Ματιές στον Κόσμο
Διάλυσις και Μεταγγίσεις
◆ Πρόσφατες ιατρικές εκθέσεις δείχνουν ότι η συνήθεια να πληρούν τους τεχνητούς νεφρούς με αίμα, καθώς επίσης να κάνουν μεταγγίσεις αίματος στους ασθενείς που υφίστανται χρονίως καθαρισμό του αίματος με τεχνητό νεφρό, για να καταπολεμήσουν την αναιμία, είναι επικίνδυνη και περιττή. Ευρωπαίοι ειδικοί επί των νεφρών, γράφοντας στη διεθνώς ανεγνωρισμένη εφημερίδα Νέφρον, δηλώνουν ότι με «επαρκή καθαρισμό του αίματος διά τεχνητού νεφρού,» κατάλληλη δίαιτα και συμπληρώματα, «είναι δυνατή τώρα μια πολύ πιο επιτυχής θεραπεία της αναιμίας στο τελικό στάδιο της ανεπάρκειας [των νεφρών]. Οι μεταγγίσεις αίματος είναι περιττές και—λόγω των γνωστών μειονεκτημάτων τους—πρέπει ν’ απαγορευθούν από τη συνήθη θεραπεία της αναιμίας διά διαλύσεως.» Η διάλυσις (ή καθαρισμός του αίματος με τεχνητό νεφρό) απομακρύνει ωρισμένες ακαθαρσίες από το αίμα, όταν τα νεφρά δεν μπορούν να το κάμουν αυτό.
«Έντυπη Ύλη στο Ευαγγελιστικό Έργο»
◆ Σε μια πρόσφατη διάσκεψι ιερέων των Νοτίων Βαπτιστών στο Τέξας, ένας πάστορας, ο Χ. Λ. Φίκετ, ο νεώτερος, της Πρώτης Εκκλησίας Βαπτιστών του Βαν Νιούις της Καλιφόρνιας, «έκαμε έκκλησι για αύξησι στη χρήσι εντύπων στο έργο της κηρύξεως του ευαγγελίου. Χρησιμοποίησε τους Μάρτυρας του Ιεχωβά σαν παράδειγμα,» αναφέρει το πρακτορείο Ασσοσιέητεντ Πρες, αναφέροντας τον τεράστιο αριθμό των περιοδικών που παράγουν για να υποστηρίξουν το έργο τους του κηρύγματος του ευαγγελίου. Στη διάρκεια του 1973 οι Μάρτυρες διένειμαν στο κοινό παγκοσμίως 235 περίπου εκατομμύρια περιοδικά και σχεδόν 22 εκατομμύρια βιβλία.
«Μια Ενωμένη Ομάδα»
◆ Ένα πρόσφατο δημόσιο σχολικό εγχειρίδιο, Η Αμερικανική Κυβέρνησις στον Εικοστό Αιώνα, περιγράφει τον ρόλο του Ανωτάτου Δικαστηρίου (Αρείου Πάγου) στην προστασία της θρησκευτικής ελευθερίας. Σημειώνει ότι «οι Μάρτυρες του Ιεχωβά είναι σε μεγάλο βαθμό ωργανωμένη και πολύ ενωμένη ομάδα, της οποίας οι δοξασίες και οι ενέργειες την έχουν αφήσει εκτεθειμένη σε κριτική ακόμα και εχθρότητα εκ μέρους μερικών ανθρώπων. . . . Αυστηροί ακόλουθοι της Γραφής, οι Μάρτυρες αρνούνται να χαιρετήσουν τη σημαία ή να προσφέρουν στρατιωτική υπηρεσία στους ‘κοσμικούς πολέμους’ . . . Το αξιοσημείωτο χαρακτηριστικό των . . . περιπτώσεων που αφορούν τους Μάρτυρες του Ιεχωβά είναι ότι οι περισσότερες απ’ αυτές τις περιπτώσεις εξεδικάσθησαν στον Άρειο Πάγο στη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, όταν το λαϊκό αίσθημα είχε εγερθή σε μεγάλο βαθμό εναντίον εκείνων που δεν υποστήριξαν πλήρως την πολεμική προσπάθεια.»