Psalms
Maskil.* Van Dawid, toe hy in die grot was.+ ’n Gebed.
142 Met my stem roep ek tot Jehovah om hulp.+
Met my stem smeek ek Jehovah om genade aan my te betoon.
2 Ek stort my bekommernis voor hom uit.
Dan waak u oor my weg.+
Hulle het vir my ’n strik gestel
op die pad waarop ek loop.
Ek kan nêrens heen vlug nie.+
Niemand is bekommerd oor my nie.
5 Ek roep tot u om my te help, o Jehovah.
6 Skenk aandag aan my hulpgeroep,
want ek het baie diep gesink.
Red my van my vervolgers,+
want hulle is sterker as ek.
7 Bevry my uit die gevangenis
sodat ek u naam kan prys.
Laat die regverdiges om my bymekaarkom
omdat u goed is vir my.