Νεεμίας

9 Την εικοστή τέταρτη ημέρα αυτού του μήνα οι Ισραηλίτες συνάχθηκαν και νήστευαν έχοντας πάνω τους σάκο και χώμα.+ 2 Κατόπιν, όσοι είχαν ισραηλιτική καταγωγή χωρίστηκαν από όλους τους αλλοεθνείς+ και στάθηκαν όρθιοι και εξομολογήθηκαν τις αμαρτίες τους, καθώς και τα σφάλματα των πατέρων τους.+ 3 Και παραμένοντας όρθιοι στη θέση τους, διάβαζαν μεγαλόφωνα από το βιβλίο του Νόμου+ του Ιεχωβά του Θεού τους επί ένα τέταρτο της ημέρας·* και επί ένα ακόμη τέταρτο της ημέρας εξομολογούνταν και προσκυνούσαν τον Ιεχωβά τον Θεό τους.

4 Ο Ιησούς, ο Βανί, ο Καδμιήλ, ο Σεβανίας, ο Βουννί, ο Σερεβίας,+ ο Βανί και ο Χενανί στάθηκαν στην υπερυψωμένη εξέδρα+ των Λευιτών και κραύγασαν με δυνατή φωνή προς τον Ιεχωβά τον Θεό τους. 5 Και οι Λευίτες, συγκεκριμένα ο Ιησούς, ο Καδμιήλ, ο Βανί, ο Ασαβνεΐας, ο Σερεβίας, ο Οδίας, ο Σεβανίας και ο Πεθαΐας, είπαν: «Σηκωθείτε, και να δοξάζετε τον Ιεχωβά τον Θεό σας σε όλη την αιωνιότητα.*+ Και ας δοξάζουν το ένδοξο όνομά σου, το οποίο είναι εξυψωμένο πάνω από κάθε ευλογία και αίνο.

6 »Εσύ είσαι ο Ιεχωβά+ και δεν υπάρχει άλλος· εσύ έκανες τους ουρανούς, τον ουρανό των ουρανών και όλο το στράτευμά τους, τη γη και όλα όσα είναι πάνω σε αυτήν, τις θάλασσες και όλα όσα είναι σε αυτές. Και εσύ τα διατηρείς όλα αυτά στη ζωή, και το στράτευμα των ουρανών σε προσκυνάει. 7 Εσύ είσαι ο Ιεχωβά, ο αληθινός Θεός, ο οποίος επέλεξες τον Άβραμ+ και τον έβγαλες από την Ουρ+ των Χαλδαίων και του έδωσες το όνομα Αβραάμ.+ 8 Βρήκες την καρδιά του πιστή ενώπιόν σου,+ και έτσι έκανες με αυτόν διαθήκη να του δώσεις τη γη των Χαναναίων, των Χετταίων, των Αμορραίων, των Φερεζαίων, των Ιεβουσαίων και των Γεργεσαίων, να τη δώσεις στους απογόνους* του·+ και τήρησες τις υποσχέσεις σου, επειδή είσαι δίκαιος.

9 »Και είδες την ταλαιπωρία των προπατόρων μας στην Αίγυπτο+ και άκουσες την κραυγή τους στην Ερυθρά Θάλασσα. 10 Τότε εκτέλεσες σημεία και θαύματα εναντίον του Φαραώ και όλων των υπηρετών του και όλου του λαού της γης του,+ γιατί ήξερες ότι ενήργησαν με αυθάδεια+ εναντίον τους. Έκανες όνομα για τον εαυτό σου, το οποίο παραμένει μέχρι σήμερα.+ 11 Και χώρισες τη θάλασσα στα δύο μπροστά τους, ώστε πέρασαν μέσα από αυτήν πατώντας σε ξηρά,+ και αυτούς που τους καταδίωκαν τους έριξες στα βάθη σαν πέτρα στα τρικυμισμένα νερά.+ 12 Τους οδηγούσες την ημέρα με στήλη σύννεφου, και τη νύχτα με στήλη φωτιάς για να τους φωτίζεις τον δρόμο στον οποίο έπρεπε να πάνε.+ 13 Και κατέβηκες στο όρος Σινά+ και μίλησες μαζί τους από τον ουρανό+ και τους έδωσες δίκαιες κρίσεις, νόμους αλήθειας,* καλές διατάξεις και εντολές.+ 14 Τους έκανες γνωστό το άγιό σου Σάββατο+ και τους έδωσες εντολές, διατάξεις και νόμο μέσω του Μωυσή του υπηρέτη σου. 15 Τους έδωσες ψωμί από τον ουρανό όταν πείνασαν+ και έβγαλες νερό από τον βράχο όταν δίψασαν,+ και τους είπες να μπουν και να πάρουν στην κατοχή τους τη γη την οποία είχες ορκιστεί* να τους δώσεις.

16 »Αλλά εκείνοι, οι προπάτορές μας, ενήργησαν με αυθάδεια+ και φέρθηκαν πεισματικά*+ και δεν άκουγαν τις εντολές σου. 17 Αρνήθηκαν να ακούσουν+ και δεν θυμήθηκαν τις ανυπέρβλητες πράξεις σου τις οποίες έκανες ανάμεσά τους, αλλά φέρθηκαν πεισματικά* και όρισαν αρχηγό για να επιστρέψουν στη δουλεία τους στην Αίγυπτο.+ Αλλά εσύ είσαι Θεός συγχωρητικός,* συμπονετικός* και ελεήμων, μακρόθυμος και γεμάτος όσια αγάπη,*+ και δεν τους εγκατέλειψες.+ 18 Ακόμη και όταν έφτιαξαν για τον εαυτό τους ένα χυτό άγαλμα* μοσχαριού και άρχισαν να λένε: “Αυτός είναι ο Θεός σου που σε ανέβασε από την Αίγυπτο”+ και έκαναν πράξεις που έδειχναν μεγάλη ασέβεια, 19 ακόμη και τότε εσύ, με το μεγάλο σου έλεος, δεν τους εγκατέλειψες στην έρημο.+ Η στήλη του σύννεφου δεν απομακρύνθηκε από πάνω τους την ημέρα, προκειμένου να τους οδηγεί στον δρόμο, ούτε η στήλη της φωτιάς τη νύχτα, προκειμένου να τους φωτίζει τον δρόμο στον οποίο έπρεπε να πάνε.+ 20 Έδωσες το αγαθό σου πνεύμα για να τους παρέχει ενόραση+ και δεν στέρησες το μάννα σου από το στόμα τους+ και τους έδωσες νερό όταν δίψασαν.+ 21 Επί 40 χρόνια τους προμήθευες τροφή στην έρημο.+ Δεν τους έλειψε τίποτα. Τα ρούχα τους δεν φθάρηκαν+ και τα πόδια τους δεν πρήστηκαν.

22 »Τους έδωσες βασίλεια και λαούς, διαμοιράζοντάς τα σε αυτούς,+ και έτσι πήραν στην κατοχή τους τη γη του Σηών,+ δηλαδή τη γη του βασιλιά της Εσεβών,+ και τη γη του Ωγ,+ του βασιλιά της Βασάν. 23 Και πλήθυνες τους γιους τους σαν τα άστρα των ουρανών.+ Κατόπιν τους έφερες στον τόπο στον οποίο έπρεπε να μπουν για να τον πάρουν στην κατοχή τους, όπως είχες υποσχεθεί στους προπάτορές τους.+ 24 Οι γιοι τους, λοιπόν, πήγαν και πήραν τον τόπο στην κατοχή τους,+ και εσύ καθυπέταξες μπροστά τους τούς Χαναναίους,+ τους προηγούμενους κατοίκους του τόπου, και τους έδωσες στο χέρι τους, τόσο τους βασιλιάδες όσο και τους λαούς του τόπου, για να τους μεταχειριστούν όπως ήθελαν. 25 Και κατέλαβαν οχυρωμένες πόλεις+ και εύφορη* γη+ και πήραν στην κατοχή τους σπίτια γεμάτα με κάθε είδους αγαθά, στέρνες ήδη λαξευμένες, αμπέλια, ελαιώνες+ και καρποφόρα δέντρα σε αφθονία. Έφαγαν λοιπόν και χόρτασαν και πάχυναν και ευημερούσαν χάρη στη μεγάλη σου αγαθότητα.

26 »Ωστόσο, έγιναν ανυπάκουοι και στασίασαν εναντίον σου+ και γύρισαν την πλάτη τους στον Νόμο σου.* Σκότωσαν τους προφήτες σου, οι οποίοι τους προειδοποιούσαν για να τους επαναφέρουν σε εσένα, και έκαναν πράξεις που έδειχναν μεγάλη ασέβεια.+ 27 Γι’ αυτόν τον λόγο τούς έδωσες στο χέρι των αντιδίκων τους,+ οι οποίοι τους προξενούσαν στενοχώρια.+ Αλλά τον καιρό της στενοχώριας τους κραύγαζαν προς εσένα, και εσύ άκουγες από τους ουρανούς· και λόγω του άφθονου ελέους σου, τους έδινες σωτήρες που τους έσωζαν από το χέρι των αντιδίκων τους.+

28 »Μόλις όμως ησύχαζαν τα πράγματα, έκαναν πάλι το κακό ενώπιόν σου,+ και εσύ τους εγκατέλειπες στο χέρι των εχθρών τους, οι οποίοι τους καταδυνάστευαν.*+ Κατόπιν επέστρεφαν και σου ζητούσαν βοήθεια,+ και εσύ άκουγες από τους ουρανούς και τους έσωζες επανειλημμένα λόγω του άφθονου ελέους σου.+ 29 Μολονότι τους προειδοποιούσες για να τους επαναφέρεις στον Νόμο σου, εκείνοι φέρονταν με αυθάδεια και αρνούνταν να ακούσουν τις εντολές σου·+ και αμάρταναν εναντίον των διατάξεών σου, τις οποίες πρέπει να τηρεί ο άνθρωπος για να ζήσει.+ Αλλά εκείνοι γύριζαν πεισματικά την πλάτη και σκλήραιναν τον τράχηλό τους και αρνούνταν να ακούσουν. 30 Έκανες πολλά χρόνια υπομονή μαζί τους+ και συνέχιζες να τους προειδοποιείς με το πνεύμα σου μέσω των προφητών σου, αλλά εκείνοι αρνούνταν να ακούσουν. Τελικά, τους έδωσες στο χέρι λαών από άλλες χώρες.+ 31 Αλλά λόγω του άφθονου ελέους σου, δεν τους εξόντωσες+ ούτε τους εγκατέλειψες, διότι είσαι συμπονετικός* και ελεήμων Θεός.+

32 »Και τώρα, Θεέ μας, Θεέ μεγάλε και κραταιέ, που εμπνέεις δέος, που έχεις τηρήσει τη διαθήκη σου και έχεις δείξει όσια αγάπη,+ μη θεωρήσεις ασήμαντα τα τόσα δεινά που βρήκαν εμάς, τους βασιλιάδες μας, τους άρχοντές μας,+ τους ιερείς μας,+ τους προφήτες μας,+ τους προπάτορές μας και όλο τον λαό σου, από τις ημέρες των βασιλιάδων της Ασσυρίας+ μέχρι σήμερα. 33 Σε όλα όσα μας βρήκαν εσύ ήσουν δίκαιος, γιατί ενήργησες πιστά· εμείς είμαστε αυτοί που ενεργήσαμε με ασέβεια.+ 34 Οι βασιλιάδες μας, οι άρχοντές μας, οι ιερείς μας και οι προπάτορές μας δεν τήρησαν τον Νόμο σου ούτε πρόσεξαν τις εντολές σου ή τις υπενθυμίσεις* σου με τις οποίες τους προειδοποίησες. 35 Ακόμη και τότε που βρίσκονταν στο βασίλειό τους και απολάμβαναν την άφθονη αγαθότητά σου και ζούσαν στην ευρύχωρη και εύφορη* γη που τους έδωσες, δεν σε υπηρέτησαν+ και δεν απομακρύνθηκαν από τις κακές τους πράξεις. 36 Και να λοιπόν που σήμερα εμείς είμαστε δούλοι+—ναι, δούλοι στη γη που έδωσες στους προπάτορές μας για να τρώνε τους καρπούς της και τα αγαθά της. 37 Τα άφθονα προϊόντα της τα απολαμβάνουν οι βασιλιάδες που έβαλες να μας κυβερνούν εξαιτίας των αμαρτιών μας.+ Αυτοί εξουσιάζουν τα σώματά μας και τα ζωντανά μας όπως οι ίδιοι θέλουν, και εμείς βρισκόμαστε σε μεγάλη στενοχώρια.

38 »Έχοντας λοιπόν όλα αυτά υπόψη, κάνουμε γραπτώς μια δεσμευτική συμφωνία,+ η οποία επικυρώνεται με τη σφραγίδα των αρχόντων μας, των Λευιτών μας και των ιερέων μας».+