Psalmy

105 Dzięki składajcie Jehowie, wzywajcie jego imienia,+

oznajmiajcie wśród ludów jego poczynania.+

 2 Śpiewajcie mu, grajcie mu,+

interesujcie się wszystkimi jego zdumiewającymi dziełami.+

 3 Szczyćcie się jego świętym imieniem.+

Niech się raduje serce szukających Jehowy.+

 4 Poszukujcie Jehowy i jego siły.+

Bezustannie szukajcie jego oblicza.+

 5 Wspominajcie jego zdumiewające dzieła, których dokonał,+

jego cuda oraz sądownicze rozstrzygnięcia jego ust,+

 6 wy, potomstwo Abrahama, sługi jego,+

wy, synowie Jakuba, jego wybrańcy.+

 7 On — Jehowa, nasz Bóg.+

Jego sądownicze rozstrzygnięcia są na całej ziemi.+

 8 Pamięta o swym przymierzu aż po czas niezmierzony,+

o słowie, które nakazał, na tysiąc pokoleń;+

 9 przymierze to zawarł z Abrahamem,+

a przysięgę dał Izaakowi,+

10 i przysięgę tę uczynił przepisem dla Jakuba,

przymierzem po czas niezmierzony — dla Izraela,+

11 mówiąc: „Tobie dam ziemię Kanaan+

jako wyznaczony dział waszego dziedzictwa”.+

12 Wydarzyło się to wtedy, gdy byli nieliczni,+

tak, bardzo nieliczni, i jako osiadli w niej przybysze.+

13 I wędrowali od narodu do narodu,+

od jednego królestwa do drugiego ludu.+

14 Nie pozwolił żadnemu człowiekowi ich oszukać,+

lecz ze względu na nich upominał królów,+

15 mówiąc: „Nie tykajcie moich pomazańców,+

a prorokom moim nie czyńcie nic złego”.+

16 I przywołał na kraj klęskę głodu;+

połamał każdy drążek, na którym wieszano okrągłe chleby.+

17 Posłał przed nimi męża,

którego na niewolnika sprzedano — Józefa.+

18 Stopy jego trapili okowami,+

dusza jego dostała się w żelaza+ —

19 aż do czasu, gdy nadeszło Jego słowo,+

oczyściła go wypowiedź Jehowy.+

20 Król posłał, żeby go zwolnić,+

władca ludów, żeby go wypuścić.

21 Ustanowił go panem swego domu+

i władcą nad całym swoim mieniem,+

22 aby wiązał jego książąt zgodnie z upodobaniem swej duszy+

i by nawet jego starszych uczył mądrości.+

23 Przyszedł więc Izrael do Egiptu+

i przebywał Jakub jako przybysz w ziemi Chama.+

24 I sprawiał, że jego lud był bardzo płodny,+

i w końcu uczynił go potężniejszym od jego wrogów.+

25 Pozwolił, żeby ich serce się odmieniło, tak by znienawidzili jego lud,+

by postępowali przebiegle wobec jego sług.+

26 Posłał Mojżesza, swojego sługę,+

Aarona, którego wybrał.+

27 Oni przedstawili wśród nich sprawy jego znaków,+

a także cuda w ziemi Chama.+

28 Posłał ciemność, powodując, że zrobiło się ciemno;+

i nie buntowali się przeciw jego słowom.+

29 Zamienił ich wody w krew+

i pouśmiercał ich ryby.+

30 Zaroiło się od żab w ich kraju,+

w wewnętrznych komnatach ich królów.

31 Rzekł, by nadciągnęły gzy,+

komary na wszystkie ich terytoria.+

32 Ich ulewy przeobraził w grad,+

płonący ogień na ich ziemię.+

33 I tłukł ich winorośle i drzewa figowe

oraz łamał drzewa na ich terytorium.+

34 Rzekł, by nadciągnęły szarańcze+

i inny gatunek szarańczy — bez liku.+

35 I poczęły zżerać całą roślinność ich kraju;+

pożerały też plon ich roli.

36 I zabijał każdego pierworodnego w ich kraju,+

początek wszelkiej ich siły rozrodczej.+

37 I począł ich wyprowadzać ze srebrem i złotem;+

a wśród jego plemion nie było nikogo, kto by się potykał.

38 Egipt się radował, gdy wychodzili,

bo padł nań strach przed nimi.+

39 Rozpostarł obłok jako kurtynę+

i ogień, by dawał w nocy światło.+

40 Prosili, a on potem sprowadził przepiórki+

i nasycał ich chlebem z nieba.+

41 Otworzył skałę, a wypłynęły wody;+

popłynęły jak rzeka przez bezwodne okolice.+

43 Wyprowadził więc swój lud z radosnym uniesieniem,+

swych wybrańców — z radosnym wołaniem.+

44 I stopniowo dawał im ziemie narodów,+

i brali w posiadanie owoc trudu grup narodowościowych+ —

45 aby się trzymali jego przepisów+

i przestrzegali jego praw.+

Wysławiajcie Jah!+