Klaagliedere
5 Dink, o Jehovah, aan wat met ons gebeur het.+ Kyk tog en aanskou ons smaad.+
2 Ons erfbesitting is aan vreemdelinge gegee, ons huise aan uitlanders.+
3 Ons het wese geword, sonder ’n vader.+ Ons moeders is soos weduwees.+
4 Vir geld moes ons ons eie water drink.+ Teen ’n prys kom ons eie hout in.
5 Ons agtervolgers was op ons nek.+ Ons het moeg geword. Ons is geen rus gegun nie.+
6 Aan Egipte+ het ons die hand gegee,+ aan Assiʹrië,+ om met brood versadig te word.
7 Dit is ons voorvaders wat gesondig het.+ Hulle is daar nie meer nie. Wat ons betref, ons moes húlle oortredings dra.+
8 Blote knegte het oor ons geheers.+ Niemand ruk ons uit hulle hand weg nie.+
9 Met gevaar vir ons siel bring ons ons brood in,+ weens die swaard van die wildernis.
10 Ons vel het warm geword soos ’n oond weens die hongerpyne.+
11 Hulle het die vrouens in Sion verneder,+ die maagde in die stede van Juda.
12 Vorste is aan net hulle hand opgehang.+ Die aangesig van selfs ou manne is nie geëer nie.+
13 Selfs jong manne het ’n handmeul opgelig,+ en seuns het onder die hout gestruikel.+
14 Die ou manne is nie meer in die poort nie,+ die jong manne is sonder hulle instrumentale musiek.+
15 Die vreugde van ons hart het opgehou. Ons gedans het in rou verander.+
16 Die kroon van ons kop het geval.+ Wee ons nou, want ons het gesondig!+
17 Om dié rede het ons hart siek geword.+ Weens hierdie dinge het ons oë dof geword,+
18 Weens Sion se berg wat woes lê;+ ja, jakkalse het daarop geloop.+
19 Wat u betref, o Jehovah, tot onbepaalde tyd sal u sit.+ U troon is van geslag tot geslag.+
20 Waarom vergeet u ons vir altyd,+ verlaat u ons tot in lengte van dae?+
21 Bring ons terug+ tot u, o Jehovah, en ons sal graag terugkom. Bring vir ons nuwe dae soos lank gelede.+
22 Maar u het ons gewis verwerp.+ U was baie verontwaardig teenoor ons.+