กิจการของอัครสาวก
24 ห้าวันต่อมา มหาปุโรหิตอานาเนีย+พร้อมกับผู้นำชาวยิวบางคนและทนายความคนหนึ่งชื่อเทอร์ทูลลัสก็เดินทางไปเพื่อแจ้งข้อกล่าวหาเปาโลต่อผู้ว่าราชการ+ 2 เมื่อเทอร์ทูลลัสถูกเรียก เขาก็เริ่มพูดกล่าวหาเปาโลว่า
“ท่านเฟลิกส์ที่เคารพ พวกเรามีความร่มเย็นเป็นสุขได้ก็เพราะท่าน และประเทศชาติของเราพัฒนาขึ้นก็เพราะท่านมองการณ์ไกล 3 พวกเราทุกคนไม่ว่าอยู่ที่ไหนรู้สึกขอบคุณอย่างยิ่งสำหรับสิ่งต่าง ๆ ที่ท่านได้ทำเพื่อพวกเราเสมอมา 4 แต่ผมไม่อยากรบกวนเวลาท่านมากกว่านี้ ผมจะขอพูดสั้น ๆ ขอกรุณาฟังพวกผมหน่อย 5 พวกผมพบว่าผู้ชายคนนี้เป็นตัวปัญหา+ที่ปลุกระดม+ชาวยิวทั่วทุกแห่ง* เขาเป็นผู้นำนิกายของชาวนาซาเร็ธ+ 6 และพยายามลบหลู่วิหารด้วย พวกผมจึงจับตัวเขาไว้+ 7 *—— 8 ขอให้ท่านสอบสวนเขาเอง แล้วท่านจะได้รู้ว่าเรื่องทั้งหมดที่พวกผมฟ้องเขานั้นเป็นความจริง”
9 พวกยิวก็ร่วมกล่าวหาเปาโลด้วยโดยยืนยันว่าเรื่องที่ฟ้องเปาโลเป็นเรื่องจริง 10 เมื่อผู้ว่าราชการพยักหน้าให้เปาโลพูด เปาโลจึงพูดว่า
“ผมรู้ว่าท่านเป็นผู้พิพากษาให้กับชาตินี้มาหลายปีแล้ว ผมยินดีที่ได้พูดแก้คดีของผมต่อหน้าท่าน+ 11 ท่านสามารถตรวจสอบได้เลยว่า ตั้งแต่ผมไปนมัสการในกรุงเยรูซาเล็ม+จนถึงตอนนี้ก็ยังไม่ถึง 12 วัน 12 และพวกเขาก็ไม่เคยเห็นว่าผมเถียงกับใครในวิหาร หรือปลุกปั่นใครให้ก่อความวุ่นวายไม่ว่าในที่ประชุมของพวกเขาหรือที่ไหน ๆ ในเมือง 13 และจนถึงตอนนี้พวกเขาก็ไม่มีหลักฐานที่พิสูจน์ว่าผมทำอะไรผิดตามที่พวกเขากล่าวหา 14 แต่ผมยอมรับเรื่องหนึ่ง คือ ผมทำงานรับใช้ที่ศักดิ์สิทธิ์ให้พระเจ้าของบรรพบุรุษของผม+ ตามแนวปฏิบัติที่พวกเขาเรียกว่าเป็นนิกายหนึ่ง เพราะผมเชื่อทุกสิ่งที่เขียนไว้ในกฎหมายของโมเสสและในหนังสือของพวกผู้พยากรณ์*+ 15 และผมมีความหวังในพระเจ้าเหมือนที่พวกเขามี ความหวังของผมก็คือทั้งคนดี*และคนชั่ว+จะฟื้นขึ้นจากตาย+ 16 ผมพยายามอยู่เสมอที่จะไม่ทำผิดต่อพระเจ้าหรือต่อมนุษย์+ เพื่อจะไม่มีอะไรรบกวนความรู้สึกผิดชอบชั่วดีของผม 17 หลังจากที่ผมไม่อยู่ที่กรุงเยรูซาเล็มหลายปี ผมก็กลับไปที่นั่นเพื่อเอาของบริจาค+ไปให้คนในชาติของผม และเอาของไปถวายพระเจ้า 18 ตอนที่ผมกำลังทำอย่างนั้น พวกยิวก็เจอผมอยู่ในวิหารหลังจากที่ชำระตัวตามพิธีกรรม+ ผมไม่ได้อยู่กับฝูงชนหรือก่อความวุ่นวายอะไร ตอนนั้นมีคนยิวบางคนจากแคว้นเอเชียอยู่ที่นั่นด้วย 19 และถ้าพวกนั้นมีอะไรจะกล่าวหาผม ก็น่าจะมาฟ้องผมต่อหน้าท่านวันนี้+ 20 หรือไม่ก็ให้คนที่อยู่ที่นี่บอกมาว่าผมทำผิดอะไรตอนที่ผมยืนอยู่ต่อหน้าศาลแซนเฮดริน 21 ยกเว้นเรื่องเดียวที่พวกเขาจะกล่าวหาผมได้ คือตอนที่ยืนอยู่กลางศาลผมตะโกนขึ้นมาว่า ‘ผมถูกตัดสินคดีต่อหน้าพวกคุณในวันนี้ก็เพราะเรื่องการฟื้นขึ้นจากตาย’”+
22 เฟลิกส์รู้เรื่องดีเกี่ยวกับทางนั้น*+ เขาจึงให้เลื่อนการพิจารณาออกไปก่อนและพูดว่า “ผมจะตัดสินคดีของพวกคุณตอนที่ผู้บังคับกองพันลีเซียสมาถึง” 23 แล้วเฟลิกส์ก็สั่งนายร้อยให้คุมตัวเปาโลไว้แต่ให้มีอิสระบ้างพอสมควร และสั่งว่าไม่ต้องห้ามถ้ามีพวกของเปาโลมาคอยดูแลเขา
24 ไม่กี่วันต่อมา เฟลิกส์มากับภรรยาชื่อดรูสิลลาซึ่งเป็นชาวยิว เฟลิกส์ให้คนไปเรียกเปาโลมาเพื่อฟังเปาโลพูดถึงความเชื่อเรื่องพระคริสต์เยซู+ 25 แต่พอเปาโลพูดถึงเรื่องการทำสิ่งที่ถูกต้อง การรู้จักควบคุมตัวเอง และการพิพากษาที่จะเกิดขึ้น+ เฟลิกส์ก็กลัวและบอกว่า “ตอนนี้คุณไปได้แล้ว ถ้ามีโอกาสผมจะเรียกคุณมาอีก” 26 ที่จริง เฟลิกส์หวังว่าจะได้เงินสินบนจากเปาโล เขาจึงเรียกเปาโลมาคุยด้วยบ่อย ๆ 27 แต่เฟลิกส์ยังให้เปาโลอยู่ในคุกต่อไปเพราะอยากเอาใจชาวยิว+ สองปีผ่านไป ปอร์สิอัสเฟสทัสก็มารับตำแหน่งต่อจากเฟลิกส์