Πράξεις των Αποστόλων
28 Αφού καταφέραμε να σωθούμε, μάθαμε ότι το νησί ονομαζόταν Μάλτα.+ 2 Και οι ξενόγλωσσοι* μας έδειξαν ασυνήθιστη καλοσύνη.* Άναψαν φωτιά και μας καλοδέχτηκαν όλους επειδή έβρεχε και έκανε κρύο. 3 Αλλά όταν ο Παύλος μάζεψε ένα δεμάτι κλαδιά και το έβαλε πάνω στη φωτιά, μια οχιά βγήκε λόγω της θερμότητας και πιάστηκε στο χέρι του. 4 Μόλις οι ξενόγλωσσοι είδαν το δηλητηριώδες πλάσμα να κρέμεται από το χέρι του, άρχισαν να λένε ο ένας στον άλλον: «Ασφαλώς αυτός είναι φονιάς και, μολονότι γλίτωσε από τη θάλασσα, η Δικαιοσύνη* δεν τον άφησε να ζήσει». 5 Ωστόσο, εκείνος τίναξε από πάνω του το φίδι και το έριξε στη φωτιά χωρίς να πάθει κακό. 6 Αλλά αυτοί περίμεναν ότι θα πρηστεί ή ότι θα πέσει ξαφνικά νεκρός. Αφού περίμεναν πολύ και είδαν ότι δεν έπαθε τίποτα, άλλαξαν γνώμη και έλεγαν ότι είναι θεός.
7 Στα περίχωρα λοιπόν εκείνου του τόπου είχε τα κτήματά του ο πρώτος του νησιού, ο οποίος λεγόταν Πόπλιος· και αυτός μας καλοδέχτηκε και μας φιλοξένησε εγκάρδια τρεις ημέρες. 8 Ο πατέρας του Πόπλιου ήταν άρρωστος στο κρεβάτι με πυρετό και δυσεντερία, και ο Παύλος πήγε σε εκείνον και προσευχήθηκε, έθεσε τα χέρια του πάνω του και τον γιάτρεψε.+ 9 Κατόπιν, άρχισαν να έρχονται σε αυτόν και οι υπόλοιποι άρρωστοι του νησιού και να θεραπεύονται.+ 10 Μας τίμησαν επίσης με πολλά δώρα και, όταν αποπλέαμε, μας φόρτωσαν με όλα τα απαραίτητα.
11 Ύστερα από τρεις μήνες αποπλεύσαμε με ένα πλοίο που είχε για ακρόπρωρο τους «Διόσκουρους».* Το πλοίο είχε ξεκινήσει από την Αλεξάνδρεια και είχε ξεχειμωνιάσει στο νησί. 12 Αφού μπήκαμε στο λιμάνι των Συρακουσών, μείναμε εκεί τρεις ημέρες· 13 από εκεί περιπλεύσαμε την ακτή και φτάσαμε στο Ρήγιο. Ύστερα από μία ημέρα σηκώθηκε νότιος άνεμος, και τη δεύτερη ημέρα φτάσαμε στους Ποτιόλους. 14 Εδώ βρήκαμε αδελφούς που μας παρακάλεσαν να μείνουμε μαζί τους εφτά ημέρες, και μετά φύγαμε για τη Ρώμη. 15 Από εκεί οι αδελφοί, όταν άκουσαν τα νέα για εμάς, ήρθαν να μας προϋπαντήσουν ως την Αγορά του Αππίου και τις Τρεις Ταβέρνες. Μόλις ο Παύλος τούς είδε, ευχαρίστησε τον Θεό και πήρε θάρρος.+ 16 Όταν τελικά μπήκαμε στη Ρώμη, επέτρεψαν στον Παύλο να μένει μόνος του με τον φρουρό του.
17 Ωστόσο, τρεις ημέρες αργότερα αυτός κάλεσε τους προύχοντες των Ιουδαίων. Αφού συνάχθηκαν, τους είπε: «Άντρες αδελφοί, μολονότι δεν είχα κάνει τίποτα το αντίθετο προς τον λαό ή προς τα έθιμα των προπατόρων μας,+ με παρέδωσαν ως φυλακισμένο από την Ιερουσαλήμ στα χέρια των Ρωμαίων.+ 18 Και αυτοί, αφού με ανέκριναν,+ ήθελαν να με αφήσουν ελεύθερο, επειδή δεν είχαν καμιά βάση για να με θανατώσουν.+ 19 Αλλά όταν οι Ιουδαίοι έφεραν αντιρρήσεις, αναγκάστηκα να επικαλεστώ τον Καίσαρα,+ όχι όμως επειδή ήθελα να κατηγορήσω για κάτι το έθνος μου. 20 Να γιατί ζήτησα να σας δω και να σας μιλήσω, επειδή λόγω της ελπίδας του Ισραήλ έχω γύρω μου αυτή την αλυσίδα».+ 21 Εκείνοι του είπαν: «Εμείς δεν έχουμε λάβει επιστολές σχετικά με εσένα από την Ιουδαία, ούτε κάποιος από τους αδελφούς που ήρθε από εκεί ανέφερε ή είπε κάτι κακό για εσένα. 22 Αλλά θεωρούμε σωστό να ακούσουμε από εσένα τις σκέψεις σου γιατί, σε ό,τι αφορά αυτή την αίρεση,+ ξέρουμε ότι παντού μιλούν εναντίον της».+
23 Κανόνισαν λοιπόν να συναντηθούν κάποια ημέρα μαζί του, και ήρθαν ακόμη περισσότεροι σε αυτόν, εκεί όπου έμενε. Και από το πρωί ως το βράδυ, τους εξηγούσε το ζήτημα δίνοντας πλήρη μαρτυρία για τη Βασιλεία του Θεού, ώστε να τους πείσει σχετικά με τον Ιησού+ τόσο από τον Νόμο του Μωυσή+ όσο και από τους Προφήτες.+ 24 Μερικοί άρχισαν να πιστεύουν τα όσα έλεγε, ενώ άλλοι όχι. 25 Γι’ αυτό, επειδή διαφωνούσαν μεταξύ τους, άρχισαν να φεύγουν, και ο Παύλος είπε μόνο:
«Σωστά είπε το άγιο πνεύμα μέσω του Ησαΐα του προφήτη στους προπάτορές σας: 26 “Πήγαινε σε αυτόν τον λαό και πες: «Θα ακούσετε αλλά δεν πρόκειται να κατανοήσετε, και θα κοιτάξετε αλλά δεν θα δείτε.+ 27 Διότι η καρδιά αυτού του λαού έχει γίνει μη δεκτική, και με τα αφτιά τους έχουν ακούσει χωρίς ανταπόκριση, και τα μάτια τους τα έχουν κλείσει, ώστε να μη δουν με τα μάτια τους και ακούσουν με τα αφτιά τους και κατανοήσουν με την καρδιά τους και επιστρέψουν και τους γιατρέψω»”.+ 28 Μάθετε λοιπόν ότι αυτή η σωτηρία του Θεού στάλθηκε στα έθνη·+ εκείνοι θα ακούσουν οπωσδήποτε».+ 29* ——
30 Και έμεινε εκεί δύο ολόκληρα χρόνια σε δικό του νοικιασμένο σπίτι+ και δεχόταν με καλοσύνη όλους όσους τον επισκέπτονταν, 31 κηρύττοντάς τους τη Βασιλεία του Θεού και διδάσκοντας σχετικά με τον Κύριο Ιησού Χριστό με τη μεγαλύτερη παρρησία,*+ ανεμπόδιστα.