42 «Дигаронро наҷот медоду худашро наҷот дода наметавонад! Агар ӯ Подшоҳи Исроил+ бошад, бигзор аз сутуни азоб фарояд, он гоҳ мо ба ӯ имон меорем. 43 Ӯ ба Худо умед мебаст ва мегуфт: “Ман Писари Худо ҳастам”.+ Пас, агар Худо аз вай розӣ бошад, канӣ ӯро наҷот диҳад».+