Libri i dytë i Kronikave

29 Hezekia+ u bë mbret kur ishte 25 vjeç dhe mbretëroi 29 vjet në Jerusalem. Nëna e tij quhej Abijaha dhe ishte vajza e Zakarisë.+ 2 Ai bëri atë që ishte e drejtë në sytë e Jehovait,+ ashtu si kishte bërë Davidi, paraardhësi i tij.+ 3 Vitin e parë të mbretërimit, muajin e parë, ai hapi dyert e shtëpisë së Jehovait dhe i riparoi.+ 4 Pastaj solli priftërinjtë dhe levitët, i mblodhi në shesh, në lindje, 5 dhe u tha: «Më dëgjoni, o levitë! Shenjtërohuni+ tani, shenjtëroni shtëpinë e Jehovait, Perëndisë së paraardhësve tuaj dhe hiqni çdo gjë të papastër nga vendi i shenjtë,+ 6 sepse etërit tanë nuk qëndruan besnikë dhe bënë atë që ishte e keqe në sytë e Jehovait, Perëndisë tonë.+ Ata e braktisën atë, nuk treguan respekt* për tabernakullin e Jehovait dhe i kthyen shpinën.+ 7 Mbyllën edhe dyert e portikut,*+ i shuan llambat,+ nuk dogjën më temjan+ dhe nuk bënë flijime të djegura+ në vendin e shenjtë për Perëndinë e Izraelit. 8 Prandaj Jehovai derdhi indinjatën e tij mbi Judën dhe Jerusalemin,+ kështu ato u bënë objekt llahtarie, habie dhe talljesh,* siç po e shihni me sytë tuaj.+ 9 Ja pse paraardhësit tanë ranë të vdekur nga shpata,+ dhe djemtë, vajzat e gratë tona i morën robër.+ 10 E tani unë dua me gjithë zemër të bëj një besëlidhje me Jehovain, Perëndinë e Izraelit,+ që zemërimi i tij i zjarrtë të largohet prej nesh. 11 Bijtë e mi, tani nuk është koha të jeni të shkujdesur,* sepse Jehovai ju ka zgjedhur të qëndroni para tij për t’i shërbyer+ dhe për t’i paraqitur tym blatimesh.»+

12 Atëherë levitët u bënë gati për punë: nga kehathitët+ ishin Mahati, biri i Amasait, dhe Joeli, biri i Azariahut; nga meraritët+ ishin Kishi, biri i Abdiut, dhe Azariahu, biri i Jehalelelit; nga gershonitët+ ishin Joahu, biri i Zimahut, dhe Edeni, biri i Joahut; 13 nga bijtë e Elizafanit ishin Shimri dhe Jeueli; nga bijtë e Asafit+ ishin Zakaria dhe Mataniahu; 14 nga bijtë e Hemanit+ ishin Jehieli dhe Shimei; nga bijtë e Jeduthunit+ ishin Shemajahu dhe Uzieli. 15 Kështu ata mblodhën vëllezërit e tyre, u shenjtëruan dhe erdhën për të pastruar shtëpinë e Jehovait, sipas urdhërimit të mbretit në përputhje me fjalët e Jehovait.+ 16 Priftërinjtë u futën në shtëpinë e Jehovait për ta pastruar dhe gjithë papastërtitë që gjetën në tempullin e Jehovait i nxorën në oborrin+ e shtëpisë së Jehovait. Pastaj levitët i morën dhe i çuan jashtë në luginën e Kidronit.+ 17 Kështu, ata e filluan shenjtërimin ditën e 1-rë të muajit të 1-rë dhe në ditën e 8-të të muajit arritën në portikun e Jehovait.+ Pastaj e shenjtëruan shtëpinë e Jehovait për 8 ditë dhe mbaruan ditën e 16-të të muajit të 1-rë.

18 Pas kësaj shkuan te mbreti Hezekia dhe i thanë: «Kemi pastruar gjithë shtëpinë e Jehovait, altarin për blatimet e djegura+ me gjithë pajisjet e tij,+ si dhe tryezën për bukët e vëna stivë*+ me gjithë pajisjet e saj. 19 Të gjitha pajisjet që mbreti Akaz hoqi nga përdorimi gjatë mbretërimit të tij kur nuk u tregua besnik,+ ne i kemi bërë gati, i kemi shenjtëruar,+ dhe ato janë para altarit të Jehovait.»

20 Mbreti Hezekia u çua herët, mblodhi princat e qytetit dhe u ngjit në shtëpinë e Jehovait. 21 Ata sollën shtatë dema, shtatë desh, shtatë qengja meshkuj dhe shtatë cjep si blatim për mëkatin për shtëpinë e mbretit, për shenjtëroren dhe për Judën.+ Atëherë mbreti u tha priftërinjve, pasardhësve të Aronit, që t’i flijonin mbi altarin e Jehovait. 22 Kështu therën gjedhët,+ priftërinjtë morën gjakun e tyre dhe spërkatën altarin.+ Pastaj therën deshtë e me gjakun e tyre spërkatën altarin. Po kështu bënë edhe me qengjat meshkuj: i therën dhe me gjakun e tyre spërkatën altarin. 23 Pastaj i çuan cjeptë e blatimit për mëkatin para mbretit dhe para kongregacionit, e vunë duart mbi ta. 24 Priftërinjtë i therën dhe me gjakun e tyre bënë një blatim për mëkatin mbi altar, si shlyerje për gjithë Izraelin, sepse mbreti tha se blatimi i djegur dhe blatimi për mëkatin duhej të bëheshin për gjithë Izraelin.

25 Ndërkohë, Mbreti i vendosi levitët në shtëpinë e Jehovait, me cimbale, me instrumente me tela dhe me harpa,+ sipas urdhrit të Davidit,+ të Gadit,+ vegimtarit* të mbretit, dhe të profetit Natan,+ sepse urdhri vinte nga Jehovai me anë të profetëve të tij. 26 Kështu levitët qëndronin në këmbë me instrumentet e Davidit, ndërsa priftërinjtë me trumbetat.+

27 Atëherë Hezekia urdhëroi të bëhej flijimi i djegur mbi altar.+ Kur filloi blatimi i djegur, filloi edhe kënga për Jehovain që shoqërohej nga instrumentet e Davidit, mbretit të Izraelit, dhe nga trumbetat. 28 Ndërkohë që jehonte kënga dhe buçitnin trumbetat, tërë kongregacioni u përkul. Gjithë kjo vazhdoi derisa mbaroi blatimi i djegur. 29 Me të mbaruar flijimin, mbreti dhe të gjithë ata që ishin me të u përkulën thellë me fytyrë përtokë. 30 Mbreti Hezekia dhe princat u thanë levitëve që të lëvdonin Jehovain me psalmet e Davidit+ dhe të vegimtarit Asaf.+ Kështu ata thurën lavde me gëzim të madh dhe u përkulën me fytyrë përtokë.

31 Pastaj Hezekia tha: «Tani që jeni ndarë veç* për Jehovain, afrohuni dhe sillni flijime e blatime falënderimi në shtëpinë e Jehovait.» Kështu kongregacioni nisi të sillte flijime e blatime falënderimi, dhe të gjithë ata që ua donte zemra, sollën blatime të djegura.+ 32 Numri i blatimeve të djegura që solli kongregacioni ishte 70 gjedhë, 100 desh dhe 200 qengja meshkuj—të gjitha këto u sollën si blatim i djegur për Jehovain+—​33 kurse blatimet e shenjta ishin 600 gjedhë dhe 3.000 dele. 34 Vetëm se nuk kishte mjaft priftërinj për të rrjepur të gjitha kafshët për blatimet e djegura. Kështu, vëllezërit e tyre, levitët, i ndihmuan+ derisa mbaroi puna dhe derisa u shenjtëruan priftërinjtë,+ sepse levitët kishin më shumë merak* se priftërinjtë për t’u shenjtëruar. 35 Pati edhe shumë blatime të djegura,+ pjesë të dhjamura të flijimeve në bashkësi+ dhe blatime në pije për blatimet e djegura.+ Kështu u bënë përgatitjet që shërbimi në shtëpinë e Jehovait të rifillonte.* 36 Si rrjedhim, Hezekia dhe gjithë populli u gëzuan për atë që Perëndia i vërtetë kishte bërë për popullin,+ sepse gjithçka kishte ndodhur shumë shpejt.