Ψαλμοί
146 Αἰνεῖτε τὸν Κύριον.
Αἴνει, ἡ ψυχή μου, τὸν Κύριον.
2 Θέλω αἰνεῖ τὸν Κύριον ἐνόσῳ ζῶ·
θέλω ψαλμωδεῖ εἰς τὸν Θεὸν μου ἐνόσῳ ὑπάρχω.
3 Μή πεποίθατε ἐπ᾿ ἄρχοντας,
ἐπὶ υἱὸν ἀνθρώπου, ἐκ τοῦ ὁποίου δὲν εἶναι σωτηρία.
4 Τὸ πνεῦμα αὐτοῦ ἐξέρχεται· αὐτὸς ἐπιστρέφει εἰς τὴν γῆν αὑτοῦ·
ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ οἱ διαλογισμοὶ αὐτοῦ ἀφανίζονται.
5 Μακάριος ἐκεῖνος, τοῦ ὁποίου βοηθὸς εἶναι ὁ Θεὸς τοῦ Ἰακώβ·
τοῦ ὁποίου ἡ ἐλπὶς εἶναι ἐπὶ Κύριον τὸν Θεὸν αὑτοῦ·
6 τὸν ποιήσαντα τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν,
τὴν θάλασσαν καὶ πάντα τὰ ἐν αὐτοῖς·
τὸν φυλάττοντα ἀλήθειαν εἰς τὸν αἰῶνα·
7 τὸν ποιοῦντα κρίσιν εἰς τοὺς ἀδικουμένους·
τὸν διδόντα τροφήν εἰς τοὺς πεινῶντας.
Ὁ Κύριος ἐλευθερόνει τοὺς δεσμίους.
8 Ὁ Κύριος ἀνοίγει τοὺς ὀφθαλμοὺς τῶν τυφλῶν·
ὁ Κύριος ἀνορθοῖ τοὺς κεκυρτωμένους·
ὁ Κύριος ἀγαπᾷ τοὺς δικαίους·
9 ὁ Κύριος διαφυλάττει τοὺς ξένους·
ὑπερασπίζεται τὸν ὀρφανὸν καὶ τὴν χήραν,
τὴν δὲ ὁδὸν τῶν ἁμαρτωλῶν καταστρέφει.