Psalmi

Kujtoni mrekullitë dhe vendimet gjyqësore që ka shpallur,+

 6 të gjithë ju pasardhës* të Abrahamit, shërbëtorit të tij,+

ju bij të Jakobit, të zgjedhurit e tij!+

 8 E kujton përgjithmonë besëlidhjen e tij,+

premtimin që bëri,* për një mijë breza,+

 9 po, besëlidhjen që lidhi me Abrahamin+

dhe betimin që i bëri Isakut,+

10 të cilin ia konfirmoi Jakobit me anë të një dekreti,

si një besëlidhje të pandryshueshme për Izraelin,

11 duke thënë: «Ty do të ta jap Kananin,+

që të jetë trashëgimia jote.»+

12 Këtë e tha kur ishin të paktë,+

po, fare pak dhe të huaj në vend.+

13 Ata u endën nga njëri komb në tjetrin,

nga një mbretëri në një popull tjetër.+

14 Ai nuk lejoi asnjë që t’i shtypte,+

përkundrazi qortoi mbretër për hir të tyre+

15 dhe tha: «Mos i prekni të mirosurit* e mi

e mos u bëni asnjë të keqe profetëve të mi.»+

16 Ai solli zinë e bukës në vend+

dhe ua sosi tërë rezervat e bukës.*

17 Përpara tyre dërgoi një njeri,

Jozefin që ishte shitur si skllav.+

18 Këmbët ia vunë* nën vargonj,+

qafën* ia lidhën me zinxhirë,

19 thënia e Jehovait e rafinoi deri kur doli e vërtetë fjala e tij.+

20 Mbreti dha urdhër që ta çlironin,+

po, sundimtari i popujve e liroi nga burgu.

21 E bëri zot të shtëpisë së vet dhe e caktoi mbi tërë pronën e tij,+

22 që të kishte autoritet të plotë mbi* princat e tij,

e t’u jepte mençuri të moshuarve të tij.+

23 Pastaj Izraeli vajti në Egjipt,+

dhe Jakobi jetoi si i huaj në vendin e Kamit.

24 Perëndia e bëri popullin e tij shumë të frytshëm+

dhe e bëri më të fuqishëm se kundërshtarët e vet.+

25 Ai lejoi që armiqtë ta urrenin popullin e tij

e të komplotonin kundër shërbëtorëve të tij.+

26 Ai dërgoi Moisiun,+ shërbëtorin e vet,

dhe Aronin,+ të cilin e kishte zgjedhur.

27 Ata kryen shenjat e tij mes tyre,

bënë mrekullitë e tij në vendin e Kamit.+

28 Ai dërgoi terrin, dhe errësira pllakosi gjithë vendin;+

ata* nuk ngritën krye kundër fjalëve të tij.

29 Ujërat e egjiptianëve i shndërroi në gjak,

dhe gjithë peshqve jetën ua shoi.+

30 Mizëri bretkosash vendin e mbuluan,+

e madje zunë vend në dhomat mbretërore.

31 Zekthave dhe harrjeve u dha urdhër

që t’ua pushtonin territorin cep më cep.+

32 U dërgoi breshër në vend të shiut

dhe vetëtima* që shkreptinin në mbarë vendin.+

33 Me të i goditi hardhitë dhe fiqtë,

copë-copë i bëri gjithë pemët në vendin e tyre.

34 Me urdhër të tij, karkalecat u dyndën,

në vend vërshuan larva të panumërta,+

35 që përpinë gjithë bimësinë, po, tërë prodhimin e tokës.

36 Vrau gjithë të parëlindurit e atij vendi,+

ia mori jetën frytit të parë të barkut.*

37 E nxori popullin e vet plot argjend dhe ar;+

në fiset e tij askujt nuk iu prenë fuqitë.*

38 Egjiptin s’e mbante vendi nga gëzimi kur ata u larguan,

sepse tërë vendin e kishte zënë tmerri nga Izraeli.*+

39 Një re shtriu që t’i mbronte,+

një zjarr ndezi që t’u bënte dritë natën.+

40 Ata kërkuan mish, e ai u solli shkurta;+

me bukën e qiellit ua shoi plotësisht urinë.+

41 Çau një shkëmb, e ujërat vërshuan;+

rrodhën si lumë nëpër shkretëtirë.+

42 Se Ai e kujtoi premtimin e shenjtë,

premtimin që i kishte bërë Abrahamit, shërbëtorit të tij.+

43 Prandaj e nxori popullin e tij me britmë gëzimi,+

të zgjedhurit e vet me brohoritje të hareshme.

44 U dha gjithë tokat e kombeve,+

po, frytin e mundit të popujve trashëguan.+

45 Gjithçka e bëri që ata të zbatonin dekretet e tij,+

që të respektonin ligjet e tij.