Ахашвераш Хомон исмли кишининг мартабасини оширган эди. Шоҳ уни бош вазир қилиб тайинлаб, ўзига маслаҳатчи қилиб олди. Хомон ўша давлатда шоҳдан кейин иккинчи ўринни эгалларди. Боз устига, шоҳнинг амрига биноан Хомонни кўрган ҳар ким унга тиз чўкиб таъзим қилиш керак эди (Эстер 3:1–4). Бу амр Мордахай учун муаммо яратди. У подшоҳга бўйсуниш кераклигини биларди, аммо Худога маъқул келишни ҳам хоҳларди. Маълумки, Хомон Ўгах наслидан бўлган. Бу дегани, у Худонинг пайғамбари Шомуилни қатл қилган Омолеклар шоҳи Ўгахдан келиб чиққан (1 Шоҳлар 15:33). Омолеклар шунчалик золим бўлишганки, улар Яҳовага ва Исроил халқига душманлик қилишган. Шу тариқа, Омолеклар Аллоҳнинг қаҳрига учрашганb (Амрлар 25:19). Қандай қилиб садоқатли яҳудий омолеклик кишига таъзим қилиши мумкин эди? Мордахай бундай қила олмасди. У жойида тураверди. Ҳозирги пайтда ҳам тақводор эркагу аёллар ҳаётлари хавф остида бўлган тақдирда ҳам: «Одамлардан кўра Худога кўпроқ итоат қилиш керак»,— деган принципга амал қилишади (Ҳаворийлар 5:29).