Jozuego

14 A oto, co synowie Izraela posiedli jako dziedziczną własność w ziemi Kanaan,+ którą odziedziczyli za sprawą kapłana Eleazara i Jozuego, syna Nuna, i mężów będących głowami domów patriarchalnych plemion synów Izraela.+ 2 Dziedzictwo przypadło im w wyniku losowania,+ tak jak Jehowa nakazał za pośrednictwem Mojżesza co do dziewięciu plemion i połowy plemienia.+ 3 Mojżesz bowiem dziedzictwo dwóch innych plemion i połowy plemienia dał po drugiej stronie Jordanu;+ Lewitom zaś nie dał dziedzictwa pośród nich.+ 4 Bo z synów Józefa powstały dwa plemiona:+ Manassesa+ i Efraima;+ i nie dali oni Lewitom działu w tej ziemi, z wyjątkiem miast,+ by w nich mieszkali, oraz pastwisk dla ich stad, a także ich mienia.+ 5 Synowie Izraela uczynili tak, jak Jehowa nakazał Mojżeszowi; i przystąpili do podziału tej ziemi.

6 Potem synowie Judy podeszli do Jozuego w Gilgal,+ a Kaleb,+ syn Jefunnego, Kenizzyty,+ powiedział do niego: „Ty sam dobrze znasz słowo, które Jehowa wyrzekł+ do Mojżesza, męża prawdziwego Boga,+ o mnie i o tobie w Kadesz-Barnea.+ 7 Miałem czterdzieści lat, gdy Mojżesz, sługa Jehowy, wysłał mnie z Kadesz-Barnea, bym przeszpiegował tę ziemię,+ i przyniosłem mu z powrotem wiadomość, jak to było w mym sercu.+ 8 A moi bracia, którzy ze mną wyruszyli, sprawili, że serce ludu stopniało;+ ja zaś całkowicie podążałem za Jehową, moim Bogiem.+ 9 Toteż w owym dniu Mojżesz przysiągł, mówiąc: ‚Ziemia, po której stąpała twoja stopa,+ przypadnie tobie i twoim synom jako dziedzictwo po czas niezmierzony, gdyż całkowicie podążyłeś za Jehową, moim Bogiem’.+ 10 I oto Jehowa zachował mnie przy życiu,+ tak jak obiecał,+ tych czterdzieści pięć lat, odkąd Jehowa złożył tę obietnicę Mojżeszowi, gdy Izrael chodził po pustkowiu,+ a oto mam dzisiaj osiemdziesiąt pięć lat. 11 A jednak jestem dzisiaj tak silny, jak w dniu, w którym wysłał mnie Mojżesz.+ Jaka wtedy była moja moc, taka jest teraz moja moc do wojny, zarówno by wychodzić, jak i przychodzić.+ 12 Daj mi więc ten górzysty region, który Jehowa obiecał w owym dniu,+ bo sam słyszałeś w owym dniu, że są tam Anakici+ i wielkie miasta warowne.+ Zapewne Jehowa będzie ze mną+ i wywłaszczę ich, tak jak Jehowa obiecał”.+

13 Wówczas Jozue go pobłogosławił i dał Hebron jako dziedzictwo Kalebowi, synowi Jefunnego.+ 14 Dlatego Hebron przypadł Kalebowi, synowi Jefunnego, Kenizzyty, jako dziedzictwo po dziś dzień — ponieważ całkowicie podążał za Jehową, Bogiem Izraela.+ 15 Hebron nosił przedtem nazwę Kiriat-Arba+ (ów Arba+ był potężnym mężem wśród Anakitów). I ziemia ta nie była niepokojona wojną.+