Yuhanna

1 Başlangıçta+ Söz+ vardı, Söz Tanrı ile beraberdi+ ve Söz bir tanrıydı.*+ 2 O, başlangıçta+ Tanrı’yla beraberdi.+ 3 Her şey onun aracılığıyla var oldu+ ve tek bir şey bile onsuz var olmadı.

Onun aracılığıyla var olan 4 yaşamdı,+ yaşam da insanların ışığıydı.+ 5 Bu ışık karanlıkta parlıyor;+ karanlık onu alt edemedi.

6 Tanrı’nın temsilci olarak gönderdiği bir adam ortaya çıktı;+ adı Yahya idi.+ 7 Bu adam tanıklık+ etmeye gelmişti. Işığa tanıklık edecekti ki,+ her tür insan onun aracılığıyla iman etsin.+ 8 Kendisi o ışık değildi,+ fakat ışığa tanıklık+ edecekti.

9 Her tür insanı aydınlatan+ o gerçek ışık,+ dünyaya gelmek üzereydi.+ 10 O, dünyadaydı+ ve dünya onun aracılığıyla var olmuştu;+ fakat dünya onu tanımadı. 11 Kendi memleketine geldi, fakat kendi halkı onu kabul etmedi.+ 12 Ancak, kendisini kabul eden herkese+ Tanrı’nın çocukları+ olma hakkını verdi; çünkü onun ismine iman ettiler.+ 13 Onların doğumu ne kan bağına ne de bir insanın arzusuna ya da iradesine dayanır; onlar Tanrı’nın çocuklarıdır.+

14 Söz, insan olup+ aramızda yaşadı ve biz onun ihtişamını gördük; öyle ki, bir babanın biricik oğluna+ bağışladığı bir ihtişam. O, lütufla doluydu ve hep hakikati+ konuştu. 15 (Yahya onun hakkında tanıklık etmiş ve bunu yüksek sesle duyurmuştu. Şu sözleri söyleyen de oydu: “Ardımdan gelen önüme geçti, çünkü o benden önce vardı.”)+ 16 Nitekim biz hepimiz, onun bol bol+ sahip olduklarından yararlandık, evet, lütuf üzerine lütuf+ gördük. 17 Çünkü Kanun Musa aracılığıyla verildi,+ lütuf+ ve hakikat+ İsa Mesih aracılığıyla ortaya çıktı. 18 Tanrı’yı hiçbir insan görmemiştir;+ O’nu bize anlatan,+ Babamızın yanı başında*+ bulunan o biricik varlıktır.*+

19 Yahudiler Yahya’ya “Sen kimsin?”+ diye sormak için Yeruşalim’den kâhinler ve Levioğulları gönderdiğinde onun tanıklığı şöyle oldu: 20 “Ben Mesih değilim” diyerek,+ gerçeği inkâr etmeden açıkça konuştu. 21 “Peki o zaman İlya+ mısın?” diye sorduklarında, “Değilim” dedi. “Sen o Peygamber+ misin?” diye de sordular. “Hayır!” diye cevap verdi. 22 O zaman, “Sen kimsin? Bizi gönderenlere ne cevap verelim? Kendin hakkında ne diyorsun?”+ dediler. 23 Yahya şöyle dedi: “Ben, İşaya peygamberin dediği gibi, ‘Yehova’nın* yolunu düzleyin’ diye çölde yükselen bir sesim.”+ 24 Bu gönderilenler Ferisilerdendi. 25 Ona bazı sorular sordular; “Mademki sen Mesih, İlya veya o Peygamber değilsin, neden vaftiz+ ediyorsun?” 26 Yahya onlara şu cevabı verdi: “Ben suyla vaftiz ediyorum. Fakat aranızda+ biri duruyor ki, siz onu tanımıyorsunuz;+ 27 o ardımdan geliyor. Fakat ben onun çarıklarının bağını çözmeye bile layık değilim.”+ 28 Bütün bunlar Yahya’nın halkı vaftiz ettiği yerde,+ Ürdün Irmağının öte yakasındaki Beytanya’da oldu.

29 Ertesi gün Yahya, İsa’nın kendisine doğru geldiğini görüp şöyle dedi: “İşte, dünyanın+ günahını ortadan kaldıran+ Tanrı Kuzusu!+ 30 ‘Ardımdan gelen biri var ki, önüme geçti, çünkü o benden önce vardı’,+ derken sözünü ettiğim kişi budur. 31 Ben onu tanımazdım, fakat İsrail onu açıkça tanısın diye,+ suyla vaftiz ederek geldim.” 32 Yahya şunu da belirtti: “Ruhun gökten güvercin gibi inip onun üzerinde kaldığını gördüm.+ 33 Ben onun kim olduğunu bilmiyordum; fakat halkı suyla vaftiz etmem için beni gönderen+ dedi ki, ‘Ruhun kimin üzerine inip kaldığını görürsen kutsal ruhla vaftiz edecek+ olan odur.’ 34 Ben de bunu görüp Tanrı’nın Oğlu budur diye tanıklık ettim.”+

35 Ertesi gün Yahya iki öğrencisiyle beraberdi, 36 İsa’yı yürürken görüp yine, “İşte, Tanrı Kuzusu!”+ dedi. 37 O iki öğrencisi de bunu duyup İsa’nın ardından gitti. 38 İsa geri dönüp peşinden geldiklerini görünce, “Ne istiyorsunuz?” dedi. Onlar da, “Rabbi, sen nerede kalıyorsun?” dediler. (“Rabbi”, öğretmen anlamına gelir.) 39 O zaman, “Gelin de görün” dedi. Bunun üzerine gidip onun nerede kaldığını gördüler.+ Onuncu* saat sularıydı; ve o gün onunla kaldılar. 40 Yahya’nın dediklerini duyup İsa’yı izleyen iki kişiden biri, Simun Petrus’un kardeşi Andreas’tı.+ 41 O önce kardeşi Simun’u buldu ve “Biz Mesih’i+ bulduk” dedi. (“Mesih”, meshedilmiş kişi+ anlamına gelir.) 42 Ve onu İsa’ya götürdü. İsa ona bakıp,+ “Sen Yuhanna oğlu+ Simun’sun;+ sana Kifas denecek” dedi. (“Kifas”ın Yunanca karşılığı “Petrus”tur.)*+

43 Ertesi gün İsa Celile’ye gitmek istedi ve Filipus’u+ bulup “Takipçim ol” dedi.+ 44 Filipus da, Andreas ve Petrus gibi Beytsayda+ şehrindendi. 45 Filipus, Natanael’i+ bulup şunları dedi: “Musa’nın Kanunda,+ Peygamberlerin de yazılarında+ söz ettiği kişiyi, Yusuf oğlu+ Nasıralı İsa’yı bulduk.” 46 Fakat Natanael, “Nasıra’dan iyi bir şey çıkabilir mi?”+ dedi. Filipus da ona, “Gel de gör” diye karşılık verdi. 47 İsa kendisine doğru gelen Natanael’i görüp onun hakkında şöyle dedi: “İşte, kendisinde hileden eser olmayan gerçek bir İsrailli.”+ 48 Natanael, “Beni nereden tanıyorsun?” diye sorunca, İsa şöyle cevap verdi: “Filipus seni çağırmadan önce, incir ağacının altındayken gördüm.” 49 Natanael şöyle karşılık verdi: “Öğretmen, sen Tanrı’nın Oğlusun,+ sen İsrail’in Kralısın.”+ 50 İsa, “Seni incir ağacının altında gördüğümü söyledim diye mi bana inanıyorsun? Bunlardan daha büyük şeyler göreceksin” dedi. 51 “Gerçek şu ki, sizler göğün açıldığını, Tanrı’nın meleklerinin+ İnsanoğlunun yanına inip çıktıklarını+ göreceksiniz.”