Mga Awit
2 Bakit nagkakagulo ang mga bansa
At ang mga bayan ay nagbubulong-bulungan* tungkol sa walang-katuturang bagay?+
3 Sinasabi nila: “Lagutin natin ang mga ikinadena nila sa atin
At itapon ang mga panali nila!”
4 Ang nakaupo sa trono sa langit ay matatawa;
Pagtatawanan sila ni Jehova.
5 Sa tindi ng galit niya ay magsasalita siya sa kanila sa panahong iyon,
At sisindakin niya sila ng kaniyang nag-aapoy na galit.
6 Sasabihin niya: “Ako mismo ang nagluklok sa aking hari+
Sa Sion,+ na aking banal na bundok.”
7 Ipahahayag ko ang sinabi ni Jehova;
Sinabi niya sa akin: “Ikaw ang anak ko;+
Ngayon, ako ay naging iyong ama.+
8 Hilingin mo sa akin, at ibibigay ko ang mga bansa bilang iyong mana
At ang buong lupa bilang iyong pag-aari.+
10 Kaya ngayon, kayong mga hari, magpakatalino kayo;
Tumanggap kayo ng pagtutuwid,* kayong mga hukom sa lupa.
11 Maglingkod kayo kay Jehova nang may takot,
At magsaya kayo nang may panginginig.
12 Parangalan* ninyo ang anak;+ kung hindi ay magagalit ang Diyos*
At malilipol kayo,+
Dahil ang galit Niya ay biglang sumisiklab.
Maligaya ang lahat ng nanganganlong sa Kaniya.