13 Баъд онҳо баъзе аз фарисиён ва тарафдорони Ҳиродусро назди ӯ фиристоданд, то дар суханаш айбе ёбанд.+ 14 Ин одамон назди ӯ омада, гуфтанд: «Эй Устод, мо медонем, ки ту шахси ростқавл ҳастӣ ва ба ҳеҷ кас хушомад намекунӣ, зеро барои ту мансабу мартабаи одам аҳамияте надорад. Ту дар бораи Худо ростиро таълим медиҳӣ. Пас, ба мо бигӯ, ки ба қайсар* андози сарикасӣ супоридан равост ё не? 15 Мо бояд онро супорем?» Исо дурӯягии онҳоро пай бурда гуфт: «Барои чӣ маро месанҷед? Канӣ ба ман динорро* нишон диҳед». 16 Онҳо диноре оварданд ва Исо аз онҳо пурсид: «Дар ин танга сурат ва номи киро мебинед?» Онҳо ҷавоб доданд: «Қайсарро». 17 Он гоҳ ӯ ба онҳо гуфт: «Он чӣ аз қайсар аст, ба қайсар диҳед+ ва он чӣ аз Худост — ба Худо».+ Мардум аз ҷавоби ӯ дар ҳайрат монданд.

20 Онҳо Исоро бодиққат мушоҳида карда, якчанд нафарро, ки ба онҳо пинҳонӣ пул дода буданд, ба наздаш фиристоданд, то онҳо худро росткор нишон дода, дар сухани Исо айбе ёбанд+ ва ӯро ба дасти ҳокимият ва ҳоким супоранд. 21 Он одамон аз ӯ пурсиданд: «Эй Устод, мо медонем, ки суханону таълими ту дуруст аст ва ту ба ҳама бо як чашм менигариву дар бораи Худо ростиро таълим медиҳӣ. 22 Пас, ба мо бигӯ, ки ба қайсар* андоз супоридан равост ё не?» 23 Вале Исо макри онҳоро пай бурда гуфт: 24 «Канӣ ба ман динорро* нишон диҳед. Дар ин танга сурат ва номи киро мебинед?» Онҳо ҷавоб доданд: «Қайсарро». 25 Он гоҳ Исо ба онҳо гуфт: «Пас, он чӣ аз қайсар аст, ба қайсар диҳед+ ва он чӣ аз Худост — ба Худо».+ 26 Онҳо дар ягон сухане, ки ӯ дар пеши мардум мегуфт, айбе ёфта натавонистанд, балки аз ҷавоби ӯ дар ҳайрат монда, дигар чизе нагуфтанд.