MANAHATI

[nga rrënja e fjalës që do të thotë «prehem; vendosem»].

1. Pasardhës i Seirit nga Shobali.​—Zn 36:20, 23; 1Kr 1:38, 40.

2. Vend ku mërguan në një periudhë të paspecifikuar disa ‘bij të Ehudit’ që banonin në Gebë. (1Kr 8:6) Sipas disave, ky vend mund të jetë El Malha (Manahati), rreth 6 km në perëndim-jugperëndim të Malit të Tempullit në Jerusalem.