੇ ਵਿਚ ਜਦੋਂ ਇਕ ਜਣੇ ਨੇ ਆਪਣੇ ਗਧੇ ਨੂੰ ਚਾਰਾ ਪਾਉਣ ਲਈ ਆਪਣਾ ਬੋਰਾ ਖੋਲ੍ਹਿਆ, ਤਾਂ ਉਸ ਨੇ ਆਪਣੇ ਬੋਰੇ ਵਿਚ ਆਪਣੇ ਪੈਸੇ ਪਏ ਦੇਖੇ। 28 ਉਸ ਨੇ ਆਪਣੇ ਭਰਾਵਾਂ ਨੂੰ ਕਿਹਾ: “ਮੇਰੇ ਪੈਸੇ ਵਾਪਸ ਕਰ ਦਿੱਤੇ ਗਏ ਹਨ ਅਤੇ ਮੇਰੇ ਬੋਰੇ ਵਿਚ ਹਨ।” ਇਹ ਸੁਣ ਕੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਦਿਲ ਡੁੱਬ ਗਏ ਅਤੇ ਉਹ ਡਰ ਨਾਲ ਥਰ-ਥਰ ਕੰਬਣ ਲੱਗੇ। ਉਹ ਇਕ-ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਕਹਿਣ ਲੱਗੇ: “ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਸਾਡੇ ਨਾਲ ਇਹ ਕੀ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ?”

29 ਜਦੋਂ ਉਹ ਕਨਾਨ ਵਿਚ ਆਪਣੇ ਪਿਤਾ ਯਾਕੂਬ ਕੋਲ ਵਾਪਸ ਆ ਗਏ, ਤਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਸਭ ਕੁਝ ਦੱਸਿਆ ਜੋ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਕਿਹਾ: 30 “ਉਸ ਦੇਸ਼ ਦੇ ਹਾਕਮ ਨੇ ਸਾਡੇ ਨਾਲ ਬੜੀ ਸਖ਼ਤੀ ਨਾਲ ਗੱਲ ਕੀਤੀ+ ਅਤੇ ਸਾਡੇ ਉੱਤੇ ਦੇਸ਼ ਦੀ ਜਾਸੂਸੀ ਕਰਨ ਦਾ ਇਲਜ਼ਾਮ ਲਾਇਆ। 31 ਪਰ ਅਸੀਂ ਉਸ ਨੂੰ ਕਿਹਾ, ‘ਅਸੀਂ ਤਾਂ ਈਮਾਨਦਾਰ ਇਨਸਾਨ ਹਾਂ। ਅਸੀਂ ਜਾਸੂਸ ਨਹੀਂ ਹਾਂ।+ 32 ਅਸੀਂ 12 ਭਰਾ ਹਾਂ+ ਅਤੇ ਇੱਕੋ ਆਦਮੀ ਦੇ ਪੁੱਤਰ ਹਾਂ। ਸਾਡੇ ਇਕ ਭਰਾ ਦੀ ਮੌਤ ਹੋ ਚੁੱਕੀ ਹੈ+ ਅਤੇ ਸਭ ਤੋਂ ਛੋਟਾ ਕਨਾਨ ਵਿਚ ਸਾਡੇ ਪਿਤਾ ਕੋਲ ਹੈ।’+ 33 ਪਰ ਉਸ ਦੇਸ਼ ਦੇ ਹਾਕਮ ਨੇ ਕਿਹਾ, ‘ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹੋ ਕਿ ਮੈਂ ਤੁਹਾਡੀ ਗੱਲ ʼਤੇ ਯਕੀਨ ਕਰਾਂ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਈਮਾਨਦਾਰ ਹੋ, ਤਾਂ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਕਰੋ: ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੇ ਇਕ ਭਰਾ ਨੂੰ ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਛੱਡ ਜਾਓ+ ਅਤੇ ਅਨਾਜ ਲੈ ਜਾਓ ਤਾਂਕਿ ਕਾਲ਼ ਦੌਰਾਨ ਤੁਹਾਡੇ ਪਰਿਵਾਰਾਂ ਕੋਲ ਖਾਣ ਲਈ ਕੁਝ ਹੋਵੇ।+ 34 ਫਿਰ ਆਪਣੇ ਸਭ ਤੋਂ ਛੋਟੇ ਭਰਾ ਨੂੰ ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਲੈ ਆਓ ਤਾਂਕਿ ਮੈਨੂੰ ਯਕੀਨ ਹੋ ਜਾਵੇ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਜਾਸੂਸ ਨਹੀਂ ਹੋ, ਸਗੋਂ ਈਮਾਨਦਾਰ ਇਨਸਾਨ ਹੋ। ਫਿਰ ਮੈਂ ਤੁਹਾਡੇ ਭਰਾ ਨੂੰ ਵਾਪਸ ਮੋੜ ਦਿਆਂਗਾ। ਤੁਹਾਨੂੰ ਜੋ ਚਾਹੀਦਾ, ਤੁਸੀਂ ਇਸ ਦੇਸ਼ ਵਿੱਚੋਂ ਖ਼ਰੀਦ ਸਕਦੇ ਹੋ।’”

35 ਜਦੋਂ ਉਹ ਆਪਣੇ ਬੋਰੇ ਖਾਲੀ ਕਰਨ ਲੱਗੇ, ਤਾਂ ਸਾਰਿਆਂ ਦੇ ਪੈਸਿਆਂ ਦੀਆਂ ਥੈਲੀਆਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਬੋਰਿਆਂ ਵਿਚ ਸਨ। ਜਦੋਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਪਿਤਾ ਨੇ ਪੈਸਿਆਂ ਦੀਆਂ ਥੈਲੀਆਂ ਦੇਖੀਆਂ, ਤਾਂ ਉਹ ਡਰ ਗਏ। 36 ਯਾਕੂਬ ਨੇ ਕਿਹਾ: “ਕੀ ਤੁਹਾਡੇ ਕਰਕੇ ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਬੱਚੇ ਗੁਆਉਂਦਾ ਰਹਾਂ?+ ਯੂਸੁਫ਼ ਮਰ ਗਿਆ+ ਤੇ ਸ਼ਿਮਓਨ ਵੀ ਮੇਰੇ ਤੋਂ ਵਿਛੜ ਚੁੱਕਾ ਹੈ+ ਅਤੇ ਹੁਣ ਤੁਸੀਂ ਬਿਨਯਾਮੀਨ ਨੂੰ ਲਿਜਾ ਰਹੇ ਹੋ! ਇਹ ਸਾਰੀਆਂ ਮੁਸੀਬਤਾਂ ਮੇਰੇ ਉੱਤੇ ਹੀ ਕਿਉਂ ਆਈਆਂ ਹਨ?” 37 ਪਰ ਰਊਬੇਨ ਨੇ ਆਪਣੇ ਪਿਤਾ ਨੂੰ ਕਿਹਾ: “ਜੇ ਮੈਂ ਬਿਨਯਾਮੀਨ ਨੂੰ ਤੇਰੇ ਕੋਲ ਵਾਪਸ ਨਹੀਂ ਲਿਆਇਆ, ਤਾਂ ਤੂੰ ਮੇਰੇ ਦੋ ਪੁੱਤਰਾਂ ਨੂੰ ਜਾਨੋਂ ਮਾਰ ਦੇਈਂ।+ ਉਸ ਨੂੰ ਮੇਰੇ ਹਵਾਲੇ ਕਰ ਦੇ ਅਤੇ ਮੈਂ ਉਸ ਨੂੰ ਤੇਰੇ ਕੋਲ ਵਾਪਸ ਲਿਆਵਾਂਗਾ।”+ 38 ਪਰ ਯਾਕੂਬ ਨੇ ਕਿਹਾ: “ਮੇਰਾ ਪੁੱਤਰ ਬਿਨਯਾਮੀਨ ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲ ਨਹੀਂ ਜਾਵੇਗਾ ਕਿਉਂਕਿ ਇਸ ਦਾ ਭਰਾ ਮਰ ਚੁੱਕਾ ਹੈ ਅਤੇ ਹੁਣ ਇਹੀ ਬਚਿਆ ਹੈ।+ ਜੇ ਰਾਹ ਵਿਚ ਕਿਸੇ ਦੁਰਘਟਨਾ ਕਰਕੇ ਇਸ ਦੀ ਜਾਨ ਚਲੀ ਗਈ, ਤਾਂ ਤੁਹਾਡੇ ਕਰਕੇ ਮੈਂ ਇੰਨੇ ਬੁਢਾਪੇ ਵਿਚ ਦੁੱਖ ਦਾ ਮਾਰਿਆ ਕਬਰ*+ ਵਿਚ ਜਾਵਾਂਗਾ।”+