Аюб

 2 «Менга адолатсизлик қилган барҳаёт Худо ҳаққи+,

Жонимни аччиқ қилган Қодир Тангри+ ҳаққи қасам ичиб айтаманки,

 3 Ҳали нафас олаётган эканман,

Худо берган нафас менда экан+,

 4 Оғзимдан адолатсиз сўзлар чиқмайди.

Тилим ҳам ёлғон гапирмайди!

 6 Одиллигимни асрайман, ундан асло айрилмайман+,

Ҳаётимнинг ҳеч бир куни учун виждоним* мени қийнамайди.

 7 Душманим ёвуз бўлиб чиқсин,

Менга ҳужум қилганлар эса адолатсиз бўлиб чиқсин.

 8 Худосиз* киши йўқ қилинганда,

Тангри унинг жонини* олганда, у нимага умид қилади?+

 9 Бошига балою офатлар ёғилганда,

Аллоҳ унинг фарёдини эшитадими?+

11 Сизларга Худонинг қудрати ҳақида* таълим бераман,

Қодир Тангри тўғрисида ҳеч нимани яширмайман.

12 Агар барчангиз ваҳий олган бўлсангиз,

Унда нега сафсатабозлик қиляпсиз?

13 Ёвузлар Худодан оладиган улуш+,

Золимларга Қодир Тангри берадиган мерос шундай бўлади:

14 Ўғиллари кўпайса, улар қиличдан қирилиб кетади+,

Унинг авлодлари нонга зор бўлади.

15 Омон қолганлари ўлатдан гўрга киради,

Бевалари улар учун йиғи-сиғи қилмайди.

16 Борди-ю, у кумушни тупроқдай уюб қўйса ҳам,

Сара кийимларни уюб қўйилган лой сингари қалаштириб ташласа ҳам,

17 Буларни у йиққанига қарамай,

Кийимларини одил киши кияди+,

Кумушига айбсиз киши эгалик қилади.

18 Қурган уйи куя пилласи сингари мўрт,

Қўриқчининг чайласи+ каби чидамсиз бўлади.

19 Тўшагига ётганда бой бўлади, аммо ҳосили йиғилмайди,

Кўзини очганда ҳеч вақоси қолмаган бўлади.

20 Даҳшат тўфондай унга етиб олади,

Кечаси бўрон уни учириб кетади+.

21 Шарқ шамоли уни олиб кетади ва у кўздан ғойиб бўлади,

Уни ўз ўрнидан супуриб кетади+.

22 У шамолдан қочишга қанча уринмасин+,

Шамол шафқатсизларча устига ёпирилади+.

23 Чапак чалиб уни мазах қилади.

Жойидан ҳуштак чалиб устидан кулади*+.