Księga Kapłańska
7 „‚Takie jest prawo dotyczące ofiary za przewinienie+: Jest ona czymś szczególnie świętym. 2 Zwierzę składane w ofierze za przewinienie należy zarżnąć w miejscu, gdzie się zarzyna zwierzęta przeznaczone na ofiary całopalne, a jego krwią+ zostanie pokropiony ołtarz ze wszystkich stron+. 3 Należy złożyć cały jego tłuszcz+, łącznie z tłustym ogonem i tłuszczem okrywającym jelita, 4 oraz obie nerki i otaczający je tłuszcz, który jest w okolicach lędźwi. Wraz z nerkami należy też oddzielić tłuszcz na wątrobie+. 5 Kapłan spali to na ołtarzu jako ofiarę dla Jehowy spalaną w ogniu+. Jest to ofiara za przewinienie. 6 Jej mięso będzie jadł w świętym miejscu* każdy mężczyzna spośród kapłanów+. Jest ona czymś szczególnie świętym+. 7 Prawo dotyczące ofiary za przewinienie odnosi się też do ofiary za grzech. Należy się ona kapłanowi, który dokonuje nią przebłagania+.
8 „‚Gdy kapłan składa za kogoś zwierzę na ofiarę całopalną, przypadnie mu skóra+ tego zwierzęcia.
9 „‚Każda ofiara zbożowa* upieczona w piecu lub przyrządzona w rondlu czy na patelni+ należy do kapłana, który ją składa. Przypadnie jemu+. 10 Ale każda ofiara zbożowa wymieszana z oliwą+ lub sucha+ przypadnie wszystkim synom Aarona — każdemu po równo.
11 „‚Takie jest prawo dotyczące ofiary współuczestnictwa*+, którą ktoś składa Jehowie: 12 Jeśli ją składa w dowód wdzięczności+, to razem ze zwierzęciem złoży przaśne okrągłe placki z oliwą, przaśne cienkie placki posmarowane oliwą oraz okrągłe placki z najlepszej mąki dobrze wymieszanej i wyrobionej z oliwą. 13 Oprócz tego złoży okrągłe chleby na zakwasie. Będzie to jego ofiara współuczestnictwa złożona jako ofiara dziękczynna. 14 Weźmie z niej po jednym z każdego rodzaju wypieków i złoży jako świętą część dla Jehowy. Przypadnie to kapłanowi, który kropi ołtarz krwią ofiar współuczestnictwa+. 15 Mięso ofiar współuczestnictwa będących wyrazem wdzięczności ma być zjedzone w dniu ich złożenia. Nic z nich nie można zostawić do rana+.
16 „‚Ofiarę związaną z jakimś ślubem+ albo jakąś inną dobrowolną ofiarę+ powinno się jeść w dniu jej złożenia, ale jeśli coś z niej pozostanie, można to zjeść również nazajutrz. 17 Natomiast to, co z mięsa ofiary pozostanie na trzeci dzień, ma zostać spalone+. 18 Jeśli coś z mięsa ofiary współuczestnictwa będzie jedzone trzeciego dnia, ofiarodawca nie zjedna sobie Bożego uznania, a jego ofiara nie zostanie przyjęta. Mięso to będzie czymś odrażającym, a osoba*, która je zje, odpowie za swój grzech+. 19 Nie można też jeść mięsa, które zetknęło się z czymś nieczystym. Należy je spalić. Każdy, kto jest czysty, może jeść czyste mięso.
20 „‚Jeśli ktoś* zje mięso ofiary współuczestnictwa złożonej Jehowie, a jest nieczysty, zostanie zgładzony*+. 21 Jeśli ktoś* dotknie nieczystego człowieka+, nieczystego zwierzęcia+ bądź czegokolwiek innego, co jest nieczyste i budzi wstręt+, a potem zje coś z mięsa ofiary współuczestnictwa złożonej Jehowie, zostanie zgładzony*’”.
22 Jehowa rzekł jeszcze do Mojżesza: 23 „Powiedz Izraelitom: ‚Nie wolno wam jeść żadnego tłuszczu+ — ani tłuszczu byka, ani baranka, ani kozy. 24 Tłuszczu zwierzęcia padłego czy zabitego przez inne zwierzę można użyć do różnych celów, lecz jeść wam go nie wolno+. 25 Każdy, kto je tłuszcz zwierzęcia, które składa na ofiarę dla Jehowy spalaną w ogniu, zostanie zgładzony*.
26 „‚Nie wolno wam jeść żadnej krwi+ — czy to krwi ptaka, czy innego zwierzęcia — w żadnym z waszych miejsc zamieszkania. 27 Każdy, kto* by jadł jakąkolwiek krew, zostanie zgładzony*’”+.
28 Jehowa dalej mówił do Mojżesza: 29 „Powiedz Izraelitom: ‚Kto składa Jehowie ofiarę współuczestnictwa, część tej ofiary przyniesie przed Jehowę+. 30 Przyniesie w rękach tłuszcz+ razem z mostkiem jako ofiarę dla Jehowy spalaną w ogniu i będzie kołysał mostkiem. Będzie to ofiara kołysana+ przed Jehową. 31 Tłuszcz kapłan spali na ołtarzu+, a mostek przypadnie Aaronowi i jego synom+.
32 „‚Prawy udziec otrzyma kapłan jako świętą część z waszych ofiar współuczestnictwa+. 33 Przypadnie on synowi Aarona, który składa krew ofiar współuczestnictwa oraz ich tłuszcz+. 34 Bo z ofiar współuczestnictwa składanych przez Izraelitów biorę mostek ofiary kołysanej oraz udziec ze świętej części i na stałe przydzielam je kapłanowi Aaronowi i jego synom+.
35 „‚Jest to część z ofiar dla Jehowy spalanych w ogniu należna kapłanom, Aaronowi i jego synom, od dnia, w którym zaczęli pełnić służbę kapłańską dla Jehowy+. 36 Jehowa kazał dać im tę część w dniu, gdy ich namaszczał+. Jest to trwałe postanowienie dla wszystkich waszych pokoleń’”.
37 Takie jest prawo dotyczące całopalenia+, ofiary zbożowej+, ofiary za grzech+, ofiary za przewinienie+, ofiary składanej z okazji wprowadzenia kapłanów na urząd+ oraz ofiary współuczestnictwa+. 38 Jehowa przekazał to prawo Mojżeszowi na górze Synaj+ w dniu, w którym polecił Izraelitom, by składali Jehowie ofiary na pustkowiu Synaj+.