การประกาศข่าวดีในทุ่งนาข้าวของไต้หวัน — ห้องสมุดออนไลน์ของวอชเทาเวอร์

เราเป็นคนชนิดที่มีความเชื่อ

การประกาศข่าวดีในทุ่งนาข้าวของไต้หวัน

ตามปกติไต้หวันมีปริมาณน้ำฝนบริบูรณ์ ซึ่งทำให้สามารถเก็บเกี่ยวข้าวที่ให้ผลอย่างดีปีละสองครั้ง. แต่บางครั้งฝนไม่ตกเมื่อถึงเวลาที่น่าจะตก และต้นกล้าก็ตาย. เมื่อเหตุการณ์นี้เกิดขึ้น ชาวนาเลิกทำนาไหม? ไม่. เขารู้ว่าจำเป็นต้องมีความบากบั่น. เขาหว่านกล้าใหม่และทำนาอีก. ครั้นแล้ว ถ้าสภาพการณ์ดีขึ้น ชาวนาก็เก็บเกี่ยวผลที่ดี. การหว่านและการเก็บเกี่ยวทางฝ่ายวิญญาณบางครั้งคล้ายกันมาก.

บากบั่นในการเก็บเกี่ยวทางฝ่ายวิญญาณ

ตลอดหลายปีเหล่าพยานพระยะโฮวาในไต้หวันได้ทำงานหนักเพื่อหว่านและเก็บเกี่ยวเมล็ดแห่งความจริงตามหลักพระคัมภีร์ในบางพื้นที่ซึ่งดูเหมือนจะไม่บังเกิดผล. ตัวอย่างหนึ่งคือมณฑลเมียวลี. มีการตอบรับเล็กน้อยต่อความพยายามเป็นครั้งคราวที่จะให้คำพยานในเขตนี้. ดังนั้น ในปี 1973 คู่สมรสที่เป็นไพโอเนียร์พิเศษคู่หนึ่งได้รับมอบหมายให้ทำงานที่นั่นฐานะเป็นผู้ประกาศราชอาณาจักรเต็มเวลา. ทีแรก บางคนแสดงความสนใจในข่าวดี. อย่างไรก็ตาม ไม่ช้าความสนใจนั้นก็เหือดหายไป. แล้วไพโอเนียร์พิเศษจึงได้รับมอบหมายไปอีกเขตหนึ่ง.

ในปี 1991 ไพโอเนียร์พิเศษอีกสองคนได้รับการมอบหมายไปที่นั่น. แต่สภาพการณ์ก็บ่งชี้อีกว่า แนวโน้มทั่วไปไม่เหมาะสำหรับการเติบโตทางฝ่ายวิญญาณ. หลังจากสองสามปี ไพโอเนียร์พิเศษได้รับการมอบหมายใหม่ไปยังเขตที่หวังว่าจะเป็นทุ่งนาที่เกิดผลมากกว่า. ดังนั้น เขตนี้จึงถูกปล่อยไว้เฉย ๆ ระยะหนึ่ง.

ความพยายามใหม่ เก็บเกี่ยวผลสำเร็จ

ในเดือนกันยายน 1998 มีการตัดสินใจที่จะใช้ความพยายามค้นหาบริเวณซึ่งบังเกิดผลมากกว่าในเขตงานอันกว้างใหญ่ไพศาลที่ยังไม่มีการมอบหมายในไต้หวัน. มีการทำให้งานนี้สำเร็จโดยวิธีใด? โดยการมอบหมายให้ไพโอเนียร์พิเศษชั่วคราวประมาณ 40 คนทำงานในเขตที่มีคนอยู่อาศัยหนาแน่นกว่าซึ่งเป็นเขตงานที่ยังไม่มีการมอบหมาย.

สองเมืองที่อยู่ติดกันในมณฑลเมียวลีอยู่ในบรรดาเขตงานที่เลือกไว้สำหรับการรณรงค์นี้. พี่น้องหญิงที่เป็นโสดสี่คนต้องทำงานที่นั่นเป็นเวลาสามเดือนเพื่อทดลองดูเขตงานนั้น. หลังจากมาถึงไม่นาน พวกเธอได้เขียนรายงานที่ทำให้เบิกบานใจเกี่ยวกับจำนวนของผู้คนที่สนใจซึ่งพวกเธอได้พบนั้น. พอถึงตอนจบของการเป็นไพโอเนียร์สามเดือนในเขตนั้น พวกเธอนำการศึกษาคัมภีร์ไบเบิลตามบ้านหลายราย. พวกเธอยังได้ตั้งกลุ่มการศึกษาหนังสือขึ้นด้วยโดยความช่วยเหลือของผู้ปกครองคนหนึ่งจากประชาคมใกล้เคียง.

พี่น้องหญิงเหล่านี้สามคนแสดงให้เห็นชัดว่าอยากจะอยู่ต่อไปเพื่อเอาใจใส่ “ต้นกล้า” ที่อ่อนอยู่ซึ่งกำลังเติบโตอย่างดีทีเดียว. ฉะนั้น สองคนในพวกเธอได้รับการแต่งตั้งเป็นไพโอเนียร์พิเศษถาวร และคนที่สามยังคงทำงานที่นั่นต่อไปฐานะไพโอเนียร์ประจำ. ผู้ปกครองคนหนึ่งจากประชาคมใกล้เคียงได้ย้ายเข้าไปในเขตนั้นเพื่อช่วยพวกเธอ. มากกว่า 60 คนเข้าร่วมฟังคำบรรยายสาธารณะซึ่งเป็นการบรรยายครั้งแรกในเขตนั้น. ปัจจุบันประชาคมใกล้เคียงกำลังช่วยกลุ่มที่เพิ่งจะเริ่มใหม่นี้ให้จัดการประชุมวันอาทิตย์เป็นประจำนอกเหนือจากการศึกษาหนังสือที่มีอยู่หลายกลุ่ม. อีกไม่นานอาจมีการตั้งประชาคมใหม่ขึ้นในเขตนี้.

ความบากบั่นนำมาซึ่งพระพร ในภูมิภาคอื่น ๆ ของไต้หวัน

เขตอื่น ๆ ได้ตอบรับในลักษณะคล้ายกัน. ในมณฑลอี้หลานทางภาคตะวันออกเฉียงเหนือของเกาะ มีการตั้งกลุ่มการศึกษาหนังสือประจำประชาคมกลุ่มใหม่ขึ้นในบริเวณที่ไพโอเนียร์พิเศษชั่วคราวได้ทำงาน.

เย็นวันหนึ่งขณะทำการเยี่ยมตามบ้าน ไพโอเนียร์พิเศษชั่วคราวได้พบชายหนุ่มคนหนึ่งและเอาใบปลิวให้เขาดูรายการการประชุมต่าง ๆ ของประชาคม. เขาถามทันทีว่า “ผมจะเข้าร่วมการประชุมในคืนวันพรุ่งนี้ได้ไหมครับ? ถ้าได้ ผมควรใส่เสื้อผ้าแบบไหน?” ไพโอเนียร์คนนี้ได้นำการศึกษาคัมภีร์ไบเบิลแปดรายกับผู้สนใจทุกสัปดาห์. นักศึกษาคัมภีร์ไบเบิลหลายคนวางโครงการจะเป็นผู้ประกาศข่าวดีด้วยตัวเองในไม่ช้า โดยมีเป้าหมายจะรับบัพติสมา.

มีอีกคนหนึ่งในเมืองเดียวกันนี้เป็นผู้ที่ไปโบสถ์มาหลายปี แต่หาไม่พบคนที่จะสอนคัมภีร์ไบเบิลให้เธอ. เมื่อเธอได้ยินเรื่องการจัดให้มีการศึกษาคัมภีร์ไบเบิล เธอฉวยโอกาสที่จะศึกษาทันที. เธอได้รับการสนับสนุนให้เตรียมบทเรียนล่วงหน้า. เมื่อไพโอเนียร์พิเศษชั่วคราวมาถึงเพื่อนำการศึกษา เธอพบว่าผู้หญิงคนนี้ได้ทำ “การบ้าน” ของเธอโดยซื้อสมุดบันทึกมาเล่มหนึ่งแล้วเขียนคำถามที่พิมพ์อยู่ในเรื่องที่เธอศึกษาลงไว้ในสมุดนั้น. ครั้นแล้วเธอได้เขียนคำตอบออกมาสำหรับคำถามแต่ละข้อ. เธอยังได้คัดลอกข้อคัมภีร์ที่มีการอ้างถึงในบทเรียนทุกข้อลงในสมุดบันทึกของเธอด้วย. ครั้นถึงเวลาที่พี่น้องหญิงมาเพื่อนำการศึกษาครั้งแรก ผู้หญิงคนนี้ได้เตรียมสามบทเรียนแรกไว้เรียบร้อยแล้ว!

ปรากฏผลคล้ายกันที่เมืองดองชีในภาคกลางของไต้หวัน. ไพโอเนียร์พิเศษชั่วคราวได้จำหน่ายจุลสารมากกว่า 2,000 เล่มในสามเดือนที่พวกเขาทำงานที่นั่น. พอถึงเดือนที่สาม พวกเขานำการศึกษาคัมภีร์ไบเบิลตามบ้าน 16 ราย. แผ่นดินไหวซึ่งเกิดขึ้นในภาคกลางของไต้หวันเมื่อวันที่ 21 กันยายน 1999 ได้ทำลายส่วนใหญ่ของเมืองนี้ แต่ผู้สนใจบางคนยังคงก้าวหน้าฝ่ายวิญญาณต่อไป ถึงแม้เขาต้องเดินทางถึงหนึ่งชั่วโมงเพื่อเข้าร่วมการประชุมต่าง ๆ ณ หอประชุมใกล้ที่สุด. ถูกแล้ว จำเป็นต้องมีความบากบั่นเพื่อจะเก็บเกี่ยวพืชผลที่บริบูรณ์ ไม่ว่าจะเป็นพืชผลจริง ๆ หรือพืชผลทางฝ่ายวิญญาณ.

[แผนที่หน้า 8]

(รายละเอียดดูจากวารสาร)

จีน

ช่องแคบไต้หวัน

ไต้หวัน

[ที่มาของภาพ]