Druga Księga Kronik
16 W 36 roku panowania Asy izraelski król Baasza+ wyruszył przeciwko Judzie i zaczął fortyfikować* Ramę+, żeby powstrzymać każdego, kto chciałby opuścić terytorium Asy, króla Judy, lub się na nie przedostać+. 2 Wtedy Asa wziął srebro i złoto ze skarbców domu Jehowy+ oraz domu* króla i przesłał je do Ben-Hadada, króla Syrii+, który mieszkał w Damaszku. Polecił mu przekazać: 3 „Istnieje porozumienie* zawarte między mną a tobą oraz między moim a twoim ojcem. Posyłam ci srebro i złoto. Zerwij porozumienie* z Baaszą, królem Izraela, żeby odstąpił ode mnie”.
4 Ben-Hadad posłuchał króla Asy i wysłał dowódców swoich wojsk przeciwko miastom izraelskim. Zdobyli oni Ijon+, Dan+, Abel-Maim i wszystkie spichlerze miast na terytorium Naftalego+. 5 Kiedy Baasza o tym usłyszał, natychmiast zrezygnował z prac przy fortyfikowaniu* Ramy. 6 Wtedy król Asa zgromadził wszystkich mieszkańców Judy i zabrali oni z Ramy+ kamienie oraz belki, których Baasza używał do budowy+. Asa wykorzystał je do ufortyfikowania* Geby+ oraz Micpy+.
7 W tym czasie do Asy, króla Judy, przyszedł Chanani+, widzący, i powiedział do niego: „Ponieważ polegałeś* na królu Syrii, a nie na Jehowie, swoim Bogu, wojsko króla Syrii wymknęło ci się z rąk+. 8 Czy Etiopczycy i Libijczycy nie byli potężną armią z ogromną liczbą rydwanów i jeźdźców? Ale ponieważ polegałeś na Jehowie, On wydał ich w twoje ręce+. 9 Jehowa przygląda się całej ziemi+, żeby wspierać* tych, których serce jest Mu w pełni oddane*+. Tym razem postąpiłeś głupio i od tej pory będziesz miał wojny”+.
10 Asa obraził się na widzącego i tak się na niego rozzłościł, że wtrącił go do więzienia*. W tym czasie zaczął gnębić jeszcze innych ludzi. 11 Wszystkie fakty z życia Asy, od początku do końca, spisano w Księdze Królów Judy i Izraela+.
12 W 39 roku swojego panowania Asa zachorował na nogi i jego choroba bardzo się nasiliła, ale nawet wtedy nie zwrócił się o pomoc do Jehowy, tylko do uzdrowicieli. 13 Potem spoczął ze swoimi praojcami+. Umarł w 41 roku swojego panowania. 14 Pochowano go w okazałym grobowcu, który przygotował dla siebie w Mieście Dawida+. Jego ciało złożono na noszach dla zmarłych, wypełnionych olejkiem balsamowym i specjalną mieszanką różnych maści+. Zapalono też dla niego nadzwyczaj wielki ogień pogrzebowy*.