சங்கீதம்
இசைக் குழுவின் தலைவனுக்கு; தாவீதின் பாடல்.
2 நான் எப்போது உட்காருகிறேன், எப்போது எழுந்திருக்கிறேன் என்று உங்களுக்குத் தெரியும்.+
நீங்கள் தூரத்தில் இருந்தாலும் என் யோசனைகள்கூட உங்களுக்குத் தெரியும்.+
3 நான் பயணம் செய்யும்போதும் படுக்கும்போதும் என்னைக் கவனிக்கிறீர்கள்.
என் வழிகளையெல்லாம் நன்றாகத் தெரிந்து வைத்திருக்கிறீர்கள்.+
4 யெகோவாவே, என் வாயிலிருந்து ஒரு வார்த்தை வருவதற்கு முன்பே,
நான் என்ன சொல்லப்போகிறேன் என்று உங்களுக்கு நன்றாகத் தெரியும்.+
5 எனக்கு முன்பக்கத்திலும் பின்பக்கத்திலும், என்னைச் சுற்றிலும் நீங்கள் இருக்கிறீர்கள்.
உங்கள் கையை என்மேல் வைக்கிறீர்கள்.
6 நீங்கள் என்னை எவ்வளவு நுணுக்கமாகத் தெரிந்து வைத்திருக்கிறீர்கள்!
இதெல்லாம் என் அறிவுக்கு அப்பாற்பட்டது!*
என் புத்திக்கு எட்டாதது!+
7 உங்களுடைய சக்திக்கு மறைவாக நான் எங்கே தப்பித்துப் போக முடியும்?
உங்கள் பார்வைக்கு மறைவாக எங்கே ஓடி ஒளிய முடியும்?+
8 நான் வானத்துக்கு ஏறினாலும் நீங்கள் அங்கே இருப்பீர்கள்.
நான் கல்லறையில் படுக்கை போட்டாலும் நீங்கள் அங்கே இருப்பீர்கள்.+
9 நான் விடியலின் சிறகுகளோடு பறந்துபோய்,
தொலைதூரத்திலுள்ள கடலருகே தங்கினால்கூட,
10 அங்கேயும் உங்கள் கை எனக்கு வழிகாட்டும்.
உங்கள் வலது கை என்னைத் தாங்கிப் பிடிக்கும்.+
11 “இருட்டு கண்டிப்பாக என்னை மூடிக்கொள்ளும்!” என்று நான் சொல்லும்போது,
என்னைச் சூழ்ந்திருக்கிற இருட்டு வெளிச்சமாக மாறும்.
12 இருட்டுகூட உங்களுக்கு இருட்டாக இருக்காது.
இரவுகூட உங்களுக்குப் பகல்போல் பிரகாசமாக இருக்கும்.+
உங்களைப் பொறுத்தவரை, இருட்டும் வெளிச்சமும் ஒன்றுதான்.+
13 நீங்கள்தான் என் சிறுநீரகங்களை உருவாக்கினீர்கள்.
14 பிரமிக்க வைக்கும் விதத்தில் என்னை அற்புதமாகப் படைத்திருக்கிறீர்கள்!+
அதனால் உங்களைப் புகழ்கிறேன்.
உங்கள் செயல்கள் எல்லாமே அற்புதமானவை.+
அது எனக்கு மிக நன்றாகத் தெரியும்.
15 நான் மறைவான இடத்தில் உண்டாக்கப்பட்டபோது,
என் தாயின் கர்ப்பத்தில்* உருவாக்கப்பட்டபோது,
என் எலும்புகள் உங்கள் கண்களுக்கு மறைவாக இருக்கவில்லை.+
16 நான் கருவாக இருந்தபோதே உங்கள் கண்கள் என்னைப் பார்த்தன.
என்னுடைய உறுப்புகள் எதுவும் உருவாவதற்கு முன்பே,
அவை ஒவ்வொன்றைப் பற்றியும், அவை உருவாகும் நாட்களைப் பற்றியும்
உங்களுடைய புத்தகத்தில் எழுதப்பட்டிருந்தது.
17 கடவுளே, உங்களுடைய யோசனைகள் எனக்கு எவ்வளவு அருமையானவை!+
அவை கணக்கிலேயே அடங்காதவை!+
18 நான் அவற்றை எண்ண ஆரம்பித்தால், அவை கடற்கரை மணலைவிட அதிகமாக இருக்கும்.+
நான் கண்விழிக்கும்போதும் உங்களோடுதான் இருக்கிறேன்.*+
19 கடவுளே, நீங்கள் பொல்லாதவர்களை வெட்டி வீழ்த்தினால் எவ்வளவு நன்றாக இருக்கும்!+
அப்போது, வன்முறைக்காரர்கள்* என்னைவிட்டுப் போய்விடுவார்கள்.
20 அவர்கள் கெட்ட எண்ணத்தோடு உங்களுக்கு எதிராகப் பேசுகிறார்கள்.
அவர்கள் உங்களுடைய எதிரிகள்; உங்கள் பெயரை வீணாகப் பயன்படுத்துகிறார்கள்.+
21 யெகோவாவே, உங்களை வெறுக்கிறவர்களை நான் வெறுக்காமல் இருப்பேனா?+
உங்களை எதிர்க்கிறவர்களை நான் அருவருக்காமல் இருப்பேனா?+
23 கடவுளே, என்னை ஆராய்ந்து பார்த்து, என் இதயத்தைத் தெரிந்துகொள்ளுங்கள்.+
என்னைச் சோதித்துப் பார்த்து, என் மனதிலுள்ள கவலைகளைப் புரிந்துகொள்ளுங்கள்.+