10. а) Кадом оятҳои Китоби Муқаддас нишон медиҳанд, ки Яҳува маргро нест мекунад? б) Ин оятҳо дар бораи Яҳува ва Писараш чиро ошкор мекунанд?

¹⁰ Танҳо Яҳува Павлусро наҷот дода метавонист. Ишаъё пайғамбар баъди он ки дар бораи «рӯпӯш» навишт, дар ояти навбатӣ қайд кард: «Маргро ба сурати абадӣ маҳв хоҳад намуд, ва Худованд Худо ашкҳоро аз ҳамаи чеҳраҳо пок хоҳад кард» (Иш. 25:8). Чи хеле ки падари меҳрубон фарзандашро аз азоб халос карда, обҳои дидаашро пок мекунад, ба монанди ин Яҳува низ бо омодагӣ маргро нест мекунад. Дар ин кор Исо ба Ӯ дастёрӣ хоҳад кард. Дар 1 Қӯринтиён 15:22 омадааст: «Чунон ки дар Одам ҳама мемиранд, ончунон дар Масеҳ ҳама зинда мешаванд». Ҳамчунин, Павлус вақте пурсид, ки «кӣ маро аз... мамот раҳоӣ медиҳад?», худаш ба саволаш ҷавоб дод: «Худоро ба воситаи... Исои Масеҳ шукр мегӯям» (Рум. 7:25). Равшан аст, ки бо исёни Одаму Ҳавво муҳаббати Яҳува нисбати инсоният хунук нагаштааст. Ва Исо, ки дар офариниши одам дастёри Худо буд, то ҳол одамонро дӯст медорад (Мас. 8:30, 31). Аммо ин наҷот чӣ тавр амалӣ мегардад?

15, 16. а) Китоби Муқаддас «душмани охирин... мамот» гуфта чиро дар назар дорад ва он кай нест карда мешавад? б) Мувофиқи 1 Қӯринтиён 15:28 Исо дар вақти муносиб чӣ кор хоҳад кард?

¹⁵ Дар охири Ҳукмронии ҳазорсолаи Салтанат одамони итоаткор аз тамоми душманоне, ки аз сабаби гуноҳи Одам пайдо шуда буданд, халосӣ меёбанд. Китоби Муқаддас мегӯяд: «Чунон ки дар Одам ҳама мемиранд, ончунон дар Масеҳ ҳама зинда мешаванд. Ҳар яке бо навбати худ: аввал Масеҳ, баъд онҳое ки аз они Масеҳанд [онҳое ки ҳамроҳаш подшоҳӣ мекунанд] дар вақти омадани Ӯ. Баъд охират фаро мерасад, ки он вақт Ӯ Малакутро ба Худо ва Падар месупорад ва ҳар гуна раёсат ва ҳар гуна қудрат ва қувватро барҳам медиҳад; зеро Ӯ бояд салтанат ронад то даме ки ҳамаи душманонро зери пойҳои Худ сарнагун созад. Душмани охирине ки маҳв карда хоҳад шуд, мамот аст» (1 Қӯр. 15:22–26). Бале, марге ки мо аз Одам мерос гирифтаем, оқибат нест мегардад. «Рӯпӯше», ки ҳоло бар тамоми инсоният пӯшонида шудааст, абадан нест карда хоҳад шуд (Иш. 25:7, 8).