Szkolenie w Gilead oparte na najświętszej wierze

„NASI studenci zostali dobrze wyszkoleni w najświętszej wierze”. Takim spostrzeżeniem rozpoczęto w niedzielę 12 września 1993 roku uroczystość rozdania dyplomów 95 klasie Biblijnej Szkoły Strażnicy — Gilead. Tego ranka 4614 zaproszonych gości oraz członków rodziny Betel, zebranych w Sali Zgromadzeń w Jersey City, zwróciło się najpierw do Boga w modlitwie, w której przewodniczył George Gangas. Mający 97 lat brat Gangas od 65 lat należy do rodziny Betel i jest najstarszym członkiem Ciała Kierowniczego.

Przewodniczący programu Albert Schroeder, również z Ciała Kierowniczego, powiedział: „Przez pięć miesięcy szkolenie w Gilead opierało się na najświętszej wierze”. Ale czym jest „najświętsza wiara”? Wyjaśnił, że wspomniana w 20 wersecie Listu Judy „najświętsza wiara” to cały zakres prawdy biblijnej. Dlatego szkolenie w Gilead opiera się na Słowie Jehowy, Biblii, która jest tutaj głównym podręcznikiem.

Studenci otrzymują więcej wskazówek

Jako pierwszy przemówił John Stuefloten z Komitetu Farm Strażnicy, omawiając temat „Odnoszenie pożytku z oddziaływania mądrych osób”. Biblia mówi, że kto „z mądrym przestaje — nabywa mądrości” (Przysłów [Przypowieści] 13:20, BT). Podczas nauki w Gilead studenci poświęcili ponad 900 godzin na studiowanie Biblii. Brat Stuefloten zadał im pytanie: „Jak Jehowa będzie na was oddziaływał w przyszłości? Rozjedziecie się do 18 krajów, w których mieszka łącznie około 170 milionów ludzi. Jak teraz wy będziecie na nich oddziaływać?” Dzięki odzwierciedlaniu mądrości Jehowy nowi misjonarze będą mogli pomagać innym w przyłączeniu się do czcicieli Boga będącego Źródłem bezgranicznej mądrości.

„Jak stać się wszystkim dla wszystkich” to temat następnego przemówienia, które przedstawił Lloyd Barry z Ciała Kierowniczego (1 Koryntian 9:22). Jakieś 45 lat temu brat Barry sam był studentem 11 klasy Szkoły Gilead. Teraz 95 klasa z docenianiem przyjęła praktyczne rady od byłego misjonarza, mającego wieloletnie doświadczenie w pracy w obcym kraju. Zachęcił studentów, by starali się szybko zintegrować z ludźmi na nowych zagranicznych terenach, poznając tamtejszą kulturę oraz język. Zaznaczył, że najlepiej można to osiągnąć przez współpracowanie i przebywanie z ludnością miejscową, a także przez uczenie się i przyswajanie sobie jej zwyczajów, jeżeli tylko nie są niewłaściwe.

Następnie Dean Songer z Komitetu Drukarni poruszył intrygujący temat „Wolni od innych zajęć”. Mając za sobą ponad 35 lat służby pełnoczasowej, brat Songer dobrze wie, na czym polega prowadzenie celowego, prostego życia, skoncentrowanego na wykonywaniu dzieła i wolnego od trosk o rzeczy materialne. Właśnie to było treścią rad, jakich udzielił absolwentom. Śpiewacy w świątyni Jehowy zostali zwolnieni od innych zajęć wykonywanych zwykle przez lewitów, gdyż mieli w pełni poświęcić się swemu specjalnemu zadaniu (1 Kronik 9:33). Podobnie misjonarze z Gilead są wolni od takich codziennych spraw, jak praca świecka, dzięki czemu mogą się skupić na powierzonej im specjalnej służbie. Brat Songer zakończył następującą zachętą: „Koncentrujcie się na waszym celu i prowadźcie proste życie. Ponieważ jesteście wolni od innych zajęć, spoczywa na was powinność wysławiania Jehowy dniem i nocą przez swoją pracę”.

Z kolei członek Ciała Kierowniczego Daniel Sydlik wygłosił przemówienie pod tytułem „Uczcie innych, jak mogą najlepiej wykorzystać swe życie”. Zachęcił absolwentów, by „nie tylko uczyli doktryn, ale też śmiało pokazywali ludziom, w jaki sposób zharmonizować życie z wolą Bożą”. Dobry nauczyciel musi zarażać entuzjazmem i pobudzać do czynu. „Zamiast uczyć jedynie reguł i przepisów, pamiętajcie o wszczepianiu wartości chrześcijańskich” — powiedział mówca. Na zakończenie dodał: „Przede wszystkim, drodzy bracia, uczcie siebie i innych okazywać miłość, bo jest to doskonała więź jedności” (1 Koryntian 13:1-3; Kolosan 3:14, NW).

Po kilku miesiącach szkolenia w Gilead studenci szczególnie polubili dwóch wykładowców. Jako pierwszy wystąpił Jack Redford, który kiedyś sam był misjonarzem; przemawiał na temat „Dokonałeś właściwego wyboru”. Zanim Paweł został chrześcijańskim apostołem, miał w starożytnym systemie żydowskim pozycję, poważanie oraz wpływy i był zabezpieczony pod względem materialnym. Jednakże w Liście do Filipian 3:8 opisał to wszystko jako „śmiecie”. Całym sercem zaangażował się w służbę i był to właściwy wybór. W przeciwieństwie do niego większość ludzi podejmuje obecnie decyzje świadczące o tym, że dobra materialne mają dla nich większą wartość niż życie wieczne. Misjonarze z Gilead dokonali właściwego wyboru. Jack Redford zakończył słowami: „Diabelski świat nie może wam zaproponować nic, co dałoby się porównać ze służbą misjonarską. Troszczcie się o ten bezcenny przywilej, a świat niech dba o swoje śmiecie!”

Ulysses Glass jest wykładowcą w Szkole Gilead od 32 lat. W przemówieniu „Tylko Bóg może stworzyć drzewo”, opartym na Psalmie 1:3, udzielił studentom pożegnalnych rad. Osiągnięcia współczesnej techniki nie potrafią dorównać konstrukcji drzewa, które zaprojektował Bóg. Prawdziwi chrześcijanie w pewnym sensie przypominają drzewa, zasadzone i nawadniane przez Jehowę. Brat Glass nadmienił, że przez pięć miesięcy studenci byli jak drzewa w duchowym parku albo raju, „regularnie podlewane życiodajnymi wodami, których źródłem jest Słowo Boże”. Jednakże jako misjonarze, muszą strzec swego „symbolicznego systemu korzeniowego przed wszelkimi uszkodzeniami”. Zostali zachęceni do tego, by ‛wciąż pili wodę życia, pochodzącą od Jehowy, ponieważ tylko Bóg może stworzyć drzewo’.

Przemówienie końcowe wygłosił członek Ciała Kierowniczego Carey Barber. Po 70 latach służby pełnoczasowej brat Barber mógł z przekonaniem przemawiać na temat „Okazuj Jehowie wyłączne oddanie”. Ogromna większość rodzaju ludzkiego nie świadczy Bogu wyłącznego oddania (Powtórzonego Prawa [5 Mojżeszowa] 5:9, NW). Jednakże brat Barber wykazał, że pomimo naszej niedoskonałości „oddawanie czci wyłącznie Bogu jest całkiem możliwe”. Następnie dodał: „W gruncie rzeczy nikt nie może powiedzieć: ‚To Diabeł mnie nakłonił do złego’”. Ale Diabeł może nas pokonać, jeśli mu się nie przeciwstawiamy (Jakuba 4:7). Głównym sposobem przeciwstawiania się Szatanowi i jego światu jest nieustawanie w dziele Jehowy oraz świadczenie Mu wyłącznego oddania.

Nominacje na misjonarzy

Program przedpołudniowy zakończył się oficjalnym rozdaniem wszystkim 46 studentom nominacji na misjonarzy. Dwadzieścia trzy pary małżeńskie otrzymały dyplomy, w których można było przeczytać, że absolwenci są „specjalnie przygotowani do prowadzenia działalności wychowawczej na rzecz wzajemnego zrozumienia, trwałego pokoju i przestrzegania prawa doskonałego porządku i sprawiedliwości wśród wszystkich ludów”. Absolwenci 95 klasy Szkoły Gilead z pewnością będą dokładać wszelkich starań, by w 18 krajach, do których zostali skierowani, podołać temu wzniosłemu zadaniu. Przydzielono ich na tereny rozsiane po całym świecie — do Azji, Afryki, Europy, Ameryki Łacińskiej i na Antyle.

W godzinach popołudniowych Charles Woody z Komitetu Działu Służby przeprowadził skrócone studium Strażnicy. Następnie nowi absolwenci Gilead przedstawili swój punkt zatytułowany „Szkoła Gilead przygotowała nas do nauczania w roli misjonarzy”. Część ta zakończyła się dramatem „Decyzje, przed którymi stoimy”.

Po tym zachęcającym programie nowi misjonarze byli już gotowi do wyruszenia w cztery strony świata, by dzielić się z innymi „najświętszą wiarą”.

[Ramka na stronie 26]

Niektóre dane statystyczne

Liczba reprezentowanych krajów: 7

Liczba przydzielonych krajów: 18

Liczba absolwentów: 46

Liczba par małżeńskich: 23

Średnia wieku: 30,06

Średnia lat w prawdzie: 12,92

Średnia lat w służbie pełnoczasowej: 9,4

[Ilustracja na stronie 26]

Absolwenci 95 klasy Biblijnej Szkoły Strażnicy — Gilead

W poniższym wykazie ponumerowano rzędy od przodu do tyłu, a nazwiska osób w każdym rzędzie podano od strony lewej do prawej:

1) D. Buelow, V. Donzé, S. Innes, N. Fulk, M. Billingsby, L. Hoddinott, B. Nygren, L. Eriksson; 2) J. Boker, M. Thomas, S. Stedman, D. Billingsby, I. Waugh, M. Purves, M. Luttrell; 3) T. Jacobsen, J. Boker, L. Martínez, E. Nilsson, P. Purves, L. Holt, M. Larsen, L. Jones; 4) P. Numminen, H. Numminen, M. Buelow, W. Olson, S. Holt, G. Donzé, C. DesJardins, D. DesJardins; 5) K. Larsen, D. Martínez, P. Nygren, P. Waugh, D. Jones, J. Hoddinott, G. Thomas; 6) B. Innes, R. Fulk, A. Eriksson, S. Nilsson, J. Stedman, K. Olson, F. Jacobsen, J. Luttrell