Gençler Soruyor . . .

Günahımı İtiraf Edeyim mi?

“O kadar utanıyorum ki; ne yapacağımı bilmiyorum. Ana-babama gitmek istiyorum, fakat çok utanıyorum.”—Leyla.a

ALT üst durumdaki genç kadın böyle yazdı. Birkaç yıldan beri kendisiyle aynı imanı paylaşmayan biriyle romantik bir ilişkisi vardı. Bir gün, alkolün etkisiyle onunla cinsel ilişkide bulundu.

Ne yazık ki, böyle şeyler İsa’nın takipçisi olan gençler arasında bile zaman zaman oluyor. Ne kadar genç ve deneyimsizsek, hata işleme olasılığımız o kadar çok. Ancak, küçük bir hatayla, cinsel ahlaksızlık gibi ciddi hatalar arasında büyük bir fark vardır. (I. Korintoslular 6:9, 10) Böyle bir durumda gençler yardıma gereksinim duyar. Sorun, hataları itiraf etmenin kolay olmamasıdır.

İsa’nın takipçisi olan bir kız evlilik öncesi cinsel ilişkide bulundu. Olayı cemaatindeki ihtiyarlara itiraf etmeye karar verip, bunu yapmak için bir gün bile belirledi. Fakat o gün geldiğinde bunu erteledi. Daha sonra bir daha erteledi. Sonunda tam bir yıl geçti.

“Gizli Bir Şey Yoktur”

Ciddi bir günah işlediysen, susmanın çok kötü bir fikir olduğunu anlamalısın. Bir kere, şöyle ya da böyle gerçek çoğu kez ortaya çıkar. Murat küçükken seramikten yapılmış bir duvar süsünü kırmıştı. Şöyle anımsıyor: “Onu dikkatlice yapıştırmaya çalıştım, fakat çok geçmeden annemle babam çatlakları fark ettiler.” Artık çocuk değilsin. Yine de çoğu ana-baba çocuklarıyla ilgili olumsuz bir durumu genellikle sezerler.

On beş yaşındaki Ayşe şu itirafta bulunuyor: “Sorunlarımı yalanlarla örtmeye çalıştım, fakat sonunda meseleleri daha kötü bir hale getirmiş oldum.” Yalanlar çoğu zaman ortaya çıkıyor. En başında doğruyu söylersen ana-baban büyük olasılıkla sarsılacak, fakat yalan söylediğini fark ettiklerinde çok daha fazla sarsılabilirler.

Daha da önemlisi, Mukaddes Kitap şöyle der: “Belli olmıyacak gizli bir şey yoktur, bilinmiyecek ve aydınlığa çıkmıyacak saklı bir şey yoktur.” (Luka 8:17) Yehova ne yaptığımızı ve ne yapmakta olduğumuzu biliyor. Âdem O’ndan saklanamadığı gibi, biz de saklanamayız. (Tekvin 3:8-11) Zamanla, günahlarını başkaları da öğrenebilir.—I. Timoteos 5:24.

Susmak sana başka yönlerden de zarar verebilir. Mezmur yazarı Davud şöyle yazdı: “Ben susunca, bütün gün iniltimden kemiklerim zayıfladı. Çünkü gece gündüz elin üzerimde ağırlaştı.” (Mezmur 32:3, 4) Evet, sır tutmanın verdiği sıkıntı seni duygusal açıdan yıpratabilir. Endişe, suçluluk ve olayın açığa çıkabileceği korkusu moralini bozabilir. Belki kendini arkadaş çevrenden ve ailenden soyutlamaya başlayabilirsin. Tanrı’dan bile koptuğunu hissedebilirsin! Ali adlı bir genç şöyle yazdı: “Yehova’yı üzdüğüm için suçluluk duygusuyla dolu bir vicdanla başa çıkmaya çalışıyordum. Bu beni tüketiyordu.”

Suskunluğu Bozmak

Bu duygusal karışıklığın içinden çıkmanın bir yolu var mı? Evet, var! Mezmur yazarı şöyle dedi: “Sana suçumu bildirdim, ve fesadımı gizlemedim. . . . . Ve [sen] günahımın suçunu bağışladın.” (Mezmur 32:5; ayrıca I. Yuhanna 1:9 ile karşılaştır.) Benzer şekilde, Ali de suçunu itiraf ederek gerçek anlamda rahatladı. Kendisi şöyle anımsıyor: “Yehova’ya yaklaşıp beni bağışlaması için içtenlikle dua ettim.”

Sen de aynını yapabilirsin. Yehova’ya dua et. O senin ne yaptığını biliyorsa da, yaptığını duanda alçakgönüllülükle itiraf et. Yardım edilemeyecek kadar kötü biri olduğun düşüncesi yüzünden çekinmeden bağışlanmayı dile. İsa, kusurlu olmamıza rağmen Tanrı’nın önünde iyi bir durumda olabilmemiz için bizim uğrumuza öldü. (I. Yuhanna 2:1, 2) Gereken değişiklikleri yapmak için güç de isteyebilirsin. Özellikle Mezmur 51’i okumak sana Tanrı’ya bu şekilde yaklaşman için yardımcı olabilir.

Ana-Babaya Söylemek

Bununla birlikte, yalnızca Tanrı’ya itiraf etmekten fazlası gerekiyor. Ana-babana da söylemek zorundasın. Onlar seni “Rabbin terbiye ve nasihatile” yetiştirmek üzere Tanrı tarafından görevlendirilmişlerdir. (Efesoslular 6:4) Bu görevi yerine getirebilmeleri için senin sorunlarını bilmeliler. Yine de, ana-babana söylemek kolay veya hoş olmayabilir. Fakat ilk tepkilerinden sonra, duygularını büyük olasılıkla kontrol altında tutacaklar. Onlara sorununu açacak kadar güvendiğin için memnun bile olabilirler. İsa’nın müsrif oğulla ilgili meseli, cinsel ahlaksızlığa bulaşan genç bir adamı anlatır. Fakat sonunda suçunu itiraf ettiğinde, babası ona yeniden kucak açtı! (Luka 15:11-24) Kuşkusuz, senin annen ve baban da sana yardım edecek. Ne de olsa, seni hâlâ seviyorlar.

Ana-babanı üzeceğinden haklı olarak korkuyor olabilirsin. Oysa, ana-babanı üzen, günahın itiraf edilmesi değil, günahın işlenmesidir! Suçu itiraf etmek o acıyı dindirme yönündeki ilk adımdır. Daha önce sözü edilen Ayşe ana-babasıyla konuştuktan sonra çok rahatladı.

Suçu itiraf etmeyi zorlaştıran başka bir engel ise, utanç ve mahcubiyettir. Sadık yazıcı Ezra kendisinin karışmadığı, diğer Yahudilerin işlediği günahları itiraf ettiğinde şöyle dedi: “Ey Allahım, utanıyorum, ve yüzümü sana, Allahıma kaldırmağa sıkılıyorum.” (Ezra 9:6) Aslında, yanlış bir şey yapınca utanç duymak yerindedir. Bu vicdanının hâlâ çalıştığını gösterir. Zamanla bu utanç duyguları kaybolacaktır. Ali bunu şöyle ifade etti: “Suçu itiraf etmek son derece zor ve mahcup edicidir. Fakat Yehova’nın bol bol bağışlayacağını bilmek rahatlatıcıdır.”

İhtiyarlara Başvurmak

İsa’nın bir takipçisiysen, mesele onu ana-babana söylemekle de bitmez. Ali şöyle diyor: “Sorunumu cemaat ihtiyarlarına anlatmam gerektiğini biliyordum. Bana yardım edeceklerini bilmek çok rahatlatıcıydı!” Evet, Yehova’nın Şahitleri arasındaki gençler yardım ve teşvik için cemaat ihtiyarlarına gidebilirler ve gitmeliler de. Fakat neden sadece Yehova’ya dua edip olayı kapatamazsın? Çünkü Yehova ihtiyarlara ‘canlarımız uğrunda bekçilik’ etme sorumluluğunu emanet etti. (İbraniler 13:17) Bir daha günah işlemekten kaçınmana onlar yardım edebilirler.—Yakub 5:14-16 ile karşılaştırın.

Kendi kendine yardım edebileceğini düşünerek kendini aldatma. Gerçekten bunu yapacak kadar güçlü olsaydın, bu günahı işler miydin? Açıkça anlaşıldığı gibi, bir başkasından yardım istemelisin. Ali cesaretini toplayıp bunu yaptı. Önerisi nedir? “Ciddi bir günah işlemiş ya da işlemekte olan herkesi Yehova’ya ve O’nun çobanlarından birine yüreğini açmaya teşvik ederim.”

Peki, bir ihtiyara nasıl yaklaşabilirsin? Birlikteyken nispeten rahat olacağın birini seç. Şöyle diyerek başlayabilirsin: “Bir şey hakkında konuşmam gerekiyor” ya da “bir sorunum var” veya “bir sorunum var ve senin yardımına ihtiyacım var.” Dürüst ve açık olman gerçekten tövbe ettiğini ve değişmek istediğini gösterecektir.

‘Cemaatten Çıkarılmaktan Korkuyorum’

Bu olasılık hakkında ne denebilir? Ciddi bir günah işleyen birinin cemaatten atılabileceği doğrudur, fakat bu otomatik olarak gerçekleşmez. Cemaatten çıkarılanlar, tövbe etmeyi, evet değişmeyi inatla reddedenlerdir. Süleymanın Meselleri 28:13 şöyle der: “Kabahatlerini örten muvaffak olmaz; fakat onları itiraf edip bırakan, merhamet bulur.” Yardım için ihtiyarlara başvurman değişmek istediğini kanıtlar. İhtiyarlar aslında ceza değil, şifa verenlerdir. Tanrı’nın kavmine nezaket ve saygıyla davranmak zorundadırlar. Onlar ‘ayakların için doğru yollar’ yapmana yardım etmek istiyorlar.—İbraniler 12:13.

Aldatmanın söz konusu veya ciddi bir suçun uzun zamandan beri yapılmakta olduğu durumlarda, ikna edici “tövbeye lâyık işler”in eksik olduğu söylenebilir. (Resullerin İşleri 26:20) Bunun sonucu olarak kişi cemaatten çıkarılabilir. Suçu işleyen kişi tövbe etse bile, ihtiyarlar bir çeşit disiplin uygulamak zorundalar. Verdikleri karar yüzünden öfke ve küskünlük duyman doğru olur mu? İbraniler 12:5, 6’da resul Pavlus ısrarla şöyle diyor: “Ey oğlum, Rabbin tedibini hor görme, ve onun tarafından azarlanınca, gevşeme; çünkü Rab sevdiğini azarlar, ve kabul ettiği her oğulu döver.” Sana uygulanan disiplin ne olursa olsun, onu Tanrı’nın sana duyduğu sevginin bir kanıtı olarak gör. Unutma, gerçek tövbe merhametli Babamız Yehova Tanrı ile yeniden iyi bir ilişki kurabilmeni sağlayacaktır.

Hatalarını itiraf etmek cesaret ister. Fakat bunu yapmakla meseleyi sadece ana-babanla değil, bizzat Yehova Tanrı ile de düzeltebilirsin. Korkunun, gururun veya utancın seni yardım istemekten alıkoymasına izin verme. Unutma: Yehova “bol bol bağışlar.”—İşaya 55:7.

[Dipnot]

[Sayfa 22’deki pasaj]

‘Günah işlemiş olan herkesi yüreğini Yehova’ya açmaya teşvik ederim.’—Ali

[Sayfa 21’deki resim]

Suçu ana-babana itiraf etmek ruhi iyileşmeye yöneltebilir