உன்னதப்பாட்டு
4 “என் அன்பே, நீ எத்தனை அழகானவள்! நீ எத்தனை அழகானவள்!
முகத்திரைக்குப் பின்னால் இருக்கும் உன் கண்கள் புறாக் கண்கள்.
கீலேயாத் மலைகளில்+ இறங்கிவரும் வெள்ளாட்டு மந்தை உன் கூந்தல்.
2 மயிர் கத்தரித்தபின் குளிப்பாட்டப்பட்டுக் கரையேறுகிற செம்மறிக் கூட்டம் உன் பற்கள்.
அவை எல்லாவற்றுக்குமே இரட்டைக் குட்டிகள் இருக்கின்றன.
ஒன்றுகூட குறையாமல் இருக்கின்றன.
3 சிவப்பு நூல் போன்றவை உன் உதடுகள்.
கேட்கக் கேட்கத் திகட்டாதவை உன் வார்த்தைகள்.
முகத்திரைக்குப் பின்னால் ஒளிந்திருக்கும் உன் கன்னங்கள் வெடித்த மாதுளம் பழங்கள்.
4 உன் கழுத்து,+ அடுக்கடுக்காகக் கற்கள் வைக்கப்பட்டு,
ஆயிரம் மாவீரர்களின் வட்டமான கேடயங்களால்+ அலங்கரிக்கப்பட்டு,
கம்பீரமாக நிற்கும் தாவீதின் கோபுரத்தைப்+ போன்றது.
5 உன் இரண்டு மார்புகளும் இரண்டு மான்குட்டிகள்,
லில்லிப் பூக்கள் மத்தியில் மேய்கிற கலைமானின்* இரட்டைக் குட்டிகள்.”+
6 “தென்றல் வீசும் முன்பே, நிழல்கள் மறையும் முன்பே,
வெள்ளைப்போள மலைக்கும் சாம்பிராணி குன்றுக்கும் போவேன்.”+
அமனா,* செனீர், எர்மோன் மலை+ உச்சிகளிலிருந்து இறங்கிப் போவோம், வா.
சிங்கங்கள் தங்குகிற இடங்களைவிட்டும்,
சிறுத்தைகள் நடமாடுகிற மலைகளைவிட்டும் புறப்படுவோம், வா.
9 என் சகோதரியே, என் மணப்பெண்ணே, நீ என் இதயத்தைத் திருடிவிட்டாய்.+
ஒரே பார்வையில் என் உள்ளத்தைக் கொள்ளையடித்துவிட்டாய்.
உன் அட்டிகைப் பதக்கம் ஒன்றாலேயே என்னைக் கவர்ந்துவிட்டாய்.
10 என் சகோதரியே, என் மணப்பெண்ணே,
நீ பூசும் எண்ணெய் நறுமணப் பொருள்களைவிட மணமானது!+
11 என் மணப்பெண்ணே, உன் இதழ்களில் சுத்தமான தேன் சொட்டுகிறது.+
உன் நாவிலிருந்து பாலும் தேனும் சிந்துகிறது.+
உன் உடைகளில் லீபனோனின் மணம் வீசுகிறது.
12 என் சகோதரியே, என் மணப்பெண்ணே, வேலியடைக்கப்பட்ட தோட்டம் நீ.
பூட்டி வைக்கப்பட்ட தோட்டம் நீ, மூடி வைக்கப்பட்ட கிணறு நீ.
13 உன் சோலை* மாதுளம்பழங்கள் காய்த்துக் குலுங்குகிற பூஞ்சோலை.
அதுமட்டுமா, ருசியான பழங்கள் என்ன! மருதாணிச் செடிகள் என்ன! சடாமாஞ்சிச் செடிகள் என்ன!
14 சடாமாஞ்சி,+ குங்குமப்பூ, வசம்பு,+ லவங்கம்,+
சாம்பிராணி மரங்கள், வெள்ளைப்போள மரங்கள், அகில் மரங்கள்+ என எத்தனை, எத்தனை!
அவற்றின் வாசனை+ ஆளைத் தூக்குகிறது.
15 தோட்டத்தில் ஊற்றெடுக்கும் நீரூற்று நீ; சுத்தமான தண்ணீர் சுரக்கும் கிணறு நீ.
லீபனோனிலிருந்து ஓடிவரும் நீரோடை+ நீ.
16 வடதிசைக் காற்றே, விழித்திடு.
தென்திசைக் காற்றே, வந்திடு.
என் தோட்டத்தில் தென்றலாய் வீசிடு.
அதன் வாசனையைப் பரப்பிடு.”
“என் காதலன் அவருடைய தோட்டத்துக்கு வந்து,
அதன் ருசியான பழங்களைச் சுவைத்து மகிழட்டும்.”