மத்தேயு எழுதியது

25 பின்பு அவர், “பரலோக அரசாங்கம் விளக்குகளை எடுத்துக்கொண்டு+ மணமகனைப்+ பார்க்க போன பத்துக் கன்னிப்பெண்களைப் போல் இருக்கிறது. 2 அவர்களில் ஐந்து பேர் புத்தியில்லாதவர்கள், ஐந்து பேர் புத்தியுள்ளவர்கள்.+ 3 புத்தியில்லாதவர்கள் தங்களுடைய விளக்குகளைக் கொண்டுபோனார்கள், ஆனால் எண்ணெயைக் கொண்டுபோகவில்லை. 4 புத்தியுள்ளவர்களோ தங்கள் விளக்குகளோடு குப்பிகளில் எண்ணெயையும் கொண்டுபோனார்கள். 5 மணமகன் வரத் தாமதித்ததால், அவர்கள் எல்லாரும் அசந்து தூங்கிவிட்டார்கள். 6 நடுராத்திரியில், ‘இதோ, மணமகன் வருகிறார்! அவரைப் பார்க்கப் புறப்பட்டுப் போங்கள்’ என்ற சத்தம் கேட்டது. 7 அப்போது, அந்தக் கன்னிப்பெண்கள் எல்லாரும் எழுந்து தங்கள் விளக்குகளைத் தயார்படுத்தினார்கள்.+ 8 புத்தியில்லாதவர்கள் புத்தியுள்ளவர்களிடம், ‘எங்களுடைய விளக்குகள் அணையப்போகின்றன, உங்களிடம் இருக்கிற எண்ணெயில் எங்களுக்குக் கொஞ்சம் கொடுங்கள்’ என்று கேட்டார்கள். 9 அதற்குப் புத்தியுள்ளவர்கள், ‘எங்களுக்கும் உங்களுக்கும் எண்ணெய் போதாமல் போய்விடலாம். அதனால், விற்கிறவர்களிடம் போய் நீங்களே அதை வாங்கிக்கொள்ளுங்கள்’ என்று சொன்னார்கள். 10 ஆனால், அவர்கள் அதை வாங்கப் போனபோது மணமகன் வந்துவிட்டார்; தயாராக இருந்த கன்னிப்பெண்கள் அவரோடு திருமண விருந்தில் கலந்துகொள்ள வீட்டுக்குள் போனார்கள்,+ கதவும் மூடப்பட்டது. 11 அதன் பின்பு, மற்ற ஐந்து கன்னிப்பெண்களும் அங்கே வந்து, ‘எஜமானே! எஜமானே! கதவைத் திறங்கள்!’+ என்றார்கள். 12 அதற்கு அவர், ‘நிஜமாகச் சொல்கிறேன், நீங்கள் யாரென்றே எனக்குத் தெரியாது’ என்று சொல்லிவிட்டார்.

13 அதனால், விழிப்புடன் இருங்கள்;+ ஏனென்றால், உங்களுக்கு அந்த நாளும் தெரியாது, அந்த நேரமும் தெரியாது.+

14 பரலோக அரசாங்கம், தூர தேசத்துக்குப் புறப்பட்டுப் போகிற ஒருவரைப் போல் இருக்கிறது. அவர் போவதற்கு முன்பு, தன்னுடைய அடிமைகளைக் கூப்பிட்டுத் தன் உடைமைகளை அவர்களிடம் ஒப்படைத்தார்.+ 15 அவனவனுடைய திறமைக்கு ஏற்றபடி,+ ஒருவனுக்கு ஐந்து தாலந்தும், இன்னொருவனுக்கு இரண்டு தாலந்தும், மற்றொருவனுக்கு ஒரு தாலந்தும் கொடுத்துவிட்டுத் தூர தேசத்துக்குப் போனார். 16 ஐந்து தாலந்தை வாங்கியவன் உடனே போய், அவற்றை வைத்து வியாபாரம் செய்து, இன்னும் ஐந்து தாலந்தைச் சம்பாதித்தான். 17 அதேபோல், இரண்டு தாலந்தை வாங்கியவனும் இன்னும் இரண்டு தாலந்தைச் சம்பாதித்தான். 18 ஒரேவொரு தாலந்தை வாங்கியவனோ புறப்பட்டுப் போய், தன் எஜமான் கொடுத்த பணத்தை குழிதோண்டிப் புதைத்து வைத்தான்.

19 ரொம்பக் காலத்துக்குப் பிறகு, அந்த அடிமைகளுடைய எஜமான் திரும்பி வந்து அவர்களிடம் கணக்குக் கேட்டார்.+ 20 ஐந்து தாலந்தை வாங்கியவன் அவர் முன்னால் வந்து, இன்னும் ஐந்து தாலந்தைக் காட்டி, ‘எஜமானே, நீங்கள் என்னிடம் ஐந்து தாலந்தை ஒப்படைத்தீர்கள்; இதோ பாருங்கள், நான் இன்னும் ஐந்து தாலந்தைச் சம்பாதித்திருக்கிறேன்’+ என்று சொன்னான். 21 அதற்கு அவனுடைய எஜமான், ‘சபாஷ்! உண்மையுள்ள நல்ல அடிமையே, நீ கொஞ்சக் காரியங்களில் உண்மையுள்ளவனாக இருந்தாய்; அதனால், நிறைய காரியங்களைக் கவனித்துக்கொள்ள உன்னை நியமிப்பேன்.+ உன் எஜமானோடு சேர்ந்து நீயும் சந்தோஷப்படு’+ என்று சொன்னார். 22 அடுத்து, இரண்டு தாலந்தை வாங்கியவன் அவர் முன்னால் வந்து, ‘எஜமானே, நீங்கள் என்னிடம் இரண்டு தாலந்தை ஒப்படைத்தீர்கள்; இதோ பாருங்கள், நான் இன்னும் இரண்டு தாலந்தைச் சம்பாதித்திருக்கிறேன்’+ என்று சொன்னான். 23 அதற்கு அவனுடைய எஜமான், ‘சபாஷ்! உண்மையுள்ள நல்ல அடிமையே, நீ கொஞ்சக் காரியங்களில் உண்மையுள்ளவனாக இருந்தாய்; அதனால் நிறைய காரியங்களைக் கவனித்துக்கொள்ள உன்னை நியமிப்பேன். உன் எஜமானோடு சேர்ந்து நீயும் சந்தோஷப்படு’ என்று சொன்னார்.

24 கடைசியாக, ஒரு தாலந்தை வாங்கியவன் அவர் முன்னால் வந்து, ‘எஜமானே, நீங்கள் கறாரானவர்,* மற்றவர்கள் விதைத்ததை அறுவடை செய்கிறவர், மற்றவர்கள் புடைத்ததைச் சேகரிக்கிறவர் என்றெல்லாம் எனக்குத் தெரியும்.+ 25 அதனால் நான் உங்களுக்குப் பயந்து, நீங்கள் கொடுத்த தாலந்தை மண்ணுக்குள் புதைத்து வைத்தேன். இதோ, உங்கள் தாலந்து’ என்று சொன்னான். 26 அதற்கு அவனுடைய எஜமான், ‘பொல்லாத அடிமையே, சோம்பேறியே,* நான் மற்றவர்கள் விதைத்ததை அறுவடை செய்கிறவன் என்றும், மற்றவர்கள் புடைத்ததைச் சேகரிக்கிறவன் என்றும் உனக்குத் தெரிந்திருந்ததுதானே? 27 அப்படியானால், என்னுடைய பணத்தை நீ வட்டிக் கடைக்காரர்களிடமாவது கொடுத்து வைத்திருக்க வேண்டும்; நான் திரும்பி வந்ததும் எனக்குச் சேர வேண்டியதை வட்டியோடு வாங்கியிருப்பேனே’ என்று சொன்னார்.

28 பின்பு அவர் தன் வேலைக்காரர்களிடம், ‘அவனிடம் இருக்கிற தாலந்தை எடுத்து, பத்துத் தாலந்து வைத்திருப்பவனிடம் கொடுங்கள்.+ 29 இருக்கிறவனுக்கு அதிகமாகக் கொடுக்கப்படும், அவன் ஏராளமாகப் பெற்றிருப்பான்; ஆனால், இல்லாதவனிடமிருந்து இருப்பதும் எடுத்துக்கொள்ளப்படும்.+ 30 ஒன்றுக்கும் உதவாத இந்த அடிமையைத் தூக்கி வெளியே இருட்டில் வீசிவிடுங்கள். அங்கே அவன் அழுது அங்கலாய்ப்பான்’ என்று சொன்னார்.

31 மனிதகுமாரன்+ தன்னுடைய மகிமையில் எல்லா தேவதூதர்களோடும் வரும்போது,+ தன் மகிமையான சிம்மாசனத்தில் உட்காருவார். 32 எல்லா தேசத்தாரும் அவர் முன்னால் கூட்டிச் சேர்க்கப்படுவார்கள்; செம்மறியாடுகளையும் வெள்ளாடுகளையும் ஒரு மேய்ப்பன் தனித்தனியாகப் பிரிப்பதுபோல், அவர்களை அவர் பிரிப்பார். 33 செம்மறியாடுகளைத்+ தன் வலது பக்கத்தில் நிறுத்துவார், வெள்ளாடுகளையோ தன் இடது பக்கத்தில் நிறுத்துவார்.+

34 பின்பு, ராஜா தன் வலது பக்கத்தில் இருக்கிறவர்களைப் பார்த்து, ‘என் தகப்பனால் ஆசீர்வதிக்கப்பட்டவர்களே, வாருங்கள்; உலகம் உண்டானதுமுதல் உங்களுக்காகத் தயார்படுத்தப்பட்டுள்ள அரசாங்கத்தைச் சொந்தமாக்கிக்கொள்ளுங்கள். 35 ஏனென்றால் நான் பசியாக இருந்தேன், எனக்குச் சாப்பிடக் கொடுத்தீர்கள்; தாகமாக இருந்தேன், குடிக்கக் கொடுத்தீர்கள்; அன்னியனாக இருந்தேன், என்னை வரவேற்று உபசரித்தீர்கள்;+ 36 உடையில்லாமல் இருந்தேன், எனக்கு உடை கொடுத்தீர்கள்.+ நோயாளியாக இருந்தேன், என்னைக் கவனித்துக்கொண்டீர்கள். சிறையில் இருந்தேன், என்னைப் பார்க்க வந்தீர்கள்’+ என்று சொன்னார். 37 உடனே, நீதிமான்களாகிய அவர்கள், ‘எஜமானே, நீங்கள் எப்போது பசியாக இருப்பதைப் பார்த்துச் சாப்பிடக் கொடுத்தோம், தாகமாக இருப்பதைப் பார்த்துக் குடிக்கக் கொடுத்தோம்?+ 38 நீங்கள் எப்போது அன்னியராக இருப்பதைப் பார்த்து வரவேற்று உபசரித்தோம், உடையில்லாமல் இருப்பதைப் பார்த்து உடை கொடுத்தோம்? 39 எப்போது உங்களை நோயாளியாகப் பார்த்தோம் அல்லது சிறையில் வந்து பார்த்தோம்?’ என்று கேட்பார்கள். 40 அதற்கு ராஜா, ‘உண்மையாகவே உங்களுக்குச் சொல்கிறேன், மிகச் சிறியவர்களான என் சகோதரர்களாகிய இவர்களில் ஒருவருக்கு நீங்கள் எதைச் செய்தீர்களோ அதை எனக்கே செய்தீர்கள்’+ என்று சொல்வார்.

41 பின்பு, அவர் தன்னுடைய இடது பக்கத்தில் இருக்கிறவர்களைப் பார்த்து, ‘சபிக்கப்பட்டவர்களே, என்னைவிட்டு விலகி,+ பிசாசுக்காகவும் அவனுடைய தூதர்களுக்காகவும் தயார்படுத்தப்பட்டுள்ள,+ என்றென்றும் அணையாத நெருப்புக்குள் போய் விழுங்கள்.+ 42 ஏனென்றால் நான் பசியாக இருந்தேன், நீங்கள் எனக்குச் சாப்பிட எதுவும் கொடுக்கவில்லை; தாகமாக இருந்தேன், குடிக்க எதுவும் தரவில்லை. 43 அன்னியனாக இருந்தேன், என்னை வரவேற்று உபசரிக்கவில்லை; உடையில்லாமல் இருந்தேன், உடை கொடுக்கவில்லை; நோயாளியாகவும் சிறைக்கைதியாகவும் இருந்தேன், என்னைக் கவனித்துக்கொள்ளவில்லை’ என்று சொல்வார். 44 அப்போது அவர்கள், ‘எஜமானே, நீங்கள் பசியாகவோ தாகமாகவோ அன்னியராகவோ உடையில்லாதவராகவோ நோயாளியாகவோ சிறைக்கைதியாகவோ இருப்பதைப் பார்த்து நாங்கள் எப்போது உங்களுக்குப் பணிவிடை செய்யாமல் இருந்தோம்?’ என்று கேட்பார்கள். 45 அதற்கு அவர், ‘உண்மையாகவே உங்களுக்குச் சொல்கிறேன், மிகச் சிறியவர்களான என் சகோதரர்களாகிய இவர்களில் ஒருவருக்கு நீங்கள் எதைச் செய்யவில்லையோ அதை எனக்கே செய்யவில்லை’+ என்று சொல்வார். 46 இவர்கள் நிரந்தரமாக அழிக்கப்படுவார்கள்,+ ஆனால் நீதிமான்கள் நிரந்தரமான* வாழ்வைப் பெறுவார்கள்”+ என்றார்.