Το Πρώτο των Χρονικών

29 Κατόπιν ο βασιλιάς Δαβίδ είπε σε όλη την εκκλησία: «Ο γιος μου ο Σολομών, αυτός τον οποίο επέλεξε ο Θεός,+ είναι νέος και άπειρος,*+ και το έργο είναι μεγάλο, διότι δεν είναι ναός* για κάποιον άνθρωπο, αλλά για τον Ιεχωβά Θεό.+ 2 Και εγώ έχω καταβάλει κάθε προσπάθεια προκειμένου να κάνω ετοιμασίες για τον οίκο του Θεού μου, παρέχοντας το χρυσάφι για τις χρυσές κατασκευές, το ασήμι για τις ασημένιες κατασκευές, τον χαλκό για τις χάλκινες κατασκευές, το σίδερο για τις σιδηροκατασκευές,+ την ξυλεία+ για τις ξυλοκατασκευές, πέτρες όνυχα και πέτρες για να στερεωθούν με κονίαμα, ψηφίδες μωσαϊκού, κάθε είδους πολύτιμη πέτρα και πέτρες αλάβαστρου σε μεγάλη ποσότητα. 3 Επιπλέον, λόγω της αγάπης μου για τον οίκο του Θεού μου,+ προσφέρω και τον προσωπικό μου θησαυρό+ από χρυσάφι και ασήμι στον οίκο του Θεού μου, εκτός από όλα όσα ετοίμασα για τον άγιο οίκο. 4 Προσφέρω 3.000 τάλαντα* χρυσάφι από το Οφείρ,+ 7.000 τάλαντα καθαρό ασήμι, για να επενδυθούν οι τοίχοι των οικημάτων, 5 το χρυσάφι για τις χρυσές κατασκευές και το ασήμι για τις ασημένιες κατασκευές και για όλη την εργασία που θα γίνει από τους τεχνίτες. Ποιος λοιπόν προθυμοποιείται σήμερα να προσφέρει ένα δώρο για τον Ιεχωβά;»+

6 Τότε προθυμοποιήθηκαν οι άρχοντες των πατρικών οίκων, οι άρχοντες των φυλών του Ισραήλ, οι χιλίαρχοι και οι εκατόνταρχοι+ και οι επικεφαλής των υποθέσεων του βασιλιά.+ 7 Και έδωσαν για την υπηρεσία του οίκου του αληθινού Θεού 5.000 τάλαντα χρυσάφι, 10.000 δαρεικούς,* 10.000 τάλαντα ασήμι, 18.000 τάλαντα χαλκό και 100.000 τάλαντα σίδερο. 8 Όποιος είχε πολύτιμες πέτρες τις έδωσε στο θησαυροφυλάκιο του οίκου του Ιεχωβά, υπό τη φροντίδα του Ιεχιήλ+ του Γηρσωνίτη.+ 9 Ο λαός χάρηκε πολύ που έκανε αυτές τις εθελοντικές προσφορές, επειδή τις έφερε στον Ιεχωβά με πλήρη καρδιά,+ ο δε Δαβίδ ο βασιλιάς χάρηκε και αυτός πάρα πολύ.

10 Έπειτα ο Δαβίδ δόξασε τον Ιεχωβά μπροστά στα μάτια όλης της εκκλησίας, λέγοντας: «Ας είσαι δοξασμένος, Ιεχωβά, Θεέ του Ισραήλ του πατέρα μας, σε όλη την αιωνιότητα.* 11 Δική σου είναι, Ιεχωβά, η μεγαλοσύνη+ και η κραταιότητα+ και η ωραιότητα και η λαμπρότητα και η μεγαλειότητα,*+ διότι τα πάντα στους ουρανούς και στη γη είναι δικά σου.+ Δική σου είναι η βασιλεία, Ιεχωβά.+ Εσύ είσαι ο μόνος εξυψωμένος ως κεφαλή πάνω από όλους. 12 Τα πλούτη και η δόξα είναι από εσένα,+ και εσύ κυβερνάς τα πάντα,+ στο χέρι σου βρίσκεται δύναμη+ και κραταιότητα,+ και το χέρι σου είναι σε θέση να μεγαλύνει+ και να δίνει ισχύ σε όλους.+ 13 Τώρα λοιπόν, Θεέ μας, σε ευχαριστούμε και δοξάζουμε το υπέροχο όνομά σου.

14 »Εντούτοις, ποιος είμαι εγώ και ποιος ο λαός μου ώστε να έχουμε τη δυνατότητα να κάνουμε εθελοντικές προσφορές σαν αυτήν; Τα πάντα είναι από εσένα, και ό,τι σου δώσαμε προέρχεται από το δικό σου χέρι. 15 Διότι εμείς κατοικούμε ως ξένοι και μέτοικοι στην παρουσία σου, όπως και όλοι οι προπάτορές μας.+ Επειδή οι ημέρες μας πάνω στη γη είναι σαν σκιά+—χωρίς ελπίδα. 16 Ιεχωβά Θεέ μας, όλος αυτός ο πλούτος που ετοιμάσαμε για να σου χτίσουμε έναν οίκο για το άγιο όνομά σου είναι από το δικό σου χέρι και ανήκει όλος σε εσένα. 17 Γνωρίζω καλά, Θεέ μου, ότι εσύ εξετάζεις την καρδιά+ και ότι χαίρεσαι με την ακεραιότητα.*+ Εγώ με την ειλικρίνεια* της καρδιάς μου πρόσφερα εθελοντικά όλα αυτά τα πράγματα, και ξεχειλίζω από χαρά βλέποντας τον λαό σου που βρίσκεται εδώ να κάνει εθελοντικές προσφορές σε εσένα. 18 Ιεχωβά, Θεέ του Αβραάμ, του Ισαάκ και του Ισραήλ, των προπατόρων μας, διατήρησε αυτή τη διάθεση και αυτές τις σκέψεις στην καρδιά του λαού σου για πάντα, και κατεύθυνε την καρδιά τους σε εσένα.+ 19 Και δώσε πλήρη* καρδιά+ στον γιο μου τον Σολομώντα ώστε να τηρεί τις εντολές σου,+ τις υπενθυμίσεις σου και τις διατάξεις σου, και να εκτελεί όλα αυτά τα πράγματα, και να χτίσει τον ναό* για τον οποίο έκανα ετοιμασίες».+

20 Στη συνέχεια ο Δαβίδ είπε σε όλη την εκκλησία: «Δοξάστε τον Ιεχωβά τον Θεό σας». Τότε όλη η εκκλησία δόξασε τον Ιεχωβά, τον Θεό των προπατόρων τους, και έσκυψε και προσκύνησε τον Ιεχωβά και τον βασιλιά. 21 Την επόμενη ημέρα συνέχισαν να προσφέρουν θυσίες στον Ιεχωβά και ολοκαυτώματα+ στον Ιεχωβά: 1.000 νεαρούς ταύρους, 1.000 κριάρια, 1.000 αρσενικά αρνιά και τις σπονδές για αυτά·+ πρόσφεραν πολλές θυσίες για όλο τον Ισραήλ.+ 22 Συνέχισαν να τρώνε και να πίνουν ενώπιον του Ιεχωβά εκείνη την ημέρα με μεγάλη χαρά,+ και έκαναν δεύτερη φορά βασιλιά τον Σολομώντα, τον γιο του Δαβίδ, και τον έχρισαν ηγέτη ενώπιον του Ιεχωβά,+ και τον Σαδώκ τον έχρισαν ιερέα.+ 23 Ο Σολομών κάθισε στον θρόνο του Ιεχωβά+ ως βασιλιάς στη θέση του Δαβίδ του πατέρα του και είχε επιτυχία, και όλοι οι Ισραηλίτες τον υπάκουαν. 24 Όλοι οι άρχοντες,+ οι κραταιοί πολεμιστές,+ καθώς και όλοι οι γιοι του βασιλιά Δαβίδ+ υποτάχθηκαν στον Σολομώντα τον βασιλιά. 25 Ο Ιεχωβά έκανε τον Σολομώντα ασύγκριτα μεγαλοπρεπή στα μάτια όλου του Ισραήλ και του παραχώρησε βασιλική μεγαλειότητα τέτοια που δεν είχε κανένας βασιλιάς στον Ισραήλ πριν από αυτόν.+

26 Έτσι λοιπόν, ο Δαβίδ, ο γιος του Ιεσσαί, βασίλεψε σε όλο τον Ισραήλ, 27 και η διάρκεια* της βασιλείας του στον Ισραήλ ήταν 40 χρόνια. Στη Χεβρών βασίλεψε 7 χρόνια+ και στην Ιερουσαλήμ 33 χρόνια.+ 28 Και πέθανε σε καλά γηρατειά,+ χορτασμένος από μακροζωία,* πλούτο και δόξα· και στη θέση του έγινε βασιλιάς ο γιος του ο Σολομών.+ 29 Όσο για την ιστορία του βασιλιά Δαβίδ, από την αρχή ως το τέλος, αυτή είναι γραμμένη στα λόγια του Σαμουήλ του βλέποντα, του Νάθαν+ του προφήτη και του Γαδ+ του οραματιστή. 30 Αυτά τα συγγράμματα μιλούν για το πώς βασίλεψε, την κραταιότητά του και τα γεγονότα που έγιναν εκείνον τον καιρό και αφορούσαν τον ίδιο, τον Ισραήλ και όλα τα γύρω βασίλεια.