10. Ба кадом маъно бақияи тадҳиншудагон «бар халқҳо ва бар мамлакатҳо» таъин шудаанд?

¹⁰ Яҳува чун «Подшоҳи халқҳо» ба Ирмиё супориш дод, ки ба халқҳо ва мамлакатҳо ҳукмҳои Ӯро эълон намояд (Ирм. 10:6, 7). Вале ба кадом маъно бақияи тадҳиншудагон «бар халқҳо ва бар мамлакатҳо» таъин шудаанд? (Ирм. 1:10). Чӣ хеле ки дар гузашта ба пайғамбар Ирмиё супориш дода шуда буд, айнан ҳамин тавр ба синфи Ирмиё, яъне тадҳиншудагон аз тарафи Ҳокими Даҳр супориш дода шудааст. Ходимони тадҳиншудаи Худо ҳамин тариқ вазифадор карда шудаанд, ки бар тамоми халқҳо ва мамлакатҳо ҳукмҳои Яҳуваро эълон кунанд. Ин вазифаро ба синфи Ирмиё Худои Қодир додааст ва он бо истифодаи Каломи илҳомбахшидаи Ӯ ба таври фаҳмо эълон мекунад, ки халқҳо ва мамлакатҳои имрӯза дар вақти таъинкардаи Худо ва бо ҳамон тарзе ки Ӯ мехоҳад, решакан ва талаф хоҳанд шуд (Ирм. 18:7–10; Ваҳй 11:18). Синфи Ирмиё вазифаи худро бо қатъият иҷро мекунад ва ҳукмҳои Яҳуваро дар тамоми рӯи замин эълон мекунад.

14, 15. а) Содиқона супориши худро иҷро кардани Ирмиё чӣ гуна натиҷа овард? б) Халқи Худо имрӯз дар мавриди кори мавъиза чиро дарк мекунад?

¹⁴ Ирмиё огоҳӣ ва ҳукмҳои Яҳуваро пайваста эълон менамуд ва ҳамзамон супориши ба вай додашудаи ободкунӣ ва ниҳолшинониро фаромӯш намекард (Ирм. 1:10). Кори ободкунӣ ва ниҳолшинонии ӯ самар овард. Баъзе яҳудиён ва ғайриисроилиён ҳангоми несту нобудшавии Ерусалим, дар соли 607–и то эраи мо, наҷот ёфтанд. Мо медонем, ки дар байни онҳо рекобиён, Абдумалик ва Борух буданд (Ирм. 35:19; 39:15–18; 43:5–7). Ин дӯстони содиқ ва худотарси Ирмиё онҳоеро тасвир мекунанд, ки умеди заминӣ доранду имрӯз дӯстони синфи Ирмиё мебошанд. Синфи Ирмиё аз он хурсандии зиёд мегирад, ки «анбӯҳи бузург»–ро аз ҷиҳати рӯҳонӣ обод мекунад (Ваҳй 7:9). Ба ҳамин монанд, ин ҳамроҳони содиқи тадҳиншудагон ба шахсони самимӣ барои гирифтани дониши ҳақиқат кӯмак намуда қаноатмандии бузург эҳсос мекунанд.