Το Πρώτο των Βασιλέων

8 Στη συνέχεια ο Σολομών συγκέντρωσε+ τους πρεσβυτέρους του Ισραήλ, όλες τις κεφαλές των φυλών, τους αρχηγούς των πατρικών οίκων του Ισραήλ.+ Αυτοί ήρθαν ενώπιον του βασιλιά Σολομώντα στην Ιερουσαλήμ για να ανεβάσουν την κιβωτό της διαθήκης του Ιεχωβά από την Πόλη του Δαβίδ,+ δηλαδή τη Σιών.+ 2 Όλοι οι άντρες του Ισραήλ συνάχθηκαν ενώπιον του βασιλιά Σολομώντα κατά τη γιορτή* του μήνα Εθανίμ,* δηλαδή του έβδομου μήνα.+ 3 Πήγαν λοιπόν όλοι οι πρεσβύτεροι του Ισραήλ, και οι ιερείς σήκωσαν την Κιβωτό.+ 4 Ανέβασαν την Κιβωτό του Ιεχωβά, τη σκηνή της συνάντησης+ και όλα τα άγια σκεύη που υπήρχαν στη σκηνή. Τα ανέβασαν οι ιερείς και οι Λευίτες. 5 Ο βασιλιάς Σολομών και όλη η σύναξη του Ισραήλ, η οποία είχε κληθεί να τον συναντήσει, βρίσκονταν μπροστά από την Κιβωτό. Τα πρόβατα και τα βόδια που θυσιάζονταν+ ήταν τόσο πολλά ώστε δεν μπορούσαν να μετρηθούν.

6 Κατόπιν οι ιερείς έφεραν την κιβωτό της διαθήκης του Ιεχωβά στη θέση της,+ στο εσώτατο δωμάτιο του οίκου, τα Άγια των Αγίων, κάτω από τις φτερούγες των χερουβείμ.+

7 Κατ’ αυτόν τον τρόπο, οι φτερούγες των χερουβείμ ήταν απλωμένες πάνω από τη θέση της Κιβωτού, ώστε τα χερουβείμ επισκίαζαν την Κιβωτό και τα κοντάρια της.+ 8 Τα κοντάρια+ ήταν τόσο μεγάλα ώστε οι άκρες τους φαίνονταν από τα Άγια, μπροστά από το εσώτατο δωμάτιο, αλλά δεν φαίνονταν από έξω. Εκεί παραμένουν μέχρι σήμερα. 9 Το μόνο που υπήρχε μέσα στην Κιβωτό ήταν οι δύο πέτρινες πλάκες+ τις οποίες τοποθέτησε εκεί ο Μωυσής+ ενόσω βρισκόταν στο Χωρήβ, όταν ο Ιεχωβά έκανε διαθήκη+ με τον λαό του Ισραήλ τότε που έβγαιναν από τη γη της Αιγύπτου.+

10 Μόλις οι ιερείς βγήκαν από τον άγιο τόπο, το σύννεφο+ γέμισε τον οίκο του Ιεχωβά.+ 11 Οι ιερείς δεν μπορούσαν να σταθούν για να διακονήσουν εξαιτίας του σύννεφου, γιατί η δόξα του Ιεχωβά γέμισε τον οίκο του Ιεχωβά.+ 12 Τότε ο Σολομών είπε: «Ο Ιεχωβά είπε ότι θα κατοικούσε μέσα στο βαθύ σκοτάδι.+ 13 Εγώ μπόρεσα να σου χτίσω έναν μεγαλοπρεπή οίκο, έναν σταθερό τόπο ώστε να κατοικείς για πάντα».+

14 Κατόπιν ο βασιλιάς στράφηκε και άρχισε να ευλογεί όλη την εκκλησία του Ισραήλ, ενώ όλοι στέκονταν όρθιοι.+ 15 Είπε: «Ας είναι δοξασμένος ο Ιεχωβά, ο Θεός του Ισραήλ, ο οποίος έδωσε υπόσχεση με το ίδιο του το στόμα στον πατέρα μου τον Δαβίδ και την εκπλήρωσε με το ίδιο του το χέρι. Εκείνος δήλωσε: 16 “Από την ημέρα που έβγαλα τον λαό μου τον Ισραήλ από την Αίγυπτο, δεν έχω επιλέξει κάποια πόλη από όλες τις φυλές του Ισραήλ στην οποία να χτιστεί ένας οίκος για να παραμένει εκεί το όνομά μου,+ αλλά έχω επιλέξει τον Δαβίδ για να κυβερνάει τον λαό μου τον Ισραήλ”. 17 Επιθυμία της καρδιάς του πατέρα μου του Δαβίδ ήταν να χτίσει οίκο για το όνομα του Ιεχωβά, του Θεού του Ισραήλ.+ 18 Αλλά ο Ιεχωβά είπε στον πατέρα μου τον Δαβίδ: “Επιθυμία της καρδιάς σου ήταν να χτίσεις οίκο για το όνομά μου, και έκανες καλά που επιθύμησες κάτι τέτοιο. 19 Ωστόσο, δεν θα χτίσεις εσύ τον οίκο, αλλά ο γιος που θα αποκτήσεις* θα χτίσει τον οίκο για το όνομά μου”.+ 20 Ο Ιεχωβά εκπλήρωσε την υπόσχεσή του, εφόσον εγώ διαδέχθηκα τον πατέρα μου τον Δαβίδ και κάθομαι στον θρόνο του Ισραήλ, ακριβώς όπως υποσχέθηκε ο Ιεχωβά. Επίσης, έχτισα τον οίκο για το όνομα του Ιεχωβά, του Θεού του Ισραήλ,+ 21 και ετοίμασα θέση εκεί για την Κιβωτό που περιέχει τη διαθήκη+ την οποία έκανε ο Ιεχωβά με τους προπάτορές μας όταν τους έβγαζε από τη γη της Αιγύπτου».

22 Έπειτα ο Σολομών στάθηκε μπροστά στο θυσιαστήριο του Ιεχωβά, ενώπιον όλης της εκκλησίας του Ισραήλ, άπλωσε τα χέρια του προς τους ουρανούς+ 23 και είπε: «Ιεχωβά, Θεέ του Ισραήλ, δεν υπάρχει πάνω στους ουρανούς ή κάτω στη γη Θεός όμοιος με εσένα,+ που τηρείς τη διαθήκη και δείχνεις όσια αγάπη+ στους υπηρέτες σου οι οποίοι περπατούν ενώπιόν σου με όλη τους την καρδιά.+ 24 Εσύ τήρησες την υπόσχεση που έδωσες στον υπηρέτη σου τον Δαβίδ, τον πατέρα μου. Έδωσες την υπόσχεση με το ίδιο σου το στόμα και σήμερα την εκπλήρωσες με το ίδιο σου το χέρι.+ 25 Τώρα, Ιεχωβά, Θεέ του Ισραήλ, τήρησε και την υπόσχεση που έδωσες στον υπηρέτη σου τον Δαβίδ, τον πατέρα μου, όταν είπες: “Δεν θα λείψει ποτέ από μπροστά μου άνθρωπος από τη γραμμή σου που να κάθεται στον θρόνο του Ισραήλ, αρκεί οι γιοι σου να προσέχουν την οδό τους περπατώντας ενώπιόν μου, όπως περπάτησες εσύ ενώπιόν μου”.+ 26 Τώρα λοιπόν, Θεέ του Ισραήλ, ας αποδειχτεί αξιόπιστη, παρακαλώ, η υπόσχεση που έδωσες στον υπηρέτη σου τον Δαβίδ, τον πατέρα μου.

27 »Αλλά είναι δυνατόν να κατοικήσει ο Θεός στη γη;+ Ακόμη και οι ουρανοί, ναι, ο ουρανός των ουρανών, δεν μπορούν να σε χωρέσουν·+ πόσο μάλλον λοιπόν αυτός ο οίκος που έχτισα!+ 28 Πρόσεξε τώρα την προσευχή του υπηρέτη σου και το αίτημά του για εύνοια, Ιεχωβά Θεέ μου, και άκουσε την κραυγή για βοήθεια και την προσευχή την οποία απευθύνει ο υπηρέτης σου ενώπιόν σου σήμερα. 29 Ας είναι τα μάτια σου ανοιχτά προς αυτόν τον οίκο νύχτα και ημέρα, προς τον τόπο για τον οποίο είπες: “Το όνομά μου θα είναι εκεί”,+ για να ακούς την προσευχή που απευθύνει ο υπηρέτης σου προς αυτόν τον τόπο.+ 30 Και να ακούς το αίτημα του υπηρέτη σου για εύνοια και το αίτημα του λαού σου του Ισραήλ το οποίο υποβάλλουν προσευχόμενοι προς αυτόν τον τόπο, και να ακούς από τον τόπο της κατοίκησής σου στους ουρανούς,+ ναι, να ακούς και να συγχωρείς.+

31 »Όταν κάποιος αμαρτήσει εναντίον του συνανθρώπου του και του ζητηθεί να πάρει όρκο* με αποτέλεσμα να υπόκειται στον όρκο,* και ενόσω βρίσκεται υπό τον όρκο* έρθει μπροστά στο θυσιαστήριό σου σε αυτόν τον οίκο,+ 32 εσύ να ακούσεις από τους ουρανούς, να ενεργήσεις και να κρίνεις τους υπηρέτες σου κηρύσσοντας ένοχο* τον πονηρό και φέρνοντας ό,τι έκανε πάνω στο κεφάλι του, αλλά κηρύσσοντας αθώο* τον δίκαιο και ανταμείβοντάς τον σύμφωνα με τη δικαιοσύνη του.+

33 »Όταν ο λαός σου ο Ισραήλ νικηθεί από κάποιον εχθρό επειδή αμάρτανε συνεχώς εναντίον σου,+ αλλά επιστρέψει σε εσένα και δοξάσει το όνομά σου+ και προσευχηθεί και σε ικετεύσει για εύνοια μέσα σε αυτόν τον οίκο,+ 34 εσύ να ακούσεις από τους ουρανούς, να συγχωρήσεις την αμαρτία του λαού σου του Ισραήλ και να τους επαναφέρεις στη γη που έδωσες στους προπάτορές τους.+

35 »Όταν κλείσουν οι ουρανοί και δεν πέφτει βροχή+ επειδή αυτοί αμάρταναν συνεχώς εναντίον σου,+ αλλά προσευχηθούν προς αυτόν τον τόπο και δοξάσουν το όνομά σου και επιστρέψουν από την αμαρτία τους εφόσον τους ταπείνωσες,*+ 36 εσύ να ακούσεις από τους ουρανούς και να συγχωρήσεις την αμαρτία των υπηρετών σου, του λαού σου του Ισραήλ, επειδή εσύ θα τους διδάξεις+ την καλή οδό στην οποία πρέπει να περπατούν· και να φέρεις βροχή στη γη σου+ την οποία έδωσες στον λαό σου ως κληρονομιά.

37 »Αν έρθει πείνα σε αυτή τη γη+ ή επιδημία, ανεμόκαμα στις καλλιέργειες, μυκητίαση των φυτών,+ σμήνη αδηφάγων ακρίδων ή αν ο εχθρός τους τούς πολιορκήσει σε κάποια από τις πόλεις της γης τους* ή αν έρθει οποιαδήποτε πληγή ή αρρώστια,+ 38 όποια προσευχή, όποιο αίτημα για εύνοια+ και αν απευθύνει κάποιος άνθρωπος ή όλος ο λαός σου ο Ισραήλ (επειδή ο καθένας γνωρίζει την πληγή της δικής του καρδιάς)+ όταν απλώσουν τα χέρια τους προς αυτόν τον οίκο, 39 εσύ να ακούσεις από τους ουρανούς, τον τόπο της κατοίκησής σου,+ να συγχωρήσεις+ και να αναλάβεις δράση· και να ανταμείψεις τον καθέναν σύμφωνα με όλες τις οδούς του,+ επειδή γνωρίζεις την καρδιά του (μόνο εσύ γνωρίζεις πραγματικά την καρδιά κάθε ανθρώπου),+ 40 ώστε να σε φοβούνται όλες τις ημέρες που ζουν στη γη την οποία έδωσες στους προπάτορές μας.

41 »Επίσης, όσον αφορά τον ξένο που δεν είναι από τον λαό σου τον Ισραήλ και ο οποίος θα έρθει από μακρινή γη λόγω του ονόματός σου*+ 42 (διότι θα ακούσουν για το μεγάλο όνομά σου,+ το κραταιό χέρι σου και τον απλωμένο βραχίονά σου), και θα έρθει και θα προσευχηθεί προς αυτόν τον οίκο, 43 εσύ να τον ακούσεις από τους ουρανούς, τον τόπο της κατοίκησής σου,+ και να κάνεις ό,τι σου ζητήσει ο ξένος, ώστε να γνωρίσουν όλοι οι λαοί της γης το όνομά σου και να σε φοβούνται,+ όπως ο λαός σου ο Ισραήλ, και να γνωρίσουν ότι αυτός ο οίκος που έχτισα φέρει το όνομά σου.

44 »Αν ο λαός σου βγει για πόλεμο εναντίον του εχθρού του, όπου και αν τον στείλεις,+ και προσευχηθεί+ στον Ιεχωβά προς την κατεύθυνση της πόλης που επέλεξες+ και προς τον οίκο που έχτισα για το όνομά σου,+ 45 να ακούσεις από τους ουρανούς την προσευχή του και το αίτημά του για εύνοια και να εκτελέσεις κρίση για χάρη του.

46 »Αν αυτοί αμαρτήσουν εναντίον σου (διότι δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην αμαρτάνει),+ και εσύ εξοργιστείς μαζί τους και τους παραδώσεις σε κάποιον εχθρό, και οι αιχμαλωτιστές τους τούς οδηγήσουν αιχμαλώτους στη γη του εχθρού, μακριά ή κοντά,+ 47 αλλά συνέλθουν στη γη όπου οδηγήθηκαν αιχμάλωτοι+ και επιστρέψουν σε εσένα+ και σε ικετεύσουν για εύνοια στη γη των αιχμαλωτιστών τους,+ λέγοντας: “Αμαρτήσαμε και σφάλαμε· ενεργήσαμε με πονηρία”,+ 48 και επιστρέψουν σε εσένα με όλη τους την καρδιά+ και με όλη τους την ψυχή,* ενώ βρίσκονται στη γη των εχθρών τους οι οποίοι τους οδήγησαν αιχμαλώτους, και προσευχηθούν σε εσένα προς την κατεύθυνση της γης τους, την οποία έδωσες στους προπάτορές τους, και της πόλης που επέλεξες και του οίκου που έχτισα για το όνομά σου,+ 49 να ακούσεις από τους ουρανούς, τον τόπο της κατοίκησής σου,+ την προσευχή τους και το αίτημά τους για εύνοια, να εκτελέσεις κρίση για χάρη τους 50 και να συγχωρήσεις τον λαό σου που αμάρτησε εναντίον σου, συγχωρώντας όλες τις παραβάσεις που διέπραξαν εναντίον σου. Θα κάνεις τους αιχμαλωτιστές τους να τους σπλαχνιστούν και να τους συμπονέσουν+ 51 (διότι αυτοί είναι ο λαός σου και η κληρονομιά σου,+ τους οποίους έβγαλες από την Αίγυπτο,+ μέσα από το σιδηρουργικό καμίνι).+ 52 Ας είναι τα μάτια σου ανοιχτά προς το αίτημα του υπηρέτη σου για εύνοια+ και προς το αίτημα του λαού σου του Ισραήλ για εύνοια, ακούγοντάς τους όποτε σε επικαλούνται.*+ 53 Διότι εσύ τους ξεχώρισες ως κληρονομιά σου από όλους τους λαούς της γης,+ όπως διακήρυξες μέσω του Μωυσή του υπηρέτη σου όταν έβγαζες τους προπάτορές μας από την Αίγυπτο, Υπέρτατε Κύριε Ιεχωβά».

54 Μόλις ο Σολομών τελείωσε όλη αυτή την προσευχή και το αίτημα για εύνοια που υπέβαλε στον Ιεχωβά, σηκώθηκε μπροστά από το θυσιαστήριο του Ιεχωβά, όπου ήταν γονατιστός με τα χέρια του απλωμένα προς τους ουρανούς.+ 55 Έπειτα στάθηκε και ευλόγησε όλη την εκκλησία του Ισραήλ με δυνατή φωνή, λέγοντας: 56 «Ας είναι δοξασμένος ο Ιεχωβά, ο οποίος έδωσε τόπο ανάπαυσης στον λαό του τον Ισραήλ, όπως υποσχέθηκε.+ Δεν απέτυχε ούτε ένας λόγος από όλες τις καλές υποσχέσεις τις οποίες έδωσε μέσω του Μωυσή του υπηρέτη του.+ 57 Ας είναι ο Ιεχωβά ο Θεός μας μαζί μας όπως ήταν μαζί με τους προπάτορές μας.+ Ας μη μας αφήσει και ας μη μας εγκαταλείψει.+ 58 Ας ελκύει την καρδιά μας προς εκείνον+ ώστε να περπατάμε σε όλες τις οδούς του και να ακολουθούμε τις εντολές, τις διατάξεις και τις κρίσεις του, τις οποίες πρόσταξε τους προπάτορές μας να τηρούν. 59 Και ας θυμάται ο Ιεχωβά ο Θεός μας ημέρα και νύχτα αυτά τα λόγια μου με τα οποία ικέτευσα τον Ιεχωβά για εύνοια, ώστε να εκτελεί κρίση για χάρη του υπηρέτη του και για χάρη του λαού του τού Ισραήλ, σύμφωνα με τις ανάγκες κάθε ημέρας, 60 ώστε να γνωρίσουν όλοι οι λαοί της γης ότι ο Ιεχωβά είναι ο αληθινός Θεός.+ Δεν υπάρχει άλλος!+ 61 Ας είναι λοιπόν η καρδιά σας πλήρης+ απέναντι* στον Ιεχωβά τον Θεό μας, με το να περπατάτε σύμφωνα με τις διατάξεις του και να τηρείτε τις εντολές του, όπως σήμερα».

62 Τότε ο βασιλιάς και μαζί του όλος ο Ισραήλ πρόσφεραν μεγάλη θυσία ενώπιον του Ιεχωβά.+ 63 Ο Σολομών πρόσφερε στον Ιεχωβά ως θυσίες συμμετοχής+ 22.000 βόδια και 120.000 πρόβατα. Έτσι εγκαινίασαν τον οίκο του Ιεχωβά ο βασιλιάς και όλοι οι Ισραηλίτες.+ 64 Εκείνη την ημέρα ο βασιλιάς χρειάστηκε να αγιάσει το μέσο της αυλής που είναι μπροστά στον οίκο του Ιεχωβά, επειδή εκεί χρειάστηκε να προσφέρει τα ολοκαυτώματα, τις προσφορές σιτηρών και τα κομμάτια του πάχους από τις θυσίες συμμετοχής, καθώς το χάλκινο θυσιαστήριο+ που είναι ενώπιον του Ιεχωβά δεν χωρούσε όλα τα ολοκαυτώματα, τις προσφορές σιτηρών και τα κομμάτια του πάχους+ από τις θυσίες συμμετοχής. 65 Έπειτα ο Σολομών τήρησε τη γιορτή+ μαζί με όλο τον Ισραήλ, μια μεγάλη σύναξη από τη Λεβώ-αιμάθ* μέχρι την κοιλάδα του χειμάρρου* της Αιγύπτου,+ ενώπιον του Ιεχωβά του Θεού μας 7 ημέρες και μετά άλλες 7, συνολικά 14 ημέρες. 66 Την επόμενη* ημέρα ο βασιλιάς είπε στον λαό να φύγει, και αυτοί τον ευλόγησαν και πήγαν στα σπίτια τους πανευτυχείς και με χαρούμενη καρδιά για όλη την αγαθότητα+ που είχε δείξει ο Ιεχωβά στον Δαβίδ τον υπηρέτη του και στον Ισραήλ τον λαό του.