អេសេគាល
១១ បន្ទាប់មក ឫទ្ធានុភាពព្រះបានលើកខ្ញុំឡើង ហើយនាំទៅឯទ្វារខាងកើតនៃវិហារព្រះយេហូវ៉ា ជាទ្វារដែលបែរមុខទៅទិសខាងកើត។+ នៅត្រង់ច្រកចូលទ្វារនោះ ខ្ញុំឃើញបុរស២៥នាក់ ហើយក្នុងចំណោមពួកគេមានយ៉ាអាសានៀជាកូនអាសសឺ និងភេឡាធាជាកូនបេនណាយ៉ា។ ពួកអ្នកទាំងនោះជាអ្នកដឹកនាំបណ្ដាជន។+ ២ រួចមក លោកមានប្រសាសន៍មកខ្ញុំថា៖ «កូនមនុស្សអើយ! ពួកបុរសទាំងនេះហើយដែលបានរៀបគម្រោងការទុច្ចរិត ហើយផ្ដល់ឱវាទអាក្រក់ដល់បណ្ដាជនក្នុង*ក្រុងនេះ។ ៣ ពួកគេនិយាយថា៖ ‹តើនេះមិនមែនជាពេលសម្រាប់សង់ផ្ទះទេឬ?+ ក្រុង*នេះប្រៀបដូចជាឆ្នាំង+ ហើយយើងប្រៀបដូចជាសាច់›។
៤ «ដូច្នេះ កូនមនុស្សអើយ! ចូរប្រកាស! ចូរប្រកាសទំនាយទាស់នឹងពួកគេទៅ»។+
៥ បន្ទាប់មក ឫទ្ធានុភាពព្រះយេហូវ៉ាបានមកសណ្ឋិតលើខ្ញុំ+ ហើយលោកមានប្រសាសន៍មកខ្ញុំថា៖ «ចូរនិយាយថា៖ ‹ព្រះយេហូវ៉ាមានប្រសាសន៍ដូចតទៅ៖ «ឱពូជពង្សអ៊ីស្រាអែលអើយ! អ្វីដែលអ្នករាល់គ្នានិយាយគឺត្រឹមត្រូវ ហើយខ្ញុំក៏ដឹងគំនិតរបស់អ្នករាល់គ្នាដែរ។ ៦ អ្នករាល់គ្នាបានបណ្ដាលឲ្យមនុស្សជាច្រើនស្លាប់ក្នុងក្រុងនេះ ហើយនៅតាមផ្លូវក្រុងមានសុទ្ធតែសាកសព»›»។+ ៧ «ហេតុនេះ ព្រះយេហូវ៉ាជាម្ចាស់ដ៏ឧត្ដមបំផុតមានប្រសាសន៍ដូច្នេះថា៖ ‹សាកសពដែលអ្នករាល់គ្នាពង្រាយពេញក្នុងក្រុងគឺជាសាច់ ហើយក្រុងនេះគឺជាឆ្នាំង។+ រីឯអ្នករាល់គ្នាវិញ អ្នករាល់គ្នានឹងត្រូវយកចេញពីក្រុងនេះពុំខាន›»។
៨ «‹អ្នករាល់គ្នាខ្លាចសង្គ្រាម+ ដូច្នេះខ្ញុំនឹងធ្វើឲ្យមានសង្គ្រាមទាស់នឹងអ្នករាល់គ្នា›។ នេះជាសេចក្ដីប្រកាសរបស់ព្រះយេហូវ៉ាជាម្ចាស់ដ៏ឧត្ដមបំផុត។ ៩ ‹ខ្ញុំនឹងយកអ្នករាល់គ្នាចេញពីក្រុងនេះ ហើយប្រគល់ទៅក្នុងកណ្ដាប់ដៃជនបរទេស រួចខ្ញុំនឹងដាក់ទោសអ្នករាល់គ្នា។+ ១០ អ្នករាល់គ្នានឹងដួលស្លាប់ដោយដាវ។+ ខ្ញុំនឹងវិនិច្ឆ័យអ្នករាល់គ្នានៅឯព្រំប្រទល់ស្រុកអ៊ីស្រាអែល។+ ពេលនោះ អ្នករាល់គ្នានឹងដឹងថាខ្ញុំនេះហើយជាយេហូវ៉ា។+ ១១ ចំពោះអ្នករាល់គ្នា ក្រុងនេះមិនមែនជាឆ្នាំងទេ ហើយអ្នករាល់គ្នាក៏មិនមែនជាសាច់ដាក់ក្នុងនោះដែរ។ ខ្ញុំនឹងវិនិច្ឆ័យអ្នករាល់គ្នានៅឯព្រំប្រទល់ស្រុកអ៊ីស្រាអែល។ ១២ នោះអ្នករាល់គ្នានឹងដឹងថាខ្ញុំនេះហើយជាយេហូវ៉ា។ ព្រោះអ្នករាល់គ្នាមិនបានកាន់តាមច្បាប់និងធ្វើតាមការវិនិច្ឆ័យរបស់ខ្ញុំទេ+ តែបែរជាធ្វើតាមការវិនិច្ឆ័យរបស់ប្រជាជាតិនានាដែលនៅជុំវិញអ្នករាល់គ្នាទៅវិញ›»។+
១៣ ក្រោយពីខ្ញុំប្រកាសទំនាយចប់ភ្លាម ភេឡាធាជាកូនបេនណាយ៉ាបានស្លាប់។ ខ្ញុំក៏ក្រាបមុខចុះ ហើយស្រែកឡើងថា៖ «ឱព្រះយេហូវ៉ាជាម្ចាស់ដ៏ឧត្ដមបំផុតអើយ! តើលោកនឹងបំផ្លាញជនជាតិអ៊ីស្រាអែលទាំងអស់ដែលនៅសេសសល់ឬ?»។+
១៤ បន្ទាប់មក ព្រះយេហូវ៉ាមានប្រសាសន៍មកខ្ញុំម្ដងទៀតថា៖ ១៥ «កូនមនុស្សអើយ! អ្នកក្រុងយេរូសាឡិមបានប្រាប់បងប្អូនរបស់អ្នក ដែលមានសិទ្ធិលោះមកវិញ និងប្រាប់ពូជពង្សអ៊ីស្រាអែលទាំងមូលថា៖ ‹ចូរនៅឆ្ងាយពីព្រះយេហូវ៉ាទៅ ព្រោះទឹកដីនេះជាទឹកដីដែលយើងបានទទួលជាមត៌កហើយ›។ ១៦ ហេតុនេះ អ្នកត្រូវនិយាយថា៖ ‹ព្រះយេហូវ៉ាជាម្ចាស់ដ៏ឧត្ដមបំផុតមានប្រសាសន៍ដូចតទៅ៖ «ខ្ញុំបានបណ្ដេញរាស្ត្រខ្ញុំឲ្យទៅរស់នៅក្នុងចំណោមប្រជាជាតិនានា ហើយធ្វើឲ្យពួកគេខ្ចាត់ខ្ចាយនៅស្រុកឯទៀត។+ ទោះជាយ៉ាងនេះក្ដី អស់មួយរយៈខ្ញុំនឹងប្រៀបដូចជាទីបរិសុទ្ធដល់ពួកគេក្នុងទឹកដីទាំងនោះ»›។+
១៧ «ម្ល៉ោះហើយ អ្នកត្រូវប្រកាសថា៖ ‹ព្រះយេហូវ៉ាជាម្ចាស់ដ៏ឧត្ដមបំផុតមានប្រសាសន៍ដូច្នេះថា៖ «ខ្ញុំនឹងប្រមូលអ្នករាល់គ្នាពីចំណោមប្រជាជាតិនានា និងពីស្រុកទាំងប៉ុន្មានដែលអ្នករាល់គ្នាខ្ចាត់ខ្ចាយទៅនោះឲ្យត្រឡប់មកវិញ ហើយខ្ញុំនឹងប្រគល់ស្រុកអ៊ីស្រាអែលឲ្យអ្នករាល់គ្នា»។+ ១៨ «ពួកគេនឹងត្រឡប់ទៅទីនោះ ហើយបំបាត់ចោលនូវអ្វីៗដែលគួរឲ្យស្អប់ខ្ពើម ព្រមទាំងការប្រព្រឹត្តដ៏ស្មោកគ្រោកគ្រប់បែបយ៉ាង។+ ១៩ ខ្ញុំនឹងឲ្យពួកគេមានចិត្តតែមួយ+ ហើយខ្ញុំនឹងដាក់ចិត្តគំនិតថ្មីក្នុងពួកគេ។+ ខ្ញុំនឹងដកចិត្តរឹងដូចថ្មចេញពីពួកគេ+ ហើយឲ្យពួកគេមានចិត្តទន់*វិញ+ ២០ ដើម្បីឲ្យពួកគេកាន់តាមច្បាប់និងការវិនិច្ឆ័យរបស់ខ្ញុំ ហើយប្រព្រឹត្តតាមអ្វីទាំងនោះ។ បើពួកគេធ្វើដូច្នេះ ពួកគេនឹងទៅជារាស្ត្ររបស់ខ្ញុំ ហើយខ្ញុំនឹងធ្វើជាព្រះរបស់ពួកគេ»›។
២១ «‹«ប៉ុន្តែ ចំពោះពួកអ្នកដែលនៅតែមានចិត្តចង់ប្រព្រឹត្តអ្វីដែលស្មោកគ្រោក និងកាន់តាមអ្វីដ៏គួរឲ្យស្អប់ខ្ពើមទៀត ខ្ញុំនឹងឲ្យពួកគេទទួលផលពីការទាំងនោះមិនខាន»។ នេះជាសេចក្ដីប្រកាសរបស់ព្រះយេហូវ៉ាជាម្ចាស់ដ៏ឧត្ដមបំផុត›»។
២២ ឥឡូវ ពួកចេរូប៊ីនបានត្រដាងស្លាបឡើង ហើយកង់ក៏នៅក្បែរពួកគេ+ ព្រមទាំងមានសិរីរុងរឿងរបស់ព្រះនៃជនជាតិអ៊ីស្រាអែលស្ថិតនៅលើពួកគេ។+ ២៣ បន្ទាប់មក សិរីរុងរឿងរបស់ព្រះយេហូវ៉ា+បានអណ្ដែតឡើងពីក្រុង ទៅស្ថិតលើភ្នំដែលនៅទិសខាងកើតក្រុងនោះ។+ ២៤ បន្ទាប់មក ឫទ្ធានុភាពព្រះបានលើកខ្ញុំឡើង ហើយនាំទៅឯបណ្ដាជនដែលជាប់ជាឈ្លើយនៅស្រុកខាល់ដេ។ នោះបានកើតឡើងពេលដែលឫទ្ធានុភាពព្រះបើកបង្ហាញឲ្យខ្ញុំឃើញក្នុងគំនិត។ ក្រោយនោះ ខ្ញុំក៏លែងឃើញការបើកបង្ហាញនោះទៀត។ ២៥ រួចមក ខ្ញុំក៏ប្រាប់បណ្ដាជនដែលជាប់ជាឈ្លើយ អំពីអ្វីៗទាំងអស់ដែលព្រះយេហូវ៉ាបានបង្ហាញដល់ខ្ញុំ។