Jeremia
15 Atëherë Jehovai më tha: «Edhe sikur Moisiu e Samueli të ishin para meje,+ ky popull nuk do të kishte kurrsesi pëlqimin tim. Flakini larg syve të mi! Le të ikin! 2 Nëse të thonë: ‘Ku të ikim?’, ti duhet t’u thuash: “Kështu thotë Jehovai:
‘Kushdo që është për plagën vdekjeprurëse, nga plaga vdekjeprurëse do të vdesë!
Kushdo që është për shpatën, nga shpata do të vdesë!+
Kushdo që është për zinë e bukës, nga zia e bukës do të vdesë!
Kushdo që është për robërinë, në robëri do të shkojë!+
3 Unë kam caktuar kundër tyre katër lloje të këqijash:*+ shpatën për t’i vrarë, qentë për t’i tërhequr zvarrë, zogjtë e qiellit dhe egërsirat e tokës për t’i gllabëruar e për t’i rrënuar,+—thotë Jehovai.—4 Do t’i katandis aq keq, sa tërë mbretëritë e tokës do të llahtarisen kur t’i shohin,+ për shkak të asaj që Manaseu, mbreti i Judës, biri i Hezekisë, bëri në Jerusalem.+
5 Kujt do t’i dhimbsesh, o Jerusalem?
Kush do të ta qajë hallin?
Kush do të ndalet për të të pyetur si je?
6 Ti vetë më ke braktisur,—thotë Jehovai.+
Më kthen vazhdimisht shpinën.*+
Prandaj unë do ta ngre dorën kundër teje dhe do të të shkatërroj.+
U lodha duke ndier dhembshuri* për ty.
7 Te portat e vendit, me sfurk do t’i hedh në erë.
Do t’i lë pa fëmijë.+
Do ta shkatërroj popullin tim,
meqë nuk pranon të kthehet nga udha e tij.+
8 Para syve të mi, vejushat do të bëhen më të shumta se kokrrizat e rërës së detit.
Në mesditë do të sjell kundër tyre shkatërruesin, kundër nënës e kundër të riut.
Do të shkaktoj papritur trazirë dhe tmerr.
Dielli i saj perëndoi kur ishte akoma ditë,
duke i sjellë turp e poshtërim.*
Ata pak që do të mbeten,
do t’ia jap shpatës së armiqve,—thotë Jehovai.’”»+
10 «I mjeri unë, o nënë! Ti ke lindur një njeri si unë,+
një njeri me të cilin bën sherr e grindet i gjithë vendi.
As i kam dhënë e as i kam marrë hua njeriu,
por të tërë më mallkojnë.»
11 Jehovai tha: «Pa dyshim do të të ndihmoj.*
Pa dyshim do të ndërhyj për ty tek armiku
kur të jesh në hall dhe në vuajtje.
12 A mund ta copëtojë dikush hekurin,
hekurin që vjen nga veriu dhe bakrin?
13 Të mirat dhe thesaret tuaja do t’i jap si plaçkë,+
pa asnjë çmim, për shkak të tërë mëkateve që keni kryer nëpër gjithë territoret tuaja.
14 Do t’ua jap armiqve
për t’i çuar në një vend që nuk e keni njohur,+
sepse zemërimi më është ndezur si zjarr
dhe po shpërthen kundër jush.»+
15 Ti e di mirë vuajtjen time, o Jehova.
Më kujto dhe drejtoje vëmendjen nga unë
e hakmerru kundër përndjekësve të mi.+
Mos lejo që të vdes* vetëm pse ti tregohesh i duruar me ta.*
Veç për ty po e duroj këtë poshtërim.+
16 Kur më erdhën fjalët e tua, i përpiva.+
O Jehova, o Perëndi i ushtrive,
fjala jote u bë ngazëllimi dhe gëzimi i zemrës sime,
sepse mbaj emrin tënd.
18 Pse dhembja ime është kronike dhe plaga e pashërueshme?
S’pranon që të shërohet.
A do të bëhesh për mua si një burim uji që të gënjen,
tek i cili nuk ke siguri?!
19 Prandaj kështu thotë Jehovai:
«Nëse kthehesh tek unë,
do të kesh prapë miratimin tim e do të më shërbesh.*
E nëse e dallon atë që është e çmuar nga ajo që s’ka pikë vlere,
ti do të bëhesh goja ime.*
Atyre do t’u duhet të kthehen te ti,
por ti nuk do të kthehesh tek ata.
20 Unë po të bëj si një mur bakri të fortifikuar për këtë popull.+
Ata pa dyshim do të luftojnë kundër teje,
por nuk do të të mposhtin,+
sepse unë jam me ty për të të shpëtuar e për të të çliruar,—thotë Jehovai.