Ψαλμός
Μελωδία του Δαβίδ.
141 Ιεχωβά, εσένα επικαλούμαι.+
Έλα γρήγορα να με βοηθήσεις.+
Δώσε προσοχή όταν σε επικαλούμαι.+
2 Ας είναι η προσευχή μου σαν θυμίαμα+ που ετοιμάστηκε ενώπιόν σου,+
τα υψωμένα χέρια μου σαν τη βραδινή προσφορά σιτηρών.+
4 Μην αφήσεις την καρδιά μου να κλίνει προς τίποτα κακό,+
ώστε να μη συμμετέχω σε φαύλες πράξεις με κακούς ανθρώπους·
ας μη φάω ποτέ από τα εκλεκτά τους εδέσματα.
5 Αν με χτυπήσει ο δίκαιος, αυτό θα είναι πράξη όσιας αγάπης·+
αν με ελέγξει, αυτό θα είναι σαν λάδι πάνω στο κεφάλι μου,+
που το κεφάλι μου δεν θα αρνηθεί ποτέ.+
Θα συνεχίσω να προσεύχομαι για αυτόν ακόμη και στη διάρκεια των συμφορών του.
6 Μολονότι οι κριτές τους ρίχτηκαν από τον γκρεμό,
ο λαός θα προσέχει τα λόγια μου επειδή είναι ευχάριστα.
7 Όπως όταν κάποιος οργώνει και ανασκαλεύει το χώμα,
έτσι διασκορπίστηκαν τα κόκαλά μας στο στόμα του Τάφου.*
8 Αλλά τα μάτια μου κοιτάζουν εσένα, Ιεχωβά, Υπέρτατε Κύριε.+
Σε εσένα έχω καταφύγει.
Μην αφαιρέσεις τη ζωή μου.*
9 Προστάτεψέ με από τη λαβή της παγίδας την οποία μου έχουν στήσει,
από τα δόκανα εκείνων που αδικοπραγούν.