2 En daar het hulle ’n verlamde man op ’n draagbed na hom toe gebring. Toe Jesus hulle sterk geloof sien, het hy vir die verlamde man gesê: “Moenie moed verloor nie, kind! Jou sondes is vergewe.”+

3 Hulle het ’n verlamde man na hom toe gebring wat deur vier mans gedra is.+ 4 Maar as gevolg van die skare kon hulle hom nie tot by Jesus bring nie, en daarom het hulle ’n opening in die dak bokant Jesus gemaak. Daarna het hulle die draagbed waarop die verlamde man gelê het, laat sak. 5 Toe Jesus hulle sterk geloof sien,+ het hy vir die verlamde man gesê: “Kind, jou sondes is vergewe.”+ 6 En party van die skrifgeleerdes het daar gesit en by hulleself gedink:*+ 7 “Hoekom praat hierdie man so? Hy laster. Niemand behalwe God kan sondes vergewe nie.”+ 8 Maar Jesus het onmiddellik besef dat hulle só onder mekaar redeneer, en daarom het hy vir hulle gesê: “Hoekom dink julle hierdie dinge?*+ 9 Wat is makliker? Om vir die verlamde man te sê: ‘Jou sondes is vergewe,’ of om te sê: ‘Staan op en tel jou bed op en loop’? 10 Maar om julle te laat besef dat die Seun van die mens+ gesag het om sondes op die aarde te vergewe . . . ”+ Hy het toe vir die verlamde man gesê: 11 “Ek sê vir jou: Staan op, tel jou bed op en gaan na jou huis toe.” 12 Toe het hy opgestaan en onmiddellik sy draagbed opgetel en voor hulle almal uitgeloop. Hulle almal was verstom, en hulle het God geloof en gesê: “Ons het nog nooit so iets gesien nie.”+